Εξάμηνο μηνυμάτων (26)

Εικοστή έκτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (26)

 

Ευγένης προς Αλέξη

Ψυχρολουσία γιατί; Μα τι έπαθες;
Όχι, πες μου τι σε πείραξε; Δεν βλέπω όνειρα!
Αλλά αν έβλεπα θα ήθελα πρώτα να έρθει το παιδί που μου αρέσει πολύ! Και δεν το ξέρεις, καλά ούτε εγώ το ξέρω προσωπικά, μόνο φατσικά, αλλά πολύ θα ήθελα να το γνωρίσω!  Δεν είπε κανείς ότι δεν έχετε προσόντα, ούτε ότι είστε κατώτεροι προσδοκιών! Εγώ φταίω που λέω τις σκέψεις μου, έπρεπε να πετάξω ένα ξερό «ωραία φωτογραφία» και να κρατήσω τα υπόλοιπα για μένα. Πολύ εύκολα προσβάλλεσαι!
 
Δεν ψάχνω συμπρωταγωνιστή παιδί μου, όταν είναι να βγω στο σανίδι ή στην τηλεόραση, θα σου πω. Έχε χάρη που τί; Για πες!
Σκληρά φιλιά; Σκληρά φιλιά λοιπόν!
Όνειρα γλυκά επίσης! Αν μου έρθουν θα σου πω!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Βράδυ πια...
Ευγένη μου, θα με δεις και έγχρωμο παρακάτω, όπως υποσχέθηκα, 27 χρονών.
Με γυαλιά ήλιου αυτή τη φορά, και μαλλούρα 2 μηνών, αμέσως πριν πάω στον κουρέα για κούρεμα με την ψιλή.
 
Ήταν μια ημιεπίσημη παρουσία, γι ‘αυτό το γαλάζιο πουκάμισο (κανονικά είμαι ο άνθρωπος των t-shirt).
Είχα βάλει πρόσθετους φακούς sepia στη μηχανή. Μάλλον άστοχα, γιατί τα μαύρα μαλλιά μου βγήκαν κοκκινωπά-καστανά, το ίδιο τα μαύρα γυαλιά μου.
Παρά την αγάπη μου για τα χρώματα, θεωρώ ότι το ασπρόμαυρο ενέχει μεγαλύτερη εκφραστικότητα.
 
Η βραδυά κυλάει ήρεμα. Σπίτι. Χωρίς πρόσθετες παρέες. Σε λίγο θα ετοιμάσω τις αναρτήσεις.
 
Αντιλαμβάνομαι ότι έχεις μεγιστοποιήσει τις ευκολίες που προσφέρει το διαδίκτυο για την παρακολούθηση των διαφόρων ιστολογίων. Εγώ προχωράω ακόμα βήμα-βήμα, γράφοντας διευθύνσεις κάθε φορά. Είμαι ακόμα στην παιδική ηλικία σαν ιστολόγος.
 
Με τα στατιστικά να έχουν πάρει την κάτω βόλτα, σκέφτομαι μήπως πρέπει να διακόψω τις αναρτήσεις για μερικές εβδομάδες... Αλλά εσύ; τί θα κάνεις χωρίς το καθημερινό σου ποίημα;
 
Τα διαφαινόμενα φορολογικά μέτρα μας κάνουν να είμαστε πολύ εφεκτικοί για τις επερχόμενες διακοπές. Το δεκαπενθήμερο στις Κυκλάδες το Σεπτέμβρη θα γίνει επταήμερο, μου φαίνεται. Και αντί να φτάσουμε στη Χαλκιδική, θα σταματήσουμε στα πάτρια εδάφη της Θεσσαλίας, στο Βόλο.
 
Ώρα 23:00!
Φαγητό κι ανάρτηση!
Τα λέμε ακόμα!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Δεν ξέρω πώς να στο πω, αλλά το ασπρόμαυρο δεν νομίζω να κολακεύει ιδιαίτερα, σου δίνει τουλάχιστον 5 παραπανίσια χρόνα, αν υποθέσουμε ότι είσαι 28 τώρα. Σε αυτή τη φωτογραφία μου θύμισες τον Καβάφη. Αν ψάχνεις τις φωτογραφίες του, θα δεις. Καμία σχέση δεν έχετε βέβαια αλλά αυτό το ασπρόμαυρο μου φέρνει άλλα στο μυαλό! Απορώ πού βρίσκεις την εκφραστικότητα στο ασπρόμαυρο, δύο χρώματα είναι, δύο βλέπεις, δεν είμαι άνθρωπος που γνωρίζει σχετικά με τη φωτογραφική καλλιτεχνία αλλά δεν είναι κολακευτική η τεχνική...
Τις ετοίμασες τις αναστήσεις;
 
Διακοπή αναρτήσεων για λίγες εβδομάδες, μμμ… Θα έχω άλλα ιστολόγια που έχω παραμελήσει, θα το βάλω σκοπό. Μήπως δεν πρέπει να σχολιάζω σαν Φαρσαλινός, μην τυχόν συνδέσει κανείς τα ιστολόγιά μας;
 
Μην άγχεσαι για μένα, και εγώ θα φύγω για διακοπές κάποια στιγμή. Μην παρακολουθήσεις τα στατιστικά αφού σε αγχώνουν...

Αγορίνα, αφού θα πάτε διακοπές μην το συζητάς, θα είναι μια χαρά έστω και για λίγο. Ας μην είμαστε πλεονέκτες! Ας είναι και λίγες μέρες! Εγώ πάω για 5 και είμαι ευχαριστημένος αφού είχα να πάω κάπου 6-7 χρόνια και ξανάρχισα πέρυσι! Μόνο από τα Τρίκαλα περνάω όταν πηγαίνω στο χωριό, ή από Καρδίτσα, ανάλογα…

 
Τα λέμε ακόμη; Ορίστε η ανάρτηση μπήκε! Σήμερα ή αύριο πρωί!
Φιλιά πολλά!
Ευγένης!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Απαπαπα με μπέρδεψες.
Ποιά τελικά σχολιάζεις τόσο αρνητικά, την ασπόμαυρη ή την έγχρωμη φωτογραφία μου;
Μηπως δεν τις λαμβάνεις καλά;
Ασπρόμαυρη είναι εκεί που κάθομαι, έγχρωμη αυτή με γυαλιά ήλιου...
Καβάφης, καλή η παρέα πάντως...
Καληνύχτα και πάλι!
Αλέξης (ο χωρίς γοητεία καμιά...)
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ποιά είναι η έγχρωμη; Αυτή με τα σέπια; Δεν μου φαίνεται για έγχρωμη και η ανάλυσή της μάλλον σε αυτό φταίει. Το μήνυμα δεν πέρασε καλά τα συνημμένα! Δεν ξέρω! Μα είδες, στο μυαλό μου ήρθε το όνομα του Καβάφη! Εντάξει, είπαμε, μου του θυμίζει η έκφραση, το στήσιμο, δεν μοιάζετε πραγματικά!
Καληνύχτα Αλέξη που ξενέρωσες! Χιχι!
 

Αλέξης προς Ευγένη

Βρε Ευγένη μου, βρε μπίρο μου (όπως θάλεγε ο Αλιπασάς).
ΧΙΟΥΜΟΡιστικά τα έγραψα όλα αυτά!
Και ως συνήθως έχεις δίκιο, η έγχρωμη με τα sepia δεν είναι και πολύ έγχρωμη.
Την αποψινή ανταλλαγή μηνυμάτων τη χάρηκα πάρα πολύ.
Δεν έχω καμιά απαίτηση να με βρεις γοητευτικό. Η γοητεία μου είναι στα... γραπτά μου. Νομίζω εδώ συμφωνούμε.
 
Με συγκινεί ότι σκέφτεσαι να ξαναδιαβάσεις - σιγά σιγά - τα ποιήματά μου. Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι θα βρισκόταν νέος άνθρωπος να θέλει να τα διαβάσει όλα.
Εγώ, τί μπορώ να σού προσφέρω, Ευγένη μου, έξω από επιστολική αγάπη;...
Σιωπητήριο τώρα, σσσσσ...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Δεν κοιμηθήκαμε ακόμη ε;
Ούτε και εγώ.
Χιουμοράκι λοιπόν ε; Καλά!
Τη γοητεία σου την γνωρίζεις σε γραπτά και μη, αγαπητέ μου.
Σκέφτομαι να τα διαβάσω αλλά χωρίς καμία βιάση. Ο αριθμός είναι λίγο τρομακτικός έτσι όπως το λες!
Επιστολική αγάπη! Νέες φράσεις!
Ναι, πάω για ύπνο, δεν θα έχω διάθεση να ξυπνάω αύριο και πρέπει από νωρίς να είμαι στο πόδι.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Καλημέρα Ευγένη μου αγουροξυπνημένε !
(όχι πως εγώ ξύπνησα πιο περδίκι – ήταν σύντομη η νύχτα)
 
Παρακάτω άλλη μια φωτογραφία μου, στην Κρήτη, όπου 26 χρονών παιδί με πλουσιότατη κώμη, αναταραγμένη από τον αέρα.
Τις επόμενες μέρες λέω να σου στέλνω μερικές «ακάλυπτες» φωτογραφίες, ίσως ενδόμυχα να θέλω να σε πείσω ότι οι εικοσάρηδες δεν υστερούν έναντι των τριαντάρηδων (αχ, αυτές οι μικροκακίες σου, Αλέξη, να μην είχες...)
 
Σχόλια, φυσικά, ευπρόσδεκτα. Και δεν θα κάνω πικρό χιούμορ, ό,τι και να γράφεις.
 
Εσύ που διάβασες ή θα διαβάσεις όλα (ή σχεδόν όλα) τα ποιήματα του Ξενικού, είναι επόμενο ότι θα βρεις ομοιότητες ανάμεσα στις διάφορες συλλογές. Λές να γίνεις επιστημονικός μελετητής του έργου μου;
 
Την Κυριακή, τη βλέπω να κυλήσει με «κοινωνικότητες» - κάποιοι θα μας καλέσουν. Άγνωστο ακόμα ποιοί...
 
Τα υπόλοιπα για αργότερα.
Χάδια σαν μαλάξεις (δηλαδή προς το σκληρό) και φιλιά ανήκουστα (;)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Την ώρα που έστειλες αυτό το πρωινό μήνυμα, γύριζα από το ελαφρύ τροχάδην μου!  Όχι και τόσο αγουροξυπνημένος λοιπόν! Πήρα και τον καφέ μου και γύρισα, από τις λίγες φορές που σηκώνεται πρωί ο Γρηγόρης, αλλά του έκανα καλό ξύπνημα με μηνυματάκι!
 
Ωραία η νέα φωτογραφία και πιο έγχρωμη! Χαχαχα!
Πολύ ηλιοκαμμένος, ε! Κρήτη είναι αυτή, ήλιος εκδικητικός…
Νομίζω διαμόρφωσα μια εικόνα για σένα, δεν χρειάζονται άλλες φωτογραφίες Αλέξη, και δεν χρειάζεται να με πείσεις για κάτι, δεν μπορώ να κρατήσω τη γνώμη μου; Δεν είπα ότι υστερούν βέβαια οι εικοσάρηδες, γιατί να υστερούν, το μυαλό λιγάκι είναι κουρκούτι, κατά τ’ άλλα καλά είναι, και πιο νέοι φυσικά...
 
Σήμερα πρέπει να κάνω τζάμια και να σκουπίσω έξω, καθυστέρησα με τον καφέ και πρέπει να τελειώνω μέχρι το μεσημέρι, σε κάνα δίωρο δηλαδή... να φάω και να ξαπλώσω!  Καλά να περάσετε ό,τι και να κάνετε!
 
Οι μαλάξεις είναι οι σκληρές δηλαδή; Εντάξει λοιπόν...
Φιλιά! Ανήκουστα; Χαχαχα!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, εικονοκρίτη,
Ούτε θάλασσα, ούτε επισκέψεις τελικά.
Μ’ ένα χορτασικό περίπατο στο άλσος πέρα από το Δαφνί και στις πλαγιές του Ποικίλου Όρους (έτσι λέγεται το μικρό βουνό από την άλλη πλευρά της Ιεράς Οδού – οι παλαιότεροι κάτοικοι το λένε ακόμα με την τουρκική ονομασία του: Κασκαδάμ!)
 
Μού θυμίζει το χιονοδρομικό στο Καϊμακτσαλάν. Οργίζομαι κάθε φορά που το διαφημίζουν έτσι στην τηλεόραση και στα περιοδικά. Χάθηκε η ελληνικά του ονομασία: Βόρρας...
 
Η Ελλάδα όχι, αλλά οι Έλληνες πάντα βρίσκουν τρόπο να πληγώνουν καί τον τόπο και τους ανθρώπους του.
 
Αρκετή πικρία.
 
Συναγερμός.
Σ’ εγκαταλείπω τώρα.
Ακραία φιλιά – μάντεψε πού...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Εικονοκρίτης; Ε όχι..
Βολτούλα και εσύ πρωί ε; Όμορφα! Και εγώ μια από τα ίδια! Μετά καφέ δίπλα στη λίμνη! Πανέμορφα!  
Κασκαδάμ; Τι να σημαίνει άραγε; Και το «Ποικίλο» περίεργο επίσης για όνομα βουνού!
 
Καλά να περάσετε μόνοι σας!
Φιλιά! Καλό μεσημέρι!
Και Ακραία; Χμμμμ
Ευγένης!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου νυχτερινέ,
Και το βραδινό φαγητό οικολογικό: πεπόνι δροσερό με τυρί φέτα (πασπαλισμένο με λαδορίγανη)
Και το αναπόφευκτο λευκό κρασί, παγωμένο (λόγω εποχής).
Οικολογικά πράγματα... Επιδόρπιο γλυκό κουταλιού.
Αρμονία.
Καληνύχτα, όνειρα γλυκά...
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, αγορίνα μου,
Η Κυριακή κύλησε και διερωτόμαστε: πώς πέρασαν οι ώρες;
Ένας ξεγυρισμένος περίπατος στο άλσος – ο κόσμος ελάχιστος.
Μετά ένα φαγητό οικολογικό: γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά, λίγη ζάχαρη, μέλι και πολλά βερύκοκα. Λίγο κρασί για ανεπαίσθητη ζάλη.
Όχι και τόσο οικολογικό αν το καλοσκεφτείς...
 
Μετά μια ξεγυρισμένη συνουσία στο δροσερό υπνοδωμάτιο.
 
Ποιήματα να τριγυρνάνε στο μυαλό μου, στίχοι, και εικόνες ηδονής – όποιας ηδονής.
Πλύσιμο μετά, ντους στο λουτρό, εκεί μια ξεγυρισμένη πρωκτική αυτοϊκανοποίηση (έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε). Ξανά η ποίηση με κυνηγάει.
Εδώ θα έλεγε ο Καβάφης: ...άλλα ζητεί η ψυχή του, για άλλα κλαίει... (ποίημα: η σατραπεία). Πόση σαρκική ηδονή χωράει μια ζωή. Μήπως καίω σήμερα τα ξύλα που προορίζονται γι αύριο; Ας τα ξεχάσουμε, προς το παρόν.
Και πράγματι, για να τα ξεχνάμε όλα, ένας ξεγυρισμένος μεσημεριανός ύπνος...
….
Και σηκώθηκα περδίκι!
Ακραία χάδια και φιλιά, χμμμ, θα πρέπει να παρακολουθήσεις μερικές πορνοταινίες για να πάρεις μια ιδέα – υποθέτω βέβαια ότι γνωρίζεις πάνω κάτω τί εννοώ κάθε φορά με «ακραία», «ανήκουστα», «οικεία», κλπ.
Όλα αυτά μας είναι επιτρεπτά γιατί κινούνται στη σφαίρα μιας εξημμένης φαντασίας. Όχι πως δεν θα ήθελα να πραγματοποιούνται κάπου, κάποτε, κάπως – αλλά μην προχωρήσουμε προς το παρόν….
Διακοπή, συναγερμός, βραδινός περίπατος...
.....
Ξαναπιάνω το νήμα.
Γίνομαι φιλόσοφος. Αύριο και μεθαύριο θα «εκδράμουμε» πάλι, όλη μέρα. Επικοινωνία μόνο κατά τις βραδινές ώρες. λοιπόν. Θα μαζεύουμε υλικό.
 
Κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε με τις προσωπικές φωτογραφίες. Δεν στέλνω άλλες, εκτός αν εσύ το επιθυμείς. Ενδιαφέροντα τοπία, όμως, συνεχίζουμε, ετσι;
 
Πότε θα πας στη Σίφνο;
 
Με χάδια και φιλιά για μια ευαίσθητη ψυχή...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Δευτέρα αύριο,  ήρθα να καθίσω λίγο στον υπολογιστή και να πέσω για ύπνο, αύριο μια νέα εβδομάδα!
 
Πέρασε και η Κυριακή, πραγματικά γρήγορα! Δεν το κατάλαβα, όταν περνάς καλά δεν το καταλαβαίνεις...
Μια χαρά οικολογικότατο το φαγητό σας! Και με το κρασί πάλι οικολογικό είναι! Και ελάχιστο θα έλεγα!  
 
Συνουσία, να υποθέσω με τη σύζυγο, και μετά κάτι για τον εαυτό σου... χεχε, ωραίο πρόγραμμα!
Έχει τέλος η σαρκική ηδονή; Δεν νομίζω, ποιος ο λόγος να την περιορίζεις; Μην κοιτάς εμένα που περιορίζομαι στα γνωστά και συνηθέστερα. Το μήνυμά σου με διαλείμματα, σωστό σε βρίσκω! Καλός τρόπος για λεπτομερή καταγραφή των γεγονότων της ημέρας…
 
Κοιμήθηκα και εγώ, πολύ καλά, βασικά ήθελα να κοιμηθώ κι άλλο αλλά ευτυχώς έβαλα ξυπνητήρι, αλλιώς θα έχανα τον απογευματινό καφέ με τα παιδιά. Άπλωσα και το πλυντήριο πριν φύγω, αύριο σιδέρωμα! Αυτή τη φορά πήγαμε σε ένα χωριό λίγο πιο έξω από τα Γιάννενα, μετά το Πέραμα, στην Αμφιθέα.
 
Όχι δεν γνωρίζω τι εννοείς με τις λέξεις «ακραία», «ανήκουστα» πως λέμε σούπερ ουάου χάδια; Αν ήξερα βρε παιδί, δεν θα μου έρχονταν περίεργα! Και τι σχέση έχουν με τα πορνό αυτές οι λέξεις; Το «οικεία» εντάξει πιο εύκολο στην κατανόηση... και γιατί είναι επιτρεπτά στη σφαίρα της φαντασίας; Τόσο περίεργο είναι;
 
Πάλι εκδρομή; Μα βάζετε κώλο κάτω; Με τις προσωπικές φωτογραφίες, τόσες έστειλες, μια τελείως πρόσφατη (έγχρωμη) δεν μου έδειξες όμως, φυσικά το έκανες επίτηδες, οπότε το προσπερνώ και απλά το αναφέρω.
 
Θα τα κρατήσω τα μυστικά, μην αγχώνεσαι. Επίσης να ξέρεις, ότι δεν θέλω να είσαι καλός μαζί μου μόνο και μόνο επειδή γνωρίζω τα μυστικά σου. Ό,τι και να γίνει δεν πρόκειται να τα πω.
 
Σίφνος σε τρεις εβδομάδες, μια εβδομάδα εκεί, μετά ακόμα μια εβδομάδα στο χωριό. Εσείς πότε ξεκινάτε; Σήμερα είπα και στο Γρηγόρη για το πότισμα των φυτών μου. Όλως περιέργως είπε ναι! Αλλά πρόσθεσε ότι αν έχει κάνα τυχερό, θα τον πάει εκεί! Εκεί τσίτωσα λίγο, είναι η αλήθεια! Να φέρνει τη σχέση του, δεκτό, αλλά τον οποιονδήποτε; Δεν θα ήθελα να ξέρει ο καθένας το σπίτι μου! Του τα είπα και γέλαγε, με πειράζει ο βλάκας, γιατί τα έχουμε συζητήσει ούκ ολίγες φορές! Η γνώμη σου;
 
Καληνύχτα!
Καλή εβδομάδα!
Καλημέρα!
Φιλιά!
Στα χάδια, προστέθηκαν και φιλιά... πρόοδος!