Εξάμηνο μηνυμάτων (38)

Τριακοστή όγδοη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (38)

 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου ακριβέ,
Σκόνταψα μόνο σε μία σου φράση:
"κρατάω μια ουδέτερη στάση ως προς την φύση της σχέσης και δεν την επικροτώ."
Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τί δεν επικροτείς...
Η μή απόρριψη πάντως μού αρκεί.
 
Βρε ασέβεια στα σοβαρά γραπά μου! "Δουλεύει" το χεράκι σου την ώρα της ανάγνωσης; Βρε βρε βρε! Στα ερωτικά ποιήματα, το κανανοώ, αλλά στην... αλληλογραφία; Μήπως (λέω μήπως) είμαι τελικά πιο ερεθιστικός απ ό,τι θέλεις να παραδεχτείς;
(Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται...)
 
Καλώς να δεχτείς τη σαββατοκυριακάτικη παρέα σου.
Και στο γάμο με... κουστούμι!
Σ' αφήνω. Θάχεις να ετοιμάσεις....
Φιλιά μη απορριφθέντα...
Αλέξης
 
υγ
Ξεκίνησα κι άλλο ποίημα, φυσικά για σένα.
Ολοκληρώνω (!) και το στέλνω αργότερα.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Σκόνταψες… αποδοκιμάζω, περισσότερο παίζω με το μυαλό μου με τη σχέση, θα έλεγα. Ούτε τη δέχομαι αβασάνιστα, ούτε δεν την δέχομαι. Μισά μισά…
Αχ όχι, δεν «δούλευα» την ώρα που διάβαζα, μόλις τέλειωσε η δουλειά, είδα ότι είχε έρθει μήνυμα! Χαχα! Κατάλαβες; Τυχαίο;  
Γύρισα από βόλτα, και κάνω δουλειές, σε καμιά ώρα θα είναι εδώ η καλή μου φιλοξενούμενη! Στο γάμο, κουστούμι φυσικά, λινό παντελόνι, πουκάμισο, σακάκι...
Χιχι! Ε όχι και απορριφθέντα τα φιλιά!
Πάω να σκουπίσω, στείλε εσύ, κι όποτε μπορέσω, θα απαντήσω! Καλή μέρα να έχετε! Να περάσετε καλά!
 
 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Πρωί πήγα τον Οδυσσέα στο σταθμό λεωφορείων για Βόλο. Με λύπη αλλά και με ανακούφιση. Όταν ξεκίνησε το λεωφορείο, στενοχωρήθηκα. Μπαίνοντας μόνος πια στο σπίτι, σα να μου έφυγε ένα βάρος. Χτες προσπαθούσε να εκμαιεύσει τις διαθέσεις μου για νέες σχέσεις, για ένα δεύτερο γάμο. Μού θύμισε με πόσο ενθουσιασμό είχα παντρευτεί την Ήρα, με πόση βιασύνη όταν πια τα εμπόδια παραμερίστηκαν! Δεν του έδωσα λεπτομέρειες για το χωρισμό. Γενικότητες. Όσο για το μέλλον, ένα σκέτο «θα δούμε»…
Αλλά κι εγώ ψάρεψα. Τον ρώτησα για κατακτήσεις του αυτά τα 4 χρόνια στην Κρήτη. Αδιάφορα, ανόρεκτα, αράδιασε εφήμερες σχέσεις τριμήνου. Απέφευγε το βλέμμα μου, ολοκάθαρα, όταν τάλεγε. Ειχαμε κοκκινίσει και οι δυό. Ήμουνα ένα βήμα από του να πιάνω τους ώμους του, από του να τα ομολογήσω όλα! Πίσω του η βιβλιοθήκη, πίσω από τα βιβλία ο φάκελος, στο νου μου η φωτογραφία του Ευγένη. Φρένο γερό!
Ο Οδυσσέας θα μείνει ακόμα 2 μήνες σπίτι με τους γονείς του, στο Βόλο. Θα ζυγίζει και θα αποφασίζει που θα εγκατασταθεί. Τον ενδιαφέρουν κυρίως οι ομάδες στην Πάτρα και στα Γιάννενα… Όταν αναφέρθηκε στις δυνατότητες στα Γιάννενα, σαν πιο αμήχανος μιλούσε, απέφευγε να με κοιτάζει (κι εγώ το ίδιο…). Υποπτεύεται κάτι; Πού έδωσα τέτοια αφορμή; Μιλάω στον ύπνο μου;…
Σε ποιο θεό να παρακαλάω να μην προτιμήσει τα Γιάννενα;
 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Ειλικρινά, ακόμα λιγότερο καταλαβαίνω:
Τί αποδοκιμάζεις; ή δεν...
Με τί παιζεις;
Τί ούτε δέχεσαι, ούτε δεν δέχεσαι;
Τί είναι μισά μισά;
 

Βρε Ευγένη, εκφραστικό λόγο διαθέτεις. Μην τα λες "μισά μισά".

Σε μια σχέση εκ του σύνεγγυς, μπορείς να εκφράζεις τόμους με μια οικεία χειρονομία, μ' ένα βλέμμα, ακόμα και με μια σιωπή...
Σε μια σχέση εξ απόστασης, με αλληλογραφία μόνο, δεν πρέπει να αφήσουμε να αιωρούνται λέξεις. Πες, παρακαλώ, καθαρά τί εννοείς. Καλό θα μας κάνει και στους δυό.
Τί σ' ενοχλεί στην επικοινωνία μας;
Φιλιάάάάά κι εγώ
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου,
Δεν μπορείς να πεις ότι υπάρχει κάποια σχέση εξ αποστάσεως, ούτε γνωριμία κανονική έχει γίνει. Η σχέση μας είναι εντελώς άτυπη. Εμείς όμως το έχουμε φτάσει λίγο παραπέρα, την περιπλέξαμε κατά κάποιον τρόπο. Συνήθως δεν φτάνει εκεί μια σχέση εξ αποστάσεως, αυτό το λίγο παραπάνω μου δημιουργεί μία αίσθηση πλατωνικού επιπέδου. Αυτό κάπως το αποδοκιμάζω. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι. Κάπως έτσι τα βλέπω, δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα! Δεν με ενοχλεί κάτι όμως στην επικοινωνία μας! Τη δέχομαι, ευχαρίστως όπως βλέπεις.
Αυτά προς το παρόν. Θα πέσουμε για ύπνο, είναι η Ρέα στο λουτρό και βρήκα χρόνο να σου απαντήσω! Το βράδυ πάλι! Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου πολύτιμε,
ΤΩΡΑ εξηγήθηκες, ξεκάθαρα όλα. Συμφωνώ κι επαυξάνω. Εμένα δεν μ' ενοχλεί το "πλατωνικό" επίπεδο. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, ασπίδα ασφάλειας.
Δεν προκαλεί κακό η φραστική εξωτερίκευση. Ίσα ίσα.
Σου γράφω σε ξένο φορητό, σε μικρό διάλειμμα, από κάποια αμμουδιά. Σε λίγο ξεκινάω για το σπίτι, όπου η υπόλοιπη βραδιά. Μέγας είσαι, θεέ της τεχνολογίας.
Δροσερά θαλάσσια φιλιά, είμαι όλο αλάτι.
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Κάθε φορά που μπορώ και σου στέλνω ένα καινούργιο ποίημα, ευτυχισμένος είμαι!
Το πρώτο, το ξέρεις κιόλας, αλλά κάτι μικροαλλαγές επέφερα και έδωσα και τίτλο.
Το δεύτερο, φρέσκο, ζεστό ακόμα από τον κλίβανο της έμπνευσης. Ποίημα συμβολικό, αινιγματικό.
Αυτά.
Απόγευμα/βράδυ κοντά στην Κινέτα. Φιλικό σπίτι. Καθόλου προσδοκίες.
 
Δεν πιέζω, αλλά άνοιξες σήμερα καθόλου το ιστολόγιο; Δεν το έκλεισα ακόμα.
 
Στο γάμο με... κουστούμι! Τέτοια εποχή! Δεν το πιστεύω! Εγώ θα πήγαινα, καλοσιδερωμένος βέβαια, με παντελόνι και πουκάμισο κοντομάνικο. Μέ η χωρίς γραβάτα, εκεί θα το ζυγιζα...
 
Μεγάλο συμφωνικό έργο τα τζιτζίκια!
Ένα δροσερό φιλί, μάντεψε πού...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα ξανά!
Η Ρέα παρακολουθεί σαν μαγεμένη τις ειδήσεις, το συνηθίζει λέει... απορώ.
Αχ αυτά τα ποιήματά σου! Αυτή η ζεστασιά στο σώμα. Και ο τίτλος: « σεμνός». Μ’ αρέσει αλήθεια!
Αλλά και το δεύτερο:  καθρέφτης. Τον συζητούσαμε τελευταία... Κάπου εκεί θα είσαι και εσύ..
Όμορφα και τα δύο, μου αρέσουν! Ειδικά το πρώτο... με πηγαίνει αλλού!
 
Μπήκα στο ιστολόγιο πριν λίγο! Όπως καταλαβαίνεις, θέλω το χρόνο μου για να μπω, να μην ρίξω φευγαλέα ματιά…
Ετοιμάζω και μια δική μου ανάρτηση, την τελευταία μάλλον πριν από τις διακοπές.
 
Κουστούμι, εδώ κάνει ψύχρα το βράδυ, μην το ξεχνάμε! Αλλά και τώρα το μεσημέρι κοιμήθηκα με κουβέρτα! Δεν μου αρέσουν τα κοντομάνικα πουκάμισα... θα φορούσα όμως αν κάποιο μου έκανε εντύπωση. Γραβάτα εγώ ποτέ!
 
Έχετε βγει, καλά να περάσετε! Σίγουρα θα περάσετε καλά! Και μη γράφεις από ξένους φορητούς, μόνο από δικό σου κίνητο. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί!
 
Φιλιά και καλό βράδυ!
Θα βγούμε μια βόλτα μετά τις ειδήσεις, αφού φάμε και κάτι!
Φιλιά ξανά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενούλη μου,
Μεσάνυχτα ακριβώς έβαζα το κλειδί στην πόρτα - επιστροφή από τη μακρινή Κινέτα.
Στο κεφάλι μου λίγο παραπάνω το κρασί απ ό,τι πρέπει (αλλά οδηγούσα νηφάλιος)
Στην ώρα ακριβώς για νέα ανάρτηση.
Αχ πώς μ' αρέσει να διαβάσω ότι σ' αρέσουν τα ποιήματα που γράφω για σένα. Γίνομαι ζυμάρι κείνες τις στιγμές. Θα συνεχίσω να γράφω...
Δεν θα καθίσω πολύ.
Ύπνος τώρα...

Χάδια ζεστά, λίγο μεθυσμένα, λίγο...

Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Δοκίμασα, ώρα 09:13 να σε πάρω τηλέφωνο, αλλά βέβαια κοιμόσουνα με μια κοπελιά αγκαλιά (για ζεστασιά και μόνο, αφού "κάνει ψύχρα" στα Γιάννενα, μην πάει ο νους στο πονηρό...).
Αφού έχεις αναγνώριση κλήσεων, θα διαπιστώσεις ότι σ' αυτή την ευλογημένη χώρα υπάρχουν άνθρωποι του πνεύματος που σηκώνονται νωρίς την Κυριακή και βασανίζουν το μυαλό τους με το απλό ερώτημα: ποιόν να πάρω τηλέφωνο, για να εισπράξω πρώτα χασμουρητά, μετά χριστοπαναγίες, και μετά βαριεστημένα σχόλια για το ακτάλληλο της ώρας...
 
Γιατί χωρίς δικό σου σχόλιο η χτεσινή μου ανάρτηση;
Είχα πραγματική περιέργεια να σ’ ακούσω…
Και να φανταστείς ότι καί σήμερα (δηλαδή από τα μεσάνυχτα που πέρασαν) ανάρτησα δύο ποιήματα με την ίδια θεματολογία: η ανησυχία μπροστά στα χρόνια που περνάνε.
 
Λίγο υποθετικό, αλλά είπαμε, φαντασία είναι αυτή.
 
Και σήμερα γάμος γίνεται.
Ω ρε χοροί!
 
Σχετικά με τα τηλέφωνα - ευχάριστη αλλά... επισφαλής επικοινωνία – αργότερα την ημέρα την επόμενη φορά θα είμαστε πιο τυχεροί.
 
Απλά τα πράγματα.
Με χάδια για ζεστασιά (κρύο που κάνει αυτή την εποχή στα Γιάννενα...)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
 
Κοιμόμουν ναι, κοιμηθήκαμε αργά χτες γιατί βλέπαμε ταινίες! Σηκώθηκα από το τηλέφωνο αλλά δεν το πρόλαβα. Αν είχα το τηλέφωνο στο δωμάτιο θα ξυπνούσα σίγουρα νωρίτερα! Δεν είναι ακατάλληλη η ώρα για μένα μια και συνήθως ξυπνάω 8 με 8μιση, Κυριακές κι αργίες!
Μόνος μου κοιμόμουν, η κοπέλα έχει όλο το σαλόνι στη διάθεσή της!
Ξύπνησε και η κοπέλα μόλις τώρα!
Δεν ήταν αινιγματικό το σχόλιο, συμφωνούσα με τα λεγόμενα, συμφώνησα απλά... διάβασα και τα σημερινά, κι αυτά επίσης με βρίσκουν σύμφωνο!
 
Χοροί, θα δείξει, εδώ δεν ξέρω κανέναν και θα ντρέπομαι, η Ρεά δεν ξέρει να χορεύει, λέει! Ελληνίδα να σου τύχει…
Δεν σκέφτομαι να σε πάρω τηλέφωνο συνέχεια, εκτός ανάγκης βέβαια. Το αφήνω σε σένα... Να μη δημιουργηθεί και κανένα πρόβλημα!
Πάω να ετοιμάσω καφέδες! Φιλιά πολλά!
Θα τα πούμε ξανά! Κατά τις 5 θα φύγουμε από εδώ για το γάμο!
 
Καλημέρα να έχετε!
Ευγένης
 

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου, σαλονάτε
Έπρεπε να το φανταστώ ότι σε 60 τετραγωνικά δεν είναι μόνο το λουτρό, η κουζίνα και το αμαρτωλό υπνοδωμάτιο (όπου κρύες οι νύχτες, μπρρρρ, σεντόνι και πάπλωμα απαραίτητα, και φυσικά λευκά εσώρουχα, αμέ...)
Ώστε οι φιλοξενούμενοι στο σαλόνι.
Το έχεις διαμορφώσει όμορφα; Προσοχή, λιτό δεν σημαίνει άχαρο. Θαυμάζω τους Ιάπωνες που περιορίζουν τα έπιπλα στο ελάχιστο (τα παντα σε εντοιχισμένα ντουλάπια).
Φαντάζομαι ότι έχεις ένα καναπέ-κρεβάτι. Πάνω από αυτό χώρος στον τοίχο για θελκτικές φωτογραφίες (τοπία, γυμνά…), και η τηλεόραση απέναντι.
Αν (μεγάλο ΑΝ) καταφτάσω ποτέ στα Γιάννενα (μόνος) και όλα τα φτηνά ξενοδοχεία είναι γεμάτα, στο σαλόνι θα με κοιμίσεις;
Εδώ δεν χωράνε διπλωματικές απαντήσεις... πχ ότι με δικά σου έξοδα θα μου κλείσεις σε ακριβό ενδιαίτημα.
Αν μάλιστα κάνει κρύο, τίποτα πιο αποτελεσματικό από γυμνά σώματα κάτω από τόνους κουβέρτες.
 
Είδες;
Από δω τόφερα, από κει, πάλι ο νους στο...
Χεχεχε
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Ο νους σου στο κεχρί εσύ!
Ο καναπές-κρεβάτι είναι κάτω από το παράθυρο, απέναντι η τηλεόραση και μπροστά ένα τραπεζάκι, δίπλα ένας άλλος καναπές που δεν γίνεται κρεβάτι! Αυτά. Στους τοίχους έχω λίγα πράγματα, φωτογραφίες του χωριού, αναμνηστικά. Στο έχω πει, δεν είμαι και πολύ της διακόσμησης. Δεν το θεωρώ πρωτεύον.  Μελλοντικά δεν ξέρω αν θα βάλω κάτι παραπάνω, μπορεί. Οι φιλοξενούμενοι βολεύονται στο σαλόνι, εκτός αν είναι ιδιαίτεροι καλεσμένοι, στους οποίους μπορεί να παραχωρήσω το δικό μου το διπλό στο υπνοδωμάτιο...
Μια φορά το έχω κάνει όταν ήρθαν και κοιμήθηκαν εκεί οι γονείς μου…
 
Αμαρτωλό αυτό το υπνοδωμάτιο δεν υπήρξε ποτέ! Δυστυχώς! Ανέγγιχτο σχεδόν…
 
Αν καταφτάσεις ποτέ στα Γιάννενα μόνος, φυσικά και στο κρεβάτι, για τη ζεστασιά που λέγαμε... χιχι.
Μόνο όμως για την ζεστασιά!
 
Πάντως αν είχα την οικονομική δυνατότητα, στο καλύτερο ξενοδοχείο θα σου έκλεινα, αλλά μάλλον θα ερχόμουν και εγώ εκεί για τη νύχτα, ξέρεις,... ανέσεις!
 
Πονηρέ Αλέξη!
 
Ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά και εμείς. Η Ρέα έκανε ντους, τώρα εγώ, να είμαστε έτοιμοι από καθαριότητα και φρεσκάδα τουλάχιστο, το ντύσιμο δεν αργεί.
 
Καλό απόγευμα!