Εξάμηνο μηνυμάτων (22)

Εικοστή δεύτερη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Θα γίνει προσπάθεια να έχουμε μια ανάρτηση 3 φορές την εβδομάδα.

  

Εξάμηνο μηνυμάτων (22)

 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη!
 
Ώστε ο παλαιός σου φίλος τώρα διατηρεί μόνιμη σχέση! Τι καλά! Μπράβο του! Αυτά τα ερωτήματα – μετανιώματα είναι που μας τρώνε όλη μας τη ζωή! Ο γέγονε γέγονε, συνεχίστε τη ζωή σας... όπως είστε τώρα και αφήστε τα παλιά... φέρνουν και στενοχώρια.
 
Πολύ ευαίσθητος είναι και δεν έφτασε μέχρι το τέλος των αγγλικών ποιημάτων, ποιήματα είναι μόνο, και τις εικόνες μπορείς να τις ελέγξεις άμα θες! Και γερμανικά ποιήματα στο συρτάρι; Μάλιστα, αυτό δεν το ήξερα, το είχαμε πει;
 
Σε παρακαλώ Αλέξη, σταμάτα να γκρινιάζεις για τα στεγανά σου! Τουλάχιστο όσον αφορά εμένα, δεν στριφογυρίζει όλη μου η ζωή γύρω από αυτά και δεν θεωρώ ότι είμαι τόσο πολύ στριμωγμένος. Μπορεί να μη βγήκα να το βροντοφωνάξω αλλά δεν έχω εμμονή με το φοβισμένο κρυφό. Το λέω σε όσους μπορώ να το πω, θέλω γύρω μου άτομα που ξέρουν για μένα και μπορώ μαζί τους ελεύθερα να συνεννοηθώ. Γι’ αυτό και σπάνια κάνω παρέα με άτομα που δεν το γνωρίζουν.
 
Μάλλον κάνα μίλι κολύμπτι θα σου έκανε καλό αυτή τη στιγμή...
 
Η ζωή είναι πάρα πολύ ωραία, σήμερα ειδικά μου άφησε κι ένα σωρό σημάδια. Με μπαλώματα θα δω τα παιδιά το βράδυ! Κοκκινίλες και γρατσουνιές σε χέρια, πόδια, πρόσωπο... άτιμα τα χόρτα και τα κλαδιά! Έκανα μπάνιο και χαλαρώνω, θα ξαπλώσω να είμαι φρέσκος το βράδυ!
 
Φιλικό χτύπημα στην πλάτη; Ξενέρωτο ολίγον...  Αν δεν πιάσεις τον άλλον να του ξεγυρίσεις ένα φιλί στο στόμα, τι να σου κάνει; Το ξέρω, υπερβάλλω! Χαχα!
 
Καλό απόγευμα Αλέξη!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου βραδινέ,
Πες ότι έχω το σύνδρομο της αυτομαστίγωσης, τώρα τελευταία χαίρομαι να σού γράφω: έχεις δίκιο, έχεις δίκιο, δραματοποιώ καταστάσεις, χάνω το μέτρο, γίνομαι ο υπερβολικά συναισθηματικός καλλιτέχνης που δημιουργεί λες και το σύμπαν δεν θα προχωράει χωρίς αυτόν...
 
Μερικές διευκρινίσεις, μεθοδικά :
 
γερμανικά ποιήματα : φυσικά υπάρχουν, σε ποιά γλώσσα θα έγραφα έφηβος σε γερμανόφωνο και γαλλόφωνο περιβάλλον, πριν ξεκινήσω να γράφω ελληνικά στην ύστερη εφηβεία; Δεν έκανα λόγο γι’ αυτά τα ξενόγλωσσα ποιήματα γιατί δεν είναι εξ αντικειμένου προσιτά στους Έλληνες. Το ιστολόγιο είναι ελληνικό. Θα θυμάσαι ότι είχα ενδοιασμούς και για τα αγγλικά ποιήματα. Τα έβαλα τελικά, γιατί οι περισσότεροι νέοι Έλληνες γνωρίζουν τη γλώσσα.
 
Τα γερμανικά, όπως και τα λίγα γαλλικά που έγραψα, ξεκάθαρα απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Είναι δύο ειδών: ποιήματα περί ανέμων και υδάτων, άλλα πιο σοβαρά, περί θεού, περί φιλίας, μερικά ερωτικά – ξέρεις, τα γνωστά θέματα των νέων εφήβων.
 
Μερικά μάλιστα έχουν δημοσιευτεί σε τοπικά περιοδικά.
Αλλά υπάρχουν και 14 γερμανικά ποιήματα που αναφέρονται αθυρόστομα στον ερωτισμό άνδρα προς άνδρα. Αυτά δεν δημοσιεύονται εύκολα. Η μικρή αυτή συλλογή, 255 στίχοι όλοι κι όλοι, είναι αυτοτελής. Αν μπορώ να πείσω τον παλαιό μου φίλο να φροντίσει για την έκδοση, καλώς, τι να κάνω…
 
Συνοψίζω λοιπόν το ποιητικό μου έργο με μια λέξη: διάσπαση, διάσπαση προς διάφορες κατευθύνσεις!
 
Μια κατεύθυνση, πρόσφατη πολύ, αφορά μερικά ελληνικά ποιήματα, αφιερωμένα σε κάποιο Φαρσαλινό – θα τον ξέρεις τον κύριο αυτό...
 
Αρκετά με αυτά. Δεν θα σε ζαλίζω άλλο με εκδόσεις και παραεκδόσεις. Η ζωή είναι ωραία και δεν πρέπι να χαθούμε σε βιβλιοθήκες...
 
Μούσα μου: δεν φταίω εγώ, θηλυκιά είναι. Για σένα να πω: ο εμπνευστής μου – βαρύγδουπο ακούγεται...
 
Διακόπτω, χάδια, φιλιά, αγάπη,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Απόγευμα πια!
Αυτομαστίγωση, αυτό πονάει! Και εγώ χαίρομαι! Είσαι καλλιτέχνης κι έχεις παραπάνω ευαισθησία και υπερβολή, χαρακτηρίζει τους καλλιτέχνες... αλλά να κοιτάμε το τώρα...
 
Κατάλαβα τις διευκρινήσεις! Είχα ξεχάσει το μικτό γερμανογαλλόφωνο περιβάλλον! Τα αγγλικά είναι πλέον προσιτά σε όλους.
 
Εύχομαι να πείσεις το φίλο σου και να τα αναλάβει! Κρίμα θα είναι! Δεν θα μπορούσε να γίνει με ανάρτηση πρωτοτύπου και δίπλα η παράθεση μετάφρασης; Πως κάνουμε στο αρχαίο κείμενο στίχο στίχο στο λύκειο; Κάπως έτσι;
 
Φαρσαλινός. Ναι τον ξέρω τον κύριο... κακός άνθρωπος, είναι λίγο σκληρός στα μηνύματα, αλλά όχι στην άμεση επαφή.
 
Διάσπαση του έργου σου; Δεν θα το έλεγα, Τόσοι και τόσοι ποιητές έχουν κάνει συλλογές με διαφορετική θεματολόγια… Συλλογές αγαπητέ μου, πρακτικά ζητήματα λύνονται…
Να βάλεις τάξη, αυτό είναι το καλύτερο!
 
Εμπνευστής εγώ; Βαρυγδουπότατο!
 
Φιλιά!
 
ΥΓ. Να σε ρωτήσω, στα μηνύματα όταν σου απαντάω, γιατί δεν ανταπαντάς, παρά μόνο σε συγκεκριμένες ερωτήσεις; Η αλήθεια είναι ότι περιμένω πολλές φορές τις αντιρρήσεις σου σε κάποια θέματα. Και δεν κάνεις καμία αναφορά σαν να τα δέχεσαι ή σαν να τα αγνοείς... Συμβαίνει κάτι τέτοιο?

ΥΓ2. Έχω άλλα δυο μηνύματα, το ξέρω, τώρα θα ξαπλώσω γιατί  νυστάζω. Γύρισα αργά χτες, θα σου πω το βράδυ σχετικές λεπτομέρειες.
 


από το ημερολόγιο του Αλέξη
Σα να «σκληραίνει» τη στάση του ο Ευγένης. Πρακτικός, εκτός από την αναζήτηση συντρόφου. Αν και μιλάει για «ξεγυρισμένα φιλιά» και «μαλακός στην επαφή». Είμαι σε αναμμένα κάρβουνα, να πω πως είμαι ελεύθερος, πως θέλω να τον συναντήσω; Το άλυτο πρόβλημα: εγκατάσταση στα Γιάννενα, γίνεται; Αυτός να έρθει στην Αθήνα, γίνεται;

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη υψηλοθώρητε,
Καθημερινότητα.
Η μέρα αρχίζει με ευπρεπισμό. Στο λουτρό. Η καθημερινή μισή ώρα σε διάλογο με τον εαυτό μου, με τον καθρέφτη μου, με τα τάχα ανώδυνα βοηθήματα της ηδονής...
 
Όταν τελειώνει το πρωινό, αρχίζουν οι δουλειές.
Πηγαίνω στο γραφείο μου. Ανοίγω τον υπολογιστή. Αναζητώ το ταχυδρομείο. Ο Φαρσαλινόςας, πιστός, εκεί κάθε πρωί. Αρχίζει κι ο υπολογιστής του μυαλού να δουλεύει, πολύ τρελά καμιά φορά.
Και η μέρα προχωράει, με τις διάφορες αναγκαίες δραστηριότητες...

Καθημερινότητα.

 
Ίσως όχι και τόσο διαφορετική από το ξεκίνημα της μέρας των άλλων ανθρώπων, που έχουν ελεύθερο ωράριο εργασίας κι απασχόλησης. Είμαστε, αν το καλοπαρατηρήσεις, όλοι στο ζυγό. Καταντά κοινότοπο αλλά η ουσία είναι ότι όλοι τρέχουμε, άλλος για τον επιούσιο κάθε μέρα, άλλος για τη μεγάλη ζωή.
 
Ελεύθερος χρόνος; Σ’ αυτές τις 2-3 ώρες την ημέρα τελικά ξεχωρίζει, ή έχει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλον. Και στη χρήση του σαββατοκύριακου. Φαίνονται πολλές ώρες, αλλά μένουν λίγες.
Θεωρώ τον εαυτό μου σχετικά προνομιούχο, όχι ως προς το διαθέσιμο εισόδημα, αλλά σαν άνθρωπος με περισσότερο από πολλούς άλλους, ελεύθερο και προπαντός αξιοποιημένο ελεύθερο χρόνο...
Και πάλι ανικανοποίητος!
 
Αυτά, Φαρσαλινέ, προς φιλοσόφηση εκεί στα περήφανα ηπειρωτικά βουνά, τα τόσο μακριά και συγχρόνως τόσο απλόχερα πρόθυμα να μας προσφέρουν εναλλακτική διαβίωση...
 
Τυχερός είσαι, τυχερός.
Καλή Κυριακή.
Με ασπασμό ψυχής,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα ξανά!
 
Υψηλοθώρητος εγώ;
Σηκώνομαι 7:30, βάζω μουσική, στο λουτρό για ευπρεπισμό.
Το πρωινό, δυστυχώς το δικό μου είναι στα όρθια και όχι επειδή δεν έχω χρόνο, έτσι, δεν ξέρω γιατί. Όταν όμως έχω παρέα διαρκεί κάμποση ώρα, συζήτηση, φαγητό... Το πρωινό μου συνήθως περιλαμβάνει νιφάδες βρώμης ή καλαμποκιού και μούσλι με γάλα, πιο σπάνια ψωμί με μαρμελάδα και γάλα. Πάντα όμως γάλα! Τώρα αν έχω επίσκεψη, παίζεται το πρωινό τι θα περιλαμβάνει! Συνήθως τρώω κοιτάζοντας έξω τον ουρανό με ανοιχτή την μπαλκονόπορτα το καλοκαίρι, από το τζάμι το χειμώνα! Μετά θα πιω λίγο καφέ και θα κάνω και κάμποσες τζούρες τσιγάρο. Δόντια.
Μετά θα κάτσω στον υπολογιστή να δω τι παίζει, κάπου εκεί θα δω και σένα, 8 παρά έχω φύγει. Πιο απλά δεν  γίνεται ε; Εργένικα!
 
Όταν λες «ανώδυνα βοηθήματα της ηδονής» τι εννοείς;
 
Καθημερινότητα, ναι, κάποιες φορές μονότονη! Αλλά συνήθεια... μ’ αρέσει όμως, μου λείπει όταν φεύγω! Όπως τώρα...
 
Ελεύθερος χρόνος, τι εννοείς όταν λες ότι 2-3 ώρες ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλο; Δηλαδή 2-3 ώρες την ημέρα και το σαββατοκύριακο, δεν τις περνάτε μαζί με τη γυναίκα σου;
Εγώ, μετά από το οχτάωρο, όλη η μέρα ελεύθερη, και τα σαββατοκύριακα φυσικά!
 
Χτες Αλέξη, είχαμε συνάντηση όσων αποφοιτήσαμε από το λύκειο! Μαζευτήκαμε κάπου 40 άτομα! Πήγαμε στο σχολείο για φωτογραφίες, μετά βγήκαμε όλοι μαζί σε ένα μπαρ, Ξεφαντώσαμε! Τα περισσότερα παιδιά είχα να τα δω από κείνο τον τελευταίο χρόνο! Γύρισα ξημερώματα. Έβαλα ξυπνητήρι για πρωινό ξύπνημα, είχα και κάποιες δουλειές. Δεν ξύπνησα καλά όμως, σαν λίγο άρρωστος, κι ακόμη δεν συνήλθα και έχω αύριο πρωί ταξίδι, κατά τις 7:30 θα φύγω, να φτάσω μεσημέρι πάνω!
 
Ωραία πέρασε και η σημερινή μέρα, πολύ καλά, τη χάρηκα! Βέβαια είχε λιγάκι κρύο!
 
Ανικανοποίητοι όλοι είμαστε... αφού είμαστε καλά όμως μπορούμε και να ζητάμε περισσότερο – το καθαρά ανθρώπινο για συνεχώς καλύτερα. Τώρα αν θα τα λάβουμε, είναι άλλο θέμα...
 
Είναι 12: 09, θα πέσω για ύπνο...
Δεν θα δεις απάντηση αύριο το πρωί… εκτός και αν δεν με παίρνει ο ύπνος και δεις αργότερα τη νύχτα. Αλλιώς αύριο απόγευμα ή και βράδυ. Ακόμη δεν ανάρτησες όμως...
Κι εσύ τυχερός είσαι!
Σε φιλώ...
Αύριο από τα γνωστά γιαννιώτικα εδάφη!
Ευγένης