Εξάμηνο μηνυμάτων (36)

Τριακοστή έκτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (36)

 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα πια!
Ωραία αντίδραση είχε ο φίλος σου. Εν μέρει δεν έχει άδικο... Σε μιας γυναίκας θα τον έβαζε όμως.. χαχαχα! Ε, αν είχε και ιδέα από τη σχετική καθαριότητα θα το πήγαινε και αυτός το γράμμα βρε Αλέξη!
Παραστατικότητα – χυδαιότητα! Ναι, ήσουν εκλεπτυσμένος και στο τηλέφωνο, γι’ αυτό σου λέω ότι δεν σου πάνε τέτοιες λέξεις και κουβέντες… 
 
Και όμως, δεν ξέρω ποια άλλη λέξη να χρησιμοποιήσω για να πω αυτό που διαμορφώνεται διαβάζοντας ορισμένα ποιήματα. Ψώνισμα να το πεις; Βαυκαλισμό να το πεις; Έπαρση να το πεις; Και δεν μου αρέσουν καθόλου αυτές οι λέξεις... Άλλο το βασιλόπουλο βρε Αλέξη, εκεί θα υπήρχε και άλλος σκοπός και άλλη ανταπόκριση. Άλλα μέτρα και σταθμά που λέμε.
 
Μάλλον διαβάζω σαν αναγνώστης περισσότερο και όχι ως κριτικός ή ως ποιητής, ο οποίος μπορεί να δει και πιο πέρα από τα γραμμένα, οπότε δεν μπορείς να με θεωρείς καλός δέκτης…
 
Πάντα υπάρχουν και άλλοι τρόποι να ξεμουδιάσεις!
 
Στο σλιπάκι πιάστηκες ε; Ευτυχώς είμαι στο γραφείο και η φαντασία περιορίζεται αναγκαστικά!  Ενώ η δική σου οργιάζει και μπορεί να περάσεις και καλύτερα!
 
Ωχού, θα τηλεφωνήσω στο κουρείο για κούρεμα μετά! Το ξέχασα τελείως!
 
Απόγευμα θα βγείτε ή όχι;
 
Σ’ αφήνω να τελειώσω τα θεματάκια μου!
Φιλιά πολλά!
Καλό μεσημέρι να έχουμε! Ζεστό!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Το σλιπάκι έκανε τη ζημιά του.
Δες το παρακάτω ποίημα. Τίτλο δεν έχει ακόμα γιατί δεν τελείωσε, δηλαδή αντιλαμβάνομαι ότι θέλει κάτι λίγο ακόμα, ενα "βερνίκι".
Αλλά με το χέρι στην καρδιά, όταν σου γράφουν τέτοια ποιήματα, νιώθεις ότι σε "ψωνίζουν";
Το έγραψα με συγκίνηση, θα το πιστέψεις;
 
Αλέξης προς Ευγένη
Και η αλήθεια είναι, Ευγένη μου, πες από την ένταση τη χτεσινή, την αρμονία των μηνυμάτων σήμερα, δεν ξέρω, ξαναδιάβασα το ποίημα μετά την αποστολή, και συγκινήθηκα...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη μου!
Γύρισα από το καθημερινό καφεδάκι και βρήκα το ποίημά σου!
Τι όμορφο! Πραγματικά! Και δεν θα το πιστέψεις, είναι μια κίνηση της δικής μου καθημερινότητας: να φοράω εσώρουχο πάντα, γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς αυτό... και μετά, ξανά αγκαλιά (αν έχει προηγηθεί κάτι…)
 
Δεν έχω κανένα λόγο να μην το πιστέψω ότι το έγραψες με συγκίνηση, Αλέξη μου! Μην το κάνουμε πόλεμο λέξεων, μέ ψωνίζουν, με κολακεύουν, χαίρομαι πάντως!
Και το να κλαις από χαρά... είναι όμορφο επίσης!
 
Όλα καλά εκεί;
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, Ευγένη μου,
Τώρα το βράδυ αρχίζει και υποχωρεί η ζέστη, καί λόγω νύχτας καί επειδή μας φτάνει σιγά σιγά η θαλάσσια αύρια (απέχω 1 χλμ σε ευθεία γραμμή από τον κόλπο της Ελευσίνας).
Όλα καλά εδώ...
Αύριο θάλασσα και λαϊκή.
Έχω – επιτέλους – κλείσει δωμάτιο στην Ικαρία.
Λογαριάζω μετά 2 μέρες ακόμα στη… Μύκονο (από τη συγκοινωνία εξαρτάται).
Όλα μπαίνουν στη σειρά ένα ένα.
 
Για το τελευταίο, άτιτλο ακόμα, ποίημα.
Χαίρομαι που σε άγγιξε.
Το έγραψα με συγκίνηση και άγχος μαζί – συγκίνηση για κάτι το πολύ όμορφο και οικείο να μου συνέβηκε. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Πέρα από λογική. Συναίσθημα 100%. Αλλά αγχώθηκα με τη σκέψη, δεν ξέρω πώς, ότι μπορεί να μην αποκτήσω αυτό που επιθυμώ τόσο πολύ...
 
Σε ποια περιοχή της Σίφνου θα κλείσετε δωμάτιο;
Χάδια αμοιβαία, τα έχω ανάγκη...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη! Για πολύ λίγο η εσπέρα!
Έκλεισες και τις διακοπές, ώραία, πάλι καλά που βρήκες κιόλας, όσο περνάει ο καιρός δεν βρίσκεις εύκολα.
Λαϊκή εσύ αύριο; Καλά ψώνια και ακόμη καλύτερο μπάνιο!
Θαλασσινή αύρα, τι καλύτερο... την έζησα το σαββατοκύριακο και μου άρεσε, το ιώδιο στο στόμα…
 
Άτιτλο ακόμη το ποίημα; Για βάλε στροφές στο μυαλό σου.
Με άγγιξε ναι!
Τί δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσεις Αλέξη; Νομίζω πως ό,τι χρειάζεσαι, το έχεις... έτσι δεν είναι;
 
Στον Πλατύ Γιαλό θα μείνουμε, σε μικρό ξενοδοχείο. Το νησί, θα το γυρίσουμε όμως γενικά!
Χάδια αμοιβαία, τί να πω καί εγώ, για την ανάγκη αυτή;
Τώρα πια έγινε καλημέρα!

Θα πέσω για ύπνο, σε καληνυχτίζω,

Αύριο ξανά…
Φιλιά!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Σού μιλάω στον ύπνο σου. Ωραία εικόνα.
Έχω ό,τι μου χρειάζεται; Λίγο πολύ ναί. Μην είμαι πλεονέκτης. Ό,ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ.
Αλλά όσα ΕΠΙΘΥΜΩ, τα έχω;
Το Φαρσαλινό, τον έχω;...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Όχι, δεν κοιμήθηκα ακόμη, μόλις έπλυνα δόντια και τώρα θα κλείσω τον υπολογιστή.
Το Φαρσαλινό, μόνο ο ίδιος ο Ευγένης τον έχει, μέχρι κάποιος να τον κατακτήσει, στο πεδίο μάχης των Κυνός Κεφαλών...
Τον άλλο, τον Ευγένη όμως, γιατί να τον έχεις; Ως τί θα μπορούσες να τον έχεις;
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά…
Ευ.
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα Αλέξη!
Τι μου κάνεις;
Πώς ήταν ο ύπνος σου; Ο δικός μου ήταν εκπληκτικός! Έκανε ψύχρα το βράδυ και η κουβέρτα ήταν ό,τι έπρεπε! Κουκουλώθηκα κανονικά!
Ξύπνησα νωρίς σχετικά, θέλω να πάω και τράπεζα!
Σε φιλώ!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου Φαρσαλινέ,
Με ΚΟΥΒΕΡΤΑ σκεπάζεσαι;
Εγώ, είπαμε, λεπτό σεντόνι.
Μια χαρά ξυπνητούρια, τώρα ετοιμάζομαι για θάλασσα.
Λαϊκή μετά.
Πιθανό με παρέα στα βόρεια προάστια το απόγευμα (τηλεφωνήματα αιφνιδιασμού που αναποδογυρίζουν κάθε προγραμματισμό...)
Και πίσω σπίτι σχετικά αργά.
Αυτό είναι το περίγραμμα της μέρας.
Εσύ είσαι πιο "τακτικός".
Χάδια, με επιμονή,
Αλέξης

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη, Φαρσαλινόφιλε,
Αλλαγή προγράμματος, άργά, πολύ αργά ξύπνησα. Πάει το πρωινό κολύμπι.
 
Στο λουτρό εγώ, όπου πέρασα πολύ «έντονα» έχοντας στο νου πόσο ωραία, αβίαστα ωραία, θα περνούσαν Ξενικός και Φαρσαλινός. Πολύ «έντονα», Ευγένη μου, πολύ έντονα. Ξέρεις, από τις στιγμές που τις θυμάσαι μετά και λες: αχ τί ωραία που ήταν!
 
Έχω μέσα μου θησαυρούς φιλίας, που δεν μπορώ να τους προσφέρω...
 
Βγαίνοντας από το λουτρό, καθιδρωμένος, μέσα ακόμα σε ευλογημένη ζάλη, νά μια μαύρη γατούλα καθισμένη δίπλα στο γραφείο μου, με κοίταζε. Έχεις ακούσει τι λένε για τις μαύρες γάτες το πρωί… Μού ήρθε να τη χαϊδέψω αλλά πήδηξε στο διπλανό μπαλκόνι κι εξαφανίστηκε.
 
Χρειάζεται να αναφέρω ότι όλη την ώρα εσένα σκεφτόμουνα, τα χέρια σου που θα με χάιδευαν…
 
Λαϊκή σε λίγο, νάχουν πέσει λίγο οι τιμές, ειδικά στα ψάρια.
 
Καταλαβαίνεις τώρα, Ευγένη, γιατί θέλω κι εγώ χάδια...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Kαλημέρα σου!
Με κουβέρτα όλο το καλοκαίρι, σπάνια σεντόνι!  Τελικά δεν βγήκατε ε; Δεν πειράζει, μήπως κάποια παραλία από την άλλη πλευρά;
 
Λουτρό ακούω! Ποιος ξέρει τι είδε ο καθρέφτης! Ωραίες στιγμές! Εγώ δεν είχα… παρτίδες με καθρέφτη. Δεν θυμάμαι!
Θησαυροί φιλίας... γενικά μιλάς φαντάζομαι, για την προσφορά της φιλίας.
Από τη θέση που βρίσκεσαι είναι δύσκολα να προσφέρεις και πολλά…
 
Ψαράκι σήμερα; Τέλειο! Το έχω ρίξει στα φρούτα τελευταία! Καρπούζι, πεπόνι, ροδάκινα, νεκταρίνια! Όλη μέρα! Θα πάω στο χωριό για να φάω μαγειρεμένο φαγητό!
 
Καταλαβαίνω γιατί θες χάδια, γιατί αυτά που έχεις δεν σου φτάνουν και δεν είναι ίδια με αυτά που θες...  και χρειάζεσαι. Είναι σαν να είσαι μισός εδώ και μισός εκεί. Δεν έχουν την ίδια κάλυψη συναισθηματική. Και είσαι σε μια ηλικία που χρειάζεσαι πολύ περισσότερα από όσα έχεις, ηλικία ακμής, ηλικία μεγάλης έξαψης, στις κορυφές της ζωής. Είναι περίεργο πολύ και δεν μπορώ να το προσδιορίσω πλήρως…
 
Εδώ όλα καλά! Πήγα, έβαλα χρήματα για το δεύτερο γάμο στο λογαριασμό των παιδιών. Και τώρα θα φύγω να πάω να κάνω παραγγελία αναλώσιμα. Αυτά μικρέ!
Σε φιλώ γλυκά!
Καλό μεσημέρι να έχουμε!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, μεγάλε!
Στο χαιρετισμό μέ λες "μικρέ".
Εσύ ο ίδιος στο τηλέφωνο δεν είπες ότι είμαι 3 μήνες μικρότερος. Πφφφ, μεγάλη διαφορά!
 
Το συναισθηματικό μου πρόβλημα είναι παλαιό και προς το παρόν άλυτο.
Εξωτερικεύω σε ποίηση, και με όλο το πάθος που διαθέτω, αυτά που επιθυμώ και δεν μπορώ να τα αποκτήσω. Η ίδια η ποίηση, κάθε στίχος, είναι μια υπενθύμηση του τί μου λείπει. Ένα μαστίγωμα. Αν δεν έγραφα, ίσως αυτή η δυϊκή κατάσταση να ήταν λιγότερο αισθητή...
 
Μέρες τώρα, εβδομάδες τώρα, το "αντικείμενο" του πόθου είσαι εσύ.
Και δύσκολο να γίνει κάτι. Η πύλη αυτή δεν ανοίγει εύκολα.
Μας χωρίζουν «μόνο» 400χλμ...
Ευτυχώς, η ποίηση εδώ λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφάλειας - θα έσκαγα αν τα κρατούσα όλα μέσα μου. Κι έτσι νιώθουμε κι οι δυό μια εξ απόστασης ικανοποίηση.
 
Το λουτρό; Μικρό είναι, με ντους. Από το ντους δεν φαίνεται ο καθρέφτης (νιπτήρας, λεκάνη και ντους είναι στη σειρά). Σού έχω περιγράψει παλαιότερα με ποιά βοηθήματα φτάνω σε παροξυσμούς...
Παράδοξο: ενώ είμαι "οπτικός" τύπος,  δεν με ερεθίζει καθόλου να βλέπω τον εαυτό μου σε περιπτύξεις ερωτικές. Μάλλον αφαιρούμαι. Τουλάχιστο, έτσι το έζησα τις λίγες φορές που βρισκόταν μεγάλος καθρέφτης δίπλα στο κρεβάτι...
 
Στη λαϊκή με πολύ ήλιο και ζέστη, παρά το αεράκι.
Μ' αρέσει σαν ατμόσφαιρα η λαϊκή. Κόσμος. Καί νεαρόκοσμος. Ειδικά το καλοκαίρι οι παραγωγοί φέρνουν και τα αγόρια τους, να εξασκηθεί η φωνή τους. Και τα αγόρια... είναι αγόρια, όμορφα, ελαφροντυμένα, μελαχρινά. Κυκλοφορούν και κάτι εργάτες που βοηθούν στο στήσιμο/ξεστήσιμο των πάγκων. Νέοι κυρίως, πιο μελαχρινοί ακόμα, με μυς για δάγκωμα.
 
Φαγητό; Ψάρια, φυσικά (μαριδάκι, γόπα, γαύρος - δεν ξέρω σε τί συνδυασμό).
Φιλιά, αυτή τη φορά!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Έστω και τρεις μήνες είμαι πιο μεγάλος, χαχαχα!
Πάλι καλά που σου βγαίνει με την ποίηση, είναι καλύτερο και σε βοηθά να μη σκάσεις!
Αντικείμενο του πόθου ως σκέψη, άκακο δηλαδή, φαντασία!  
Κόλλησες στο αντικείμενο τον καθρέφτη, γενικά πάρτο, τι βλέπει ένα αντικείμενο μέσα στο λουτρό! Απ’ ό,τι κατάλαβα έχετε αρκετά μεγάλο σπίτι, πως και δεν έχετε μεγάλο λουτρό; Με τον εαυτό μου ούτε εγώ φτιάχνομαι είναι η αλήθεια…
 
Πραγματικά υπάρχει και νεαρόκοσμος στη λαϊκή, περίεργο αλλά πετυχαίνω και εγώ κόσμο καλό εκεί, δεν πηγαίνω αλλά περνάω από κοντά όταν έχω εξωτερική δουλειά!
Ήρθα σπίτι, θα ετοιμάσω να φάω, δεν νομίζω να κοιμηθώ... άν είναι, πάρε τηλέφωνο.
 
Φιλιά αυτή τη φορά; Μου χαλάς τη σειρά! Χα!
Καλό μεσημέρι να έχουμε!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, που τα βλέπεις όλα μεγάλα!
Το διαμέρισμα μου είναι ένα μακρυνάρι, όλα στη σειρά και πρόσοψη. Μεγάλο καθιστικό με κουζίνα ενσωματωμένη, ένα υπνοδωμάτιο, ένα μικρό γραφείο, λουτρό (σ' αυτό το λουτρό γίνομαι... άλλος άνθρωπος).
Σπιτικό ιδιόμορφο αλλά εξυπηρετικό από κάθε άποψη.
Αλλά και το μικρό γραφείο μου (με τον υπολογιστή) έχει ωραία θέα με πράσινο. Πράγματι, εκεί εμπνέομαι…
Φιλιά (έφαγα παγωτό με σιρόπι βύσινο για επιδόρπιο...)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ακούγεται πολύ άνετο όμως! Το δικό μου είναι 60μ2 και το βλέπω τεράστιο! Άσε που είναι άδειο!
Στο σπίτι σου, Βοηθάς φαντάζομαι, ε; Μην πεις όχι, την πάτησες… θα μου βγει το φεμινιστικό!
Καλή χώνεψη! Μόλις έβαλα μαγιά για ψωμί... πάω να φτιάξω καφέ! Εδώ θα είμαι τριγύρω!
Ευγένης