Εξάμηνο μηνυμάτων (4)

Τέταρτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Ξενικός (Αλέξης) και Φαρσαλινός (Ευγένης) αλληλογραφούν με αφορμή την ποιητική συλλογή «Εξιστόρηση» του Ξενικού. Εκτός από τα πολλά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπάρχουν και μερικά αποσπάσματα ημερολογίου. Στα ημερολόγια είμαστε ο εαυτός μας, στα μηνύματα προς τους άλλους υποδυόμαστε τον εαυτό μας…
Οι συνέχειες θα αναρτώνται κάθε Τετάρτη και Σάββατο (με το καλό).
 

Εξάμηνο μηνυμάτων (4)

από το ημερολόγιο του Ξενικού/Αλέξη
27 χρονών λοιπόν ο Ευγένης. Ταιριαστό. Πολύ ταιριαστό. Με κάποιες εμπειρίες, αλλά όχι σε πρόσφατο παρελθόν. Μερικές από τις περιγραφές μου τον ερέθισαν. Η ερωτική ποίηση τον συγκινεί. Η ηδονή του γραπτού λόγου. Καί εκεί ταιριάζουμε. Επιφυλακτικός ακόμα. Αν του διηγούμαι περισσότερα πράγματα για τη ζωή μου, θα λιώσει ο πάγος. Δεν αρκούν τα ποιήματα. Πρέπει να του κεντρίσω την περιέργεια με κάτι καινούργιο κάθε μέρα…
Καλοπιάσματα;
 
 
Ξενικός προς Ευγένη
Θυμάμαι μια "περιπέτεια" με κάτι έμπειρα και πολύ ευπαρουσίαστα αγόρια 26 και 29 χρονών, με τους δυό ταυτόχρονα. Ένα τρίγωνο, δηλαδή. Και περάσαμε απίθανα, αν και με εντάσεις που στο τέλος πήραν τα πάνω και διαλυθήκαμε. Η περίπλοκη αυτή σχέση κράτησε κοντά 3 μήνες. 3 μήνες που ήμασταν μαζί καθημερινά. Όταν έληξε, είπα: ποτέ ξανά τρίγωνο, ένιωθα ψυχικά τραυματισμένος. Αλλά το ίδιο καλοκαίρι "έπεσα" σ’ έναν όμορφο 17-χρονο και ζήσαμε μερικούς μήνες σε εξαίρετη αρμονία. Κάθε μέρα βλεπόμασταν. Συνήρθα αμέσως από τα προηγούμενα.
 
Τα αναφέρω αυτά για να κατανοήσεις ότι δεν παίζει ρόλο τόσο η ηλικία, όσο η ομορφιά. Αν, όπως αφήνεις να εννοηθεί, είσαι 27, τότε πολύ πιθανό να είσαι (ακόμα) πολύ ελκυστικός, ρωμαλέος, έμπειρος. Αλλά και να μην είσαι πια τίποτα απ όλα αυτά, με το πνεύμα σου ήδη μέ "κατέκτησες", έγινες το καθημερινό μου ψωμί. Θα λυπάμαι αφάνταστα αν λείπεις από την καθημερινότητά μου, πίστεψέ με.
 
Αν πάλι, και τυχόν, πάει ο νους σου (και είναι πολύ φυσικό) σε πραγματική μεταξύ μας επαφή, όσο επιθυμητή κι αν είναι από τη δική μου πλευρά, μάθε ότι υπάρχουν τεράστια εμπόδια. Είμαι ακόμα βαθιά χωμένος στον άμεμπτο οικογενειακό και κοινωνικό καθωσπρεπισμό - παρά τα φαινόμενα ελευθερίας κι ελευθεριότητας.
 
Αυτά για σήμερα. Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που δίνεις, να σου κάνω ερωτήσεις. Αυτές θα προκύψουν. Πρώτα όμως να τελειώσει η "Εξιστόρηση" (πωπω, σε μόλις 3 ώρες!) και να μου πεις τη γνώμη για τα αγγλικά ποιήματα.

Φίλος;

 
Ευγένης προς Ξενικό
Καλημέρα!
Αχ τι μου κάνεις πρωί πρωί! Μία διαβάζω το τέλος της «Εξιστόρησης», συγχρόνως διαβάζω κι εδώ για τρίγωνα και τετράγωνα και 17χρονα και γυρίζω σαν σβούρα!
 
Ομορφιά... μεγάλο θέμα. Δεν έχω και τόση αυτοπεποίθηση για να σου πω ότι είμαι όμορφος, δεν νομίζω ότι είμαι, δηλαδή από απόψη αθλητικής εμφάνισης. Ούτε και έμπειρος... καθόλου έμπειρος θα έλεγα. Αποφεύγω τα εφήμερα. Μάλλον επειδή περιμένω το βασιλόπουλο, που όπως ξέρουμε, δεν έρχεται όταν τον έχουμε ανάγκη. Ή μάλλον έρχεται μόνο στα παραμύθια.
Για τις φιλοφρονήσεις σου, ευχαριστώ! Με κάνεις να ντρέπομαι! Πραγματικά, αν το καλοσκεφτείς, τώρα τελευταία κάθε μέρα ανταλλάσσουμε απόψεις και τα λέμε!
 
Για ζωντανή επαφή, μου λες ότι είναι πολλά τα εμπόδια.Τί σχέση έχει το ότι είσαι χωμένος στον κοινωνικό καθωσπρεπισμό με το να γνωρίσεις κάποιον; Τόσο «αποκλεισμένος» είσαι;Τα παιδιά που περιγράφεις στα ποιήματά σου, δηλαδή πώς τα γνώρισες; Όλοι μας λίγο πολύ πίσω από ψευτική πρόσοψη κρυβόμαστε...
 
Τελείωσε και η «Εξιστόρηση» και δεν κατάλαβα πότε κιόλας, να σου πω την αλήθεια...
Ό,τι χρειαστείς, ρώτα με!
 
Δεν έχω διαβάσει ακόμη τα αγγλικά... θα τα διαβάσω όμως, και θα σου πω! Μη με παρεξηγείς, θέλω να έχω άνετο χρόνο για να καθίσω να τα διαβάσω!
Καλημέρα!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη μου  
Για τον «αποκλεισμό» μου: πέρα από δύο συμμαθητές μου (που ευτυχώς βρίσκονται στο εξωτερικό) και του νεαρού της "Εξιστόρησης" (μακριά κι αυτός), ΚΑΝΕΝΑΣ στο συγγενικό ή κοινωνικό περίγυρο δεν γνωρίζει τίποτα για τις ερωτικές προτιμήσεις μου. Αν αυτό δεν λέγεται "καθωσπρεπισμός" προς το υπόλοιπο περιβαλλον μου, τότε τί;
 
(Παρένθεση για τους συμμαθητές μου: σ' όλα τα χρόνια γυμνασίου/λυκείου στην τάξη μου γινόταν το έλα να δεις από ομοφυλοφιλικές τάσεις και πειράγματα. Αποτέλεσμα: όταν αποφοιτήσαμε πάνω από το ένα τρίτο ήταν ομοφυλόφιλοι - μια αναλογία που δεν τη βρίσκεις εύκολα, νομίζω. Στη δική μου περίπτωση δεν υπήρχε πατέρας να με καθοδηγήσει ή να περιορίσει κάπως την ελευθερία μου. Ήμουνα στην τάξη ο φτωχότερος αλλά κι ο πιο ελεύθερος, κι ακόμα - το λέω με ειλικρίνεια - ο πιο κρυφός...).
 
Δεν σπούδασα μετά το λύκειο - δεν υπήρχε η αντικειμενική δυνατότητα (ούτε φροντιστήριο πλησίασα ποτέ). Αλλά είχα (και έχω) πείσμα. Είμαι αυτοδίδακτος σε πολλά.
 
Πώς προσεγγίζω άλλους με ερωτική πρόθεση; Στα ποιήματά μου θα έχεις προσέξει ότι η δράση είναι κυρίως στη διάρκεια του καλοκαιριού. Τόσο απλό είναι: καθημερινά κολυμπάω, πηγαίνω σε κάπως απόμερα μέρη όπου ξέρω ότι συχνάζουν ομοφυλόφιλοι. Το χειμώνα πέφτω σε χειμέρια νάρκη, αν και δεν αποκλείω κάποιους χώρους (στέκια).
 
Και η σοδειά, πλούσια.
 
Συναισθηματικά, μηδέν, φυσικά. Η επιδίωξη ηδονών στο έπακρο, αλλά χωρίς επαύριο. Μόνο στην "Εξιστόρηση" και σε λίγες άλλες περιπέτειες υπήρξε μια σχετική, πολύ σχετική, διάρκεια.
Αυτά. Ελπίζω να σε φώτισα.
Πολλά μένουν ακόμα να αποκαλυφτούν, αρκεί ΕΣΥ να έχεις τη θέληση για συνέχεια.
Με πραγματική φιλική διάθεση,
Ξενικός
 
 
από το ημερολόγιο του Ξενικού/Αλέξη
Το ορφανοτροφείο είναι ένα αγκάθι. Το ίδιο και η ανάδοχη οικογένεια – αν και εκεί είχα υποκατάστατους γονείς κι αδέρφια. Με λίγο εμπλουτισμό μπορώ να εμφανίσω την ανάδοχη οικογένεια σαν πραγματική μου οικογένεια. Αλλά τα χρόνια στο ίδρυμα; Κάποια στιγμή, μοιραία, θα πρέπει να πω του Ευγένη ότι είμαι ορφανός, ότι γονείς δεν γνώριζα. Ούτε συγγενείς. Ότι γι’ αυτό το λόγο απολαμβάνω τόσο μεγάλη ελευθερία. Προς το παρόν ας νομίζει ότι διατηρώ τα γνωστά στεγανά.
Μην πέσω σε αντιθέσεις…
 
 
Ευγένης προς Ξενικό
Ε ναι, όπως το θέτεις δεν μπορώ να πω πως η δική σου κρυφή ζωή είναι πολύ πιο διαφορετική από τη δική μου.
Αυτό με το λύκειο/γυμνάσιο, δεν μου έτυχε. Δεν νομίζω να βγήκαν και πολλοί ομοφυλόφιλοι από την τάξη μας, άντε 2-3 (φαινομενικά) από τους 80 περίπου. Τώρα που το σκέφτομαι, σίγουρα παραπάνω είναι, αλλά δεν φαίνονταν. Γενικότερα, δεν κράτησα επαφή με τα παιδιά της σχολικής μου εποχής, εκτός από 2-3 τα οποία βλέπω συχνά. Ποτέ δεν είχα και πολλούς φίλους.
 
Οι σπουδές ήταν το εισητήριό μου για να φύγω από την επαρχία. Σκοτώθηκα να περάσω κάπου, ευτυχώς μου βγήκε σε καλό πια. Και τώρα έχω φύγει εντελώς από τα όρια του πατρικού, μπορεί να είμαι σε επαρχία αλλά είμαι καλά, σε αξιόλογη πόλη, με λογικό εύρος ελευθερίας. Χωρίς πείσμα και εγωισμό δεν γίνεται να πάει κανείς μπροστά, έτσι προχωράμε...
 
Καλοκαιρινά τα ποιήματα… κατάλαβα τι γίνεται. Ξέρεις, δεν μου αρέσει που διαβάζω ότι βλέπεις σαν "σοδειά" τους εραστές σου. Με κάλυψε η επιδίωξη των ηδονών που διάβασα παρακάτω, αλλά το «χωρίς επαύριο» με πόνεσε. Είναι όμως θέματα που δεν μπορείς να κρίνεις, αφορούν καθαρά προσωπικές επιλογές. Ο καθένας είναι ένας και μοναδικός! Τουλάχιστο περνάς καλά και το χαίρεσαι! Δεν είναι λίγο αυτό! Με φώτισες, δεν μπορώ να πω...
 
Χαίρομαι που σου βγαίνει ποιητικά όλο αυτό! Σκιαγραφεί ένα άτομο που βγάζει συναίσθημα.
Γιατί τονίζεις ότι ΕΓΩ πρέπει να έχω τη θέληση για συνέχεια; Γιατί το λες έτσι; Ούτως ή άλλως, όπως διαπιστώνεις, μιλάμε, επικοινωνούμε. Ό,τι είναι να βγει, θα βγει.
 
Με τι ασχολείσαι;
 
Νάσαι καλά Ξενικέ!
Φιλιά!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη ακριβέ,
Για τους φίλους μου στην εφηβεία: έναν και μοναδικό είχα. Ως τα 16 αχώριστοι. Συμμαθητές και καθηγητές γνώριζαν ότι είμαστε ένα ζευγάρι που καί στο σχολείο, καί μετά το σχολείο περνούσαμε τη ζωή μας μαζί. Όλες οι ελεύθερες ώρες στο σπίτι του. Οι γονείς του, μόνο που δεν με υιοθέτησαν. Και σαν ουσία: Φιλία με κεφαλαίο Φ.
 
Κι όμως: δεν αποτολμήσαμε ποτέ να εκδηλώσουμε ο ένας στον άλλον ότι επιθυμούσαμε και σαρκική επαφή! Καποια στιγμή, μαλώσαμε (συμβαίνει) και για εβδομάδες δεν κοιταζόμασταν καν. Ε λοιπόν, σ' αυτό το διάστημα ο φίλος μου "τάφτιαξε" ερωτικά μ' εναν άλλο συμμαθητή, τον ομορφότερο της τάξης! Όταν, εβδομάδες μετά, συμφιλιωθήκαμε και μού τα ομολόγησε όλα, ήταν αργά πια. Και εντωμεταξύ η μητέρα μου (κακώς βέβαια) μού ειχε ρητά απαγορέψει να τού κάνω ακόμα παρέα (δεν θυμάμαι πια την αφορμή).
 
Αλλά στενοί φίλοι μείναμε, μέχρι σήμερα. Αυτός βρήκε το θάρρος κι εκδηλώθηκε. Έχει μια σχέση μόνιμη. Όταν τού λέω καμιά φορά ότι κι εγώ, κτλ...κτλ.., μού απαντάει με τετράγωνη λογική ότι θέλει να μείνει πιστός στο σημερινό του σύντροφο και, εξάλλου, μπορεί να είμαστε θαυμάσιοι φίλοι σε πλατωνικό πλαίσιο, τίποτα όμως δεν μας βεβαιώνει ότι θα ήμασταν και θαυμάσιοι εραστές. Κι έχει δίκιο. Φαντάσου να είναι... κοπρολάγνος, ή σαδιστής, ή ξέρω κι εγώ τί - δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε χωριό και θα χαλούσε και η πνευματική φιλία αποπάνω...
 
Για τη λέξη "σοδειά εραστών". Ατυχής έκφραση, ίσως. Αλλά πώς αλλιώς να περιγράφω τυχαίες περιπέτειες χωρίς συνέχεια, σε μια αμμουδιά, σε λιμανάκια, σε άλση, σε στέκια, σε αποχωρητήρια, και βάλε. Ζω κάτι σαν όψιμη, καθυστερημένη ή επιπρόσθετη εφηβεία, θα μπορούσα με τις ώρες να επιδίδομαι σε συνουσία, να εκδίδομαι κυριολεκτικά. Αν δεν ήταν η αίσθηση του μέτρου και το σύνδρομο της κοινωνικής μου θέσης, ποιός ξέρει πού θα βρισκόμουνα τώρα. Ή σε καμιά εξωτική χώρα ή στα θυμαράκια...
Θα καταλαγιάσει ποτέ αυτή η πείνα για σεξ;
 
Με τί ασχολούμαι;
Μέχρι τώρα τα καταφέρνω μια χαρά με τις ξένες γλώσσες (διδαχή, μεταφράσεις).
Ζω λιτά. Προσπαθώ να μη δημιουργήσω περιττές "ανάγκες".
Το ωράριό μου είναι ελεύθερο. Ο ελεύθερος χρόνος μου πολύς αλλά... γεμάτος από γράψιμο, διάβασμα, περιπάτους, κολύμπι, φροντίδα της καθημερινότητας.

Εσύ; υπάλληλος ή επαγγελματίας; σε ποίον τομέα (αν γίνομαι αδιάκριτος, μην απαντάς)

 
Μ΄ ένα αισθησιακό απαλό φιλί στον αυχένα...
Ξενικός
 
 
από το ημερολογιο του Φαρσαλινού/Ευγένη
Πωπωπώ εξελίξεις ο Αλέξης! Κάπου πήρε θάρρος με το παραπάνω από το δικό μου χαιρετισμό «φιλιά!». Και τί εξομολογήσεις! Αυτός τρέχει με 200… Και μ’ αρέσει… Νιώθω ότι παρασύρομαι, ενώ δεν θάπρεπε. Πολύ της περιπέτειας ο άνθρωπος, απ αυτούς που εύκολα τα χαλάνε σε λίγες εβδομάδες. Και λίγο επικίνδυνος. Άκου κει: σε αποχωρητήρια! Την υγεία του δεν τη σκέφτεται;
Πάντως, αυτό το φιλί στον αυχένα… Αναρίγησα…
 
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη μου, δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε άλλο ένα σύντομο μήνυμα, βραδιάτικα. Έτσι, χωρίς θέμα.
Αλλά με πίσω απ το αυτί ένα φιλί...
Ξενικός
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη μου (μεσάνυχτα και κάτι, με διαβάζεις;)
Έπεσα πάνω σ' ένα ποίημα που εκφράζει τέλεια καί την εποχή, καί τις καταστάσεις που χτες και σήμερα περιέγραψα (θα το βρεις συνημμένο).
Φιλιά, ξέρεις πού...
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Το ποίημα ανταποκρίνεται σε αυτό που φαντάστηκα κι εγώ...
Φιλιά... δεν ξέρω πού... καλύτερα να μην ξέρω... εκεί που λέει το προηγούμενο μήνυμα βασικά...
Καληνύχτα!
Φιλιά!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Έλα τώρα, μη μου πεις ότι θα αποτραβιόσουνα αν σού έδινα ένα αισθησιακό απαλό φιλί στον αυχένα! Θα έχεις καταλάβει μέχρι τώρα ότι εκφράζομαι (και συμπεριφέρομαι κατά περίπτωση) με τρόπο όχι ιδιαίτερα συμβατικό. Εκεί που εσύ λες: φιλιά! - ευπρόσδεκτα βεβαιότατα! - εγώ προσδιορίζω λίγο το φιλί, καλοπροαίρετα και με σκοπό ν' αρέσει. Δεν σού άρεσε; Προτιμάς το κάπως αόριστο;
Καληνύχτα!
Ξενικός
 
Ξενικός προς Ευγένη
Αναγκαία διευκρίνιση: το χτεσινό ποίημα ΔΕΝ είχε αποδέκτη το νεαρό της "Εξιστόρησης". Πρόκειται για μια φιλική σχέση που αναπτύχθηκε όταν κι εγώ ήμουνα ακόμα έφηβος (ώριμος έφηβος, άντε ενήλικος). Το ποίημα αυτό το παραθέτω για να τονίσω πόσο εύκολα οι νεαροί έφηβοι προσεγγίζουν ένα λίγο μεγαλύτερο. Το τραγικό, βέβαια, ήταν πως έχασα την ευκαιρία για "προχωρημένη" επαφή. Φοβόμουνα τότε. Όχι τη στάση του αγοριού. Φοβόμουνα μη μαθευτεί παραέξω. Για ένα διάστημα αρκετών μηνών ήμασταν πολύ καλοί, πραγματικά πολυ καλοί φίλοι (κάθε σαββατοκύριακο μαζί, αλλά και καθημερινές εδώ κι εκεί). Στο σπίτι του ήμουνα πολύ ευπρόσδεκτος.
Μέχρι και σήμερα διατηρούμε χαλαρή επαφή.
 
Βλέπεις, Ευγένη, κάθε ποίημα κι ένα βίωμα. Δεν είμαι ο "κλασικός" ποιητής που περιγράφει πουλάκια και λουλούδια. Την ψυχή μου ξεγυμνώνω στα ποιήματά μου...
 
Μ' ένα χάδι στα μαλλιά σου (σ' αρέσει;)
Ξενικός
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Σε προηγούμενο μήνυμά σου είχες πει ότι μπορώ να σου κάνω ερωτήσεις (αδιάκριτες και μη).
Συνημμένα θα βρεις μερικές ερωτήσεις.
Οι απαντήσεις με την ησυχία σου, κι άν νιώθεις ότι αξίζει. Το ότι κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα, μη σε επηρεάζει.
Μ' ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο,
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Καλησπέρα!
Φιλία με κεφαλαίο Φ δεν είχα μέχρι τα 20, εκτός από μια μακρινή ξαδέρφη μου, που είμαστε μαζί από μικρά και είμαστε κολλητοί!

Πολύ ωραίο το ποίημα. Τέτοιες καταστάσεις με πειρασμούς που τους προκαλούν τόσο νεαρά άτομα, εγώ δεν έτυχε να ζήσω. Πολύ άμεσος ο στίχος… Αφού δεν τολμήσατε, όλα άλλαξαν, δεν πειράζει όμως, κάθε εμπόδιο για καλό που λένε. Μείνατε φίλοι και ίσως καλύτερα έτσι... Η μοίρα παίζει το ρόλο της.

 
Δεν ξέρω αν θα καταλαγιάσει η πείνα για σεξ. Πού να ξέρω, άλλωστε, πού τοποθετεί ο καθένας τον κορεσμό. Η αίσθηση του μέτρου μετράει στα προτερήματα!
 
Μια χαρά την περνάς, ζεις λιτά και το απολαμβάνεις! Δεν είναι λίγο αυτό! Όλο δημιουργούμε ανάγκες και δεν μπορούμε να τις καλύψουμε! Άρχισες τα μπάνια; Είσαι και χειμερινός; Στις ξένες γλώσσες αυτοδίδακτος;
 
Εγώ, ναι δημόσιος υπάλληλος στον τομέα της γεωργίας. Ξέρω ότι δεν σε κάλυψα αλλά ας μείνουμε σε αυτό. Γενικότερα, στον ελεύθερο χρόνο μου, περιποιούμαι ένα μικρό κήπο στην άκρη της πόλης, περπατάω αρκετά, τακτικά είμαι σε μια παρέα για καφέ, βλέπω ταινίες, ακούω μουσική... Περνάω αρκετές ώρες μόνος μου, δεν με χαλάει όμως! Ακόμη!
 
Δεν νομίζω να μπορούσα ποτέ να γράψω ποιήματα που να άξιζαν, δεν μου βγαίνει, προτιμώ τον πεζό λόγο για έκφραση. Ξεγυμνώνεσαι και ξεθυμαίνεις κατά κάποιον τρόπο, είναι κι αυτό μια άμυνα, ένας τρόπος να νιώθεις καλύτερα...
 
Φιλί στον αυχένα, χάδι στα μαλλιά.
Δεν μου αρέσει να μου πειράζουν τα μαλλιά... Όσο για τα φιλιά και τον προσδιορισμό, δεν με πειράζει, άλλωστε είναι μόνο στην οθόνη, η προστασία της απόστασης! Γιατί να μην αποτραβιόμουν; Δεν σε ξέρω καν!
 
Είδα τις ερωτήσεις, αύριο θα τις απαντήσω σε κάνα διάλειμμα στη δουλειά, υπομονή λοιπόν για τις απαντήσεις!
Σε αυτό το μήνυμα σου απαντάω σε πολλά ξεχωριστά μηνύματα που είχα για απάντηση προς εσένα, μπερδεύτηκα με τα τόσα! Είναι και αργά και νυστάζω κιόλας.

Φιλικό χτύπημα στον ώμο και από μένα! Πάω για νάνι γιατί νυστάζω!

Καλό βράδυ! Όνειρα βλέπεις στον ύπνο σου;
Φιλιά!