Εξάμηνο μηνυμάτων (9)

Ένατη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Ξενικός (Αλέξης) και Φαρσαλινός (Ευγένης) αλληλογραφούν με αφορμή τις αναρτήσεις ποιημάτων του Ξενικού. Γρήγορα η αλληλογραφία επεκτείνεται στην καθημερινότητα και σε θέματα πιο προσωπικά. Οι εκμυστηρεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Εκτός από τα πολλά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπάρχουν και μερικά αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν σημεία που αποσιωπούνται στα μηνύματα…

Θα γίνει προσπάθεια να έχουμε μια ανάρτηση 3 φορές την εβδομάδα.
 

Εξάμηνο μηνυμάτων (9)

  
Ξενικός προς Ευγένη
Έχεις δεξιότητες μυστικού πράκτορα...
Μπραβο σου!
Αλλά τα χάδια, χάδια.
Ξενικός
 
 
από το ημερολόγιο του Φαρσαλινού/Ευγένη
Παντρεμένος!
Βρε σε τι κόσμο ζούμε! Τέτοιο πάθος στα ποιήματά του, και παντρεμένος! Εγώ τι ρόλο παίζω;… Να δω τη συνέχεια, είμαι περίεργος.
 
 
Ευγένης προς Ξενικό
Χεχε κοροϊδεύεις Ξενικέ!
Λακωνικότατο το μηνυμά σου!
Τα χάδια παραμένουν μετά απ' όλα αυτά ε; χαχαχα!
 
 
από το ημερολόγιο του Ξενικού/Αλέξη
Η αντίδρασή του κρυπτοειρωνική. Τόχω παρακάνει. Δεν το ήθελα έτσι… Σωστά διέκρινε την αμφικατάσταση που προκύπτει από το ποίημα, σωστά για τα πρώτα χρόνια, για κάποιο διάστημα. Τώρα όμως;
Παντρεμένος. Γιατί να του το επιβεβαιώσω; Παρελθόν πια, χωρισμένος είμαι και μπορούσα αμέσως να το πω… Από την άλλη, το «παντρεμένος» μου δίνει ανέλπιστες ευκαιρίες: να γνωρίζω τον Ευγένη περισσότερο σαν φίλο και λιγότερο σαν ερωτικό σύντροφο. Το πνευματικό στοιχείο υπέρτερο του σαρκικού! Όλα στην κόψη του μαχαιριού γιατί αν ο Ευγένης διακόπτει ή χαλαρώνει ουσιαστική την επικοινωνία, χαμένος θα είμαι… δεν θα με εμπιστεύεται πια…
Λίγο να το τραβήξω ακόμα, να δούμε τη συνέχεια, αλλά με την πρώτη ψιχάλα, εξομολόγηση…
 
 
Ξενικός προς Ευγένη
Βρε Ευγένη, καλέ μου Ευγένη,
Σαν τί να άλλαξε;
Εκτός αν σε πείραξε το "παντρεμένος".
Εξαρχής είχα πει ότι δεν μπορώ να είμαι το βασιλόπουλο, ότι τα στεγανά είναι ερμητικά κλειστά.
Μπορεί να μη σου αποκάλυψα όλη την αλήθεια, δεν είπα όμως ποτέ ψέματα.
Κι από δική μου πλευρά, τίποτα δεν αλλάζει στη μεταξύ μας επικοινωνία.
Αυτή την ώρα νιώθω πολύ ευάλωτος, τρωτός...
Φιλιά (διάλεξε είδος και πού)
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Όχι δεν άλλαξε κάτι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Απορώ γιατί αισθάνεσαι ευάλωτος και τρωτός, αφού δεν γνωριζόμαστε, τί έχεις να φοβηθείς; Μα και ψέματα να μου έλεγες, μήπως θα το έπαιρνα είδηση; Από εσένα θα εξαρτιόταν η αλήθεια που θα ήξερα…
Φιλιά!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Φίλτατε Ευγένη,
Ω πόσο άργησε σήμερα το πρωί ο υπολογιστής να πάρει μπρος! Λες και ήθελε να με προετοιμάσει για μια απογοήτευση...
Εμφανίστηκε η αρχική σελίδα, επιτέλους! Πάτησα το ταχυδρομείο, όπως κάνω κάθε μέρα με αγωνία. Κι αργούσε να έρθει η σελίδα με τον κωδικό, αλλά και μετά αργούσε να φορτώνει, αργούσε, αργούσε...
Κι εγώ να σκέφτομαι: ο Ευγένης δεν θα αφήσει σχόλιο για τη νέα ανάρτηση. Απογοητεύτηκε. Κάτι ράγισε...
Και ναί: για πρώτη φορά, άδειο το πρωινό ταχυδρομείο. Κανένα σχόλιο.
Μπα, ο Ευγένης θα τα έριξε λίγο έξω χτες βράδυ, σκέφτηκα. Κοιμάται ακόμα - αλλά ξέχασα ότι σ' αρέσει να σηκώνεσαι νωρίς. Πάει, κάτι ράγισε. Και καλά το ράγισμα, μην έσπασε, μη θρυμματίστηκε το γυαλί.
Είναι δηλαδή προτιμότερα να ζούμε με τα όνειρα, με κρυμμένες φαντασιώσεις;
Τελικά, το φως του ήλιου τα καίει όλα;
Και το χέρι μου, μετέωρο μένει...
Φοβάμαι μην κάνω, μη λέω κάτι που θα παρεξηγηθεί.
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Καλημέρα,
Ντροπή σου να σκέφτεσαι έτσι.
Δεν πρόλαβα να διαβάσω τα νέα ποιήματα με την ησυχία μου, χτες είχα κόσμο ως αργά. Σήμερα σηκώθηκα πρωί για λίγο τρέξιμο, μόλις ήρθα, θέλω να μαγειρέψω, θα τα διαβάσω με την ησυχία μου μετά. Είναι σαββατοκύριακο! Δεν έχω ίδιο πρόγραμμα με τις καθημερινές!
Άντε, τα λέμε μετά!
Ελπίζω όλα καλά, έτσι;
Φιλιά!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ουφ! (ανακούφιση).
Όλα καλά εδώ. Τα φορολογικά μου τακτοποιώ.
Με οικεία χάδια,
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Καλησπέρα!
Όλα καλά; Πως ήταν το σαββατοκύριακο; Εδώ τίποτα το ιδιαίτερο…
 
Επανέρχομαι στη σκέψη σου για τα ποιήματα μετά από δυστύχημα (ας το πούμε έτσι, καλύτερα). Δεν λέω, καλή ιδέα είναι, μην πάει τίποτα χαμένο, αλλά το αφήνουμε για το μέλλον, δεν ξέρω, δεν το αποκλείω, ας το αφήσουμε και βλέπουμε, τι λές;

Πώς πέρασες το σαββατοκύριακο;

 
Ξενικός προς Ευγένη
Αγαπητέ Ευγένη,
Σαββατοκύριακο με επισκέψεις. Πολυάσχολος. Ελάχιστη επικοινωνία με τον υπολογιστή μου - που, έχω την υποψία, ετοιμάζεται να παραδώσει (παλαιός είναι, κοντεύει δέκα ετών). Αν ξαφνικά, για λίγες μέρες δεν με βλέπεις στο ταχυδρομείο ή στο ιστολόγιο, μην ανησυχείς, σημαίνει πως ψάχνω να τον αντικαταστήσω με νεώτερη συσκευή.
 
Στα γραπτά σου, στα πολυάριθμα μικρά σχόλια που άφηνες εδώ κι εκεί, διέκρινα ένα χαρούμενο πρόσωπο, σαν ένα μόνιμο χαμόγελο για τους άλλους, έναν ενθουσιασμό. Κάνω λάθος πουθενά; Υπάρχει μελαγχολικό υπόβαθρο; Όχι έτσι;
 
Όπως είπα και παλαιότερα, θα χαρώ ιδιαίτερα να ακούσω περισσότερα γύρω από την καθημερινότητά σου, τα σχέδιά σου, ίσως, την οικογένεια, το περιβάλλον. Γνήσιο ενδιαφέρον.
 
Με μια καληνύχτα όπως θα την επιθυμούσες (κρυφά;)
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Καλημέρα!
Καλή εβδομάδα!
Επισκέψεις λοιπόν. Γνωστοί; Συγγενείς;
 
Με παλιό υπολογιστή δουλεύω κι εγώ, αλλά του έκανα ένα γενικό καθάρισμα λίγους μήνες πριν και λειτουργεί μια χαρά τώρα. Είναι σταθερός όμως, όχι φορητός. Με τους φορητούς δεν είναι εύκολη η αναβάθμιση, μου λένε…
 
Για τα δικά μου στεγανά τώρα. Προς το παρόν δεν θέλω να μάθει τίποτα απολύτως η οικογένειά μου και το υπόλοιπο συγγενολόι. Ούτε και το χωριό μου. Οι υπόλοιποι, εκτός συγγενικών προσώπων, δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αν μάθουν κάτι. Γι’ αυτό και όλοι όσους συναναστρέφομαι το γνωρίζουν, τα 5-6 άτομα δηλαδή. Ένα παράδοξο πράγμα: δεν μπορώ πια να κάνω την ίδια στενή παρέα με άτομα που δεν το γνωρίζουν, δεν νιώθω το ίδιο άνετα.
 
Για την ιδιοσυγκρασία μου δεν κάνεις λάθος. Έτσι είμαι και δεν το προσπαθώ και ιδιαίτερα. Φύσει αισιόδοξος. Δεν αποκλείεται όμως και το μελαγχολικό υπόβαθρο! Αυτό ανάλογα με τις ώρες και τις καταστάσεις! Συχνά πυκνά με πιάνει μια μελαγχολία αλλά γρήγορα την αφήνω πίσω. Δεν πρόκειται να κάνω κακό στον ψυχισμό μου, αφήνοντας τα πράγματα να εξελιχθούν σε ψυχοσωματικές διαταράξεις που δεν ξέρω πού θα οδηγήσουν. Καταφέρνω και  βλέπω τη θετική πλευρά της ζωής παρ’ όλες τις αντιξοότητες, ανεργία, αφραγκία, αοριστία, ανωμαλία, και όλα τα στερητικά α-, ακόμη και την αγαμία! Αυτό μπορεί να λέγεται κι άρνηση να δω την πραγματικότητα, αλλά, συγγνώμη κιόλας, τί ωφελεί να σκέφτομαι πόσον καιρό έχω να ζήσω μια βραδιά ερωτικά, και να στενοχωριέμαι; Μια ζωή την έχουμε, θα κάτσω να σκάσω;
 
Σήμερα Δευτέρα, όταν ξεκινάει η εβδομάδα, πώς συνηθίζεις; Από μέρα σε μέρα περιμένω έγκριση για ένα σεμινάριο στην Πάτρα, 6 μέρες παρακαλώ. Από τη μία θέλω να μου το εγκρίνουν, από την άλλη, τί θα κάνω εκεί μια εβδομάδα; Θα χρειαστεί να διαβάζω πολύ, να ετοιμάζω παρουσιάσεις. Κι αν βαρεθώ από τη δεύτερη μέρα; Τέλος πάντων, βλέποντας και κάνοντας.
 
Καθημερινότητα σταθερή! Δουλειά, σπίτι, καφέ, ταινίες, περίπατο, μουσική, ύπνο. Αν δεν είχα τα δυο τρία άτομα που έχω για σταθερή παρέα θα τα είχα παίξει. Το Γρηγόρη τον θυμάσαι που τον έχω αναφέρει σε αναρτήσεις ε; Γνωριστήκαμε πέρσι το φθινόπωρο κι από τότε κάνουμε τρελή παρέα! Κολλήσαμε σαν φίλοι. Πολύ καλό παιδί. Μπορεί και να είχα πάρει των ομματιών μου από την Γιάννενα αν δεν ήταν κι αυτός! Μετά προστέθηκαν και κάνα δυο άτομα ακόμη περιστασιακά στην παρέα μας. Είμαστε όλοι ομοφυλόφιλοι και είναι καλύτερα έτσι.
 
Στο χωριό έχω αφήσει γονείς και παππούδες με τα υπόλοιπα δύο μικρότερα αδέρφια (αγόρια είμαστε όλα και δεν θέλω σχόλια), βασικά ο ένας είναι φαντάρος. Ο νεώτερος διαπρέπει στο λύκειο. Καλά παιδιά είναι, ο τελευταίος μάς έχει βγάλει λίγο την ψυχή! Αδέρφια έχεις; Από επαρχία είσαι, δεν θυμάμαι αν σε είχα ρωτήσει… μήπως μου έχες πει από βόρεια κάπου;
 
«Μια καληνύχτα όπως θα την επιθυμούσες (κρυφά;)» τι εννοείς κρυφά;
Φιλιά!
 
Σχόλια για τα ποιήματα:
Στο πρώτο δεν μπορώ να καταλάβω πού αναφέρεσαι, σε ποια πρόσωπα απευθύνεσαι, στο φίλο; Και η χρονική ανακολουθία στο στίχο «ξανάρχισα να ζήσω σαν ξένος» μάλλον δεν σημαίνει κάτι. Όσο για τον τίτλο, αφορμή είναι, ή κάποια αλλαγή απόφασης ίσως, και γενική εικόνα η αλλαγή στάσης (όπως επεξηγείς) στο φίλο που πικραίνει τις ώρες. Σαν να πετάει σπόντες, μου ακούγεται αυτό…
Στο δεύτερο, κάποιος φίλος, κάποιος καλός παλιός φίλος (ο παραπάνω φίλος), δεν πήγε καλά και ήρθε η ρήξη,  λόγω πανικού, και το πρόλαβες στο τσακ με το «ποτέ». Πού αναφέρεται το ποτέ; Στο ότι δεν πρόκειται να ξανακάνεις φίλους καλούς και μόνο περιστασιακούς; Ε; 
Κάτι παραπάνω για σένα δεν έβγαλα, δεν μπόρεσα να διακρίνω κάτι...
Φιλιά!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Φίλτατε Ευγένη,
Στη σημερινή ανάρτηση θα βρεις στίχους που λένε κάτι περισσότερο για μένα.
Σε συνδυασμό με την ανάρτηση 6 μέρες πριν, και μαζί τη χτεσινή, το ένα κλειδί μετά το άλλο...
... αλλά υπάρχει κι ένα ποίημα-φρένο, στις πρώτες μέρες του Μαρτίου.
Από τα πολύ καλά μου, μάλιστα.
 
Για να δούμε αν ανιχνεύεις καλά κι αν ερμηνεύεις καλά κάποιες λέξεις...
παιχνίδι;
Λες νάμαι και λίγο παιχνιδιάρης;
Σε φιλώ καληνύχτα...
Ξενικότατα,
Ξενικός
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Το μήνυμά σου το αφομοίωσα με πολλή προσοχή.
Χαίρομαι που μπορώ να σε γνωρίσω καλύτερα.
Χαίρομαι τη μεγάλη σου οικογένεια. Στήριγμα σε δύσκολες περιστάσεις. Εγώ, συγγενείς δεν έχω. Ορφανός… Σε ίδρυμα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου.
 
Το από πού κατάγομαι, δεν το βρήκες, ή μάλλον, δεν μπόρεσες να συναγάγεις από το ποίημα (το πρώτο) της σημερινής ανάρτησης. Κάνε μια προσπάθεια διείσδυσης ακόμα, ίσως σε συνάρτηση με το ψευδώνυμό μου - άντε, έτοιμη τροφή, πολλά είπα... αν σού τα προσφέρω στο πιάτο, χάνεται η γοητεία.
 
Στην Αθήνα τα περισσότερα χρόνια, Αθηναίος ουσιαστικά. Με λίγη προσοχή σε ορισμένα ποιήματα (αρκετά πρόσφατα μάλιστα) μπορείς να μαντέψεις σε ποια περιοχή ζω, περιτριγυρισμένος από πεύκα και χαμηλές κορυφές (καμιά σχέση με την Πίνδο...)
 
Μια αδιάκριτη απορία: αφού έχεις μια μικρή παρέα φίλων του συναφιού, πώς και δεν... 
Αν γίνομαι ενοχλητικός, να μού πεις.
Τώρα, για τα χάδια/φιλιά του χαιρετισμού, με βάζεις σε δύσκολη θέση - υπάρχει η έμφυτη συστολή...
Ξενικός
 
Ευγένης προς Ξενικό
Καλησπέρα!
Ορφανός από μικρός! Τον καημένο! Τί συνέβηκε με τους γονείς σου;
 
Όχι δεν μπόρεσα να καταλάβω από πού κατάγεσαι, η γοητεία μπορεί να χάνεται όταν τα προσφέρουμε στο πιάτο αλλά και το συνεχές ψάξιμο στα ποιήματα για στοιχεία για να βρω κάτι μου είναι δύσκολο. Με το ψευδώνυμό σου το μόνο που μπορώ να βρω με αφετηρία το «Ξι» είναι η Ξάνθη.
 
Όταν άρχισα να γνωρίζω κόσμο εδώ, έψαχνα απλώς για φίλους, παρέα συναναστροφής, όχι για κάτι παραπάνω. Αν τυχόν έβγαινε κάτι παραπάνω θα πρέπει να ήταν κάτι δυνατό, δεν βγήκε λοιπόν. Τα άλλα παιδιά έχουν ψαχτεί μεταξύ τους κατά καιρούς, χωρίς αποτέλεσμα για διάρκεια. Με ένα από τα παιδιά κάτι πήγε να γίνει αλλά κατέληξε πριν αρχίσει. Αυτό για το καλό μου, μάλλον, μιας και δεν ξέρει τι θέλει... οπότε ξαναγυρίσαμε στα ίδια. Και η παρέα δεν με χαλάει όμως!
 
Έμφυτη συστολή στον τελευταίο χαιρετισμό σου, εννοώντας;
Φιλιά!
 
Ξενικός προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Όταν λέμε ορφανός και χωρίς κανένα συγγενή και ζωή σε ίδρυμα, φαντάζομαι καταλαβαίνεις: ήμουνα ένα έκθετο μωρό χωρίς στοιχεία. Ας μην επεκταθώ…
Για την καταγωγή μου, πήρες λάθος κατεύθυνση. Δεν πειράζει. Ξεκλειδώνω:
Ξενικός, τί σημαίνει;
Εκεί που λέω στο ποίημα: «ξαναζώ σαν ξένος», τί σημαίνει;
Για το πού μένω. Εδώ σού τα πρόσφερα έτοιμα: Αφαία Δαφνιού, Δαφνί, πευκόφυτες περιοχές...
 
Κατανοώ απόλυτα το πρόβλημα των σχέσεων. Τάχω περάσει, τα περνάω καθημερινά.
 
Για το σεμινάριο που σού προσφέρουν, μη διστάζεις. Αυτά λαμβάνονται υπόψη για μελλοντική αξιολόγηση. Χώρια που κάτι νέο μαθαίνεις, είναι κι αλλαγή παραστάσεων. Νέα πρόσωπα. Πήγαινε!
 
Ο υπολογιστής μου είναι παλαιός, σταθερός. Συνδεδεμένο μόνιμα με εκτυπωτή και σάρωση.
Πολλά είπαμε πάλι (έτσι πρέπει)
Με πολλή τρυφερότητα,
Ξενικός