Εξάμηνο μηνυμάτων (17)

Δέκατη έβδομη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωίζονται» ψηφιακά. Εκτός από τα πολλά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπάρχουν και μερικά αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν σημεία που αποσιωπούνται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Θα γίνει προσπάθεια να έχουμε μια ανάρτηση 3 φορές την εβδομάδα.

 
 

Εξάμηνο μηνυμάτων (17)

 

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου της λίμνης,
Ανοίξαμε θέματα, θέματα, και μένουν ανοιχτά. Να κλείσω μερικά;
 
Εμπορικά κέντρα: Η θέση μου γι αυτά τα κέντρα είναι απλή: όπως τα supermarket εκτόπισαν κι εξαφάνισαν τα καταστήματα της γειτονιάς, έτσι τα εμπορικά κέντρα ανταγωνίζονται και θα εξαφανίσουν τα μικροκαταστήματα. Το μεγάλο κεφάλαιο, τα επώνυμα εισαγόμενα, θα σκοτώσουν κάθε τί ελληνικό...
 
Αγγλικά ποιήματα: ναι μεν γράφω ποίηση για να εξωτερικεύω τον εαυτούλη μου, αλλά θέλω και λίγο την υστεροφημία, ε... Γ’ αυτό κι απογοητεύομαι όταν οι αντιδράσεις είναι μηδέν. Τώρα, ειδικά γι’ αυτά τα ποιήματα του διαόλου, εσύ ξέρεις πώς έγιναν. Δεν δίνω υπερβολική σημασία σε επαίνους γι’ αυτά, αλλά το να ακουστεί στον αγγλοσαξονικό κόσμο το όνομά μου, ε, δεν μ’ αφήνει αδιάφορο...
 
Άσπροι τοίχοι το σπίτι σου; Απαράδεκτο! Φωτογραφίες, λιθογραφίες, έστω σε μικρό μέγεθος αλλά πολλά μαζί σε ωραία σύνθεση. Γίνε δημιουργικός! Για να σε βοηθήσω, εδώ είμαι. Μπορώ να σου διαβιβάσω ψηφιακά ό,τι επιθυμείς, με όποια επεξεργασία. Πλαίσια έτοιμα βρίσκεις πάμφτηνα. Το σπίτι σου θα αποκτά χρώμα....
 
Και τώρα ο νεαρός της φωτογραφίας.
Πάνω από 16, βρε, θα είναι 17-18 στα σίγουρα.
Απλά κάπως έτσι σε φανταζόμουνα. Εντάξει, πέφτω πολύ έξω. Δώσε μου λοιπόν κομμάτια του παζλ. Θα σού στείλω κι άλλες φωτογραφίες (άν δεν σ’ ενοχλεί...) πάνω στις οποίες μπορείς να εκφραστείς. Δεν μπορεί, κάποια θα ταιριάζει κατά προσέγγιση με την εικόνα σου...
 
Από την άλλη μεριά, συλλογίζομαι ότι δεν βρίσκεται εκεί η ουσία. Τί είναι μια εικόνα που έχουμε για τον άλλον στο μυαλό μας;...
 
Αλλά στα χάδια επιμένω, αισθησιακά, διεγερτικά να είναι!
Καλή συνέχεια.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Kαλημέρα κάθε μέρα!
Ας κλείσουμε μερικά θέματα, ναι!
 
Έτυχε να δω κάποιες φωτογραφίες από μεγάλα εμπορικά κέντρα του εξωτερικού! Συμφωνώ, τέτοιου είδους καταστήματα εξαφάνισαν τα συνοικιακά μαγαζιά... το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, που λένε…
Δυστυχώς, δεν ξέρω αν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό πια... εκτός του να μην αγοράζουμε από τέτοια καταστήματα...  και πως γίνεται αυτό όταν έχουν πολύ καλές εκπτώσεις; Όπως και νάχει, εγώ με τις μάρκες δεν τα πάω καλά, κι αν ένα μπλουζάκι στοιχίζει υπερβολικά, δεν πρόκειται να το αγοράσω... είμαι της οικονομίας!
 
Καταλαβαίνω πως έχει σημασία η υστεροφημία και φαντάζομαι ότι την επιδιώκεις έστω κι όχι σε μεγάλο βαθμό, αλλά μην γίνει κι αυτοσκοπός… ποτέ δεν ξέρεις πότε θα αναγνωριστεί ένα έργο, σήμερα, αύριο, σε ένα χρόνο, σε δύο... μη χαλάσει η διάθεση και μην στενοχωριέσαι για κάτι που δεν είναι τελειωμένη υπόθεση!
 
Προσοχή, δεν είναι άσπροι οι τοίχοι, με ώχρα βάφτηκαν, δεν έχει και μεγάλη σημασία βέβαια. Αλήθεια, δεν με πειράζει που είναι άδειοι, νομίζω στο είχα ξαναπεί, δεν έχω ιδιαίτερη αίσθηση της διακόσμησης και δεν θέλω να κάνω κάτι που μπορεί να είναι ακαλαίσθητο! Οπότε το αφήνω κενό, το έχω συνηθίσει πια… Λίγο χρώμα το χρειάζεται αλλά μπορεί να μπει και αργότερα...
Και μην ξεχνάμε ότι λεφτά πια δεν υπάρχουν, κάνω οικονομία όπου μπορώ.
 
Με φανταζόσουν 18ρη ενώ είμαι σχεδόν μια δεκαετία μετά; Τώρα ένιωσα κάπως... Τί κομμάτια θες για το παζλ, δεν είμαι ξανθός πρώτα απ’ όλα, και επίσης δεν φοράω τέτοιο μαγιό! Στο σώμα, με την πρώτη ματιά, το πέτυχες, όχι όμως στην τέλεια γράμμωση, εννοείται. Στείλε φωτογραφίες, δεν έχω πρόβλημα, όταν αρχίζεις να επηρεάζεις αισθητά την αισθητική μου, τότε θα σου πω!
 
Τη δική σου εικόνα δεν την έχω φτιάξει μέσα στο μυαλό μου, εκτός από κάποιους γενικούς προσδιορισμούς που σου είχα πει στην αρχή, όταν λέγαμε πώς περίπου είμαστε.
 
Όλα καλά σήμερα; Πώς ήταν χτες τα ψώνια; Πού γυρίζατε;
Ερμού; Μοναστηράκι; Αθηνάς; Πατησίων; Πανεπιστημίου; Αχ! Μου λείπουν! Όχι οι οδοί, η αίσθηση του να περπατάς σε αυτές όμως!
 
Από τα ιστολόγια που βλέπω τακτικά, μου πρότεινε ένας (τον οποίο δεν γνωρίζω καν) να έρθει εδώ για τριήμερο, ψάχνω να βρω πότε θα του πω... έχει πολλή πλάκα το όλο θέμα, τελικά αν βάλω κάτω Ιούλιο και Αύγουστο, λίγα σαββατοκύριακα μένουν κενά... αλλά χαίρομαι που θα έχω κόσμο στο σπίτι!
 
Αυτό το σαββατοκύριακο θα έρθει ο αδερφός μου.
 
Θα έχει καλό καιρό, λέει! Κανόνισε θαλασσινά σπορ! Εμείς το πολύ πολύ καμιά βόλτα γύρω από τη λίμνη! Άμα έρθεις θα σε πάω! Προς το παρόν πρέπει να φύγω γιατί με πήραν από την εφορία ότι κάτι έκανα λάθος στους κωδικούς, και πρέπει να προλάβουμε τις προθεσμίες...
 
Τα χάδια, πολλά μαζεύτηκαν…
Ευτυχώς εξαρτάται μόνο από μένα αν θα δω απλές κρύες λέξεις ή την αίσθησή τους…
Καλημέρα!
Σήμερα τί έχει το πρόγραμμά σας;
Το ξέρεις ότι είμαι χαρούμενος όταν μιλάμε ε;
Ευγένης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Το ποίημα με το τρίο, κάτι έχουμε πει γι’ αυτό…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μονογαμικέ,
Σού είχα εκμυστηρευτεί παλαιότερα ότι για ένα διάστημα πειραματιζόμουνα με "τρίο". Κράτησε μόνο λίγους μήνες. Ξεκίνησε σαν απλή φιλία - εγώ, φυσικά (!) στο βάθος του διαστροφικού μυαλού μου, περίμενα τις κατάλληλες συνθήκες για να ωριμάσει το πράγμα για πιο προχωρημένες ηδονές. Τελικά έγινε κι αυτό. Τριγωνική σχέση. Αλλά γρήγορα φυλλορόησε. Μαλώσαμε. Ζήλεια. Ήταν και τα οικονομικά άνισα κατανεμημένα, πηγή υστερυποψίας. Ο ένας έφυγε Ιταλία, με το άλλον δεν βρεθήκαμε ξανά. Πάει, τελείωσε.
 
Εμπειρίες, εμπειρίες.
 
Χάδια μόνο σε σένα,
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενούλη μου,
 
Έβρεχε λίγο την ώρα που σκεφτόμουνα να γράφω. Τώρα πάλι σταμάτησε. Τί να προγραμματίσω με αυτές τις – κυριολεκτικές – ψυχρολουσίες;
 
Την Αθήνα-κέντρο, την πλησιάζουμε μόνο για συγκεκριμένες ανάγκες: για κανένα βιβλίο, για τρεχάματα στο δημόσιο. Ψωνίζω στα φτηνά supermarket, τα πέδιλά μου είναι πολύ φτηνά, περνάω δύο χρόνια μ’ αυτά, τα αθλητικά μου είναι τα φτηνότερα του ραφιού, κι αυτά δύο χρόνια αντέχουν), ή για να κάνουμε αλλαγή από δώρο.
Πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο μέχρι το σταθμό του μετρό κι από κει για το κέντρο. Όλος ο κόσμος έτσι κάνει. Ποιος μπαίνει με αυτοκίνητο στο κέντρο…
Όταν καθόμαστε για μεσημέρι, με παρέα, τρώμε σε πολύ φτηνό εστιατόριο στο Μοναστηράκι, στο Ψυρρή, ή σε κανένα από τα γρήγορα φαγητά.
 
Η αλήθεια είναι ότι προσέχουμε, ζυγίζουμε την κάθε δαπάνη. Ευτυχώς υπάρχει κατανόηση, δεν ακούω ποτέ γκρίνια.
 
Για περίπατους αληθινούς υπάρχει ο δήμος μας, το κέντρο του Χαϊδαρίου, πιο πέρα το Δάσος, ο Βοτανικός Κήπος, το Δαφνί, τα άλση από τις δύο πλευρές της Ιεράς Οδού, ο εμπορικός πυρήνας Περιστερίου, το κέντρο του Αιγάλεω.
 
Κυριακή πρωί, συχνά τραβάμε για περίπατο στη θάλασσα. Άλλες φορές προς Ραφήνα μεριά, Πόρτο Ράφτη, ή στο Σαρωνικό μέχρι Ανάβυσσο, ή πιο κοντά στον Πειραιά.
 
Κολύμπι, όταν πηγαίνω μόνος μου: στα λιμανάκια της Βουλιαγμένης (30χλμ μακριά!). Είμαι λίγο άνθρωπος των άκρων...
 
Για τη διακόσμηση του σπιτιού σου, ησύχασε, δεν ξανακάνω λόγο. Είναι στη φύση μου να προσπαθήσω να φέρω τον άλλον στις απόψεις μου, αλλά επιμένω μόνο δυό φορές. Δεν επιχειρώ τρίτη φορά.
 
Χαίρομαι που δεν είσαι ξανθός. Το μελαχρινό είναι η αδυναμία μου, το ομολογώ. Για τους κοιλιακούς, μμμ, εσύ να κάνεις την προσπάθεια αν θέλεις να αρέσεις ερωτικά. Εγώ εξακολουθώ να σε βλέπω με σώμα όμορφο, αρμονικό, και όχι πάνω από αρχές είκοσι – μού το επιτρέπεις αυτό;
 
Μια φωτογραφία ακόμα. Θα σε φωτίσει γύρω από το τί θεωρώ λίγο-πολύ το ιδανικό μου, ο τύπος μου, όπως λένε. Αν σ’ αρέσει και σένα, θα έχουμε τουλάχιστο έναν κοινό παρονομαστή. Αν δεν σ’ αρέσει, θα πρέπει εσύ να με διαφωτίσεις με εικόνα...
 
Χάδια εκεί που πρέπει...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Και εδώ βρέχει σήμερα, χάλια ο καιρός, ενώ ξεκίνησε τόσο καλά!
Εγώ πάλι δεν ψωνίζω ποτέ από το κέντρο, άντε κάνα λινό από το τοπικό μοναστηράκι και σε κάνα πολυκατάστημα με ρούχα νεανικού τύπου. Γενικά δεν ψωνίζω πολλά...
Μα όλοι πρέπει να ζυγίζουμε τις δαπάνες μας, να ξέρουμε πού χαλάμε και πού όχι, να μπορούμε να διαχειριστούμε σωστά τα οικονομικά μας... (όχι όπως μερικοί μερικοί στα ψηλά κλιμάκια της πολιτείας).
 
Δεν έχω περπατήσει πολύ στις περιοχές που λες, μόνο λίγο στο Περιστέρι και φυσικά στα Πατήσια. Στη Γλυφάδα έχω χρόνια να πατήσω!  30 χλμ για ένα μπάνιο; Ε, το παρακάνεις, αλλά αφού περνάς καλά, ας είναι!
 
Τελικά έχεις δίκιο, μάλλον οι αγράμμωτοι κοιλιακοί φταίνε που δεν αρέσω ερωτικά, είναι το Α και το Ω! Γι' αυτό μη μου ξαναστείλεις τέτοιες φωτογραφίες και κάνω τις συγκρίσεις... Θα μου προκαλέσεις συμπλέγματα... Εσύ μπορείς να συνεχίσεις να βλέπεις ό,τι θες...
 
Θα βάλω μουσική και θα χαζέψω στην οθόνη!
Καλό απόγευμα!
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου ακριβέ,
 
Για τα αγγλικά μου διαολοποιήματα, επιτέλους μια αντίδραση: κάποια (γυναίκα) που ξέρει καί ελληνικά και έριξε μια ματιά στο ιστολόγιο, είπε ότι τα ελληνικά μου ποιήματα είναι καλύτερα...
Νά για την υστεροφημία!
 
Δεν σου ξαναστέλνω εικόνες που σε κάνουν να νιώθεις μειονεκτικός. Θετική σκέψη.
 
30χλμ μακριά για «κολύμπι»;
40 λεπτά με το αυτοκίνητο σε ώρες χαλαρές. Και στα λιμανάκια εξασφαλισμένη η παρέα 100% - κάτι θα προκύψει οπωσδήποτε. Έχει τύχει και με δυό, και με τρεις διαδοχικά. Όταν πρόκειται για ηδονή, γίνομαι πόρνος.
Μεγάλη η δαπάνη; Δεν νομίζω.
Ο καιρός είναι το πρόβλημα. Δεν ξεκινάς για μακριά όταν η μια πλευρά του ουρανού απειλεί με καταιγίδα...
 
Τί μουσική άκουσες απόψε;
Αφού οι μελωδίες σού χάιδεψαν τα αυτά, εγώ να μη σε χαϊδεύω στο σβέρκο;
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Από τους Άγγλους, είδες που πήρες σχόλια; Είναι και αυτό μια γνώμη, μπορεί να σου ξανάρθει να γράψεις αγγλιστί και να είσαι καλύτερος!
 
Ο κόσμος με κάνει να νιώθω ότι μειονεκτώ, αλλά είναι άλλο θέμα αυτό.
 
Ο καιρός πάντα είναι πρόβλημα, ας ελπίσουμε ότι θα δούμε γρήγορα καλοκαίρι, μη μας λείψει και φέτος!
 
Ναι τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι μακριά 30 χιλιόμετρα για να βρεις ωραία θάλασσα, καλά είναι και ειδικά όταν πρόκειται για διασκέδαση.
 
Μουσική άκουσα διάφορα, ό,τι μου ερχόταν ευχάριστο εκείνη την ώρα και ό,τι κατέβαζε το μυαλό.
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
 
Γιατί έτσι «μειονεκτικός», όπως γράφεις, γιατί; Αν μειονεκτούσες, θα σε είχα συνειδητά επιλέξει για μόνιμη ηλεκτρονική παρέα και φίλο «εν γραφή»; Από ορισμένα μου ποιήματα θα έχεις καταλάβει ότι το φίλο τον θεωρώ ανώτερό μου. Από πού κι ως πού μειονεκτικός;
 
Χάδια, βρε, να σε ταράξω λίγο!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Μειονεκτικός; Γιατί έτσι σε κάνουν κάποιοι να νιώθεις. Είναι νόμος κι αυτός, των στερεοτύπων. Η συνειδητή επιλογή εμπεριέχει και την κάλλιστη επίτευξη του σκοπού, και τη στήριξη στα αντικειμενικά κριτήρια επιλογής του μέσου (μπορώ να πω πως θυμάμαι αρκετά θέματα από το σεμινάριο...)
 
Φιλιά! 
Καλή μέρα να έχεις!