Εξάμηνο μηνυμάτων (32)

Τριακοστή δεύτερη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (32)

 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλεξάκη!
Πως ήταν η μέρα σας;
Πως περάσατε; Είδατε κορμιά στην παραλία; στο σκοτάδι;
Εμπνευστήκατε;
Φιλιά!
Ευ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, μακρινέ...
Δεν έχουμε μια ώρα που γυρίσαμε σπίτι – από χτες νωρίς το απόγευμα.
Φιληθήκαμε σε κοιμις... σαρδαμ ! Κοιμηθήκαμε σε φιλικό σπίτι στα Λεγρενά. Καταλαβαίνεις πώς γίνονται αυτά τα πράγματα, ωραία βραδιά, περνάει η ώρα, αφού τίποτα δεν έχετε να κάνετε άυριο, κοιμηθείτε δω, θα σας στρώσουμε στο δωμάτιο απάνω, θάχετε την ησυχία σας (με νόημα αυτά...). Κουραστήκαμε κι εμείς, που να προλάβουμε το τελευταίο μετρό να πάμε πίσω, κλπ, κλπ...
 
Ευχάριστα απρόοπτα, δεν μπορώ να πω...
 
Αλλά η καληνύχτα ΜΑΣ, Ευγένη ; Η ανάρτηση;
Δεν ήθελα να δώσω λαβή.
Άμμος, θάλασσα, νεολαία χάρμα οφθαλμών.
Έμπνευση για ένα ποίημα; Και ναι και όχι. Το απόγευμα θα δείξει...
 
Στη Γαλλία, όπως είπα, πήγαμε εδώ και 4 χρόνια τελευταία φορά. Περάσαμε κι ένα φεγγάρι στη Γερμανία απέναντι.
Τα ταξίδια προς τα κει… Η αλήθεια είναι ότι δεν με τραβάει τίποτα. Με τους εκεί «θετούς συγγενείς» δεν υπάρχει σχέση πια.  Λείπει το βάθος.
Όλα αυτά νιώθω πώς ανήκουν σε διαφορετικό παρελθόν. Σα να τα έζησε τότε άλλος άνθρωπος, όχι εγώ.
 
Λέω να μην αναρτήσω σήμερα. Παρασπονδία; Ε, λόγω ζέστης δικαιολογείται ένα διάλειμμα.
 
Φωτογραφίες. Τέρμα οι ασπρόμαυρες. Γεννηθήτω το θέλημά σου. Μόνο ΕΓΧΡΩΜΕΣ στο εξής.
 
Μια πονηρή απορία: σα να τόνισες υπερ το δέον ότι κοιμήθηκες πολύ πολύ καλά και ξύπνησες χτες το πρωί πολύ πολύ ευδιάθετος. Να πάει ο νους μου εκεί που πηγαίνει... το χέρι μου; Πρωινός; Πρωινός;
 
Κι η ζέστη αδυσώπητη...
Με δροσερά φιλιά (μόλις τελείωσα ένα παγωτό)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλωσορίσατε!
Μακρινός εγώ;
Θα σου έρθω καμιά ώρα που δεν θα με περιμένεις!...
 
Δηλαδή κοιμηθήκατε αλλού… χμμμ ξεπορτίσματα λοιπόν! Καλά κάνατε, γιατί να γυρίσετε με την ψυχή στο στόμα; Τουλάχιστον σήμερα με την ησυχία σας...  Πρέπει να δω που είναι τα Λεγρενά... δεν θυμάμαι καθόλου!
 
Δεν πειράζει για την καληνύχτα, εγώ στην είπα όμως! Νόμισα ότι τα έπαιξε ο υπολογιστής σου!
Απόγευμα βλέπω μπανάκι μοναχικό; Εγώ μόνο καφεδάκι και όχι μοναχικό…
Και όσο για την ανάρτηση και αυτό δεν πειράζει, πάρε ελευθέρας και άσε τη μέρα να περάσει άγραφτη!
 
Δεν σε καταλαβαίνω, ποιο χέρι; Το δικό σου; Όχι απλά ξύπνησα καλά, αγορίνα, χωρίς κάτι να με ενοχλήσει τίποτα! Δεν έγινε κάτι άλλο, αμέσως να πάει ο νους σου στο πονηρό…
 
Ζέστη και εδώ, αλλά μέσα στο σπίτι δροσιά! Ιδανικές θερμοκρασίες! Θα φάω και θα ξαπλώσω καμιά ωρίτσα!
Καλό μεσημέρι να έχουμε!
 
Το απόγευμα έχει καφεδάκι, μάλλον… Τα πολλά φιλιά μου!
Ευ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Αγορίνα μου, καλοφαγά,
Μόλις απόλαυσα (μικρή μερίδα, να προσέχουμε για να έχουμε) μπριάμ: μελιτζάνες (από τις ανοιχτόχρωμες), πιπεριές, ντομάτες, τυρί φετά, καρικεύματα, όλα σ' ένα ταψί στο φούρνο. Όταν το βγάζεις είναι ζωγραφιά !
Συγγνώμη, αυτές δεν είναι κουβέντες για εργένη. Αλλά να, σκέφτηκα, έμπνευση για σένα, ποιός ξέρει...
 
Το ποίημα έτοιμο αλλά λίγο "βερνίκι" ακόμα...
Ύπνος...
Όνειρα πονηρά !
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη μου!
Κοιμήθηκα, ξύπνησα, χωρίς όνειρα.
Καρπουζάκι για καλό ξύπνημα!
Ζωγραφιά το μπριαμάκι, τέτοιο δεν είναι; Μ’αρέσει, μπράβο! Δεν έστειλες λιγάκι!
Οι εμπνεύσεις πολλές ευτυχώς, διαδικτυακές!
Στο ποίημα (για μένα;) να βάλεις καλό βερνίκι!
Ώρα για καφέ!
Είναι να τελειώνουν τέτοιες μέρες; Δεν είναι!
Καλό απόγευμα!
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Ησύχασα.
Οι αναρτήσεις στη θέση τους.
Μέσα στη ζέστη της νύχτας, μάλλον προς το αργά θα αποσυρθώ για ύπνο.
Έτσι, από περιέργεια, έριξες καμιά ματιά στις παλαιότερες αναρτήσεις μου;
Καληνύχτα, τα κουνούπια μακριά!
Χάδια ονειρικά...
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, Ευγένη μου,
Η έμπνευση καλή (για το ποίημα, εννοώ) - η καυτή αμμουδιά αλλά και η βραδυά με σχετική οινοποσία (ε. κάτι παραπάνω από το νεροπότηρο που επιτρέπω στον εαυτό μου σε κάθε γεύμα...) έπαιξαν το ρόλο τους.
 
Καλό λοιπόν το ποίημα. Για σένα φυσικά - κι ας μη φαίνεται στην αρχή. Αρκετά διαφορετικό σαν τεχνική απ αυτά που έχεις "συνηθίσει".
 
Διευκρινισούλες
Λεγρενά. Παραθαλάσσιο εξοχικό μέρος, μετά τη Σαρωνίδα. Δες ένα χάρτη της Αττικής.
 
Θάπρεπε, ναι θάπρεπε να είχα πάει θάλασσα τώρα το απόγευμα (μόνος μου). Λίγο το μετάνοιωσα. Φέτος σα να είμαι πιο δυσκίνητος από άλλες χρονιές, για περιπέτεια δηλαδή. Γερνάω και δεν το καταλαβαίνω; Αλλά προτίμησα να ξαπλώσω.
 
Για τις διακοπές μας, σιγά σιγά αποσφηνίζεται η κατάσταση: 10 μέρες Ικαρία και πολύ μας είναι. Τίποτα' άλλο. Και πριν από τα μέσα Σεπτεμβρίου 3-4 μέρες στους συγγενείς του Βόλου, με εκδρομές προς το Πήλιο.
Πώς σου φάνηκε;
Δροσερά φιλιά (κι άλλο παγωτό, και μάλιστα με σιρόπι αποπάνω)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Ωραίο ωραίο, πιο… γεμάτο το ποίημα από άλλες φορές. Καλοκαίρι και φως. Παρόλο που υπάρχει το κυρίαρχο ερωτικό στοιχείο, είναι γεμάτος φως ο χώρος και δεν σου φέρνει υπερβολικά έντονο ερωτισμό... Δεν είναι από τα συνηθισμένα ποιήματα, όντως…
 
Δεν πειράζει, πας αύριο θάλασσα, δεν χάθηκε ο κόσμος!  Γερνάς; Έλα μη λες τέτοια, έχουμε ακόμη να φάμε χρόνια! Τώρα αν θα είναι δημιουργικά (από κάθε άποψη) είναι άλλο θέμα!
 
Τις κανονίσατε τις διακοπές σας; Ωραία! Πώς και τελικά αφήσατε από έξω τις Κυκλάδες;
 
Παγωτό με σιρόπια; Μέσα είμαι, προτιμώ τα σιρόπια καραμέλα, σοκολάτα. Θα μου ανοίξεις την όρεξη βραδιάτικα! Μόλις παρακολούθησα μια ωραία ταινία. Πολύ καλή, σκηνικά, ηθοποιοί, τραγούδια!  Μέχρι να τελειώσει νύσταξα, δυο ώρες πέρασαν. Ετοιμάστηκα για ύπνο, θα τα πούμε αύριο.
Μόλις ήρθε και το δεύτερο μήνυμά σου.
Όχι δεν βούτηξα στα παλαιότερά σου. Κάποια στιγμή θα το κάνω.
 
Πέφτω για ύπνο…
Καληνύχτα να έχεις!
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ξημερώματα.
Βρε μπουμπούνα, καλά, νύσταζες, δεν το κατάλαβες, δεν το είδες; Στη δεύτερη στροφή με ποιόν μιλάω, με ποιόν ενώνω μηρούς και χέρια, ποιανού ο ιδρώτας στάζει;...
Και το "πιπεράτο": μας παρακολουθεί κρυφά ένα αγόρι...
 
Εδώ και μέρες σου είχα πει ότι σε κάθε ποίημα σε σένα απευθύνομαι, όχι πάντα πολύ άμεσα, σύμφωνοι, αλλά εσύ είσαι παρόν... Τί, για το γιο του παπά τα γράφω;...
 
Καλό ξημέρωμα !
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα Αλέξη μου!
Άλλη μια ζεστή μέρα από το πρωί!
 
Εντάξει όσο και να νύσταζα κατάλαβα ότι στο ποίημα υπάρχει και δεύτερο άτομο μαζί σου, δεν έβαλα εμένα στην θέση του όμως, και προσκαλείς κι άλλα δυο άτομα (το διάβασα δυο φορές, αλλά μου φάνηκε ως προτροπή στο δεύτερο άτομο)! Συνωστισμός!
Δεν γνωρίζω το γιο του παπά; Καλός; Χιχιχι!
 
Έφαγα πρωινό, τώρα θα πλύνω δόντια, ήπια και μια γουλιά καφέ και είμαι καλά! Πλησιάζει και το σαββατοκύριακο! Πως κοιμήθηκες; Αγκαλίτσα φαντάζομαι ε; Τώρα αν πω ότι δεν ζηλεύω, ψέματα θα πω!
 
Σήμερα έχει μπανάκι;
Φιλιά και καλό ξύπνημα!
Ευ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ω Ευγένη !
Ναι, σε λίγο ξεκινάμε για θάλασσα – νωρίς για να μη μας πιάνει ζέστη αφόρητη.
Τις νύχτες κοιμάμαι μια χαρά, ζέστη ή όχι.
Αλλά όχι «αγκαλίτσα» όπως ίσως φαντάζεσαι. Το διπλό κρεβάτι είναι αρκετά διπλό για να αφήνει στον καθένα μια αίσθηση ελευθερίας (δεν μιλάμε εδώ για πολύ ιδιαίτερες στιγμές, τότε ή μας φτάνει ένα χαλάκι τόσο δα, ή κάνουμε χρήση όλου του διαθέσιμου χώρου γύρω μας με καρέκλες κι επίπλα, ανάλογα με την έμπνευση και τις «στάσεις»).
Αλλά, να σου πω την πάσα αλήθεια, τελευταία δεν χαίρομαι ιδιαίτερα το λεγόμενο «συζυγικό» κρεβάτι…
 
Όλο το καλοκαίρι σχεδόν κοιμάμαι μ’ ένα σεντόνι μόνο κι ολόγυμνος πάντα. Οι ματάκηδες δεν έχουν καμιά ελπίδα γιατί τα ρολά είναι καταβασμένα, αφήνουν βέβαια τον αέρα. Αλλά ανοιχτό να ήταν το παράθυρο, πάλι ένας ευκάλυπτος μας προστατεύει αποτελεσματικά...
 
Έξω τα πουλιά τρελάθηκαν. Σε λίγο αρχίζει η συναυλία των τζιτζικιών.
Κάθε πρωί είναι ευλογία θεού (τρόπος του λέγειν, ξέρεις τις αντιλήψεις μου, μην ξεχνιόμαστε...)
 
Πλησιάζει ο γάμος, ε… Τί δώρο θα κάνεις; Έχω την περιέργεια, πες μου.
Αν θέλετε κολύμπι, προσφέρεται η ίδια η Πάργα (αμμουδιές, θαυμάσιο τοπίο, πολύς κόσμος όμως).
Πιο πέρα, για Σύβοτα έχω ακούσει ενθουσιώδη σχόλια.  Αλλά κι όλη η αμμώδης ακτή στα βόρεια της Πρέβεζας. Κάνε επιτελικό σχέδιο, χρονοδιάγραμμα.

Ένα χάδι φευγαλέο (ξέρεις, αυτά που κάνουν να... ξυπνήσει η σάρκα) και γόνιμη δουλειά!

Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Ω Αλέξη! Σε λίγο θάλασσα, εσύ μου το λες και εγώ ζηλεύω! Παναθεμά σε, δεν με λυπάσαι που καίγομαι και λιώνω (γνωστό άσμα);
 
Αίσθηση ελευθερίας στο κρεβάτι, σωστός, από μακριά και αγαπημένοι και όταν έρθει η ώρα… από κοντά και αχώριστοι... Καρέκλες, έπιπλα… χμμ.
 
Συνήθως με σλιπάκι και φανελάκι και κουβέρτα τη βγάζω... Μη γελάς, αφήνω μόνο τα παντζούρια κλειστά και κάνει ωραιότατα ρεύματα και κοιμάσαι μια χαρά! Είναι και τα παντζούρια από τα παλιά τα ξύλινα και αφήνουν αρκετό αέρα να μπαίνει. Απέναντι δεν έχω κανέναν, μόνο μια σκεπή, που μου κόβει τη θέα… Τον υπόλοιπο καιρό που κάνει κρύο, αφήνω ανοιχτά παντζούρια και κλειστά τα παράθυρα, να μπαίνει φως το πρωί.
 
Κάθε πρωί είναι ευλογία πραγματικά, είναι απίστευτα, ειδικά το σαββατοκύριακο που μπορώ να έχω όλο το πρωινό άδειο και να περάσω καλά με την ηρεμία μου.
 
Δώρο στο γάμο; Δεν ξέρω, το άφησα πάνω στα κορίτσια, που έχουν μια έκτη αίσθηση γι’ αυτά... Θα συνεισφέρω με χρήματα όταν μου πουν. Ίσως και να δώσουμε μόνο χρήματα, θα δείξει…
 
Θα μένουμε σε χωριό λίγο έξω από την Πάργα, προς τα βόρεια. Για θάλασσα δεν θέλουμε παραλίες με πολύ κόσμο…
Ίσως να κάνουμε διάλειμμα στο δρόμο, Πρέβεζα μεριά. Θα δούμε!
 
Κατά τις 6 το πρωί θα φύγουμε από εδώ. Πιο αναλυτικό πρόγραμμα δεν χρειάζεται... και αυτό γιατί μπορεί να μας τη βαρέσει να κάνουμε και καμιά βουτιά προκαταβολικά, οπότε καθυστερούμε!
 
Χάδι φευγαλέο! Καλό μπάνιο... εκεί να δεις χάδια η θάλασσα…
Φιλιά!
Ευχαριστώ!
Ευ.