Εξάμηνο μηνυμάτων (16)

Δέκατη έκτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωίζονται» ψηφιακά. Εκτός από τα πολλά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπάρχουν και μερικά αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν σημεία που αποσιωπούνται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Θα γίνει προσπάθεια να έχουμε μια ανάρτηση 3 φορές την εβδομάδα.

 
 

Εξάμηνο μηνυμάτων (16)

 

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου στεριανέ,
Στις φωτογραφίες από παλαιά επίκαιρα που σου στέλνω, τί βλέπουν τα ματάκια μου: πλεούμενα στη λίμνη των Ιωαννίνων!
Την έγχρωμη με τα χιόνια την αφήνουμε στην άκρη για αργότερα, μπρρρ, κρύο και πάγος. Όπου νάναι παγώνει η λίμνη, μπρρρ...
Αλλά μια βόλτα το ηλιοβασίλευμα, τα δύο τους (τα δυό μας....), όχι κι άσχημο. Μακριά από τα μάτια των περαστικών...
Αμ εδώ, βάρκα έτοιμη με το παλικάρι στην άκρη πρόθυμο, τί άλλο ποθεί η ψυχή μας; Θα τού πω να πάει τη βάρκα σε μια έρημη μεριά, στα βούρλα, κι εκεί...
Τράβα κουπί, λοιπόν.

Με χάδια του νερού,

Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα! Ξανά!
Τις φωτογραφίες τις πέτυχες, ε!
Εκεί που είναι η πρώτη βάρκα, πίνω καφέ κάμποσες φορές την εβδομάδα!
Αχά, ο νους σου στο παλικάρι! Καλός είναι, ελκυστικός, στ' αλήθεια! Πες του να έρθει, μόνο μη βουλιάξει!
Τραβάω κουπί! Πάντα! Προσπαθώ!
Φιλιά!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Το «ελάχιστο» και «νέα σοδειά» - τόσο διαφορετικά το ένα ποίημα με το άλλο…
Άργησες με την ανάρτηση. Τα μεσάνυχτα δεν υπήρχε τίποτα.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, πιστέ αναγνώστη,
Το ποίημα "το ελάχιστο" όπου γίνεται λόγος για αυτοκτονία, είναι από τα λίγα που ΔΕΝ βασίζονται σε πραγματικό περιστατικό. Γραμμένο με τη φαντασία και μόνο. Αυτοκτονία θα σκεφτόμουνα μόνο σε περίπτωση υπερβολικά οδυνηρού θανάτου - ευθανασία δηλαδή. Κι όλοι ξέρουμε ότι μεγάλος ο λόγος αλλά τελικά πολύ δύσκολη η απόφαση, έστω κι αν σφαδάζουμε, ανήμποροι (τί μ' έπιασε και γράφω, τέτοια ωραία Κυριακή;...)
 
Το ποίημα "νέα σοδειά" σκιαγραφεί αυτό που διαπιστώνω κάθε αρχή καλοκαιριού στα βράχια: προστέθηκαν νέα νεαρά άτομα, λαχταριστά στην αγνότητά (;) τους. Τάχουμε πει αυτά.
Χαρούμενη Κυριακή να έχεις!
Μ' ένα απαλό φιλί, μάντεψε πού...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ελπίζω να είναι ωραία η Κυριακή!
Εγώ προσπαθώ να φτιάξω τη δική μου!
Χαρούμενη Κυριακή λοιπόν!
Μη με κολάζεις με τη… χωροταξία των φιλιών σου!
Ευγένης!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Τα μηνύματά σου τα διαβάζω, τα ξαναδιαβάζω.
Να δώσω απάντηση σε μερικές ερωτήσεις. Ξέρεις, όταν με πιάνει το πολύ «συστηματικομεθοδικό» μου...
 
Διακοπές στο Πήλιο: φυσικά ΕΓΩ κλείνω και κανονίζω. Απλώς, απ ό,τι δείχνουν τα κουκιά, είναι σίγουρο ότι θα πάμε για τουλάχιστο 4 μέρες τον Αύγουστο.
Διακοπές αλλού: η Σιθωνία «παίζεται». Αν το αποφασίσουμε θα είναι για τουλάχιστο 8 μέρες παρακαλώ, να αξίζει η μετακίνηση, με ενδιάμεση μικρή παραμονή στο πήγαινε κι έλα στον Αλμυρό (συγγενείς). Μπορεί τον Ιούλιο, μπορεί και Σεπτέμβρη.
Τα νησιά και πάλι: σκέφτομαι την Ικαρία για λίγες μέρες, δεν έχω πάει.
 
Για το 15χρονο γειτονόπουλο, που μένει στον ίδιο δρόμο με σένα: μην το γελάς. Μπορεί να μην έχουν τα σκληρά σώματα των άνω των 25, και τη μεγάλη μυική δύναμη, έχουν όμως αυξημένη... αντοχή στην επαναληπτικότητα! Σαφής είμαι, νομίζω.
 
Το ποίημα «ο του ενός μηνός» αναρτήθηκε κάπου την πρώτη εβδομάδα που άνοιξε το ιστολόγιο.
Όλα μου τα ποιήματα περνάνε τώρα από δεύτερη ανάρτηση, περίπου χρονολογικά.
 
Γρηγόρης: χαίρομαι που φαίνεται να έχεις μόνιμο «συνοδό».
 
Πώς τους έχεις γοητεύσει όλους;
Ζήλεια, ζήλεια...
 
Άσχετο δεύτερο: από χτες αναρτώ ένα-ένα τα 9 αγγλικά μου ποιήματα σε μια αγγλική (όπως δείχνει) ιστοσελίδα για σατανικά και άλλα ποιήματα...
Για να δούμε τις αντιδράσεις από κει...
 
Πάλι χάδια θέλεις; Αχόρταγος. Άντε...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου!
Τι μου κάνεις;
Αγαπητέ μου, μια χαρά θα είναι οι διακοπές σας! Μια χαρά μου φαίνονται και οι μέρες, αρκετές! Αλλά γιατί Αύγουστο αν μπορείς κι αλλιώς; Απαπαπα, δεν θα το ήθελα.
 
Δεν τα γελάω τα 16χρονα, απλά δεν έχω δοκιμάσει ποτέ κανένα...  για να το λες κάτι θα ξέρεις...
 
Το Γρηγόρη τον αγαπώ, είναι πολύ καλό παιδί, και μου έχει φερθεί καταπληκτικά!  Όσο είμαι εδώ θα είναι μόνιμος συνοδός, εκτός κι αν γίνει κάτι τραγικό, το οποίο κι απεύχομαι!
 
Εγώ αχόρταγος και θέλω χάδια; Δεν θυμάμαι να έγραψα κάτι τέτοιο!
Καλή εβδομάδα! Με υγεία!
Φιλιά!
 
ΥΓ. Μην αναρωτιέσαι για την ώρα... θα κοιμάσαι ε; Τι καλά...
 
Ευγένης προς Αλέξη
Που χάθηκες σήμερα Αλέξη;
 
Αλέξης προς Ευγένη
(πλησιάζουν μεσάνυχτα και ολοκλήρωσα την προδιαδικασία για τη νέα ανάρτηση)
Δεν "χάθηκα" Ευγένη μου. Αλλά ελάχιστα έμεινα σπίτι (όπου το εργαλείο επικοινωνίας, ο υπολογιστής).
 
Από αρκετά πρωί, ουσιαστικά, στους δρόμους. Οικογενειακές υποχρεώσεις (για δες, υπάρχουν κι αυτές...). Επισκεφτήκαμε ένα εμπορικό κέντρο. Είχα κάτι επαγγελματικές συναλλαγές εκεί. Μέρη όπου συνωστίζονται νεολαία και γυναίκες. Καλά η νεολαία, ευπρόσδεκτη. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο εύκολα γίνεται "επαφή" στα... αποχωρητήρια! Αλλά, προϋπόθεση να είσαι μόνος, με το πεδίο εντελώς ελεύθερο - κάτι που δεν ίσχυε σήμερα...
 
Μ' έπιασε σχεδόν κατάθληψη με όλες αυτές τις ξένες επιγραφές (αν και μέ συμφέρει επαγγελματικά, κερδίζω από μεταφράσεις). Μόνο μία ελληνική επωνυμία εντόπισα, κι αυτή γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες. Τέτοιες στιγμές βλέπω παντού συνωμοσίες για να μας αφελληνίσουν. Για έναν Έλληνα ποιητή, πολύ δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Σ' ένα από τα καταστήματα παιδικών, πώς και κρατήθηκα και δεν ξεκίνησα τη ρητορία μου: τα πάντα στα γαλλικά, λες και η Ελληνίδα γιαγιά μεγάλωσε στο Παρίσι... Αλάργα, αλάργα, αλλά είπαμε: υποχρεώσεις.
 
Για θάλασσα όχι και τόσο κατάλληλη η μέρα, πού ξέμεινε το ελληνικό καλοκαίρι;
Γενικά, τις μέρες που έρχονται, ο φόρτος εργασίας και υποχρεώσεων θα είναι λίγο μεγαλύτερος.
 
Από Αγγλία, απογοήτευση. Δεν τσίμπησαν.
 
Αλλά σαν αναλαμπές, ακατάπαυστα, η εικόνα σου, τα λόγια σου, συνέχεια στο μυαλό μου. Κάποια στιγμή θα σου γράψω με λεπτομέρεια τί εικόνα είναι αυτή. Θα σ' αρέσει, έννοια σου, θα σ' αρέσει...
 
Και τώρα στην ανάρτηση!
Με χάδια... αναρτημένα!
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη αξιαγάπητε,
Σήμερα τα ξημερώματα σου είπα ότι είσαι συνέχεια στο μυαλό μου. Δεν «βλέπω» μια αφηρημένη έννοια «Ευγένη». Μού έρχονται πολύ θολές βέβαια εικόνες. Και σήμερα, από ένα μεγάλο απόθεμα και με γρήγορο ψάξιμο (γιατί σε λίγο πάλι ξεκινάμε για ένα άλλο εμπορικό κέντρο), βρήκα μια φωτογραφία που λίγο-πολύ θα μπορούσε να ανταποκριθεί στα οραματιζόμενα.

Αν είμαι «μέσα», πες μου – θα τη φυλάγω κάπου ειδικά. Αν η φαντασία μου απέχει πολύ από την πραγματικότητα, πάλι θα με διορθώσεις.

Θα μπορούσε να είναι ένα παιχνίδι, και κομμάτι-κομμάτι, διόρθωση τη διόρθωση, να συνθέτει ο καθένας μια εικόνα κοντά στην πραγματικότητα με σφήνες από τελείως ξένα πρόσωπα.
 
Σου έχω πει ότι χειρίζομαι αρκετά καλά ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνων. Αν πάνω σ’ αυτό έχεις μια συγκεκριμένη επιθυμία (μεγέθυνση, αναπλαισίωση, προσθαφαίρεση στοιχείων), ευχαρίστως θα βοηθήσω. Πώς είναι διακοσμημένοι οι τοίχοι του σπιτιού σου; Μήπως θα ήθελες μια αλλαγή, μια βελτίωση;
 
Πωπωπω, η φαντασία μου σήμερα δεν έχει όρια. Το νιώθω, θα βγεί ποίημα...
 
Να ευφραίνεσαι με την εικόνα παρακάτω.
Αγγίζω τις θηλές, χάδια...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημερούδια!
Απάντηση στο μήνυμα από χτες.
Χάθηκες όπως το λέω! Δεν μου το κάνεις πολλές φορές αυτό!
 
Εντάξει οι υποχρεώσεις είναι υποχρεώσεις και πρέπει να τηρούνται! Δικαιολογείσαι αγαπητέ μου! Σε συγχωρώ λοιπόν... εεε πλάκα κάνω, δεν έκανες τίποτα να με πειράξει κάτι!
 
Αχ μ’ αρέσουν τα εμπορικά κέντρα, μόνο σε ένα έχω πάει βέβαια, κάποτε, κάπου στη Γλυφάδα. Θα με πας κι αλλού όταν έρθω! Ο νους σου στο κεχρί συνέχεια! Δεν παίζω στα αποχωρητήρια! Δεν ξέρω πως γίνεται και δεν μπορώ να πω ότι με τραβάει κιόλας. Τώρα που το σκέφτομαι, άλλο να παίζεις στην Αθήνα, με εκατομμύρια κόσμο κι άλλο στα Γιάννενα... τέλος πάντων, το έχω κόψει το σπορ! Αυτό το μήνυμα το άρχισα πριν μια ώρα και όποτε έχω κενό γράφω κι από λίγο!

Έτσι είναι αγαπητέ μου, η ξενομανία στις επιγραφές! Κρατάει χρόνια αυτή η δουλειά... και πόσο θα κρατήσει δεν ξέρω, μέχρι να ξεχάσουμε και τα ελληνικά! Η Ελληνίδα γιαγιά αγαπητέ μου τα έφτιαχνε μόνη της τα ζιπουνάκια, δεν τα αγόραζε! Αχ, επιθύμησα καρπούζι και πεπόνι! (= άσχετο).

 
Για θάλασσα όταν την έχεις δίπλα σου, αν δεν πας μια μέρα, δεν έγινε και τίποτα! Έχουμε ολόκληρο καλοκαίρι μπροστά μας! Όταν έρθει και μας θυμηθεί! Έτσι που έγινε και βρέχει κάθε μέρα!
 
Ασε τους Άγγλους! Έγραψες τα ποιήματα, σαν ποιητής, όχι για να πάρεις τα εύσημα του αγγλοαξονικού κόσμου…
 
Επεξεργασία εικόνας λοιπόν: τις εικόνες τις φτιάχνεις, τα λόγια τα γράφεις... φαντασία και γραφή... συνδυασμός άκρως επικίνδυνος...  να προσέχεις γιατί και στο δικό μου μυαλό είσαι!
 
Για ποια φωτογραφία μιλάς; Την παρακάτω με το 16χρονο; Εάν εννοείς αυτή, δυστυχώς πέφτεις κατά πολύ έξω (και όχι μόνο στην ηλικία) σε ό,τι και να σκέφτηκες, αγαπητέ μου! Μπορείς να μου εξηγήσεις τι παιχνίδι εννοείς με φωτογραφίες που δεν θα είναι δικές μας αλλά εμάς θα μοιάζουν, να δω αν μπορώ να παίξω δηλαδή.
Δεν χειρίζομαι προγράμματα επεξεργασίας εικόνων και δεν θέλω να φτιάξω καμιά φωτογραφία μου ακόμη, όταν είναι να μπω σε κάνα περιοδικό θα σου πω να τις φτιάξουμε!
 
Δεν έχω τίποτα στους τοίχους μου! Σχεδόν άδειοι, ένα εικόνισμα με το στανιό, και μια άποψη του χωριού! Και δεν ξέρω αν θα βάλω κάτι πιο διακοσμητικό ή όχι, κι άδειοι μου αρέσουν  οι τοίχοι όπως είναι. Δεν χρειάζεται Αλέξη μου, να νοιάζεσαι για τη διακόσμηση ενός διαμερίσματος που δεν έχεις δει καν.

Στην εικόνα παρακάτω δεν μου αρέσει η φάτσα του μικρού, αν την αλλάζαμε ίσως;
 
Τα πολλά φιλιά μου χωρίς «επαναστατικά» χάδια…
Πάω να συνεχίσω μη με κράξουν!
Καλές δουλειές στο κέντρο!
Φιλιά!
Μη με ξεχάσεις όπως χτες (ορίστε, θα δέχεσαι και παράπονα!)