Εξάμηνο μηνυμάτων (40)

Τεσσερακοστή ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 
 

Εξάμηνο μηνυμάτων (40)

 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα ξανά!
Ναι ναι, είμαι στο τέλος του ξεφλουδίσματος!
Εδώ πάντως δεν έβγαλε καθόλου ήλιο σήμερα! Συννεφιά!
 
Δεν κάνει απλά παρέα η ξαδέρφη, έχουμε μακρινή συγγένεια. Με βλέπει όπως όλες οι γυναίκες, φαντάζομαι, που έχουν φίλους ομοφυλόφιλους. Δεν πιάνω το σκεπτικό σου. Δηλαδή, έχουν διαφορετική ψυχοσύνθεση οι γυναίκες που κάνουν παρέα με άνδρες σαν εμένα; Μην ξεχνάς ότι είμαστε οι πιο κατάλληλοι για να λέμε τη γνώμη μας στο ντύσιμο και την εμφάνιση μιας γυναίκας. Τίποτα δεν είναι μάταιο. Αδερφική σχέση.
 
Καλά κάνεις και δείχνεις ότι σου αρέσουν οι γυναίκες, είναι η καλύτερη κάλυψη άλλωστε…
Εντάξει αγορίνα, καλά να περάσεις και εσύ τη βραδυά!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Μόλις είδα ανάρτηση, σήμα ότι είσαι ακόμα στο πόδι.
Κλείνω τον υπολογιστή και πέφτω για νάνι.
Όνειρα γλυκά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενούλη μου,
Καλημέρα, γιουχού, άλλη μια μέρα και διακοπές!
Εδώ η καθημερινή καλοκαιρινή αλληλουχία είναι αδιάκοπη.

Θα έχεις καταλάβει ότι έχω άφθονο ελεύθερο χρόνο αυτές τις μέρες. Ουσιαστικά εδώ και εβδομάδες ζω σε ατμόσφαιφρα διακοπών αλλά δεν φεύγω από την Αθήνα, το πολύ λίγα χλμ μακριά στα παραλιακά προάστια.

Έκτακτα πάντοτε υπάρχουν, απρόοπτα. Όπως προχτές, αλληλογραφία με διάφορα προξενεία. Ήταν και μια έκτακτη μετάφραση ολόκληρου εταιρικού καταστατικού. Προκύπτουν αυτά.
 
Σήμερα θα κάθομαι φρόνιμα. Δεν κυνηγάω τίποτα.
Θα παρατηρώ τις παρέες γύρω μου...
 
Καλό ξεκίνημα της μέρας. Τα λέμε.
Φιλιά οικειότατα!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Πρωινός πρωινός σήμερα! Ή μου φαίνεται;
Έχετε άφθονο χρόνο παρατήρησα, ναι, τέλεια πρέπει να είναι!
Τα απρόοπτα της δουλειά είναι καλά, ειδικά όταν δεν τα περιμένεις.
Σήμερα μόνο παρατήρηση γύρω γύρω στις νέες παρέες…
Καλη μέρα όλη μέρα!
Φιλιά οικεία; Κοντινά; Τι σημαίνει, κάνε μου τη μετάφραση…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Και στο υπερθετικό μάλιστα!
Κλείσιμο το ματάκι!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Καληνύχτα, Ευγένη μου – περιττό να πω ότι σε σκεφτόμουνα συνέχεια, ναί, συνέχεια.
Με χάδια πολλά.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Εμένα βρήκες να σκέφτεσαι; Τίποτα καλύτερο δεν είχε πιο κοντά σου;
Μια μέρα έμεινε! Προσπαθώ να τελειώσω ό,τι έχω σπίτι από τρόφιμα να μην τα κουβαλάω μαζί μου!
Μάζεψα και κάτι λίγα!
Aντηλιακό μην ξεχάσεις!
Σε φιλώ!
Καλά να περάσετε μέχρι να τα ξαναπούμε!
Φιλιάααα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, που είσαι συνέχεια στο μυαλό μου,
Ναι ναι εσένα σκέφτομαι συχνότατα...
Όπου νάναι ξεκινάω, βενζίνη και βουρ για τα νότια προάστια πάλι (Σαρωνίδα).
Γιατί σού φαίνεται παράξενο ότι σε σκέφτομαι; Από πού θα αντλήσω έμπνευση, παρακαλώ;
Κι άθελα μου, που λέω ο λόγος: χτες μεταξύ πίτσας και σαλάτας, από μια παρέα ακούστηκε ότι το νερό στην παραλία του Πλατύ Γιαλού (πώς το κλίνουν αυτό;) είναι άλλο πράγμα!
Υπόψη όμως: δεν έχει ίσκιο εκεί. Έχεις ομπρέλα;
Χάδια στη σκιά!
Αλέξης
 

από το ημερολόγιο του Ευγένη
Όλο στο πρώτο πρόσωπο ενικού γράφει ο Αλέξης. Μόνος του γυρίζει από δω κι από κει; Μήπως φαντάζεται πως δυσανασχετώ όταν μιλάει για τη γυναίκα του; Κι αυτό το φρόνιμο στην παραλία, πού χτυπάει;
Γιατί δεν πρότεινε να με συναντήσει στον Πειραιά, στην αποβάθρα, έστω; Εγώ θάβρισκα τρόπο… Μάλλον δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει μια μετάβαση στο λιμάνι τόσο πρωί…

Στην τελευταία ανάρτηση απέκτησα θαυμαστή από το πουθενά. Οδυσσέας, με τ’ όνομα (σιγά, όλα είναι ψευδώνυμα…), από τη Μαγνησία. Έχει δει, λέει, μια φωτογραφία μου, ωραίο παράστημα, λέει, και να κρατάμε επαφή!

Τώρα, ποιος κερατάς διέρρευσε μια φωτογραφία μου; Εδώ και δύο χρόνια, κάπου είχα στείλει, σ’ αυτή τη σελίδα δικτύωσης. Είχα μείνει για ένα φεγγάρι. Ούτε την ονομασία θυμάμαι. Να ασχοληθώ μετά το ταξίδι.
 

Ευγένης προς Αλέξη

Ξεκινάτε τη μέρα σας! Και οι δύο μαζί, είναι όμορφο!
Αφού μπορείς και αντλείς έμπνευση από μένα, τί να πω... συνέχισε... ευτυχώς δεν ματιάζεις να είμαι συνέχεια με πονοκεφάλους!  
Για τις αμμουδιές της Σίφνου, θα σου πω όταν πάω! Και κανόνισε μη σε δω πουθενά κοντά! Δεν έχουμε ομπρέλα! Αλλά δεν είναι οργανωμένη παραλία;
Καλές δουλειές σας εύχομαι!  Φιλιά μικρέ Αλέξη!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, αναλεξιηλιώμενε,
Ο Πλατύς Γιαλός είναι παραλία πολύ εκτεταμένη. Στο κέντρο θα υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Λογικά δεν θα δυσκολευτείτε ιδιαίτερα να βρείτε κάτι ελεύθερο. Είναι και δροσερό το μέρος. Ζέστη κυκλαδίδική, αέρας. Πηγαίνετε καλύτερα λίγο νωρίς ή το απόγευμα. Λαδάκι απαραίτητο. Τα ξέρετε…
Χάδια εναντίον ματιάσματος,
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, καλέ μου Ευγένη,
Γύρισα σπίτι νωρίς.
Ανόρεκτος στην αμμουδιά, δεν θέλει και πολλή εξήγηση. Κολύμπι για λίγη ώρα. Αρκετή ώρα κάτω από ένα δένδρο, έτσι, σχεδόν με πείσμα.
Ήταν ευκαιρία να παρατηρήσω λίγο καλύτερα τον κόσμο γύρω μου. Συνήθως, όταν κολυμπάω, προχωρώ κατά μήκος της ακτής και κάτι βλέπω φυσικά – ε, το μάτι μου παίζει συνεχώς αλλά η απόσταση, απόσταση. Όταν πάλι κάνω ηλιοθεραπεία, είμαι ξαπλωμένος με τα μάτια κλειστά.

Σήμερα, το λοιπόν, σα να βρισκόμουνα σε παρατηρητήριο.

Γενική εικόνα: χονδροί γυναικείοι κώλοι, χονδρές ανδρικές κοιλιές – σα φυλή έχουμε πάρει τον κατήφορο...
Μόνο η νεολαία κρατάει ψηλά τη σημαία της ομορφιάς. Κάτι έφηβοι, μα κάτι έφηβοι! Παρακολουθούσα μια παρέα, ένα αγόρι, τρία κορίτσια. Το πώς «παίδευψαν» τα κορίτσια το αγόρι, δεν λέγεται! Μέχρι κρυφό οργασμό. Ήταν απολαυστικό.
Ήταν κι άλλα αγόρια που τράβηξαν την προσοχή μου. Και ποιά αλλόκοτη (;) σκέψη πέρασε από το μυαλό μου: ότι ευφραινόμουνα με εικόνες άγνωστων αγοριών, ενώ την ίδια στιγμή έλεγα μέσα μου: αυτό να το γράψω στο Ευγένη. Και πάλι ο συλλογισμός: του Ευγένη θα του αρέσει ότι συνέχεια εξυμνώ άλλα αγόρια; Μήπως πάω να εκμαιεύσω φθόνο;...

Πάντως, η ώρα πέρασε.

Μια μέρα όχι από τις καλύτερες, παρά το οφθαλμόλουτρο...
 
Είσαι τυχερός. Μια μέρα ακόμα και... πετάς.
Χάδια και φιλιά, φρόνιμα όμως, έχεις δουλειές.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα πια σε λίγο!
Ώστε, κατά μήκος της ακτής για να δεις και τα περισσότερα, μια κι αν πας προς το εσωτερικό δεν νομίζω να δεις και πολλά…
 
Να μου εκμαιεύσεις φθόνο; Για ποιο λόγο; Μπα όχι, αν είχαμε σχέση σίγουρα δεν θα έλεγες τίποτα από αυτά! Τώρα που δεν έχουμε τίποτα μπορείς να λες ό,τι θες! Η γενική εικόνα πάντως αυτή είναι…
 
Για τις διακοπές, στην πραγματικότητα δεν είναι από σήμερα, μένει μια μέρα ακόμα.  Μεθαύριο το πρωί θα φύγουμε για το χωριό για ένα γρήγορο πέρασμα και ξημερώματα ξεκινάμε γραμμή για Πειραιά. Από κεί αναχώρηση στις 08:00.
 
Χάδια και φιλιά φρόνιμα... εννοείται.
Και αυτή τη στιγμή δεν βλέπω μπροστά μου από τη νύστα. Ήρεμη ήταν η μέρα, γραφείο, καφεδάκι, μετά επισκέψεις, καλά ήταν... πάει και αυτή η μέρα.
 
Αύριο μια από τα ίδια... κάτι τελευταία στο γραφείο και κάνα δυο δουλειές έξω, να βγάλω και λεφτά από την τράπεζα να βάλω βενζίνες... και να χαιρετήσω συναδέλφους.
Εσείς; Μπανάκι το πρωί ε;
 
Νυστάζω... σε φιλώ.
Καλό βράδυ και ήρεμα!
Χεχε
Ε.
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου!
Είσαι καλά;
Δεν μου έστειλες το πρωί και μούρθε κάπως…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ανυπόμονε (για διακοπές),
Χίλια δίκιο έχεις, αλλά έφυγα νωρίς, πολύ νωρίς για Σούνιο.
Ακόμα κι ο ελεύθερος χρόνος έχει τα απρόοπτά του.
Με τη δική σου χρήση του χρόνου έχω λίγο μπερδευτεί. Είχα την εντύπωση ότι σήμερα ήταν η τελευταία μέρα εργασίας. Για το χωιό, δεν μου είχες πει – είναι φυσικά στο δρόμο σου, λογικό να περάσεις για ένα Γειά!
 
Αλλά κι η δική μου βραδιά εδώ το ίδιο ακανόνιστη. Από τις 20:00 που ξεκίνησα να σου γράφω, δυό φορές διακόπηκε το μήνυμα επειδή με καλούσαν από Στραβούργο κι από Βόλο, τηλεφωνήματα που κρατούσαν αρκετή ώρα.
 
Τώρα, ώρα 23:00, και μάλλον ησύχασα.
 
Χωρίς να φαίνεται, οι διακοπές μου εδώ και μέρες έχουν ξεκινήσει με τις καθημερινές εξορμήσεις μου. Το σπίτι μένει στην ουσία άδειο έως νωρίς το απόγευμα, καμιά φορά, όπως σήμερα, και πιο αργά. Η διαφορά με κανονικές διακοπές είναι ότι κοιμάμαι σπίτι, και όχι σε ξενοδοχείο, και ότι παίρνω και το βραδινό μου εδώ, να μην ορφανέψει εντελώς το διαμέρισμα.
Το άδικο στην ιστορία αυτή είναι ότι σε κάνω να αισθάνεσαι παραμελημένος - ενώ απλώς μου λείπουν οι ευκαιρίες να κάθομαι στον υπολογιστή μου. Και λυπάμαι γι' αυτό, Ευγένη μου.
 
Σίφνος!
Θάθελα να ήμουνα μαζί σου, κοντά σου. Καθετί το ωραίο που μου έρχεται στο νου, γενικά, θάθελα να είναι κοινό σημείο αναφοράς για τους δυό μας. Τραβηγμένο; Μπορεί...
 
Αλλά έχω μια έμπνευση άλλο πράγμα! Και στο γυρισμό, Μούσας θέλουσας, θα βρεις αρκετά ποιήματα αφιερωμένα στο Φαρσαλινό.
 
Αυτά προς το παρόν.
Άντε, λίγα χάδια ακόμα κι ένα φιλί απαλότατο ανάμεσα στις ωμοπλάτες,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ανυπόμονος ε; Τώρα που θα λείπουμε και οι δυο τι θα γίνει; Δεν νιώθω παραμελημένος Αλέξη, άλλωστε όλη η μέρα είναι γεμάτη, απλά η απουσία μηνυμάτων με αγχώνει για το αν είσαι καλά. Να μην λυπάσαι καθόλου, οι συγκυρίες τα φέρνουν έτσι!

Αφού όλα είναι καλά, εντάξει, καλά κάνετε και ξεκινάτε νωρίς, να μην πιάνει και η πολύ ζέστη! Ελπίζω να βάζεις αντηλιακό στο μέωπο! Ναι, σήμερα πρωί στις 6 ξεκινώ για το χωριό, από το χωριό θα πάρω την ξαδέρφη και βουρ τη νύχτα για Πειραιά. Κατάλαβες πως έχει το πρόγραμμα;

 
Τώρα είναι 12:06, ώρα για ύπνο, σε λίγες ώρες θα ξυπνήσω να φύγω! Θέλω να χαρώ το ταξίδι!
Από την άλλη εβδομάδα θα λείπουμε και οι δύο.. να περάσουμε καλά!
 
Ούτε το ιστολόγιο να σκέφτεσαι. Όλοι το ρίχνουν έξω αυτή την εποχή. Λιγότεροι οι αναγνώστες; Ε και; Φτιάχνει ο ζαχαροπλάστης 100 γλυκά για 100 καλεσμένους, δηλαδή αν του βγουν 101 θα σκέφτεται ποιος θα φάει το παραπανίσιο; Αυτή η σκέψη πώς μου ήρθε τώρα, δεν ξέρω... μάλλον θέλω γλυκό. Και μάλλον δεν κολλάει με την αγωνία σου μήπως κάνουν γερή βουτιά τα στατιστικά ανάγνωσης όταν θα λείπουν οι καθημερινές αναρτήσεις.
 
Σίφνος,
Χμμμ δεν γίνεται να είμαστε μαζί, είναι φύσει και νόμω αδύνατον! Τραβηγμένο…
 
Στο γυρισμό σε 8 μέρες, θα περιμένω να δω πλούσια εισερχόμενα στο ταξυδρομείο μου!
 
Αυτά από μένα... Ήρεμη και η σημερινή μέρα, δουλειά, σπίτι, συμμάζεμα, καφέ και ταινία.
Σε φιλώ... Μέχρι αύριο το βράδυ θα έχω πρόσβαση στο διαδίκτυο, μετά νηστεία. Χιχιχι. Αποτοξίνωση, το κινητό στο έδωσα νομίζω, για παν ενδεχόμενο..
Φιλιά πολλά! Και στις ωμοπλάτες…
Ευ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Κοιμήσου, μικρέ, ξεκουράσου για τη διαδρομή.
Σου εύχομαι δρόμους με ελάχιστη μόνο κίνηση.
Καλώς να ορίσεις στο χωριό, λίγες ώρες στα πάτρια.
 
Καλό ταξίδι, ροδοπέταλα!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Κοιμήθηκα μικρέ!
Ξύπνησα, ήρθα στο χωριό, 12:30 ήμουν εδώ.
Είστε καλά; Θα γυρίσετε βράδυ λογικά…
Καλά να περνάτε.
Θα πέσω για νάνι τώρα, γιατί κατά τις 02:30 θα ξυπνήσω! Φιλιά πολλά!
Ευ.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ταξιδιώτη,
Ένα ποίημα, που το ήθελα όσο γίνεται πιο οικείο.
Το στέλνω όπως είναι, τελειωμένο μάλλον, ίσως μια λέξη ακόμα εδώ κι εκεί.
Φυσικά, η φαντασία μου χτύπησε κόκκινο. Αν έπεσα έξω στις λεπτομέρειες, τί να κάνω...
Καλό ταξίδι.
Τα λέμα, όπως είπες, σε μια εβδομάδα.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Το διάβασα το ποίημα στα γρήγορα, κρυφά, μου αρέσει. Έχω σχηματίσει τέτοιες σκηνές στο μυαλό μου, τότε βέβαια δεν είχα εσένα στη σκέψη. Αλλά ναι, έχω φτιάξει τέτοια σενάρια...  Και είναι όπως τα λες: ίδια γεγονότα… Δεν μπορώ πια να κάνω τέτοια σενάρια γιατί τα νιώθω πολύ έντονα και με στενοχωρεί που δεν μπορώ να έχω τα πράγματα όπως θα ήθελα. Σαν άπιαστο όνειρο…
 
Πάω να ξαπλώσω, σε φιλώ και θα τα πούμε σε μια εβδομάδα!  Να είσαι εκεί! Καλά να περνάτε!
Ευ.