Εξάμηνο μηνυμάτων (31)

Τριακοστή πρώτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (31)

  

Ευγένης προς Αλέξη

Πάλι 3 μαζί στο ποίημα της ανάρτησης;
Είσαι αδιόρθωτος! Κάτι μού είχες πει, βέβαια. Αλλά και ποιητικός οίστρος για τέτοιες καταστάσεις!...
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Ναί, 3! Για ένα διάστημα (δυό μηνών και κάτι) ήμασταν τρεις... στην ίδια φωλιά! Μερικοί το λένε τρίο. Μπορείς να πάρεις μια καλή ιδέα σε ορισμένες πορνοταινίες. Σωματικά, σαρκικά, δεν είναι καμιά φοβερή διαφορά - εκτός αν είσαι... στη μέση. Αυτό αξίζει. Αλλά οι ψυχικές εντάσεις δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια διαρκούς συντροφιάς. Γρήγορα χωριστήκαμε. Χαθήκαμε.

Τελείως διαφορετικό είναι το τυχαίο με 3 ή 4 ή 5 ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ - στα βράχια ή σε πορνοκινηματογράφο. Προφυλακτικά να υπάρχουν...

Δεν τα αναφέρω για να προκαλέσω απέχθεια.
Εμπειρίες είναι αυτές... Γνωρίζει φραγμούς η ηδονή;
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, χωροκαθαριστή
Ένα από τα (πολλά) προτερήματά σου είναι ότι, έστω με μια μέρα καθυστέρηση, όλα ξε-καθαρίζονται. Μπαίνουν σε μια σειρά.
Και νιώθω εγώ λιγάκι ένοχος που σε βάζω να ξε-καθαρίζεις.
Καθαρισμός χρειάζεται. Χώρα σκόνης η Ελλάδα...
Μην ανφιβάλλεις για τη δική σου νοημοσύνη. Οι ποιητές είναι εκείνοι που, βάσει θεωρίας ψυχισμού, κινούνται καμιά φορά πολύ κοντά στα όρια τρέλας με τον υπερβολικό αυθορμητισμό τους και το κυνήγι της τελειότητας. Ρώτα κανένα μαθητευόμενο ψυχολόγο να σου πει.
 
Αχ, αυτή η περιέργεια θα με φάει!...
Για το τί σ’ αρέσει στο πεδίο των ηδονών, μού δίνεις έμμεση απάντηση στη θεωρία μου. Καλώς. Εκεί λοιπόν θα μείνω. Θα ήταν άκομψο να εκμαιεύσω λεπτομέρειες, που ενδεχομένως μια έμφυτη (δικαιολογημένη) συστολή δεν σού επιτρέπει να περάσεις στο χαρτί.
Για τον εαυτό μου, είμαι βιβλίο ανοιχτό : ΟΛΑ τα έχω δοκιμάσει (εκτός από ποδολαγνεία/κοπρολαγνεία), σε ΟΛΑ επιδίδομαι, είμαι ένα σώμα πολύ διαθέσιμο.
 
Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε περαιτέρω.
 
Για τα ποιήματα που «κυοφορώ», θα είναι καί της φιλίας, καί του έρωτα. Αλλά κι άλλα θέματα μπορούν να μπουν, πάντοτε όμως με σένα συνομιλητή, ή με δική σου έμμεση παρουσία.
Όπως η «Εξιστόρηση» γράφτηκε για ένα συγκεκριμένο νεαρό, έτσι κι η σειρά που ξεκινάει,  εσένα έχει προορισμό. Υπομονή.
 
Από το σπίτι δεν βγήκα καθόλου. Είχαμε επίσκεψη. Μόλις τώρα φύγαν.
Κυριακή απόγευμα αποφεύγω την κίνηση, άρα, μια Κυριακή μέσα τη βλέπω.
 
Αύριο μόνο περίπατοι εδώ κοντά.
Η νοικοκυροσύνη σου... μ’ αρέσει.
Φιλιά, Ευγένη μου, τολμηρά !
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη που έχεις κλειστεί στο σπίτι!
 
Ότι χρειάζεται ξεκαθάρισμα, ας ξεκαθαριστεί...  γιατί όχι δηλαδή, να κάνουμε και τη ζωή μας πιο εύκολη...
 
Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, το έχουμε ξαναπεί! Γι’αυτό πρόσεχε! Μπράβο που τα έχεις δοκιμάσει όλα, σε ζηλεύω σε αυτό τον τομέα... δεν έχω δοκιμάσει και πολλά όπως καταλαβαίνεις…
 
Τελείωσα ό,τι είχα να κάνω, θα φάω και θα ξαπλώσω λιγάκι! Ωραία μέρα και η σημερινή! Μόνο που δεν είχε αέρα να στεγνώνει το πάτωμα και μου τα έσπασε τα νεύρα!
 
Στα ποιήματα αν βάλεις όρια και κανόνες το χάνεις το παιχνίδι...  μπορείς να γράφεις ό,τι θες…
Σειρά που ξεκινάει έχει εμένα προορισμό; Μήπως το παρακάνεις και είσαι λίγο υπερβολικός;
 
Το χειμώνα κάθομαι πολύ στο σπίτι, το καλοκαίρι δεν μπορώ. Να πας καμιά βόλτα! Όχι όλη μέρα σπίτι, δεν είσαι λεχώνα! Πάρε τη γυνή και έξω! Έχετε και πόδια, αφήστε το αμάξι σπίτι!
 
Νοικοκυροσύνη, ναι, προσπαθώ, δεν μπορώ και πολύ τη βρομιά, την ακαταστασία... Προσπαθώ να δώσω ευχάριστη εικόνα στο εσωτερικό του σπιτιού, για να είμαι κι εγώ άνετος!
 
Φιλιά πολλά!
Καλό επόγευμα!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Υπερβολικός εγώ στην ποίηση;
Τόσα ποιήματα για ένα νεαρό που δεν τα άξιζε («Εξιστόρηση»).
Χ αριθμός ποιημάτων για ένα λεβέντη της Θεσσαλίας που σίγουρα τα αξίζει.
Πού τη βλέπεις την υπερβολή ; Έπειτα, οι Έλληνες δεν είμαστε ο λαός της υπερβολής;
 
Τέλος πάντων, μη σε ζαλίσω μεσημεριάτικα.
Αλλά ζεστό, καυτό από το φούρνο το συνημμένο ποίημα. Αν θέλεις, μια γνώμη πες μου.
 
Ευγένης προς Αλέξη
Μπράβο Αλέξη μου! Πολύ όμορφο και ρομαντικό το ποίημα...
Ξέρεις ηλιοβασίλεμα, χέρι χέρι, σύννεφα χρωματιστά... και μάλλον ξέρω και το μέρος…
 
Γιατί δεν τα άξιζε ο νεαρός βρε Αλέξη?
Λεβέντης; Μη με φτιάχνεις τώρα! Έχεις δει πολλούς λεβέντες 1,72 ύψος;
 
Οι Έλληνες είναι λαός της υπερβολής… φυσικά!
 
Τελικά δεν κοιμήθηκα μεσημέρι, με πέτυχε ξύπνιο ο Γρηγόρης και πήγαμε για καφέ στη ΒΠ. Βόρεια παραλία δηλαδή... μην το μπερδέψεις με τα παραλιακά τα δικά σας!
Τώρα μουσική πολλή!
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη, φίλε αγαπητέ,
Το ποίημα που ακολουθεί, από πού το εμπνεύστηκα, δεν θα το πιστέψεις.
Πιο δικό σου δεν γίνεται. Εντάξει, πήρα κάποιες ελευθερίες. Η φαντασία μου ίσως πήρε λάθος δρόμο.
Αλλά το αποτέλεσμα: ένα απλό στα λόγια, αλλά μεγαλειώδες ποίημα.
Για δες το. Αν σε πιάσει συγκίνηση, θα τόχεις καταλάβει 100%...
 
Αυτή τη φορά, με στοργή ένα φιλί...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα μας!
Ωραίο κι αυτό, ωραιότατο, αλλά δεν κατάλαβα πού μπορεί να αναφέρεται και ποιά η έμπνευσή σου.  Κοσμά και Δαμιανού; Έγινε κάτι τότε; Συγκίνηση ναι, αλλά όχι για κάτι γνώριμο...
 
Δεν πάει το μυαλό μου...
Εκτός από την πρόσφατη γιορτή (1^η του μήνα δεν ήταν;). Αλλά ποια σχέση αυτή με το ποίημα;
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενάκη μου του 1,72μ,
Την έμπνευση για το τελευταίο ποίημα της βραδυάς την πήρα από ένα μακροσκελές σου μήνυμα που μου έστειλες εδώ και 4 μέρες και αρχίζει με την προσφώνηση :
 
«Καλησπέρα Αλέξη μου ευγενικέ!»
Το μήνυμα αυτό ήταν κολλημένο σ’ ένα προηγούμενο δικό μου, ίδια ημερομηνία.
(Το δικό μου μήνυμα που προηγήθηκε το αναφέρω μόνο για να βρεις πιο εύκολα το παραπάνω δικό σου – από κει εμπνεύστηκα)

Α, έμπνευση στάθηκαν ακόμα:

οι πολλές μικρές εκκλησίες των Ιωαννίνων, και
η επίγνωση ότι ως ένα βαθμό έχεις διατηρήσει την πίστη σου, ή κάποια πίστη,
1η Ιουλίου Κοσμά και Δαμιανού, των ιατρών θαυματουργών, αν δεν απατώμαι.
 
Τα άλλα στοιχεία της έμπνευσης, με την επεξεργασία μέσα στο ποίημα, α, αυτά προσπάθησε να τα βρεις μόνος σου.
 
Αν δεν βγάζεις άκρη, πες μου, θα το πάρει το ποτάμι και θα αποκαλύψω τους ειρμούς μου...
 
Επαναλαμβάνω : δεν αποκλείεται η φαντασία μου να πήρε λάθος δρόμο. Για κάνε παιχνίδι.
Παντά με στοργικά φιλιά (το απαιτεί η περίσταση...)
Αλέξης

υγ.:

για το 1,72μ κανένα πρόβλημα.
όποια στάση και να πάρουμε, το δικό μου 1,89μ δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο, καθόλου μα καθόλου !
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπερούδια!
 
Κάποια πίστη διατηρούμε, εκκλησίες έχουμε πολλές και όντως Κοσμάς και Δαμιανός, γιατροί ήσαν.
Καλύτερα πές μου, γιατί βρίσκω μόνο την έμπνευση του ποιητή που δημιουργεί, κάτι άλλο συγκεκριμένο δεν έχω…
 
Τη μοναξιά μου μόνο που την καλύπτεις με το κερί σου, σαν να μου λες, μην είσαι άλλο μπακούρι και ψάξε βρες κανέναν πριν είναι αργά…
 
Και από μένα στοργικά τα φιλιά! Η περίσταση το απαιτεί; Σαν κηδεμόνας μοιάζεις…
 
Είδα λίγη τηλεόραση αλλά τελικά μαζεύτηκα στο υπνοδωμάτιο να διαβάσω λίγο.
Φάγατε; Πως ήταν το απόγευμα σας;
Ευγένης
 
ΥΓ. Στα μηνύματα, όποια στάση και να πάρεις, δεν εμποδίζει το ύψος! Στα μηνύματα, επαναλαμβάνω…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Μεσάνυχτα προς ξημέρωμα.
Ευγένη μου,
Του ποιητή ο ειρμός δαιδαλώδες. Η φαντασία μας ξεγελάει πολλές φορές.
Έμπνευση στάθηκε η παράγραφος στο μήνυμά σου που αναφέρεται στη σχέση σου με την οικογένεια.
 
Και νά ο ειρμός για να γίνει το ποίημα:
 
σε βλέπω να βγαίνεις από μια μικρή εκκλησία,
δεν σε φωνάζω, δεν σ’ ακολουθώ,
μπαίνω εγώ στην εκκλησία από περιέργεια,
Κοσμά και Δαμιανού λίγες μέρες πριν,
κανένας άλλος μέσα, αλλά ένα αναμμένο κερί,
τάμα; προσευχή; ανάμνηση; αυτά παραμένουν αβέβαια,
στην προσπάθειά μου να σε πλησιάσω, ανάβω κι εγώ ένα κερί, αλληλέγγυος με την πίστη σου στους θεραπευτές άγιους που εσύ ήθελες να τιμήσεις, κι ας μην ανήκω εγώ καθόλου σ’ αυτό το χώρο,
φιλώ το εικόνισμα όπου νοερά βρίσκω το αποτύπωμα των δικών σου χειλιών.
 
τραβηγμένο;
Μπορεί... αλλά το ποίημα, μεγαλειώδες.
Πες μου τώρα, στη διαίσθησή μου, πού πέφτω έξω;
 
Καληνύχτα, Ευγένη μου, και συγχώρεσέ με αν άστοχα σού θύμισα κάτι που δεν το ήθελες.
Όνειρα γλυκα γλυκά,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα Αλέξη μου! Τι μου κάνεις;
Είχα πολύ καλό ξύπνημα σήμερα! Πολύ καλό!
Ο ειρμός του ποιητή και γενικότερα των καλλιτεχνών δεν έχει όρια, δεν γίνεται να μπουν όρια…
 
Δηλαδή, έμπνευση η περίληψη της περίληψης της ζωής μου συν ένα συμβάν υποθετικό…
 
Δεν άργησα να κοιμηθώ όπως είδες, κατευθείαν, λίγο διάβασμα και ύπνο... Όνειρα δεν θυμάμαι, αλλά αν κρίνω από τον ύπνο και το ξύπνημα ήταν γλυκά!
 
Σήμερα νέα εβδομάδα, που αν πάνε όλα καλά, Παρασκευή φεύγω για Πάργα και γυρνάω Δευτέρα! Πολλή ζέστη αυτές τις μέρες! Υπερβολική θα έλεγα! Έτσι θα πάει μέχρι τέλος εβδομάδας! Επωφεληθείτε και πάτε κάνα μπάνιο.
 
Στο γραφείο ησυχία, έχουν φύγει πολλοί για διακοπές... Για απαρτία θα δούμε από Σεπτέμβριο.
Φιλιά πρωινά και ακόμη δροσερά!
Καλημέρα!
Ευ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου ανοιχτομάτη,
Μια λεξούλα ακόμα για το ποίημα: άλλο η έμπνευση, άλλο η επεξεργασία. Για τρίτους, το ποίημα αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα για την οικογένειά σου. Με τίποτα. Σ' εσένα όμως - κι αυτό έλπιζα - θα έχει πάντα μια πολύ ειδική, ίσως και συγκινητική φόρτιση. Χαίρομαι που το βρήκες ωραίο.
 
Πάργα το σαββατοκύριακο; Εκδρομή;
 
Ζέστη προβλέπεται. Γι' αυτό και τώρα που είναι πρωί ακόμα και φυσάει, θα κάνουμε ένα χορταστικό περίπατο και μετά σούζα μέσα. Ευκαιρία για κάνα ποίημα...
 
Δροσερά φιλιά κι από μένα !
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου,
 
Ανοιχτομάτης... χεχεχε!
Όχι εκδρομή, βασικά καί εκδρομή, ένα γάμος μιας συμφοιτήτριας και θα κατέβουμε εγώ και μια φίλη από Λάρισα. Θα έρθει από εδώ να φύγουμε μαζί! Παρασκευή με Δευτέρα η εξόρμηση. Σάββατο είναι ο γάμος, να κάνουμε και κάνα μπάνιο!
 
Σούζα μέσα, δηλαδή σπίτι σήμερα! Ωραία!
Καλή βόλτα, που είναι και πολύ καλή για έμπνευση! Χτες για πρώτη φορά φέτος, ακούγονταν το βράδυ τα τριζόνια. Ύπνος μετά μουσικής. Δεν θέλω να ακούγεται τίποτα όταν ξαπλώνω, παρά μόνο οικείοι ήχοι. Τριζόνια και αηδόνια. Αηδόνια πιο πολλά στο χωριό βέβαια. Και έτσι κοιμάσαι χαμογελώντας!
Θα τα πούμε!
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου εκδρομέα,
Και μια κι η ζέστη εδώ, 36 βαθμοί είναι αυτοί, να στείλω κάτι δροσερό.
Μια φωτογραφία μου, όπου είμαι 23 χρονών.
Τραβηγμένη στο Αμβούργο, το μεγάλο λιμάνι της Γερμανίας.
Η ενδυμασία, φανερά παραπέμπει σε σχετικά ψυχρό καιρό.
 
Στο λιμάνι βρίσκεται αυτό το άγαλμα – καταλαβαίνεις χωρίς πολλά πολλά πού εστιάζει κανείς το βλέμμα του. Την ιστορία του αγάλματος, την έχω ξεχάσει (ασυγχώρητο). Είχαμε πάει μαζί στη βόρεια Γερμανία, ξεκινώντας από Στρασβούργο. Η πιο πρόσφατη επίσκεψη στα εκεί πάτρια (για ορφανά, τι λένε;)
 
Δροσίστηκες κάπως ;
Κάπου θάχω φωτογραφίες με συντριβάνια και βροχή, αλλά ποιός ψάχνει κούτες με τέτοια ζέστη...
 
Τον ύπνο, τόχω πει, τόχω στο τσεπάκι. Κανένας θόρυβος δεν μ’ ενοχλεί. Πχ μπόρεσα και κοιμήθηκα όταν στο απο κάτω πάτωμα ξεφάντωναν 50 φοιτητές με δυνατή μουσική (εργενης ακόμα, τότε)
 
Αυτά προς το παρόν.
Μια... ζεστή αγκαλιά !
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ήσυχε εσύ,
Τα απρόοπτα, έστω ευχάριστα, πάντα απρόοπτα.
Μια παρέα θα μας πάρει με το αυτοκίνητο από το κέντρο, από κεί για άλλες, πιο ήσυχες παραλίες.
Θα μείνουμε ως τη νύχτα. Μπορεί και νυχτερινό κολύμπι…
Βλέπεις, όλα γίνονται...
Τώρα, από πού θα εμπνευστώ για ένα ποίημα...
Από τη θάλασσα μάλλον...
 
Αμέσως τώρα, γεύμα λιτό: ψάρι, πατατούλες, ντομάτα, όλα σε ταψί στο φούρνο. Κρασί.
Και μετά ετοιμότητα για ταξί και μετρό.
Η ζωή λέγεται κίνηση...
Επιμένω με ζεστή αγκαλιά...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα πια!
Δεν θα συνηθίσω τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες σου… και ειδικά ασπρόμαυρο με κουστούμι, μου θυμίζεις ταινίες που βλέπω του ‘60 με υπαλλήλους γραβατομένους! Απαπα και είσαι και 23 (πιπίνι) και σου προσθέτει και χρόνια, μην ξαναβάλεις!  Κατάλαβα που εστιάζει κανείς το βλέμμα του… θα το πρόσεχα και μόνος μου στο δεύτερο κοίταγμα σίγουρα γιατί στο πρώτο εστίασα σε σένα (δεν εννοείς πάντως το κεφάλι του αγάλματος! )
 
Δροσίστηκα και ναι και όχι! Χαχα!
Πηγαίνεις τακτικά Γερμανία/Γαλλία; Φέτος θα πας;
 
Είσαι τυχερός που δεν σε ενοχλεί κανένας θόρυβος! Και να υπάρχει κάποιος θόρυβος που να με ενοχλεί και να μην με παίρνει ο ύπνος, κάποια στιγμή θα κουραστώ και θα κοιμηθώ…
 
Συνήθως το καλοκαίρι τα γλέντια στους γάμους γίνονται έξω, ελπίζω να γίνει και αυτό στην Πάργα κάπου έξω, οπότε δεν θα μπορεί να έχει δυνατά τη μουσική τουλάχιστον τόσο που να μην μπορούμε να μιλήσουμε. Μη νομίζεις, αν βαρεθούμε θα φύγουμε!
 
Ήρθε και το δεύτερο μήνυμα και τα απαντώ μαζί. Ήσυχος εγώ; Λίγο μόνο! Μετριότητες! Είδες τελικά που θα βγείτε; Να προσέχετε τη ζέστη! Βαράει κατακούτελα!
 
Άχου! Έτσι κάνω το ψάρι, μόνο φούρνο με λαχανικά, αλλά μόνο φιλέτα ψαριών. Πέρκα, γλώσσα συνήθως! Έχω καιρό να κάνω..
 
Άντε και ζεστή αγκαλιά! Με τόση ζέστη!
Καλά να περάσετε στη θάλασσα! Υπόψη, το νυχτερινό δεν θέλει μαγιώ…
Φιλιά!
Εγώ θα κλειστώ σπίτι προς το παρόν, μετά καφεδάκι το απόγευμα! Το βράδυ θα τα πούμε!
Ευ.