Εξάμηνο μηνυμάτων (15)

Δέκατη πέμπτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωίζονται» ψηφιακά. Εκτός από τα πολλά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπάρχουν και μερικά αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν σημεία που αποσιωπούνται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Θα γίνει προσπάθεια να έχουμε μια ανάρτηση 3 φορές την εβδομάδα.

 
 

Εξάμηνο μηνυμάτων (15)

 

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου Γιαννιώτη,
Τα ποιήματα που σού έστειλα, 5 τον αριθμό, ένα για κάθε μέρα, είναι ολόφρεσκα, κομμένα ραμμένα ειδικά για σένα, αχνιστά από το φούρνο. Ίσως έχουν μια δόση υπερβολής (καλπάζουσα φαντασία) αλλά είναι γνήσια έκφραση συναισθήματος. Χαίρομαι που σού άρεσαν.
 
Αυτό το τριήμερο να κάνεις κανώ ή καγιάκ στη λίμνη - αλλά να βάλεις βαζελίνη στις παλάμες, εκτός αν είσαι μαθημένος (η βαζελίνη πάει κι αλλού, δεν πάει ποτέ χαμένη).
 
Πιστεύω να πήρες πιστοποίηση για το σεμινάριο. Χρήσιμο για μελλοντικά βιογραφικά.
 
Τώρα, εγώ πώς πέρασα... Μονότονα σκεφτικός, σαν θλιμμένος, αγχωμένος. Ζέστη πολλή εδώ, η θάλασσα χαδιάρα, αλλά σε περίοδο εξετάσεων η νεολαία απούσα από την αμμουδιά - ενώ οι δρόμοι της συνοικίας γεμάτοι από χαρούμενες φωνές και τα πρώτα αμάνικα. Και - δεν λέω ψέματα - ο νους μου σε σένα, συνεχώς. Φαίνεται κι από τα ποιήματα...

Καλωσόρισες, καλό σαββατοκύριακο!

Με χάδια όλο σημασία,
Αλέξης
 
(αλήθεια, δεν έχεις πάει ποτέ σε πορνοκινηματογράφο; παρθενικό μου ακούγεται αυτό...)
 
Ευγένης προς Αλέξη
Γιαννιώτης... χμ καλύτερο αυτό!
Εννοείται μου άρεσαν τα ποιήματα και τώρα που μου λες ότι είναι ειδική δημιουργία για μένα, μ’ αρέσουν ακόμη πιο πολύ. Κολακευμένος…
 
Κανώ και καγιάκ; Εδώ θα πάω στον πάτο, δεν έχει άνωση και μην ξεχνάμε ότι δεν ξέρω καλό κολύμπι! Όταν λες ότι πάει κι αλλού η βαζελίνη δεν πιστεύω να εννοείς αυτό που κατάλαβα; Γιατί εκεί δεν βάζουμε ποτέ βαζελίνη! Ε!
 
Δώσαμε εξετάσεις και θα περιμένουμε αποτελέσματα, θα δούμε πότε θα βγουν. Προβλέπεται σχετικό πιστοποιητικό.
 
Μόνοτονα, θλιμμένος, σκεφτικός και αγχωμένος, μα γιατί; Λόγω των εξετάσεων των παιδιών; Ε, κάνε και λίγη υπομονή! Δεν χάθηκε ο κόσμος πια! Τα πρώτα αμάνικα, ναι και κοντομάνικα και βερμούδες. Σήμερα πέτυχα κι ένα παιδί στον καφέ, τουρίστες 2 50φεύγα και 2 νέους, ο ένας λίγο μικρότερος από μένα, με πουκάμισο, βερμούδα και σαγιονάρα, και, αν και δεν ήταν ο τύπος μου, σκέφτηκα ολίγον πονηρά, χιχι!
 
Μη νομίζεις πως κι εγώ δεν σε σκεφτόμουν όμως! Χωρίς διαδίκτυο δεν μπορούσα να κάνω πολλά! Τώρα επέστρεψα και ξανά εδώ! Καλώς σε βρήκα λοιπόν! Θα ξεραθώ στον ύπνο... δεν με κρατάνε τα πόδια μου, στις 06:00 ξύπνησα και δεν κάθισα ούτε στιγμή… Αύριο ξανά στην καθημερινότητά μου!
Με φιλιά!
Ευγένης
 
ΥΓ. φυσικά και ΔΕΝ έχω πάει σε πορνοκινηματογράφο! Γιατί θα έπρεπε να πάω; Δηλαδή τί το διασκεδαστικό μπορεί να έχει; Τι παρθενικό; Εδώ κοντεύω να ξεχάσω και πότε το έκανα τελευταία φορά!
 
 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Αυτό πάλι το σημερινό του Ευγένη, πώς να το ερμηνεύσω; ‘Η έχει πολύν καιρό να κάνει παρέα ερωτική με άνδρα, γενικά, ή σπάνια δέχεται να τον βάλουν κάτω… ή μου ρίχνει στάχτη στα μάτια…
Μην έχω τελικά να κάνω με παραξενιές που δεν υποψιάζομαι… Ίσως για τέτοιους λόγους δεν στέριωσε σχέση μέχρι τώρα. Και τα πηγαίναμε τόσο, μα τόσα καλά τελευταία! Μάταια τα σχέδια που κάνω;… Σχεδόν προσεύχομαι να μην κακόπεσα…
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ωωωω, ποίημα με πειρασμούς από το διαμέρισμα απέναντι; Συμβαίνει, θάλεγα. Δεν είσαι ο μόνος, Αλέξη μου!...
 
Αλέξης προς Ευγένη
Πονηρούλη Ευγένη,
ώστε έτσι, κι εσύ από το απέναντι παράθυρο. Καλός είναι; καλός είναι;
Νέοι παντού υπάρχουν. Λίγο κυνήγι θέλει. Και με στατιστικό μέσο όρο, ο ένας στους δέκα "πέφτει". Στους άλλους εννέα λέμε απλώς "πλάκα έκανα βρε, δεν είμαι τέτοιος εγώ. Αντιθέτως, αν έχεις ένα καλό προξενιό, ενδιαφέρομαι. Δημόσιος υπάλληλος είμαι, μόνιμος (αυτό, κάποτε, ήταν τρανταχτό επιχείρημα για περιποιημένη προίκα), μ' αρέσουν τα παιδιά. Μια χαρά άνθρωπος, δεν βλέπεις;"
 
Κι έτσι διορθώνονται οι "λάθος" εντυπώσεις.
Με χάδια, κοίτα πάλι απέναντι, έτσι...
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη διαφορετικέ, καλημέρα!
Πωπωπωπω διαφορές μεταξύ μας, πωπωπω!
Πορνοκινηματογράφος: διαβάζοντας το ποίημα, παίρνεις μια ιδέα του τί μπορεί να προκύψει. Πρώτα-πρώτα: εκεί συχνάζουν μόνο άνδρες.
Δεύτερο: προβάλλεται έργο πορνό.
Τρίτο: υπάρχει σκοτάδι.
Τέταρτο: ο κόσμος είναι πολύς, δεν είναι ερημιά.
Μη μου πεις ότι ο συνδυασμός όλων αυτών δεν είναι έξοχα ερωτικός! Βρίσκεις εύκολα αυτό που εκείνη τη στιγμή επιθυμείς: επιφανειακά παιχνίδια με έναν ή με περισσότερους, στοματικό, κανονική συνουσία - μέσα στην αίθουσα, στα πίσω καθίσματα, ή στα αποχωρητήρια. Διαλέγεις και παίρνεις!
Χωρίς την παραμικρή συναισθηματική δέσμευση, εννοείται. Κι αν θέλεις λίγο να ξαποστάσεις, παρακολουθείς την ταινία, που, σε λίγο, σε "ανεβάζει" πάλι και ξαναρχίζεις με άλλη παρέα. Ό,τι καλύτερο για ομαδικό σεξ, ανώνυμα.
Αποκρουστικό ακούγεται; Είναι μια λύση πάντως, ειδικά το χειμώνα.
 
Κωπηλασία: πώς και δεν έχει άνωση η λίμνη; τα ξύλινα πλεούμενα επιπλέουν σε κάθε περίπτωση.
 
Κολύμπι: να μάθεις, Ευγένη, να μάθεις. Μπορεί να σου τύχει καλός προπονητής... Δες και το παρακάτω ποίημα.
 
Βαζελίνη: αν εννοείς ότι δεν βάζουμε βαζελίνη μαζί με το προφυλακτικό, έχεις δίκιο. Αλλά σε άλλα παιχνίδια, με τα δάχτυλα, με βοηθήματα, μια χαρά η βαζελίνη αν και προτιμότερο το λιπαντικό-λαδάκι.
 
Παρθένος: δεν το εννοώ έτσι, βέβαια. Όταν είσαι 27 δεν είσαι πρωτάρης πια. Αλλά όχι και τέτοια στέρηση που να μη θυμάσαι πότε ήταν η τελευταία φορά! Εκτός κι αν έχεις πάρει τίποτα παράξενες, πεισματικές αποφάσεις λόγω βασιλόπουλου. Πάντως, στέρηση ηδονών σ' αυτή την ηλικία δεν δικαιολογείται...
 
Τσόντες (σε συνάρτηση με τον πορνοκινηματογράφο): εγώ βλέπω τακτικότατα. Με εμπνέει. Και χαίρομαι αφάνταστα τα ωραία σώματα.
 
Δροσερό σαββατοκύριακο εδώ. Τουλάχιστο αυτό φάνηκε από την ώρα του πρωινού στο μπαλκόνι. Θα δούμε πώς θα περάσουμε καλύτερα. Εκδρομή: Δεν το βλέπω. Έχω γίνει υπερβολικά επιφυλακτικός με τις μη αναγκαίες δαπάνες... Προς το παρόν, έχουν κλείσει μερικές μέρες στο Πήλιο τον Αύγουστο.
 
Τώρα που "γλυκάθηκες" στα ποιήματα, όχι μόνο τα αφιερωμένα, αλλά τα ειδικά για σένα γραμμένα, πώς θα σταματήσω τώρα, μου λες;
 
Άντε το ποίημα τώρα, για το κολύμπι. Περιγράφει, μπορώ να πω, λέξη προς λέξη ένα πραγματικό γεγονός. Σχετικά πρόσφατα ειδωθήκαμε ακόμα μια φορά, για καφέ. Είναι παντρεμένος πια. Πολύ χαλαρή φιλία.
 
Φιλιά!
Αλέξης
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη

Στο σημερινό του μήνυμα ο Αλέξης αναφέρει ένα γνωστό του, για τον οποίο έγραψε και το ποίημα. Ωραιότατο ποίημα. Με άγγιξε… Παντρεμένος τώρα ο φίλος, χαλαρή φιλία, λέει. Λογικό. Ο άλλος με τρόπο τού έκοψε τη φόρα…

Παντρεμένος ο Αλέξης αλλά για τη γυναίκα του δεν έχει γράψει λέξη. Σα να μην υπάρχει. Μια καθημερινότητα χωρίς να φαίνεται η γυναίκα του πουθενά. Δεν ρωτάω στα ίσια. Να έκανα μια νύξη; Αν θέλει να μου πει κάτι περισσότερο, θα το πει. Πολλοί οι παντρεμένοι με κρυφά όνειρα, έτσι λένε οι στατιστικές. Κρίμα που ο Αλέξης εντάσσεται σ’ αυτούς. Ήρθαμε πολύ κοντά…

 
 
Ευγένης προς Αλέξη
«… μηδέν άγαν.»
Με γοητεύει ότι βρίσκεις τρόπο να παραθέτεις αρχαία σε σύγχρονα ποιήματα. Διαχρονικότητα, σίγουρα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ξύπνησες, βλέπω, συνεπέστατος στην πρωινή ανάγνωση των ποιημάτων μου. Αν πίστευα στο θεό θα έλεγα "ο θεός θα σου τα ανταποδώσει...". Όμως, ο άπιστος εγώ, τί να πω; ποιά καλοσύνη υπέρτατη να επικαλεστώ;
Ξέρεις, τους ιερείς τους τοποθετώ μαζί με τις καφετζούδες ή ακόμα με τους πνευματικούς απατεώνες, παράσιτα της κοινωνίας. Και ειδικά το χριστιανισμό το βλέπω σα νεκροθάφτη του αρχαίου ελληνισμού. Ασυγχώρητο!
Έμπλεξες με άνθρωπο κακό, ε;
Μ' ένα αισθησιακό χάδι,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Από τις 06:00 στο πόδι είμαι! Είχα δουλίτσες, όλη μέρα γυρίζω σαν σβούρα!
Ώστε άθεος... μάλιστα... καλά κάνεις, είναι καθαρά προσωπικό θέμα η πίστη του καθενός! Αν η κακία φαίνεται από τη θρησκεία, τότε πρέπει να έχω στη μπούκα τα 2/3 του κόσμου της γης! Αλλά έχεις δίκιο, ο Χριστιανισμός έθαψε τον αρχαίο ελληνικό κόσμο…
 
Απέναντί μου και λίγο προς τα κάτω σε ισόγειο, μένει μια οικογένεια με ένα παιδί γύρω στα 15 φαντάζομαι, μια στα τόσο που το βλέπω… άσχημο δεν το λες...
Αφήνω τα «πεσίματα» σε σένα, η δική μου αυτοπεποίθηση δεν έχει φτάσει εκεί ακόμη!
 
Είδες που υπάρχουν και μεγάλες διαφορές μεταξύ μας; Δεν με διεγείρει το θέμα του κινηματογράφου, άσε που θα ντρεπόμουνα από το ταμείο ακόμα. Αν πήγαινα ίσως θα είχα διαφορετική άποψη, αλλά εφόσον δεν έχει γίνει ποτέ... Μόνο με κουκούλα!  
 
Για τη λίμνη «μου»: τα ξύλινα πλεούμενα επιπλέουν, ναι, αλλά επειδή δεν έχει αλάτι, δεν έχει την άνωση της θάλασσας! Κολυμπώντας, βουρ στον πάτο θα πήγαινα! Το ποίημα το έχω ξαναδιάβάσει νομίζω, δεν το έχεις αναρτήσει παλιότερα;
 
Προτιμότερο το λιπαντικό λάδι για όλα!
 
Δεν έχω πάρει αποφάσεις, με απωθεί το ψάξιμο, δεν μπορώ να είμαι συνέχεια με ένα κινητό στο χέρι και σε ιστοσελίδα γνωριμιών όπως κάνουν πολλοί... Εγώ δεν μπορώ, δεν μου βγαίνει, κι όποιον γνωρίσεις να θέλει μόνο πήδημα, το οποίο στο πετάει στη μάπα κατευθείαν λες και ζήτησες δακτυλίδι, οπότε πιο καλή η μοναξιά από εσένα που δεν φτάνω, που λέει και το άσμα!
 
Τα σώματα στις τσόντες και εγώ τα χαίρομαι, και μόνο εκεί φυσικά… τελος πάντων!
 
Δροσερό τριήμερο κι εγώ εδώ. Χεχεχε αφού έχεις τη θάλασσα δίπλα, μην παραπονιέσαι, μακάρι να την είχαμε και εμείς!; Τι έκλεισες στο Πήλιο; ή αλλού; Αν οι μερικές μέρες είναι πάνω από τρεις, είναι καλά, αρκεί να τις χαρείς και να μη σκέφτεσαι συνέχεια τα περισσότερα!
 
Γλυκάθηκα στα ποιήματα; Από την αρχή μου άρεσαν, έπειτα φταίει αυτό το  «ειδικά για σένα»… δεν νομίζεις ότι είναι αρκετά κολακευτικό; Πολύ θα έλεγα! Να σε σταματήσω εγώ δεν μπορώ, η έμπνευση από σένα εξαρτάται...
 
Με τον παλιό «φίλο» συναντηθήκατε για καφέ, δεν είναι άσχημες και οι χαλαρές φιλίες, καμιά φορά τις χαίρεσαι πιο πολύ... ανάλογα τη διάθεση... Ήταν και η γυναίκα του στη συνάντηση; Σαν δύο ζευγάρια συναντηθήκατε, μήπως;
 
Ακόμη δεν τελείωσα την ανάγνωση των ποιημάτων της εβδομάδας που πέρασε, το βράδυ λογικά, αν και τα έχω διαβάσει τα ξένα...  βλέποντας και κάνοντας... τώρα θα ξαπλώσω λίγο έτσι για κάμια ώρα... τώρα που μεγάλωσε η μέρα το μεσημεριανό τον ύπνο τον επιθυμώ.  Είχε κι ωραία μέρα σήμερα, πήγα για περπάτημα, ήθελα το πρωί να πάω για καφέ ή έστω μια βόλτα με παρέα, αλλά κι εκείνος ο Γρηγόρης τώρα βρήκε να έχει κρυφές συναντήσεις κάπου... ουφ... 
 
Τα φιλιά μου!
Ευ.