Εξάμηνο μηνυμάτων (35)

Τριακοστή πέμπτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 
Εξάμηνο μηνυμάτων (35)
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Kαλησπέρα!
 
Ανησύχησες! Βρε αφού ήταν ακόμη η φιλοξενούμενή μου εδώ! Δεν πειράζει, σου έφυγε το άγχος τώρα!
Δεν θέλω να σκέφτομαι τέτοια πράγματα, έχω ήδη ένα ατύχημα στο ιστορικό της οδήγησής μου, και δεν δεν θέλω άλλο, μην το γλωσσοτρώμε!
 
Ναι θα ήταν κάποια σχόλια που θα έκανα σοκαριστικά... επειδή κάποια ποιήματα είναι άκρως ξεσηκωτικά... με αυτό συνεπάγεται…
Α ναι αρέσει η ιδέα να έχουμε απογόνους, αλλά επίσης μου αρέσει και μια θαλαμηγό 30 μέτρων, γίνεται να την έχω; Όχι... άλλο τί μου αρέσει και θα ήθελα, και άλλο τί μπορώ να έχω.
 
Δηλαδή, ήταν κάπως σαν να βρισκόμουν έξω από το χρόνο... χμμμ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Διορθώνω λίγο την ώρα της "ελευθερίας" μου :
Από κοντά 17:00 έως 19:00
Αυτό, προς "συμμόρφωση"
Αν θέλεις, μπορείς να πάρεις εσύ σ’ αυτό το διάστημα.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα,
Πέφτω για ύπνο!
Κατά τις 5 και τέταρτο θα έχω ξυπνήσει, τότε μπορείς να πάρεις!
Τα λέμε!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου, πήρε ο Γρηγόρης για καφέ, να του πω τα νέα του ταξιδιού, από αύριο όποια μέρα κι ώρα μπορείς να πάρεις τηλέφωνο! Τώρα φεύγω!
Θα σου απαντήσω και στα μηνύματα το βράδυ!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Βρε, σού έχουν ποτέ κάνει στοματικό θεσπέσιο, και τη στιγμή που νιώθεις ότι επέρχεται ο οργασμός της χρονιάς, ο άλλος να σ' αφήνει στα κρύα του λουτρού;
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ξέχασα να "τελειώσω" με μια γνησίως ελληνοπρεπή βρισιά: γαμώ το Γρηγόρη σου!
(αλλά, αυτό μπορεί και να (τού) αρέσει)...
Βρε βρε βρε...
 
Ευγένης προς Αλέξη
μη γίνεσαι χυδαίος! χεχε!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη,
Θα μπορούσα να γράφω το μήνυμα αυτό σε μιά-δυό ώρες. Για σένα δεν παίζει ρόλο, μια και θα πίνεις καφέ ως σχετικά αργά και θα απαντήσεις ακόμα αργότερα. Αλλά προτιμώ να μη μαζεύω μέσα μου ό,τι με πνίγει.
 
Θα κατανοούσα αν στην πρόταση για τηλεφωνική επικοινωνία μού έλεγες ότι θέλεις να ξεκουραστείς, ότι θα κοιμηθείς για μεσημεριανό ως αργά γιατί τον έχεις ανάγκη τον ύπνο μετά από τέτοιο ταξίδι. Θα το κατανοούσα και δεν θα έλεγα τίποτα, κι ας χαθεί μια ευκαιρία για ζωντανή επικοινωνία...
 
Θα κατανοούσα αν μου έγραφες ότι θα ευκαιρήσεις να μού μιλήσεις μόνο για 10-15 λεπτά, ας πούμε 17:00-17:15, γιατί έχεις ΑΠΟ ΠΡΙΝ κανονίσει με το Γρηγόρη για καφέ και δεν μπορεί ούτε ο ένας ούτε ο άλλος να αλλάξει την ώρα. Θα λυπόμουνα, αλλά θα κατανοούσα ότι έχεις ΑΠΟ ΠΡΙΝ ανειλημμένη υποχρέωση. Και θα περιορίζαμε τις τηλεφωνικές διαχύσεις σε λίγα λεπτά.
 
Αλλά να μου πεις, ελάχιστα λεπτά πριν τις 17:00 ότι προέκυψε αναπάντεχη υποχρέωση (προφανώς εκείνης της στιγμής) να βγεις άρον άρον για καφέ με το Γρηγόρη, και στην ουσία να ακυρώνεις τη δική μας επικοινωνία, αυτό δεν το καταπίνω!
 
Είχατε αδήρρητη ανάγκη να τον πίνετε στις 17:00 καί όχι λίγο αργότερα;
Τέτοιος ενθουσιασμός πια για κάφε στις 17:00!
 
Βρε Ευγένη, λίγη λογική: οι δυνατότητες να επικοινωνήσεις τηλεφωνικά μαζί μου είναι περιορισμένες. Έτυχε τώρα. Και είχαμε κανονίσει. Γιατί τα χάλασες; Δεν ζητάω προτεραιότητα. Ο Γρηγόρης είναι σημαντικότατο πρόσωπο στην καθημερινότητά σου, αλλά βρίσκεται ΚΟΝΤΑ σου - εγώ βρίσκομαι στα 400χλμ και με τους γνωστούς περιορισμούς.
Προχτές βρέθηκε χρόνος επικοινωνίας. Ανέλπιστα και σήμερα. Στο μέλλον, πολύ πιθανό να μην προκύψει πριν από μέρες πολλές.
 
Προσπαθώ να σε δικαιολογήσω με το συλλογισμό ότι όλα όσα γράφω εδώ τώρα, στη ζάλη του ξυπνήματος δεν τα σκέφτηκες. Μακάρι, την ώρα που ακύρωσες τη δική μας επικοινωνία, να το έκανες επιπόλαια, ζαλισμένος ακόμα από το ύπνο, και με τον ενθουσιασμό να τα πείτε με το Γρηγόρη μια ώρα - τί λέω μια ώρα, ένα τεταρτάκι αρχύτερα.
Ότι, αν είχες περισσότερο χρόνο στη διάθεσή σου να αποφασίσεις, θα έβαζες τα πράγματα σε διαφορετική σειρά. Θα μιλούσαμε, λίγα λεπτά, ναί, αλλά θα επικοινωνούσαμε, και για καφέ θα πήγαινες αμέσως μετά...
Τέλος πάντων, φταίει η τετράγωνη λογική μου. Τον ονειροπαρμένο κουτόφραγκο θα σκεφτόμαστε, όταν ψήνεται, ακριβώς στις 17:00 ο αρωματικότερος καφές των Ιωαννίνων;
 
Παρ όλα αυτά, ας περιμένω τώρα και το δικό σου σκεπτικό...
Αλέξης
 
 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Σήμερα το πρωί κατέφτασε ο Οδυσσέας από την Κρήτη. Απαράλλακτος: ωραίος, κεφάτος, πολύ φιλικός, αλλά φίλος απρόσιτος. Όπως και πέρυσι, θα μείνει για τρεις μέρες τουλάχιστο. Μετά το πρωινό έτρεξε αμέσως σε συλλόγους κι ομοσπονδίες. Μου στέρησε το αυτοκίνητο φυσικά (το δικό του το πούλησε στην Κρήτη, μια και δεν επιστρέφει, κι έτσι κι αλλιώς θέλει καινούργιο). Μόνο το μεσημέρι τα είπαμε για λίγο με την ησυχία μας, αλλά το απόγευμα πάλι έλειπε για επισκέψεις και συνεννοήσεις.
Οδυσσέας, ο φίλος ο απρόσιτος! Τον παρατηρώ να κυκλοφορεί ημίγυμνος μέσα στο διαμέρισμα, άνετος κι ωραίος, από πέρυσι ακόμα πιο ωραίος! Και δεν μπορώ να τον αγγίξω! Κοιτάζω αδιάφορα δεξιά κι αριστερά. Δεν πρέπει, δεν θέλω η φιλία μας να χαθεί από μια αστοχία, μια υποψία. Με το που έφυγε για Αθήνα, τακτοποίησα τη βιβλιοθήκη μου, έκρυψα μερικά βιβλία και σημειώσεις.
Θα ήταν ο ιδανικός ερωτικός σύντροφος αν ταιριάζαμε, αν ήταν κι αυτός ομοφυλόφιλος. Αλλά…
Ο Ευγένης μ’ έκανε να σκάσω! Τέτοια ανακολουθία! Είχα ένα άγχος άλλο πράγμα! Στις 16:30 ο Οδυσσέας βρισκόταν ακόμα στο σπίτι, ετοιμαζόταν. Εγώ στα κάρβουνα, μη και πάρει ο Ευγένης νωρίτερα! Τηλεφώνησα 17:15 ακριβώς. Τίποτα. Στράφηκα στον υπολογιστή, μήπως έγινε λάθος πουθενά στην ώρα, και είδα το μήνυμα του Ευγένη και βγήκα από τα ρούχα μου, τα ανύπαρκτα!
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Λοιπόν Αλέξη μου, κακώς κάνεις υποθέσεις... ούτε θέλω να σε αποφύγω ούτε τίποτα. Απλά έγινε μια αλλαγή προγράμματος. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω!
 
Ο Γρηγόρης έχει ρεπό, πήγαμε νωρίς για καφέ γιατί έφυγε για Γρεβενά όπου θα βρεθεί με ένα παιδί (που βρίσκονται αραιά και που) για σεξ. Ικανοποιήθηκες τώρα; 17:00 έφυγα από το σπίτι, αφού προηγουμένως έκανα ένα γρήγορο ντους. Δεν προλάβαινα! Μη μου παραπονιέσαι σε παρακαλώ! Θα ξαναβρεθεί χρόνος και θα τα πούμε όπως την πρώτη φορά, με κάθε άνεση. Κατάλαβα πως στενοχωρήθηκες, μετά από αυτό το μήνυμα στενοχωρήθηκα και εγώ. Δεν χάθηκαν οι μέρες. Μην το σκέφτεσαι έτσι και χαλιέσαι!  Βλέπεις να άλλαξε τίποτα;

Περιμένω απάντηση ε;

Και χάδια από μένα αυτή τη φορά που σε στενοχώρησα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου καφέπληκτε,
Οι "φίλοι" μας οι Γερμανοι λένε: Saltz darueber = αλάτι από πάνω. Τα τρελά της γερμανικής γλώσσας, ρίχνουν αλάτι για να ξεχαστεί κάτι, ενώ στην πραγματικότητα το αλάτι στην πληγή, ωχ ωχ ωχ !
Τα χάδια σου ευπρόσδεκτα, ξέρεις, εκεί, στην καμπύλη της πλάτης, και στις θηλές. Αφού θέλεις να με χαϊδέψεις, θα κάνεις και τον κόπο να τα κάνεις καλά...
Μα τί λέω ; Όπου θες άπλωσε χέρι.
Κάπου τα χέρια μας θα συναντιούνται...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Μα κι εμείς, Αλέξη, λέμε "ψωμί και αλάτι" και εννοούμε ακριβώς το ίδιο!
Στα χάδια έμεινες εσύ βρε; Από μένα χάδια γενικά, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό... χιχι!
Καλό βράδυ θα σου πω, θα πλύνω δόντια τώρα και θα ξαπλώσω... να φτιάξω λίγο τον ύπνο μου…
Φιλιά πολλά!
Καλό και ήσυχο... βράδυ!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ναί, μου,
Στο τηλεφώνημα που δεν έγινε θα έκανα μερικές ερωτήσεις. Γραπτώς τώρα:
 
Αναφέρεις ενδιαφέρουσες γνωριμίες στην Πάργα.
Από Πάργα;
ή από αλλού και βρέθηκαν εκεί τα αγόρια για το γάμο;
Προοπτική των γνωριμιών;
 
Παραδοσιακοί χωροί. Η αδυναμία μου. Ή μάλλον μια αδυναμία που κανένας δεν παρεξηγεί, και την οποία μπορώ να απολαύσω με ηρεμία (;) ψυχής...
Με τις ώρες μπορώ να αποθαυμάζω τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς – δεν σου έρχεται σαν έκπληξη ότι προτιμάω τους ανδρικούς χορούς, βέβαια.
Ιδιαίτερο θαυμασμό τρέφω για τους χορούς της Κρήτης. Μ’ αρέσει κι ο Τσάμικος. Για χορούς Ηπείρου είναι μικρότερος ο ενθουσιασμός λόγω... μουσικής – δεν μ’ αρέσει η γκάιντα. Λατρεύω τη μουσική των νησιών (νησιώτικα), οι χοροί όμως είναι κατά κανόνα μικτοί – αυτό αφαιρεί ένα στοιχείο γοητείας...
 
Γιατί γράφεις ότι είσαι «αντιδραστικός»;
 
Τα 7 ποιήματα (7 δεν ήταν;) τα σχολιάζεις σα να είναι ουδέτερα κομμάτια. Βρε, ειδικά για σένα και προς εσένα είναι όλος αυτός ο ποιητικός λόγος.
Αν σού «σηκώθηκε» (συγγνώμη για την ωμή έκφραση) τόσο το καλύτερο. Επιδιώκω να σου είναι από κάθε άποψη ευχάριστα τα ποιήματα, όχι μόνο καθαρά αισθητικά.
Πάντως, τέτοια «ανταπόκριση»! Ούτε 14 χρονών να ήσουνα!
 
Αύριο μέχρι 42 βαθμούς. Το πιθανότερο είναι ότι δεν πάω πουθενά.
 

Για λίγο θα δω καμιά πορνοταινία. Λαχταριστά νέα κορμιά, ειδικά των Ασιατών, που ενώ είναι μάλλον (;) ενήλικοι, δείχνουν για εφήβους. Ρίξε κι εσύ μια ματιά πριν σε πάρει ο ύπνος με το... βιβλίο στο χέρι.

 
(Αυτός ο Αλέξης, γιατί έτσι χυδαίος σήμερα;)
 
Χάδια σοκαριστικά!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου!
Από χτες που μου τάχωνες, σήμερα έγινα πάλι «μου»!
Και γραπτώς οι ερωτήσεις, εντάξει, είναι και πιο εύκολο να απαντήσω εδώ!
 
Ενδιαφέρουσες γνωριμίες όχι ακριβώς από Πάργα, αλλά από Ηγουμενίτσα και Κέρκυρα, γενικά φίλοι των παιδιών που ήρθαν για το γάμο. Προοπτική δεν υπάρχει, βρε Αλέξη, τί προοπτική; Όλοι ήταν πιασμένοι! Καλά, σχεδόν όλοι, αλλά και πάλι προοπτική δεν υπάρχει. Όχι πως δεν θα ήθελα όμως… Ειδικά η Ηγουμενίτσα κοντά, αλλά δεσμευμένος ήταν, κι έπειτα δεν ψάχνω για πολλά πηγαινέλα. Εδώ στα Γιάννενα ό,τι βρεθεί…
 
Με ηρεμία ψυχής τα παραδοσιακά; Εκείνα θέλουν κωλοχτύπημα, τι ηρεμία μου λες; Όλοι οι χοροί μου αρέσουν, αντρικοί και μικτοί, δεν έχω πρόβλημα! Κρητικά δεν ξέρω! Επίσης όλοι οι χοροί γίνονται μονότονοι όταν επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο. Όπως και στο γάμο… Αρχίσαμε τα χασμουρητά όταν έβαζε συνέχεια ίδιους χορούς. Πρέπει να αλλάζει λίγο ο ρυθμός...
 
Αντιδραστικός; Είμαι αντιδραστικός, ανάλογα και σε ποιά φάση θα με πετύχεις βέβαια. Το «αντιδραστικός» μπορεί να έχει και καλή σημασία. Δράση – αντίδραση…
 
Ναι τα σχολίασα τα ποιήματα σαν ουδέτερα κομμάτια και εκεί που ξέφυγα να κάνω προσωπικό σχολιασμό, το έκοψα! Νιώθω ότι ψωνίζομαι και δεν μου αρέσει καθόλου.
Τι εννοείς; Γιατί στην ηλικία μας δεν υπάρχει ανταπόκριση; Χα!
 
Και εδώ ζέστη, πιο υποφερτή βέβαια! Αν βάλεις τώρα να δεις καμιά ταινία εκεί που λες,  σίγουρα θα μουσκέψεις… Εγώ έριξα το μεσημέρι τις ματιές μου! Χεχε!
Γίνεσαι χυδαίος όντως, και ξέρεις, η φωνή σου δεν ταιριάζει με τη χυδαιότητα αυτή... είναι σαν να μιλάει άλλος!
 
Σήμερα ηρεμία, φτιάχνω τις δαπάνες, γιατί την επόμενη εβδομάδα φεύγω για τις διακοπές μου και θα γυρίσω μετά από 3 εβδομάδες σχεδόν, όπως ξέρεις! Μα γιατί να μην κάνετε ένα μπάνιο σήμερα; Δεν πρέπει να χάνετε τέτοιες μέρες!
 
Πήρα και λίγο χρώμα, φαίνεται στο σλιπάκι βασικά! Θα περιμένω τις διακοπές να γίνω κατράμι!
 
Σήμερα άργησα να σου απαντήσω, ξεκίνησα από το πρωί για να τελειώνω με αυτά, αλλά απ’ ό,τι βλέπω δεν τελειώνουν τόσο εύκολα!  
Το σαββατοκύριακο περιμένω κόσμο, στο είπα ε; Θα έρθει μια συνάδελφος που πήρε μετάταξη για να πάμε σ’ ένα γάμο την Κυριακή (πάλι γάμος…).
 
Φιλιά πολλά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ημεναιόφιλε,
Έναν παλαιό φίλο θυμήθηκα, δεν ξέρω πώς…
Θυμάμαι, κάποια ώρα ηλιοβασιλεύματος με αυτό το φίλο, σε μια αμμουδιά της Ανατολικής Αττικής, είχα με τρόπο φέρει την κουβέντα, σαν ενημερωτική, τάχα, στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Η πολλή ωμή αντίδρασή του: και στην ανάγκη να βρεθώ, δεν βάζω τον πούτσο μου στα σκατά ενός άνδρα!
 
Προδήλως δεν είχε ιδέα από «ειδική» καθαριότητα και δεν είχε ποτέ παρακολουθήσει ταινία πορνό με άνδρες... Η άγνοια είναι μεγαλύτερη απ ό,τι φανταζόμαστε...
 
Θα με πεις πάλι χυδαίο. Δεν είμαι. Για λόγους παραστατικότητας μεταφέρω αυτούσιες κουβέντες.
Γενικά δεν την μπορώ τη χυδαιότητα. Θεωρώ τον εαυτό μου εκλεπτυσμένος άνθρωπος, αλλά, είπαμε, χάρη παραστατικότητας...
 
Για τα 7 ποιήματα πάλι: Ευγένη μου, θα έχεις προσέξει ότι εγώ, ο ποιητής, ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ μά με απευθεία λόγο, μά με σκέψη, σε σένα. Η λέξη «ψωνίζομαι» δεν ταιριάζει εδώ. Αν κάποιος (βασιλόπουλο ή όχι) σού στέλνει μια ερωτική επιστολή, σού εξομολογεί τον έρωτά του, εσύ νιώθεις ότι «ψωνίζεσαι»; Όχι δα...
 
Ανταπόκριση στα ερωτικά ποιήματα; Παράξενο, ίσως παράδοξο, δεν μού ηρθε ποτέ στύση διαβάζοντας ερωτική ποίηση. Μια εξήγηση είναι ότι δίνω σημασία στην αισθητική πλευρά, στο ρυθμό, στην αλληλουχία των φωνηέντων, κλπ. Τώρα, αν εσύ, με την ανάγνωση των ερωτικών στιχών μου, ή ορισμένων εξ αυτών, καταλαβαίνεις ότι μεταβάλλεσαι σε επιβήτορα στη στιγμή, τόσο το καλύτερο! Είσαι καλός δεκτής.
 
Η ζέστη, ζέστη. Ένα μικρό περίπατο έκάνα, έτσι για ξεμούδιασμα (ξέρω, ξέρω, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να ξεμουδιάσεις...)
 
Αχ αυτό το σλιπάκι σου, εδώ μου κάθεται.
Με το επόμενο χάδι, το ΒΓΑΖΩ...
(όχι βίαια όπως στις ταινίες, με το μαλακό, με το μαλακό - ίσως το κάνω ποίημα αυτό, αμάν!)
Αλέξης (λιώνω από... ας μην το πω καλύτερα)
 
 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Παρακολουθώ τον Οδυσσέα, αλλά κι εκείνος με παρακολουθεί. Διαφορετικά τα βλέμματά του… Επιστρέφοντας από λίγα αναγκαία ψώνια, βρήκα πειραγμένη τη σειρά των βιβλιών στα ράφια. Αμφιβάλλω αν ήθελε να διαβάσει. Να έψαχνε κάτι;…
Συζητάμε για τα παλαιά. Ευτυχώς σχεδόν καθόλου για την Ήρα. Δεν τη συμπάθησε και ιδιαίτερα, ας ήταν συμμαθήτριά του. Μιλάει για το μέλλον του με την άνεση νεαρού που θα κατακτήσει τον κόσμο και δεν διανοείται να δυσκολευτεί σε τίποτα στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του. Γνωριμίες! Αρκετές ομάδες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Θα προτιμήσει, λέει, Γιάννενα ή Πάτρα, μπορεί και στη Μακεδονία κάπου. Όχι όμως στο Βόλο η στη Λάρισα. Έχει μάθει για καλά την ανεξάρτητη ζωή, δεν θέλει κοντά στους δικούς του.
Στη λέξη «Γιάννενα» αυθόρμητα του ανέφερα το ιστολόγιο του Φαρσαλινού. Κακώς! Αν το ψάξει, θα καταλάβει ότι πρόκειται για ομοφυλόφιλο. Το μετάνοιωσα αμέσως. Για να θολώσω τα νερά αράδιασα αμέσως διάφορα ιστολόγια με κοινωνική θεματολογία και ποικίλης ύλης. Πήγε νωρίς για ύπνο, πολλή δουλειά αύριο. Τον κοίταζα να κοιμάται ήσυχα, εντελώς αθόρυβα. 25 χρονών αθλητής, σκέφτηκα, και για κορίτσια δεν μιλάει καθόλου. Τι έκανε στην Κρήτη στο κεφάλαιο των σχέσεων;…