Εξάμηνο μηνυμάτων (51)

Πεντηκοστή πρώτη, και τελευταία, ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Η ανάρτηση του έργου ξεκίνησε την 1η Νοεμβρίου 2012. Σήμερα γυρίζουμε την τελευταία σελίδα…

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (51)

 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Δεν μπορώ! Και θέλω, και δεν θέλω να του πω πως έρχομαι. Να κρατήσω το στόμα μου κλειστό δύο 24ωρα ακόμα! Άγχος άλλο πράγμα… Στο μυαλό μου στριφογυρίζει (όχι το πέος του Ευγένη, σε καλό του – και σε καλό μου…) η πιθανή αλληλουχία των πραγμάτων από τη στιγμή που θα μου ανοίξει την πόρτα, λεπτό προς λεπτό τί θα κάνω, λέξη προς λεξη τι θα πω. Ιδανικό θα ήταν να πέφταμε αμέσως πάνω στις γλύκες, να ζούσαμε για ώρα πολλή τον έρωτα που μας καίει μήνες τώρα! Τότε, πάνω στις πιο τρυφερές, τις πιο ευάλωτες στιγμές, να αποκαλύψω την αλήθεια, να διαλύσω όσα ήταν ψέματα και δειλία, και να προτείνω πραγματική, μόνιμη σχέση…
Το ιδανικό!
Αλλά φοβάμαι, φοβάμαι ότι από τον πρώτο χαιρετισμό θα ρώτησει: μόνος σου ήρθες; Και θα πρέπει, εκεί στο κατώφλι, να αρχίσω με άχαρες εξηγήσεις. Άλλο να ξεκινήσει η συνάντηση με άκρατη ηδονή, άλλο με ομολογία ψεύδους. Δύσκολο τελικά το εγχείρημα! Είναι όμως η μόνη διέξοδος.
Έτοιμος είμαι κατά τα άλλα. Το Σάββατο θα ξεκινήσω νωρίς. Αν δεν εμποδίζει ο καιρός, άνετα φτάνω στα Γιάννενα πριν τις 12:00.
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ο καιρός έφτιαξε ήδη, εδώ είναι πολύ καλός τουλάχιστο! Μακάρι να κρατήσει. Έχει λίγο αέρα βέβαια!
 
Αλέξη μου, μην αγχώνεσαι με τις εκδρομές, το φθηνόπωρο είναι εποχή για σχέδια, προγράμματα και δουλειά. Κρατιέμαι στο τσακ για κατάθλιψη από υπερένταση και προσπαθώ να περνάω όσο το δυνατόν καλύτερα. Είμαστε πολύ νέοι για να αρχίσουν από τώρα τα ψυχοσωματικά μας! Και επίσης καλύτερα να αλλάξεις τα χρονοδιαγράμματα και να κάνεις κάτι που αποφέρει χρήματα.
 
Η δουλειά μου εδώ είναι μια προβλέψιμη καθημερινότητα. Σου έχω πει, νομίζω, όταν δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ με κάτι, δεν ασχολούμαι. Δεν την μπορώ την πίεση, ακόμη και από τον ίδιο μου τον εαυτό πια. Θέλω να είμαι χαλαρά, καί στο γραφείο καί στο σπίτι.
Με ειδοποίησαν για το τριήμερο σεμινάριο στη Θεσσαλονίκη, σε 10 μέρες. Δεν ξέρω ακόμη τι θα κάνω… Θα πάω, το πιθανότερο.
Αυτά, σε αφήνω για να ασχοληθώ με την έκθεση της υπηρεσίας που με πιέζουν (βλέπεις: πίεση πάλι!)
Φιλιά πολλά! Χάδια περιμένω…
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Ο Οδυσσέας επιβεβαιώνει: Σάββατο μεσημέρι θα είναι στα Γιάννενα, προερχόμενος από Τρίκαλα. Του έγραψα να συναντηθούμε ώρα 12:00 στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και Βορείου Ηπείρου γωνιά. Για μετά, βλέπουμε.
Θα κρατάει εμφατικά μια αθλητική εφημερίδα. Πάλι καλά που δεν θα βρισκόμαστε στο στάδιο και να πέσουμε σε αντίπαλη ομάδα…
Του Γρηγόρη είπα πως πήρα έκτακτη δουλειά στο σπίτι. Μην ενοχλήσει στη διάρκεια του σαββατοκύριακου.
 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,καλέ μου Ευγένη, εκθεσιογράφε,
Όχι, δεν σε καλοπιάνω.
Εδώ δεν μπορώ να σε «πιάσω» στ’ αλήθεια...
Θα γίνει κι αυτό! Χεχε…
 
Λαϊκη εδώ σήμερα. Το απόγευμα ίσως στη θάλασσα, αν και η δουλειά…
Αύριο, καιρού επιτρέποντος, πάλι στη θάλασσα. Παράξενο: τώρα που ολοφάνερα το καλοκαίρι ετοιμάζει αποσκευές, δεν θέλω να χάσω ούτε μέρα από τις υπόλοιπες ηλιόλουστες.
 
Σάββατο και Κυριακή, είδομεν…
 
Την περασμένη νύχτα, ξύπνησα και σα να ήθελα ένα σκέπασμα. Αλήθεια. Ο νους μου... ξέρεις πού...
 
Για κοίτα σύμπτωση: χάδια θέλεις; ασε με να σε χαϊδεύω πολύ (περι)ποιητικά, και μ’ ένα υπεραισθησιακό φιλί όλο άρωμα... (εδώ συμπληρώνεις εσύ!)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
ΤΙ μου κάνεις;
 
Δεν μπορείς να με πιάσεις δια ζώσης… στα γραπτά με πιάνεις…
Και εμείς το ίδιο σκεφτόμασταν σήμερα, πώς να χαρούμε μέρες με ήλιο… Αλλά και πάλι, σήμερα που καθίσαμε έξω για καφέ κατά τις 6:30, κρυώσαμε… σκέψου πόσο έπεσε η θερμοκρασία...
Καλά να περάσετε!
 
Ο νους σου στα σκεπάσματα; Γιατί; Τη ζετασιά ενός σώματος γι’ αγκαλιά, δίπλα σου την είχες και δεν την εκμεταλλεύτηκες;
 
Τα χάδια δεν μπορείς να μου τα προσφέρεις εσύ, κάτι πιο κοντινό θα ήταν και πιο επιθυμητό... Όσο για το φιλί, τί άρωμα να βάλω; Λικέρ πικραμύγδαλου;
 
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, καφεπότη
Πάλι έξω για καφέ;
Πότε θα καταλάβετε εκεί στην πόλη του Αλί Πασά ότι η εποχή επιτάσσει καφέ – κι άλλα ποτά – με παρέα ΣΕ ΣΠΙΤΙ, πότε στο ένα πότε στο άλλο σπίτι.
Η παρέα – και η οικονομία – μετράει, όχι η πλατεία ή η λεωφόρος...
 
Τί χρώμα έχουν τα μάτια σου, Ευγένη;
(Τα δικά μου, μαύρα).
 
Όχι, δεν πήγα θάλασσα...
Η λάτρα του σπιτιού ενόψει επισκέψεων και φιλοξενίας μου πήρε ένα γερό κομμάτι του πρωινού. Βρήκα πάντως χρόνο για να αρχειοθετήσω (ψηφιακά) ένα μέρος της αλληλογραφίας μου με τον εφηβικό μου φίλο. Πολλά ακόμα πρέπει να τακτοποιήσω.
 
Ώρα για φαγητό. Γεύμα ελαφρύ.
Φιλιά, κι ό,τι ποθείς!
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ξέχασα τα χάδια, που σού είναι αναγκαία, κι ας καμώνεσαι πώς δεν σου κάνουν εντύπωση, πώς θα ήθελες κι από πιο κοντά (αλλά εγώ να μην πλησιάσω στα Γιάννενα, ε...)
Μα τί χάδια, μακάρι να σου μείνουν αξέχαστα.
Πηγαίνω για... ύπνο.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα σας!
Πάλι  για καφέ, τι να κάνω μες το σπίτι, καλό μου; Να ακούω μουσική και να βγάζω τα μάτια μου στη μία ή την άλλη οθόνη;
Στο σπίτι θα μπούμε το χειμώνα! Εδώ έχει διάρκεια το ψύχος, δεν είναι Αττική!
 
Περιμένετε επισκέψεις, φιλοξενούμενους; Πώς κι έτσι ξαφνικά; Δεν μου έγραψες ποτέ για φιλοξενούμενους.
 
Καστανά είναι τα μάτια μου, το πιο συνηθισμένο!
 
Χτες δεν σου έστειλα μήνυμα, δεν πρόλαβα. Το απόγευμα ήρθε ο Γρηγόρης και αποφασίσαμε να κάνουμε επιθεώρηση στο σκληρό μου (το δίσκο εννοώ, τι νόμιζες;). Ε, μέχρι να τελειώσουμε, ξημερώματα έφυγε από εδώ. Αλλά τρέχει το πουλάκι μου τώρα (για τον υπολογιστή λέω, τι νόμιζες πάλι;)
 
Χτες και προχτές ήταν τέλειες μέρες... πανέμορφες. Σήμερα νωρίς ξύπνημα,  δουλειά, και χαλάρωση ενόψει σαββατοκύριακου…
 
Τα από κοντά χάδια, δεν είπα ότι πρέπει να μου τα δώσεις εσύ σώνει και καλά... υπάρχουν κι εναλλακτικές λύσεις...  χεχε!
Φιλιά!
Ο Ευγένης σου
 

από το ημερολόγιο του Ευγένη

Ο καιρός χάλασε. Βροχές και για αύριο Σάββατο. Έστειλα μήνυμα στον Οδυσσέα ότι προτιμότερο να έρθει εδώ στο σπίτι, μην ψαχνόμαστε στα σταυροδρόμια κάτω από νεροποντή – τη διεύθυνση την έχει, με πλοηγό θα φτάσει εύκολα.
…..
Σύμφωνος ο Οδυσσέας. Θα είναι εδώ αύριο 12:00 ή λίγο αργότερα αν τον καθυστερήσει η βροχή.
Διευκρίνιση-έκπληξη: Οδυσσέας είναι το πραγματικό του όνομα! Άρα μάλλον ταυτίζεται με τον Οδυσσέα που συνάντησα στο Πήλιο, στον Άι-Γιάννη. Μαζί με τη βροχή, βροχή οι συμπτώσεις!
Ωραίο παιδί!

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου,
Έλεγα να κοιμηθώ νωρίς, η κακή συνήθεια όμως…
Μόλις τώρα έκανα και την ανάρτηση.
Χάδια και φιλιά παθιασμένα, καλό σαββατοκύριακο να έχουμε…
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Θελκτικό το σημερινό σου ποίημα. Αυτή η προσδοκία! Η επανένωση μετά από σύντομη απουσία. Με άγγιξε πολύ…
Εδώ ψιλή βροχή από τα ξημερώματα. Ένα Σάββατο για νοικοκυριό…
Ευγένης
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Πήρε τηλέφωνο ο Αλέξης. Κάπου έξω ήταν. Δεν έκανα ερωτήσεις, γιατί πλησιάζει 11:00 και είμαι σε αναμμένα κάρβουνα. Προφασίστηκα μαγείρεμα σε κρίσιμη φάση για να συντομεύω το τηλεφώνημα. Δεν ήθελα να του πω ότι περιμένω έναν όμορφο νεαρό. Θα άρχιζε αμέσως τις ερωτήσεις. Μετά, αλλά αργά πια, σκέφτηκα: έχω ποτέ αποκρύψει κάτι στην αλληλογραφία με τον Αλέξη; Γιατί να το κάνω τώρα; Η αποσιώπηση είναι μισό ψέμα… Πάνω σ’ αυτή την αμηχανία μου, ο Αλέξης είπε, χαρούμενα, ένα «γειά, χάδια, τα λέμε…» κι έκλεισε…
Μού έχει πει ποτέ ψέματα ο Αλέξης; Έχει αποκρύψει κάτι; Σ’ εμένα αποκάλυψε και τις πιο κρυφές φαντασιώσεις του.
Δύσκολη η νύχτα. Από το πρωί δεν κάνω τίποτα. Περπατάω πάνω-κάτω, τακτοποιώ κανένα βιβλίο. Πρώτη φορά ζω τέτοια ένταση. Νιώθω κι ενοχή, ειδικά τώρα που πήρε τηλέφωνο ο Αλέξης και δεν ανέφερα λέξη για την επίσκεψη του Οδυσσέα. Είναι και το ποίημα της ανάρτησης. Μ’ έκανε να νιώθω πολλή τρυφερότητα. Ίσως να φταίει η μέρα, η ώρα, η αδημονία μου να υποδεχτώ τον Οδυσσέα, η δίψα για κάτι καινούργιο που βρίσκεται πολύ κοντά, μόλις τρία τέταρτα της ώρας… Περπατάω πάνω-κάτω κι αποφεύγω να κοιταχτώ στον καθρέφτη. Πώς θα μου φύγει αυτό το αίσθημα ενοχής, αυτός ο σχεδόν σωματικός πόνος στα έγκατά μου, ότι, υποδεχόμενος εν κρυπτώ τον Οδυσσέα, προδίδω τον Αλέξη;…