Ποιήματα 2011

ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

νεκρωμένη η εβδομάδα, η ώρα σέρνεται.
άδειο το μισό κρεβάτι, ένα ψυχρό σεντόνι
να μη θυμάται, να μη θυμίζει…
στο παράθυρο ένας ήλιος να σπάει σε τόνους
του γαλάζιου, του πράσινου, του λευκού,
- και κόκκινο κατακόκκινο του γερανιού –
η ώρα σέρνεται, αλλά το αίμα μου δεν παραδέχεται
φθινόπωρο, ανήσυχα τα χέρια,
τα χείλη μου ανοιγμένα στο κενό, αποζητούν...

στο ασπρισμένο το στενό, αγόρι περνάει ημίγυμνο,
με μαύρισμα καλοκαιριού, το βήμα ελατήριο,
χαρούμενο ένα σκοπό...
πέρασε κιόλας, χάθηκε.

και ρίχνομαι ξανά στο ακόμα ζεστό κρεβάτι,
το ζεστό μισό,
και γυμνός, κι από ζώο πιο γυμνός
ένα ολόγυμνο τώρα σώμα αγοριού
αλύπητα οργώνω οργώνω!
με λύσσα και πνιχτές κραυγές
από τη λήθη ανακτώ.

Σημείωση

Κοντά δυό μήνες τώρα «πέρασαν» από δω διάφορα ποιήματα του Ξενικού, γραμμένα όλα μέσα στο 2011. Ποιήματα αφιερωμένα στο σύντροφο, το μοναδικό σύντροφο.

Η ποίηση του Ξενικού, κατά μέγιστο μέρος, έχει μια πολύ συγκεκριμένη θεματολογία: τον ερωτισμό, τον έρωτα άνδρα προς άνδρα. Αλλά και πολλές φορές την ανδρική φιλία χωρίς σαρκικές προεκτάσεις. Τα ποιήματα που αναρτήθηκαν ανήκουν σαφώς στην πρώτη κατηγορία, τα ερωτικά.