Εξάμηνο μηνυμάτων (48)

Τεσσερακοστή ογδοη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (48)

 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Ο χρόνος, ή μάλλον ο χώρος περιορισμένος σήμερα κι αύριο. Υποτεύομαι ιο στον υπολογιστή. Τον δίνω αύριο προς έλεγχο. Μηνύματα σύντομα από το κινητό.
Τα μεσάνυχτα πάντως η ανάρτηση, και μετά ίσως μια ολόκληρη μέρα σιωπή, εκτός από τηλέφωνο.
 
Χωρίς να ξέρω, χαίρομαι για το καλό νέο που επίκειται στα Γιάννενα. Λες να...
Μετά το ρήμα χαίρω (χαίρομαι) θα έβαζα αιτιατική, όχι γενική. Κάνω πέρα ορισμένα στοιχεία καθαρεύουσας.
 
Αυτό που ΔΕΝ κάνω πέρα είναι τα... χάδια. Θερμά πολύ, ανακατεμένα με φιλιά!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου! Μόλις γύρισα από βόλτα! Ωραία μέρα, έκανε και ζέστη!
Όχι δεν είναι προσωπικό το καλό νέο! Πρόκειται για τη δουλειά!
Μην ανακατεύεις φιλιά και χάδια… ζηλεύω!
Ετοιμάζεις ανάρτηση;
Φιλάκια!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Το καλό στη δουλειά; Παίρνεις μετάθεση για Αθήνα, μήπως; Ή για Λαμία, έστω, ή Λειβαδιά;
Καλό υπόλοιπο βράδυ!
Χάδια περιποιημένα, τόπαμε...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Το καλό νέο που σου έλεγα αφορά μονο στη δουλειά. Δεν αλλάζει κάτι, απλά στο μέλλον θα γίνουν αλλαγές υπηρεσιακές! Δεν είναι φοβερό, απλά μου έφτιαξε τη διάθεση!
Περιποιημένα χάδια… και μασάζ στα πόδια που κουράστηκαν στο περπάτημα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Καληνύχτα.
Και τα λέμε μεθαύριο.
σσσσ, ύπνος....
Χάδια, φιλιά,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα και τα λέμε.
Βρέθηκε ο ιός;
Θα σκέφτομαι…
Φιλιά!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, Ευγένη μου,
Νά που επανήρθα, ψηφιακά αβλαβής.
Χωρίς στίχους ή άλλα θέματα στο μυαλό – μμμμ, μάλλον κάτι που ξεφεύγει από τη συνηθισμένη καθημερινότητα όταν δεν συνδιαλέγομαι με την οθόνη…
Το καλοκαίρι ακαταμάχητο.
Όλα ωραία. Την περισσότερη ώρα έξω την πέρασα.
Έφηβοι υπάρχουν παντού ακόμα. Με αργό ρυθμό η σχολική χρονιά.
Σε σκεφτόμουνα;
Φυσικά, φυσικά. Και μέσα μου έλεγα: ο τάδε κι ο τάδε, δεν θα ταίριαζε με το Ευγένη;
Κι αμέσως, μια υποψία ζήλειας. Άνθρώπινη αδυναμία. Ή μάλλον η αδυναμία του φίλου που επιθυμεί αποκλειστικότητα, ή που έχει την αποκλειστικότητα και θέλει να τη διατηρήσει.
Πέρασες ωραίο σαββατοκύριακο; Έχω πάντα λίγη δυσκολία στο να φαντάζομαι πώς είναι ο καιρός εκεί στην Ηπειρο. Φθινόπωρο που το καταλαβαίνεις σίγουρα στα πολλά φυλλοβόλα δένδρα. Τα δένδρα να γίνονται σκελετοί. Δεν θα μού άρεσε...
Η ζεστασία όμως στο κρεβάτι, κάτω από τα σκεπάσματα, δύο αναμμένα σώματα, ε... Νά ένα όραμα που με τραβάει, κι ας τρέχω ακόμα, ιδρωμένος, στα βράχια και στις αμμουδιές.
Στο τηλέφωνο αρκετή ώρα μιλούσα/συζητούσα μ’ έναν οικογενειακό φίλο και κουμπάρο μόλις 25. Θυμηθήκαμε τα παλαιά (όχι, να μη σκεφτείς «πονηρά»!). Φίλος αληθινός. Το σώμα του, αρχαίο άγαλμα. Πειρασμός εν κινήσει. Αραιωμένες όμως οι επαφές. Σπούδαζε στην Κρήτη και τώρα είναι στη γύρα για δουλειά.
Μπορείς φυσικά να φανταστείς τους αναστεναγμούς μου, τις αυστηρά κρυφές μου σκέψεις (φτάνει το πάθημα της «Εξιστόρησης», δεν χρειάζεται δεύτερο...)
 
Σε λίγο, εκτάκτως, στο κέντρο.
 
Από... χάδια, πώς πας; Λίγο στερημένος;
ΧΑΔΙΑ λοιπόν, με πολλή ερωτική διάθεση!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Kαλημέρα!
Έκανες παρέα τηλεφωνικά με 25χρονο και μου λες ότι με σκεφτόσουν; Δεν νομίζω… Σκεφτόσουνα τον Κρητικό και την Ελούντα, είμαι σίγουρος. Εκεί που θες να πας και εκεί που σου αρέσει! Θα το καταλάβαινα αν με σκεφτόσουν όμως! Ίσως λίγο χτες το απόγευμα κατά τις 7-8 να με σκέφτηκες, εκεί είχα τα κύματα... Μου έβρισκες και ταίρι από καμιά αμμουδιά; Μάλιστα... και δεν μου έφερες κανέναν; Γιατί;
 
Καλό σαββατοκύριακο είχα, ήρεμο, βασικά βγαίνω πολύ έξω από τα οικονομικά μου και πρώτη φορά θα έχω αδυναμία να πληρώσω διάφορες υποχρεώσεις. Ο καιρός στην Ηπειρο είναι καλός, ζεστός, κρατάει το καλοκαίρι. Τα φύλλα που και που βλέπεις να έχουν τάση προς το κιτρίνισμα… Μπορεί να μην είναι όμορφο το χειμωνιάτικο θέαμα των δέντρων αλλά έτσι είναι ο χειμώνας… όμορφος με τον τρόπο του.  Όπως είπες τα σώματα, κάτω από τα σκεπάσματα…
 
Από χάδια καλά πάω, δεν μπορώ να πω, είχα αποθηκευμένα! Χα!
Σε φιλώ!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, κακόπιστε...
ΔΕΝ σκέφτηκα ούτε προς στιγμή να κάνω ανοίγματα στον Κρητικό (εξάλλου, δεν είναι Κρητικός, στην Κρήτη σπούδασε).
Η Κρήτη, η Σπιναλόγκα; Ναι, σαν τοπίο, σαν πλαίσιο ερωτικό, ναί, το σκέφτομαι. Δεν έχω πάει, αλλά οι φωτογραφίες... Αλλά με προσβάλλεις όταν λες ότι δεν ήσουνα στο μυαλό μου.
Πώς αλλιώς προσπαθούσα να φαντάζομαι ότι θα σου ταίριαζε ο άλφα ή ο βήτα; Σαν αφηρημένη άσκηση συνοικεσίου;
Ταίρι δεν βρήκα - είπαμε, ο παπάς πρώτα τα γένεια του…
 
Απόψε ξεκινάω, στο ιστολόγιο, τα ποιήματα της απουσίας (της απουσίας του συντρόφου).
Και μετά τολμάς και ξεστομίζεις ότι δεν σε σκέφτομαι...
 
Απόθεμα ή όχι, τα χάδια μου για σένα ανεξάντλητα, και θέρμα...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Βρε, μήπως δεν είναι και τόσο γνήσιο το ενδιαφέρον σου να μου βρεις ταίρι. Ωραία λόγια.  Άστα αυτά.
Έτσι δεν είναι πονηρούλη; Δεν σε προσβάλλω καλό μου, θέλω να δω πόσο πιστός μου είσαι! Φουντώνει ο διαδικτυακός έρως και η ζήλεια καλύπτει το απλό παλαιό ενδιαφέρον. Χεχεχε! Τα παραλέω! Και πού θα μου έβρισκες ταίρι ηλαδή; Από Αθήνα σε δέμα συστημένο για Γιάννενα;
Ε βέβαια, θάθελες να την πέσεις σε θεοσεβούμενο νεαρό που δεν δέχεται πολλά περί ομοφυλοφιλίας. Το παίζουν άγιοι και όταν στήνονται στα πηλιορείτικα ρυάκια και τα δάση, τα ρίχνουν στους πειρασμούς του διαβόλου. Ξέρω ένα παιδί, σαν πρόσωπο μόνο, μια και είναι φίλος της ξαδέρφης μου, που είναι ομοφυλόφιλος αλλά ακολουθεί τις γραφές και τα λόγια του Θεού και κοντεύει να τα παίξει, αφού οι επιθυμίες του έρχονται σε αντίθεση με τα λόγια του Θεού. Δεν πιστεύω να έχει αναθεωρήσει. Αυτοί μπορεί να σκέφτονται ότι λες το σωστό, αλλά κατευθείαν απορρίπτουν τα αντίθετα με τα πιστεύω τους.
 
Σε τρεις εβδομάδες θα έχω κι ένα σεμινάριο, βασικά τρία είχα δηλώσει αλλά δεν ξέρω αν θα με πάρουν. Θα δούμε… Το ένα που μ’ ενδιαφέρει αρκετά είναι στη Θεσσαλονίκη. Αν με πάρουν εκεί θα γλυτώσω ορισμένα έξοδα – ας είναι καλά κάτι παιδιά που γνωρίζω εκεί. Άσε... 
 
Τα φιλιά μου!
Από τα αποθέματά σου!
Καλημέρα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Η ανάρτηση του πρώτου ποιήματος «της απουσίας του συντρόφου» μέ συγκίνησε ίσως λίγο περισσότερο από τόσες άλλες αναρτήσεις.
Το πρώτο ποιήμα που έγραψα για σένα, το είχα γράψει λίγο στην τύχη, για να αποδείξω – καί σε σένα καί στον εαυτό μου – ότι μπορώ και γράφω καλό στίχο για οποιοδήποτε θέμα. Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ την εξέλιξη της φιλίας μας, την όλο και στενότερη, αν κι από απόσταση...
Όταν όμως έφυγες για Πάτρα, και μέρες δεν είχαμε επικοινωνία, ήταν διαφορετικό. Το πρώτο ποίημα της απουσίας σου, το έγραψα από εσωτερική ανάγκη, όχι για να αποδείξω ό,τιδήποτε...
 
Για κοίτα, τρεις μήνες μόνο πέρασαν.  Τόμους ανταλλάξαμε, και τα ποιήματα ακολουθούν το ένα πίσω από το άλλο. Το μέλλον, πώς το βλέπεις;
 
Αισιόδοξο ξεκίνημα μιας μέρας, έτσι;
Έχουμε την (πλούσια) φαντασία μας και τις ακόμα πλουσιότερες φαντασιώσεις.
Μετουσίωση, πότε;
Σφιχτά χάδια, απαλά υγρά φιλιά, Ευγένη μου,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Με συγκινείς βρε, με αυτά που μου λες! Είδες τι κάνει η απουσία; Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο δύσκολο. Είσαι ευχαριστημένος από την εσωτερική αυτή ανάγκη που σου έβγαλε στίχους ή μήπως το βλέπεις σαν αδυναμία; Τότε ήταν η αρχή, τώρα τη λες στενή σχέση,  στενή με την έννοια της καθημερινής γραπτής επαφής, ναι, έτσι ίσως. Εσωτερική ανάγκη η ποίηση... Το ποίημα στο «κρεβάτι ξένο»… εκεί σαν να πονάει…
 
Το μέλλον; Αβέβαιο με πινελιές αισιοδοξίας! Είμαι αισιόδοξος εκτός από κάποιες στιγμές ρεαλισμού. Αναγκαίες για να σε κατεβάζουν από το ροζ συννεφάκι σου.
 
Κι αν απελπίζεσαι πραγματικά, υπάρχει το Άγιο Όρος, όπως μου είπες κάποτε! Αλλά γιατί να μην αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα; Η μήπως θα περνούσες καλύτερα με τους ρασοφόρους; ε; Πονηρέ!
Εποικοδομητική συζήτηση έχουμε! Τα ξεχνώ και κοιτάζω έξω, έχει καταπληκτική μέρα! Το μεσημέρι έχω κλείσει κούρεμα!
 
Φιλιά πολλά!
Χάδια επίσης!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενάκη μου,
Ωχωχωχ! Πρώτη φορά μου στέλνεις καί φιλιά καί χάδια.
Σου τρώει το χέρι σου, ε...
 
Κι άλλα σεμινάρια; Ευκαιρία για έμπνευση! Θα ρέει πάλι ο στίχος.
Είχα την εντύπωση ότι το δημόσιο καλύπτει όλα τα έξοδα, και πληρώνει μάλιστα εκτός έδρας...
 
Εμένα όμως, εν σεμιναρίω, μή με λησμόνει, ε...
Χάδια και φιλιά, ξέρεις πού...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Πρώτη φορά σου στέλνω φιλιά και χάδια; Είδες αλλάζουν κάποια πράγματα... χεχε!
 
Για το σεμινάριο, δεν ξέρω ακόμα. Τελευταία στιγμή αποφασίζουν. Είναι προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την Ευρώπη, από εκεί τα χρήματα και καλύπτουν μόνο στέγαση και σίτιση και αυτό μόνο όταν είσαι πάνω από 50 χλμ από τον τόπο διαμονής. Εκτός έδρας και οδοιπορικά δεν έχουμε, από την τσέπη μας εννοείται... δεν με νοιάζει όμως. Μαθαίνεις και κάτι και βλέπεις και άλλο έναν τόπο.
 
Α ναι, καλά κάνεις και το παίζεις άψογα στους συγγενείς. Το ίδιο και εγώ, αλλά με τη φαντασία μπορείς να παίξεις όσο θες... Αξίζω κάτι καλό, λες... να δούμε, θα βρεθεί;…
 
Σήμερα κάναμε μια νέα γνωριμία, ο Στράτος έφερε το νέο του αμόρε... 27 είναι αυτός. Θυμήθηκε μετά από χρόνια ότι έχει να τελειώσει τη σχολή του. Είναι από Παραμυθιά. Καλό παιδί φάνηκε, αταίριαστοι όμως σαν ζευγάρι.... Αυτά για σήμερα, γύρισα από τον καφέ, είδα μια σειρά στην τηλεόραση και τώρα ετοιμάζομαι για ύπνο... νυστάζω.
 
Φιλιά πολλά!
 
Όχι δεν ξέρω πού τα φιλιά και τα χάδια, και δεν θέλω να μάθω... γιατί θα οργιάσει η φαντασία!
Καληνύχτα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
 
Τα χάδια προς τα δω, μην τα σταματήσεις – γλυκάθηκα κι εγώ...
Γιατί δεν θέλεις, ή δεν δείχνεις να θέλεις να δεχτείς ότι τα δικά μου χάδια και φιλιά ακριβώς αυτό επιδιώκουν: να σε ερεθίσουν ευχάριστα, να σε διεγείρουν, να σε οδηγήσουν σε οργασμό;
Παραιτείται κανείς από μια δυνατότητα ηδονής;
 
Χάδια λοιπόν εκεί... που σου αρέσει, και φιλιά γλαρά!
Καλή όρεξη, καλή ξεκούραση.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη μου!
 
Γλυκάθηκες από μίας φοράς χάδια; Χεχε! Ώστε τα δικά σου χάδια αυτό επιδιώκουν ε; Ήμουν σίγουρος... Γιατί να παραιτηθεί κανείς από δυνατότητα ηδονής; Όχι βέβαια... αυτά δεν πρέπει να τα χάνεις..
 
Φιλιά τι; Γλαρά; Τι λέξη είναι αυτή; Μισό λεπτό να ψάξω λεξικό… Μόλις τη βρήκα, μάλιστα... ωραία, δεκτά επίσης!
Καλή ήταν η ξεκούραση, ακόμη ξεκουράζομαι…
Καλό απόγευμα!