Ηφαιστίων κι Αλέξανδρος (8) - Γρανικός

Στο Γρανικό ποταμό έδωσε ο Αλέξανδρος την πρώτη μεγάλη μάχη εναντίον των Περσών. Νίκη των Ελλήνων. Κατά τις συμπλοκές ο Αλέξανδρος κινδύνεψε άμεσα: δέχτηκε ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι (στο κράνος) που τον άφησε ζαλισμένο, εκτός μάχης ουσιαστικά, κι αν ο Κλείτος που μαχόταν δίπλα του δεν πρόλαβε το δεύτερο, πιθανώς θανάσιμο, χτύπημα κόβοντας με μια δυνατή κίνηση το χέρι του Πέρση, ο νεαρός Αλέξανδρος δεν θα προλάβαινε να περάσει στην ιστορία σαν Μεγάλος...

Καμιά φορά, η ιστορία κρέμεται από μια κλωστή (εδώ, από την ετοιμότητα ενός ακόλουθου).

Στο ποίημα, ο Ηφαιστίων προσεύχεται στο Δία. Πρέπει να ήταν ασύλληπτη η ανακούφισή του, βλέποντας ότι ο φίλος του "τη γλύτωσε"! Χαρακτηρίζει τον Αλέξανδρο γιο του Δία. Τον ισχυρισμό αυτό τον διατύπωνε και η Ολυμπιάδα, αλλά και η ίδια η μακεδονική δυναστεία από παλαιότερα διατυμπάνιζε μια θεϊκή καταγωγή. Δεν είναι λοιπόν παράξενο να κάνει τέτοια αναφορά ο Ηφαιστίων στην προσευχή του.

ΓΡΑΝΙΚΟΣ

 
πόσο απέχει, Δία Πατέρα, η ζωή από τη λήθη;
ο σπαραγμός από τα επινίκια;
η μια όχθη του Γρανικού από την άλλη;…
 
Αρτεμισίου μήνα με τον Αλέξανδρο
επισφραγίσαμε φιλία ζωής.
Αρτεμισίου μήνα, Δία, ένα χτύπημα εχθρού παράτολμο
θα έστελνε μήνυμα πένθους στην Πέλλα,
χαράς στην Αθήνα, αγαλλίασης στα Σούσα,
 
αν…
 
Δία, ο Κλείτος έναν πήχη αλόγου να απείχε
ποια νίκη θα γιορτάζαμε;
ποια θάταν η νύχτα μου με το γιο σου νεκρό;…
 
στον Κλείτο λοιπόν το τρόπαιό μου της ψυχής!
για τη νίκη στο Γρανικό, στον Κλείτο η ιαχή!