Εξάμηνο μηνυμάτων (39)

Τριακοστή ένατη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 
Εξάμηνο μηνυμάτων (39)
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, απόμακρε!
Εκεί που τα λες όλα ωραία, ενθαρρυντικά θα τολμούσα να πω, φιλοξενία όχι στο σαλόνι αλλά στο κρεβάτι, ΦΡΑΠ, μια ανάποδη: στο κρεβάτι "μόνο για τη ζεστασιά!!!!!!!!!!!"
Μετά, είναι ή δεν είναι η στιγμή να κατεβάζω χριστοπαναγίες σαν τους Κεφαλονίτες;
Μόνο για ζεστασιά... Άκου κεί!
 
Βρε Ευγένη μου, βρε Ευγένη μου, αυτά τα καμώματα θυμίζουν... γυναικείες τακτικές κινήσεις: α όχι, μόνο για καφέ, α όχι, μόνο ένα φιλάκι, α όχι, μόνο λίγο να το πιάσεις να το ζουλήξεις, α όχι να σου τον παίζω, παίξτο μόνος σου, α όχι τα υγρά σου πάνω μου, τί νόμιζες; α όχι να το φιλήσω το πέος σου, τί λες τώρα; α όχι να μπεις μέσα μου, απ έξω απ έξω, α όχι και να το πάρω στο στόμα, α όχι και να χύσεις στο στόμα μου, αχρείε, α όχι και να καταπίνω, δεν είμαι του δρόμου! α όχι και να τα θέλεις όλα...
 
Κάπως έτσι. Ο τρόπος των γυναικών να λένε "ίσως", και "ναί", με πολλά "όχι"...
Βρε Ευγένη μου, ειδικές εξετάσεις/δοκιμασίες πρέπει να περάσει αυτός που θα έχει την τιμή να φιλοξενηθεί στο κρεβάτι σου;
Μπας και δεν είσαι 27 αλλά 72; Δεν "βράζει" το αίμα σου; Ειδικά μ' ένα ζεστό ανδρικό σώμα δίπλα σου;
Φραστικά όλα αυτά, βέβαια. Κακό δεν γίνεται. 400χλμ είναι αυτά.
Κι εγώ να φαντασιώνομαι, να φαντασιώνομαι.
 
Ελπίζω με κατάλληλους στίχους να σε κάνω να βλέπεις - να νιώθεις - πιο "θερμά" τα πράγματα...
 
Πάντως, χώρο για φιλοξενία έχεις. Είναι κάτι που το θαυμάζω.
Καλά να χορέψεις - δεν θα είναι μόνο φαγοπότι.
Να ευφραίνεσαι - λίγο κρασάκι παραπάνω δεν βλάπτει. Θα δεις τη Ρέα με άλλο... μάτι στο τέλος της βραδιάς.
 
Εδώ βραδινός περίπατος. Πολύ ήσυχη Κυριακή ήταν.
Ένας γάμος λείπει εδώ...
Χάδια επίμονα, επίμονα, ξύπνα...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Δείχνει να είναι πολύ παλαιό το αναρτημένο ποίημα, το μεγάλο. Σχεδόν πεζός λόγος…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Το λιβάδι: πραγματικό γεγονός, ως την παραμικρή λεπτομέρεια.
Το έζησα με τον εφηβικό φίλο μου, όταν ακόμα ήμασταν έφηβοι φυσικά.
Εκείνη τη στιγμή δεν είπαμε τίποτα, δεν εκδηλωθήκαμε. Γι' αυτό και η Μοίρα προσπέρασε.
Είχα κιόλας έρθει στην Ελλάδα όταν έμαθα ότι είχε εντωμεταξύ συνδεθεί με μόνιμο σύντροφο (είναι ακόμα μαζί, τα πηγαίνουν καλά). Τότε (αργά πια), ομολογήσαμε ο καθένας τις μύχιες επιθυμίες μας. Τότε γράφτηκε και το ποίημα - τόχω μεταφράσει και στα γερμανικά και ανήκει στα 14 γερμανικά ποιήματα που σου έχω κάπου αναφέρει.
 
Σήμερα θα λείπω για θάλασσα όλη μέρα, πέρα από τον Ισθμό…
Όλα καλά στο γαμο; Και μετά το γάμο; Και σήμερα με βαρύ κεφάλι;
 
Φιλί (ένα αλλά αξίζει...)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Γιατί παιδί μου; Άσχημη η ζεστασιά; Όχι πες μου, είναι άσχημη;
Αν αρχίζεις να κατεβάζεις Χριστούς και Παναγίες, να ξέρεις, θα αλλάξεις τη γνώμη μου για σένα.
Δεν μου αρέσει ο χαρακτηρισμός των γυναικείων τακτικών. Δεν ξεχνώ ότι κάποια κοινά με γυναίκες, έχουμε, για πολλούς είναι η αλήθεια. Σου έχω πει όμως ότι δεν κάθομαι στον καθένα, κι επειδή σίγουρα θα σκεφτείς «μα τόσα που έχουμε πει, πλέον  είναι σαν να γνωριζόμαστε καιρό», έτσι είναι εν μέρει μόνο. Η δική σου πρόθεση είναι να φτάσεις στο σεξ, στο φιλικό φυσικά, μια και κάτι παραπάνω δεν μπορεί να γίνει. Δεν ρώτησες όμως αν στον άλλον αρέσει αυτό... Ούτε εξετάσεις και δοκιμασίες, από τη στιγμή όμως που ξέρω ότι εγώ ζητάω παραπάνω, και όχι από θέμα εμφάνισης ή χαρακτήρα, και δεν πρόκειται να τα πάρω, φύσει αδύνατο έτσι όπως είναι τα πράγματα, γιατί να μπω στη διαδικασία να σκέφτομαι αν είναι σωστό αυτό που κάνω, να έρθει και κάνα κόλλημα μετά και να τρέχω και να μην φτάνω; Το βράσιμο του αίματος ευτυχώς πάει καλά. Εκτός αυτού θέτω έτσι το θέμα της παρέας στο κρεβάτι για ζεστασιά, γιατί τα υπόλοιπα μπορούν να μείνουν στη φαντασία, χωρίς να περιορίζουν τα όρια που βάζω εγώ. Ό,τι και να βλέπω με τους στίχους, δεν είναι μόνο οι στίχοι που παίζουν το ρόλο τους.
 
Χώρο φιλοξενίας έχω για πολύν κόσμο. Δεν θα το προορίζω για κοινόβιο όμως... χιχι!
 
Καλά περάσαμε στο γάμο, πάρα πολύ καλά, χόρεψα και λίγο, έχουν και δικούς τους χορούς εδώ και δεν τους ήξερα...  μεσάνυχτα και κάτι γυρίσαμε σπίτι, δεν αργήσαμε γιατί δουλεύουμε σήμερα. Η Ρέα ξέρει για μένα, δεν θα την έβλεπα με άλλο μάτι! Σήμερα έφυγε και αυτή. Τώρα δουλειά μέχρι την Πέμπτη και τέλος! Διακοπές!
 
Θάλασσα σήμερα, είστε τυχεροί! Θα τα πούμε το απόγευμα τότε!
Σε φιλώ, να τελειώνω κι εδώ!
Φιλιά!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Τι θα κάνεις απόψε Αλέξη;
Καλά έκανες και πήρες τηλέφωνο. Τα λέμε ζωντανά πότε πότε.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Φίλτατε Ευγένη, φιλόξενε,
Τα πολλά για σήμερα, τα είπαμε στο τηλέφωνο.
Χαίρομαι, και είναι ανακουφιστικό, που αποσαφηνίσαμε τα πλαίσια εκατέρωθεν.
Θεμιτό και λογικό ο καθένας να βλέπει τα πράγματα από σκοπιά, από γωνιά διαφορετική. Ναί, είχα πάρει πολλή φόρα τελευταία. Παρασύρομαι εύκολα από ενθουσιασμό για υποθετικές καταστάσεις. Ίσως και να βλέπω γενικά το μέλλον σα μια αλληλουχία εικόνων που μπορώ να δημιουργήσω, να αλλάξω και να χρωματίσω κατά βούληση. Δικαιολογίες καλλιτεχνών...
Ποτέ όμως, ποτέ, τ' ακούς, δεν θέλω να κάνω κακό σε κανένα. Ε, κάποιος μπορεί να αντιτείνει ότι η έννοια του κακού διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Κι εδώ αρχίζει ατέλειωτη συζήτηση. Κανένας φιλόσοφος δεν έχει βρει άκρη οριστικά σ' αυτό το ζήτημα.
Αρκετά με τη θεωρία.
 
Ήδη προχωρημένη η βραδιά. Ένα λιτό δείπνο, τηλεόραση, κατάκλιση.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα η ανάρτηση, φυσικά.
 
Καληνύχτα, όνειρα γλυκά!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Τα πολλά τα είπαμε από το τηλέφωνο, ναι!
 
Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να χαλάσω την σχέση που έχει αναπτυχθεί. Σίγουρα κακό δεν ήθελες να κάνεις βρε Αλέξη. Να ξέρεις ότι αυτή η φόρα που είχες πάρει τελευταία, εμένα μου άρεσε. Δεν το παίζω παρθενοπιπίτσα, μ’αρέσει να σκέφτομαι διάφορα και να βάζω τη φαντασία μου να τρέχει. Κολακευμένος από την οικειότητά σου έπεσα και εγώ στο τρυπάκι αυτό να σκέφτομαι διάφορα...  Το μέλλον μπορείς να το δημιουργήσεις μέχρι ένα σημείο, το υπόλοιπο παραμένει άγνωστό. Ίσως να ήθελα να ήμουν και εγώ σε αυτό το μέλλον, είναι τα πράγματα όμως έτσι φτιαγμένα που αναγκαστικά κάποια πράγματα έχουν προσδιοριστεί από τώρα. Αμετάκλητα. Γιατί ψάχνεις δικαιολογίες Αλέξη; Δεν ζήτησα να δικαιολογηθείς ούτε να απολογηθείς. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, (εγώ ειδικά… κατά τρεις μήνες!) Καταλαβαινόμαστε, η νομίζω; Και μη στενοχωριέσαι ε; Χωρίς αγκαλιά και φιλιά δεν θα σε αφήσω. Τα υπόλοιπα, βλέπουμε…
 
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά και σε σένα!
Τι; Κόπηκαν τα χάδια;  Εκεί που πας να με κακομάθεις... σε καταλαβαίνω πεσμένο και δεν μου αρέσει!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου εξισορροπημένε,
Καλημέρα, καλή υπηρεσία, καλή προετοιμασία – για τις διακοπές, δε…
Σήμερα, πάλι θάλασσα στα νότια προάστια, φαγητό εκεί (θα δούμε ποια παραλία υπό σκιά θα έχει την τιμή) και επιστροφή το απόγευμα για έναν ύπνο, και μετά στο κέντρο για περίπατο και παγωτό.
Βλέπεις, η ζωή μου έχει καμιά φορά πολύ κλειστούς ρυθμούς.
Βάλε από πάνω, από χτες, έκτακτη μετάφραση διαφημιστικού περιεχομένου και κάτι μηνύματα από και προς προξενεία και καταλαβαίνεις ότι «τρέχω» με ικανή ταχύτητα, κι όχι μόνο στην παραλιακή λεωφόρο...
 
Πράγματι (όπως λένε βαρύγδουπα), καί το δικό σου μήνυμα χτες, καί η τηλεφωνική μας επικοινωνία, βοήθησαν να θέσουν σε πολύ άνετο πλαίσιο τη «σχέση» μας. Έχουμε ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ ακόμα να πούμε, αξίζει να το κάνουμε χωρίς υπερβολές.
 
Λίγο με τρόμο, είναι αλήθεια, βλέπω να έρχεται η... διακοπή των διακοπών. Αναπόφευκτο. Θα μου λείπουν οι καθημερινοί «διαξιφισμοί» μας.
Θα μαζεύω έμπνευση για πολλά, ελπίζω, ποιήματα – αν και η καταγραφή χωρίς υπολογιστή ενδέχεται να είναι προβληματική, τόσες μέρες.
Για κοίτα κάτι προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συγγραφείς...
 
Ευγένη μου, όλα καλά να βαδίζουν.
Μ’ ένα χάδι στους μηρούς κι ένα φιλί... λίγο πιο πάνω!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Ευχαριστώ πολύ!  Θάλαττα θάλαττα, ζηλεύω αλλά όχι για πολύ, το Σάββατο θα είμαι και εγώ σε παραλία το απογευματάκι! Τέλεια.
 
Έκτακτη μετάφραση και μηνύματα σε προξενεία; Ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό! Ε;
 
Έχουμε, θα έχουμε να πούμε! Θα διακόψουμε για ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν έχουμε ξανακάνει μεγάλη διακοπή. Διαξιφισμοί; Ε όχι, κάτι πιο ήπιο, αφού ξέρεις πόσο σε συμπαθώ και σ’ αγαπώ (φιλικά, μην παρεξηγηθώ). Μιλάμε με έντονη διάθεση. Ξέρεις... με αναμμένα αίματα! Χεχε!
 
Κοίτα να προσέχεις και να κρατάς καλές σημειώσεις για νέα ποιήματα, να μη σε πάρει χαμπάρι κανείς! Στα συνημμένα σου αφήνω το κινητό μου, να το έχεις για παν ενδεχόμενο. Ποτέ δεν ξέρεις. Αλήθεια, ποτέ δεν μού το ζήτησες…
 
Χάδια πάλι, όταν μου τα στέλνεις μου έρχεται περίεργη η οικειότητα, όταν δεν μου τα στέλνεις, με παραξενεύει. Είδες προβλήματα που έχω και εγώ;
Καλημέρα!
Καλά να περάσετε! Σε λίγο ξεκινώ για τα εξωτερικά θέματα…
Φιλιά πολλά!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ωραία ανάρτηση! Συχνάζεις και σε εκθέσεις, βλέπω…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Το ποίημα στην έκθεση ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Μόνο που δεν θυμάμαι πια σε ποιό πνευματικό κέντρο ήταν, ή σε ποιά αίθουσα τέχνης…
Πάντως, από τα πνευματικά, εύκολα διολισθήσαμε στα... σαρκικά!
Καλή ανάμνηση, χωρίς επαύριο.
Φιλιά,
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, χάρτη χαράσσων
Ε, η Σίφνος πλησιάζει.
Αυτή την ώρα γύρισα σπίτι (16:00). Ζέστη και κόπωση. Κολύμπησα πολύ. Μαύρισα ακόμα περισσότερο. Τσιγγανάκι.
Και τώρα ύπνο, ύπνο, βρε Ευγένη μου.
Κατά τις 18:00 εγερτήριο. Με περιμένει αρκετή δουλειά.  
Αλλά ενδιάμεσα όλο και κάτι θα προσφέρει το φίλτατο πληκτρολόγιο.
Νά, όπως τώρα εγώ, ο νούς στο κρεβάτι...
Μ' ένα φιλί υγρό στον αφαλό...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Ξεφλουδίζω κι εγώ, και να σκεφτείς ότι δεν κάθισα στον ήλιο σχεδόν καθόλου!
Πρόσεχε μην καείς πολύ!
Μην έχω το νου μου σε πολλά τώρα, όπως είπες! Κοιμήθηκες καλά;
Τώρα περιμένω την ξαδέρφη να με πάρει να κανονίσουμε τα τελευταία για τις διακοπές!
Χάδια υγρά, Φιλιά πολλά!
Θα τα πούμε!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, ξεφλουδισμένε,
Δεν χρειάζεται εξονυχηστική ματιά στον καθρέφτη για να καταλάβω ότι κι εγώ σήμερα το παράκανα. Σήμερα ο ήλιος ήταν εχθρός. Ειδικότερα στο τριχωτό της κεφαλής – τα πολύ κοντά μαλλιά δεν με προστάτεψαν. Οι φαλακροί τί κάνουν;
 
Αχ το ελληνικό καλοκαίρι! Αχ οι αγοροπαρέες στην αμμουδιά! Την ώρα που αποχωρούσα, μια παρέα 16-άρηδων, 8 αγόρια όλα διαλεχτά και... 1 κορίτσι. Εμφανής δυσαρμονία! Κρίμα που έπρεπε να φύγω, θα μου άρεσε να τους παρακολουθήσω, είχαν απλώσει τις πετσέτες τους κοντά στα βραχοσυμπλέγματα όπου βρισκόμουνα…
 
Ξαδέρφη λοιπόν η σύντροφος των διακοπών. Απορώ για την ψυχοσύνθεση μιας κοπελιάς που γνωρίζει ότι δεν «αρέσει» με την κλασική έννοια στο αγόρι με το οποίο κάνει παρέα. Γιατί η φύση τα έχει έτσι ρυθμίσει: ΚΑΘΕ γυναίκα – και 90 να είναι – θέλει να «αρέσει». Ολόκληρο οπλοστάσιο επιστρατεύεται για να το πετύχουν, ντύσιμο, βάψιμο, περιποιήσεις, ματιές, η ίδια η επικοινωνία, ο όλος τρόπος.
Και στη δική σας περίπτωση, η επίγνωση ότι είναι όλα μάταια.
Κάτι σαν αδερφική στοργή;
Δεν έχω εμβαθύνει.

Ίσως επειδή είμαι κάπως διαφορετικός. Παίζω κι εγώ το παιχνίδι της φύσης: στις κοπέλες, στις γυναίκες, ΔΕΙΧΝΩ πως μ’ αρέσουν, ότι γενικά με γοητεύουν – αλλά δεν κάνω ποτέ τα επόμενα βήματα. Ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ. Τις σαρκικές σχέσεις μου με κοπέλες τις μετράω στα δάχτυλα των δύο χεριών: ούτε δέκα περιπτώσεις. Συν μερικές επισκέψεις σε πορνεία, στην εφηβεία αυτές, από περιέργεια, και για να διαπιστώσω ότι «λειτουργούσα» καλά.

 
Στο ξαναλέω: καλά να περάσεις, Ευγένη!
Φιλιά υγρά, πολύ υγρά!
Αλέξης