Παραμονή του 2014...

Κυκλάμινο, στου βράχου τη σχισμάδα - όπως έγραφε ο ποιητής...
Κάπως έτσι βλέπω το 2014.
Η ομορφιά να νικήσει την ασχήμια.
Σε όλους όσοι ενδιαφέρθηκαν για τα γραπτά μου, εύχομαι πραγματοποίηση ονείρων κι επιθυμιών μέσα στο 2014.
Υγεία, αντοχή, και χρόνια πολλά!

Εξάμηνο μηνυμάτων (51)

Πεντηκοστή πρώτη, και τελευταία, ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Η ανάρτηση του έργου ξεκίνησε την 1η Νοεμβρίου 2012. Σήμερα γυρίζουμε την τελευταία σελίδα…

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (51)

 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Δεν μπορώ! Και θέλω, και δεν θέλω να του πω πως έρχομαι. Να κρατήσω το στόμα μου κλειστό δύο 24ωρα ακόμα! Άγχος άλλο πράγμα… Στο μυαλό μου στριφογυρίζει (όχι το πέος του Ευγένη, σε καλό του – και σε καλό μου…) η πιθανή αλληλουχία των πραγμάτων από τη στιγμή που θα μου ανοίξει την πόρτα, λεπτό προς λεπτό τί θα κάνω, λέξη προς λεξη τι θα πω. Ιδανικό θα ήταν να πέφταμε αμέσως πάνω στις γλύκες, να ζούσαμε για ώρα πολλή τον έρωτα που μας καίει μήνες τώρα! Τότε, πάνω στις πιο τρυφερές, τις πιο ευάλωτες στιγμές, να αποκαλύψω την αλήθεια, να διαλύσω όσα ήταν ψέματα και δειλία, και να προτείνω πραγματική, μόνιμη σχέση…
Το ιδανικό!
Αλλά φοβάμαι, φοβάμαι ότι από τον πρώτο χαιρετισμό θα ρώτησει: μόνος σου ήρθες; Και θα πρέπει, εκεί στο κατώφλι, να αρχίσω με άχαρες εξηγήσεις. Άλλο να ξεκινήσει η συνάντηση με άκρατη ηδονή, άλλο με ομολογία ψεύδους. Δύσκολο τελικά το εγχείρημα! Είναι όμως η μόνη διέξοδος.
Έτοιμος είμαι κατά τα άλλα. Το Σάββατο θα ξεκινήσω νωρίς. Αν δεν εμποδίζει ο καιρός, άνετα φτάνω στα Γιάννενα πριν τις 12:00.
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Ο καιρός έφτιαξε ήδη, εδώ είναι πολύ καλός τουλάχιστο! Μακάρι να κρατήσει. Έχει λίγο αέρα βέβαια!
 
Αλέξη μου, μην αγχώνεσαι με τις εκδρομές, το φθηνόπωρο είναι εποχή για σχέδια, προγράμματα και δουλειά. Κρατιέμαι στο τσακ για κατάθλιψη από υπερένταση και προσπαθώ να περνάω όσο το δυνατόν καλύτερα. Είμαστε πολύ νέοι για να αρχίσουν από τώρα τα ψυχοσωματικά μας! Και επίσης καλύτερα να αλλάξεις τα χρονοδιαγράμματα και να κάνεις κάτι που αποφέρει χρήματα.
 
Η δουλειά μου εδώ είναι μια προβλέψιμη καθημερινότητα. Σου έχω πει, νομίζω, όταν δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ με κάτι, δεν ασχολούμαι. Δεν την μπορώ την πίεση, ακόμη και από τον ίδιο μου τον εαυτό πια. Θέλω να είμαι χαλαρά, καί στο γραφείο καί στο σπίτι.
Με ειδοποίησαν για το τριήμερο σεμινάριο στη Θεσσαλονίκη, σε 10 μέρες. Δεν ξέρω ακόμη τι θα κάνω… Θα πάω, το πιθανότερο.
Αυτά, σε αφήνω για να ασχοληθώ με την έκθεση της υπηρεσίας που με πιέζουν (βλέπεις: πίεση πάλι!)
Φιλιά πολλά! Χάδια περιμένω…
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Ο Οδυσσέας επιβεβαιώνει: Σάββατο μεσημέρι θα είναι στα Γιάννενα, προερχόμενος από Τρίκαλα. Του έγραψα να συναντηθούμε ώρα 12:00 στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και Βορείου Ηπείρου γωνιά. Για μετά, βλέπουμε.
Θα κρατάει εμφατικά μια αθλητική εφημερίδα. Πάλι καλά που δεν θα βρισκόμαστε στο στάδιο και να πέσουμε σε αντίπαλη ομάδα…
Του Γρηγόρη είπα πως πήρα έκτακτη δουλειά στο σπίτι. Μην ενοχλήσει στη διάρκεια του σαββατοκύριακου.
 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,καλέ μου Ευγένη, εκθεσιογράφε,
Όχι, δεν σε καλοπιάνω.
Εδώ δεν μπορώ να σε «πιάσω» στ’ αλήθεια...
Θα γίνει κι αυτό! Χεχε…
 
Λαϊκη εδώ σήμερα. Το απόγευμα ίσως στη θάλασσα, αν και η δουλειά…
Αύριο, καιρού επιτρέποντος, πάλι στη θάλασσα. Παράξενο: τώρα που ολοφάνερα το καλοκαίρι ετοιμάζει αποσκευές, δεν θέλω να χάσω ούτε μέρα από τις υπόλοιπες ηλιόλουστες.
 
Σάββατο και Κυριακή, είδομεν…
 
Την περασμένη νύχτα, ξύπνησα και σα να ήθελα ένα σκέπασμα. Αλήθεια. Ο νους μου... ξέρεις πού...
 
Για κοίτα σύμπτωση: χάδια θέλεις; ασε με να σε χαϊδεύω πολύ (περι)ποιητικά, και μ’ ένα υπεραισθησιακό φιλί όλο άρωμα... (εδώ συμπληρώνεις εσύ!)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
ΤΙ μου κάνεις;
 
Δεν μπορείς να με πιάσεις δια ζώσης… στα γραπτά με πιάνεις…
Και εμείς το ίδιο σκεφτόμασταν σήμερα, πώς να χαρούμε μέρες με ήλιο… Αλλά και πάλι, σήμερα που καθίσαμε έξω για καφέ κατά τις 6:30, κρυώσαμε… σκέψου πόσο έπεσε η θερμοκρασία...
Καλά να περάσετε!
 
Ο νους σου στα σκεπάσματα; Γιατί; Τη ζετασιά ενός σώματος γι’ αγκαλιά, δίπλα σου την είχες και δεν την εκμεταλλεύτηκες;
 
Τα χάδια δεν μπορείς να μου τα προσφέρεις εσύ, κάτι πιο κοντινό θα ήταν και πιο επιθυμητό... Όσο για το φιλί, τί άρωμα να βάλω; Λικέρ πικραμύγδαλου;
 
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, καφεπότη
Πάλι έξω για καφέ;
Πότε θα καταλάβετε εκεί στην πόλη του Αλί Πασά ότι η εποχή επιτάσσει καφέ – κι άλλα ποτά – με παρέα ΣΕ ΣΠΙΤΙ, πότε στο ένα πότε στο άλλο σπίτι.
Η παρέα – και η οικονομία – μετράει, όχι η πλατεία ή η λεωφόρος...
 
Τί χρώμα έχουν τα μάτια σου, Ευγένη;
(Τα δικά μου, μαύρα).
 
Όχι, δεν πήγα θάλασσα...
Η λάτρα του σπιτιού ενόψει επισκέψεων και φιλοξενίας μου πήρε ένα γερό κομμάτι του πρωινού. Βρήκα πάντως χρόνο για να αρχειοθετήσω (ψηφιακά) ένα μέρος της αλληλογραφίας μου με τον εφηβικό μου φίλο. Πολλά ακόμα πρέπει να τακτοποιήσω.
 
Ώρα για φαγητό. Γεύμα ελαφρύ.
Φιλιά, κι ό,τι ποθείς!
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ξέχασα τα χάδια, που σού είναι αναγκαία, κι ας καμώνεσαι πώς δεν σου κάνουν εντύπωση, πώς θα ήθελες κι από πιο κοντά (αλλά εγώ να μην πλησιάσω στα Γιάννενα, ε...)
Μα τί χάδια, μακάρι να σου μείνουν αξέχαστα.
Πηγαίνω για... ύπνο.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα σας!
Πάλι  για καφέ, τι να κάνω μες το σπίτι, καλό μου; Να ακούω μουσική και να βγάζω τα μάτια μου στη μία ή την άλλη οθόνη;
Στο σπίτι θα μπούμε το χειμώνα! Εδώ έχει διάρκεια το ψύχος, δεν είναι Αττική!
 
Περιμένετε επισκέψεις, φιλοξενούμενους; Πώς κι έτσι ξαφνικά; Δεν μου έγραψες ποτέ για φιλοξενούμενους.
 
Καστανά είναι τα μάτια μου, το πιο συνηθισμένο!
 
Χτες δεν σου έστειλα μήνυμα, δεν πρόλαβα. Το απόγευμα ήρθε ο Γρηγόρης και αποφασίσαμε να κάνουμε επιθεώρηση στο σκληρό μου (το δίσκο εννοώ, τι νόμιζες;). Ε, μέχρι να τελειώσουμε, ξημερώματα έφυγε από εδώ. Αλλά τρέχει το πουλάκι μου τώρα (για τον υπολογιστή λέω, τι νόμιζες πάλι;)
 
Χτες και προχτές ήταν τέλειες μέρες... πανέμορφες. Σήμερα νωρίς ξύπνημα,  δουλειά, και χαλάρωση ενόψει σαββατοκύριακου…
 
Τα από κοντά χάδια, δεν είπα ότι πρέπει να μου τα δώσεις εσύ σώνει και καλά... υπάρχουν κι εναλλακτικές λύσεις...  χεχε!
Φιλιά!
Ο Ευγένης σου
 

από το ημερολόγιο του Ευγένη

Ο καιρός χάλασε. Βροχές και για αύριο Σάββατο. Έστειλα μήνυμα στον Οδυσσέα ότι προτιμότερο να έρθει εδώ στο σπίτι, μην ψαχνόμαστε στα σταυροδρόμια κάτω από νεροποντή – τη διεύθυνση την έχει, με πλοηγό θα φτάσει εύκολα.
…..
Σύμφωνος ο Οδυσσέας. Θα είναι εδώ αύριο 12:00 ή λίγο αργότερα αν τον καθυστερήσει η βροχή.
Διευκρίνιση-έκπληξη: Οδυσσέας είναι το πραγματικό του όνομα! Άρα μάλλον ταυτίζεται με τον Οδυσσέα που συνάντησα στο Πήλιο, στον Άι-Γιάννη. Μαζί με τη βροχή, βροχή οι συμπτώσεις!
Ωραίο παιδί!

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου,
Έλεγα να κοιμηθώ νωρίς, η κακή συνήθεια όμως…
Μόλις τώρα έκανα και την ανάρτηση.
Χάδια και φιλιά παθιασμένα, καλό σαββατοκύριακο να έχουμε…
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Θελκτικό το σημερινό σου ποίημα. Αυτή η προσδοκία! Η επανένωση μετά από σύντομη απουσία. Με άγγιξε πολύ…
Εδώ ψιλή βροχή από τα ξημερώματα. Ένα Σάββατο για νοικοκυριό…
Ευγένης
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Πήρε τηλέφωνο ο Αλέξης. Κάπου έξω ήταν. Δεν έκανα ερωτήσεις, γιατί πλησιάζει 11:00 και είμαι σε αναμμένα κάρβουνα. Προφασίστηκα μαγείρεμα σε κρίσιμη φάση για να συντομεύω το τηλεφώνημα. Δεν ήθελα να του πω ότι περιμένω έναν όμορφο νεαρό. Θα άρχιζε αμέσως τις ερωτήσεις. Μετά, αλλά αργά πια, σκέφτηκα: έχω ποτέ αποκρύψει κάτι στην αλληλογραφία με τον Αλέξη; Γιατί να το κάνω τώρα; Η αποσιώπηση είναι μισό ψέμα… Πάνω σ’ αυτή την αμηχανία μου, ο Αλέξης είπε, χαρούμενα, ένα «γειά, χάδια, τα λέμε…» κι έκλεισε…
Μού έχει πει ποτέ ψέματα ο Αλέξης; Έχει αποκρύψει κάτι; Σ’ εμένα αποκάλυψε και τις πιο κρυφές φαντασιώσεις του.
Δύσκολη η νύχτα. Από το πρωί δεν κάνω τίποτα. Περπατάω πάνω-κάτω, τακτοποιώ κανένα βιβλίο. Πρώτη φορά ζω τέτοια ένταση. Νιώθω κι ενοχή, ειδικά τώρα που πήρε τηλέφωνο ο Αλέξης και δεν ανέφερα λέξη για την επίσκεψη του Οδυσσέα. Είναι και το ποίημα της ανάρτησης. Μ’ έκανε να νιώθω πολλή τρυφερότητα. Ίσως να φταίει η μέρα, η ώρα, η αδημονία μου να υποδεχτώ τον Οδυσσέα, η δίψα για κάτι καινούργιο που βρίσκεται πολύ κοντά, μόλις τρία τέταρτα της ώρας… Περπατάω πάνω-κάτω κι αποφεύγω να κοιταχτώ στον καθρέφτη. Πώς θα μου φύγει αυτό το αίσθημα ενοχής, αυτός ο σχεδόν σωματικός πόνος στα έγκατά μου, ότι, υποδεχόμενος εν κρυπτώ τον Οδυσσέα, προδίδω τον Αλέξη;…

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (50)

Πεντηκοστή ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

Για τους ανυπόμονους: το τέλος πλησιάζει…

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (50)

 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, παρεξηγημένε και παρεξηγούμενε,
Δεν είναι σωστό, Ευγένη μου, να εξάπτεσαι με "σεναριολογικές" ιδέες που παραθέτω σαν παράδειγματα από τη δική μου, καθαρά δική μου φαντασία.
Νομίζω ότι, μετά απ αυτούς τους μήνες, με γνωρίζεις κάπως καλύτερα...
 
Κι όμως,
Θα ξέρεις ακόμα ότι είναι στη φύση μου να φαντασιώνομαι, ότι τη μια στιγμή είμαι ο επαρμένος ποιητής, την άλλη ο παθιασμένος φίλος, την άλλη ο σύζυγος, την άλλη η πουτάνα ο πούστης, την άλλη ο σύντροφος που σε λαχταράει - και που τα ΠΑΝΤΑ έχουν περάσει από το μυαλό του.
 
Ένα γλυκό λόγο λοιπόν; Έλα...
Κι αν σε πείραξα, συγγνώμη.
 
Θα πέσω με όρεξη στο φαγητό (σαλάτες και πατάτες τηγανητές) γιατί κολύμπησα δύο ώρες χωρίς διάλειμμα – άντε, κοντά δύο ώρες.
Αλλά τα σύννεφα πυκνώνουν...
 
Χάδια. χάδια, με υποταγή, με άγχος, με δέος,
Αλέξης
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Τον μάλωσα χωρίς λόγο. Το «αντροχωρίστρα» ήταν υπερβολικό. Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος που χωρίζει για να καλλιεργήσει άλλους κήπους. Σε έναν αμφί είναι μια αρκετά πιθανή εξέλιξη. Αλλά εγώ να σταθώ αφορμή, τραβηγμένο. Ουσιαστικά δεν γνωριζόμαστε καν πρόσωπο με πρόσωπο. Όπως είναι τα πράγματα, θα τού έβαζα ποτέ λόγια να χωρίσει;
 
 
Αλέξης προς Ευγένη
(β' έκδοση...)
Ευγένη μου,
Στενόχωρο το απογευματινό τηλεφώνημα. Αμηχανία.
Αλλά κατανοώ ότι δεν θα μπορούσαμε να λέμε και τίποτα, αφού στο Γρηγόρη δεν έχεις μιλήσει για μένα και βρισκόταν δίπλα σου.
 
Εδώ πρωτοβρόχι. Αυτη την ώρα σταμάτησε. Από μακριά ακούγονται βροντές...
Δεν μ’ αρέσει να βλέπω το καλοκαίρι να τραβάει προς το τέλος.
Ελπίζω να υπάρξουν γερές ακόμα αναλαμπές, μέχρι να μπει ο Νοέμβρης, όπως είπαμε...
 
Άνοιξα την τηλεόραση για ειδήσεις. Καταθλιπτικό. Την έκλεισα. Μου έρχονται πολύ χονδρές κουβέντες στο μυαλό, μην πω θανατερές.
 
Από παντού ακούμε ότι οι νέοι δεν παντρεύονται πια, ή παντρεύονται πολύ μέσα στα τριάντα. Πολλά τα παραδείγματα στη γειτονιά.
Και σε κάθε ζευγάρι ένα παιδί, για δείγμα...
Δημογραφικά, πού βαδίζουμε;
 
Βρε μαύρες σκέψεις... Πεθαίνει η Ελλάδα ποτέ;
 
Οι βροντές πλησιάζουν.
Απόψε, κατακλινόμενος, θα έχω εσένα στο νου. Θα σκεπαστώ με καλοκαιρινή κουβέρται, οπωσδήποτε, και με το παράθυρα μόνο λίγο ανοιχτό.
Εσύ; Ήδη με σκεπάσματα; Και με... σιδερένιο, συγγνώμη, λευκό βαμβακερό σλιπάκι, ε; Μη μου πεις ότι είναι γνωστής πολυεθνικής μάρκας!
 
Πάλι βροντές, βροντές υπόκωφες.
 
Σώβρακο θα φορέσω σε 5-6 εβδομάδες, όταν το σορτσάκι (προσοχή: σορτσάκι, όχι βερμούδα) αντικαθίσταται με μακρύ. Ρίχνω μια ματιά στο τί φοράει η νεολαία γύρω μου. Θα είμαι από τους τελευταίους που κυκλοφούν με πέδιλα (χωρίς κάλτσες βέβαια).
 
Στην αρχαία Ελλάδα θα κυκλοφορούσα γυμνός 8 μήνες το χρόνο. Άλλες εποχές. Τότε διάλεγες ένα καλόβολο αγόρι και οι γονείς του σού κάνανε το τραπέζι με περιποιήσεις…
 
Ένα καλόβολο χάδι, Ευγένη, με λίγη μελαγχολία, λόγω... βροντής!
Φιλιά εξαίσια,
Αλέξης
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Με τον Οδυσσέα τα πράγματα ξεκαθαρίζονται, αλλά τα δικά μου ερωτηματικά πυκνώνουν… Για τη φωτογραφία μου, διευκρινίζει ότι στα μέσα Ιουλίου φιλοξενήθηκε για λίγες μέρες στην Αθήνα, σ’ ένα πολύ καλό φίλο, που μένει μόνος του. Την ώρα που ο φίλος βρισκόταν στο λουτρό, πήγε να πάρει ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη και μέσα στο βιβλίο ήταν όχι μία, αλλά 3 φωτογραφίες δικές μου, σε πρόχειρη εκτύπωση από εκτυπωτή, και σε μία απ αυτές είδε σημειώσεις: το μικρό μου όνομα, το ιστολόγιο «Φαρσαλινός» και μια διεύθυνση (χωρίς πόλη). Τα φωτογράφισε γρήγορα με το κινητό. Διάβασε, γράφει, σε μια βραδιά όλες τις αναρτήσεις του ιστολογίου μου, βρήκε και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κι έβγαλε συμπέρασμα ότι μένω στα Γιάννενα.
Τόσο απλά!
Το μυαλό μου έτρεξε αμέσως στον Αλέξη, αλλά έλα που δεν ταιριάζει: δεν μένει μόνος του ο Αλέξης. Παντρεμένος ο άνθρωπος. Δεν μού έγραψε ποτέ τίποτα για φιλοξενούμενο στο σπίτι του, πριν δυο μήνες…
Σκέφτηκα το ξαδερφάκι τον Άρη στην Αθήνα. Πάλι δεν ταιριάζει: ναι μεν έχει τη διεύθυνση, και οι δικοί μου του στέλνουν πότε-πότε καμιά φωτογραφία, αλλά δεν έχω αποκαλύψει σε κανένα συγγενή το ιστολόγιό μου (αλίμονο!).
Διαρροή από το Γρηγόρη, από τα παιδιά της παρέας εδώ; Δεν μένουν Αθήνα…
Ανατρέχω τώρα σ’ όλους τους ιστολόγους με τους οποίους είχα μια κάποια ενισχυμένη αλληλογραφία κατά τους τελευταίους 13 μήνες, και είναι κάτοικοι Αθηνών. Δεν πάει το μυαλό μου… Αυτός ο συνδυασμός: φωτογραφία + στοιχεία, μυστήριο από πού να διέρρευσε…
…..
Δεν μπορεί, όλα θα τα μάθω! Σε δεύτερο μήνυμα απόψε, ο Οδυσσέας γράφει ότι το Σαββατοκύριακο θα βρίσκεται στα Γιάννενα! Κι αν μπορούμε να συναντηθούμε! Χτυποκάρδι…
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Τι μου κάνεις; Εγώ ετοιμάστηκα για νάνι! Έφυγε κι ο Γρηγόρης νωρίς!
 
Μπορείς να φαντασιώνεσαι όσο θες, εφόσον δεν επηρεάζει εμένα! Δεν μπορείς να βάλεις όρια στη φαντασία κάποιου! Χεχε! Αλλά η συγκεκριμένη φαντασίωση δεν μου άρεσε καθόλου! Δεν υπήρξε καμία έξαψη, είπα απλά ότι δεν μου αρέσει το συγκεκριμένο σκεπτικό. Δεν με πείραξες και δεν κρατάω μούτρα. Τα ξεχνάμε.
 
Γλυκός λόγος για ποιο πράγμα;
 
Πατάτες τηγανιτές; Φαγητό είναι αυτό; Συνήθως είναι συνοδευτικό σε κάτι άλλο. Για μένα τουλάχιστο...  έτσι να κρατάμε κι αθλητική γραμμή! Τα σύννεφα εδώ ρίχνουν και ρίχνουν βροχή, ήρθαν γεμάτα... Σιγά σιγά αρχίζω να κοιτάω και ιστοσελίδες που δείχνουν τις χιονοπτώσεις. Στις Άλπεις πάντως χιόνισε…
 
Και πάμε τώρα στο β’ μέρος του μηνύματος, το απογευματινό. Στενάχωρο το τηλεφώνημα; Γιατί; Συνήθως όταν έχω κόσμο, δεν κρατάει πάνω από 10 δευτερόλεπτα το τηλεφώνημα. «Έχω κόσμο τώρα, θα τα πούμε, γεια». Άρα ήσουνα προνομιούχος με 3-4 λεπτά που μιλήσαμε.
 
Για εσάς, ακόμη θα έχει καλοκαίρι φυλαγμένο καλά μέχρι τον Οκτώβριο. Μην κοιτάς εδώ…
 
Μακριά από ειδήσεις παιδί μου! Δεν τα είπαμε;
 
Που θα πας αύριο όμως δεν μας είπες;
 
Κατακλινόμενος  να έχεις τη γυναίκα σου στο νου, όπως πρέπει, όχι εμένα! Δεν φοράω λευκά σλιπάκια, λερώνουν εύκολα και δεν καθαρίζουν με την πρώτη. Όταν λες πολυεθνικής μάρκας το εννοείς; Δεν φοράω ακριβά εσώρουχα, αν εννοείς αυτό.
 
Αρχαία Ελλάδα, εκεί θα ήταν εύκολα τα πράγματα, πολύ εύκολα για όλους μας... Μη σου πω με την ευλογία των Θεών, μια κι αυτοί είχαν τις ορέξεις τους!..

Καλόβολο χάδι λοιπόν, με μελαγχολία, εσύ τουλάχιστο τα δέχεσαι κιόλας, μπορείς να διώξεις τη μελαγχολία…

Πάω να ξαπλώσω να διαβάσω, φιλιά!
Καλό βράδυ!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Μανία που έχεις να με σπρώχνεις στη γυναίκα μου κάθε φορά που σκέφτομαι ή φαντασιώνομαι εσένα. Ευγένη μου, αυτά είναι αυθόρμητα! Όπως μια στύση!
 
Το λιτό μεσημεριανό μου: κάνω δίαιτα, το ξέχασες;
 
Για το τηλεφώνημα, αντιλήφτηκα. Μμμμ, δηλαδή είμαι προνομιούχος που κράτησε 4 λεπτά; Δεκτό βέβαια ότι η ώρα ήταν ακατάλληλη. Δεν μού απάντησες, δεν πρόλαβες να μου πεις, ή δεν μπορούσες, τι θα έλεγες αν ερχόμουνα μόνος μου στα Γιάννενα.
 
Αύριο τι θα κάνω; Στην Κηφισιά, και πιο βόρεια. Και τις επόμενες μέρες μπόλικο πήγαινέλα στο κέντρο, αλλά για κολύμπι θα βρίσκω χρόνο...
 
Πέδιλα όσο δεν επιβάλλεται κάλτσα λόγω κρύου. Κοινά αθλητικά μετά.
Είμαι ιδιόρρυθμος, δεν είπαμε;
 
Τα λευκά σλιπάκια δεν καθαρίζουν εύκολα; Τί συμβαίνει, Ευγένη μου; Ονειρώξεις ακόμα; Η χλωρίνη όλα τα λευκαίνει. Αααα, θα καταφτάνω καμιά ώρα στα Γιάννενα για να βάλω τάξη εκεί πάνω...
Κι εγώ που στο ποίημά μου "σεμνός" αναφέρω ΛΕΥΚΟ σλιπάκι... Ευθυγραμμίσου!
Και για ρώτα καμιά φίλη σου πώς πλένονται τα εσώρουχα... Οι γυναίκες κάτι ξέρουν. Εύκολη υπόθεση.
 
Ξαναδιαβάζω το μήνυμα και τρομάζω. Κάπου, δεν μπορεί, θα με βρείς σκάρτο.
Ωχ, κι εγώ νυστάζω.
Καληνύχτα, με ζεστό πάπλωμα, χάδι επίμονο, κι άλλο χάδι - ακόμα αυτή η στύση;
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Λιτό μεσημεριανό κι έχει και πατάτες τηγανιτές; Λιτό το λες αυτό; Και μάλιστα σε δίαιτα;
 
Είχες προνόμιο ναι, κράτησε παραπάνω το τηλεφώνημά σου! Χεχε!
 
Για τα λευκά, πώς πλένονται το ξέρω, επίσης τα κιτρινίζει κιόλας η χλωρίνη. Πάντα χρησιμοποιώ λευκαντικό στα λευκά αλλά και πάλι δεν μου αρέσουν τα λευκά... Έχω κάνα δυό, τα οποία τα αποφεύγω κιόλας... Το πιο ανοιχτό χρώμα που φοράω είναι το γκρι.
 
Να σε βρω σκάρτο; Σε ποιό μήνυμα;
 
Κοιμήθηκα σάν πουλάκι! Χαχαχα! Σήμερα δεν βρέχει κιόλας και βγάζει και ήλιο!
Σε φιλώ!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, πρόωρα φθινοπωρινέ
Είδες; Τόσο απλό ήταν: μια νεροποντή, μια νύχτα λίγο πιο ψυχρή, και το πρωί πάλι καλοκαίρι σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Χρόνια τώρα εκστασιάζομαι μπροστά σ' αυτό το θαύμα: ήλιος και πάλι ήλιος!
 
Καλημέρα!
 
Χάδια... πολλά υποσχόμενα!
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενικέ μου,
Ξαναδιάβασα εντωμεταξύ το δικό σου πρωινό μήνυμα.
Δεν απάντησες στην ερώτησή μου: αν ΜΟΝΟΣ μου κατέφτανα κάποια μέρα στα Γιάννενα, πέρα από θερμή φιλοξενία, ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ;
Όχι, για να ξέρω δηλαδή. 400χλμ είναι αυτά...
 
Εδώ, μεγαλόψυχος, σου επιτρέπω να μην απαντήσεις. Μη σε φέρω σε δύσκολη θέση.
 
Εσώρουχα (για κοίτα αυτοί οι δυό με τί ασχολούνται, εδώ ο κόσμος καίγεται και...): φοράω και μικρά (το τονίζω!) σλιπάκια, αγορασμένα φτηνά – μόνο το χειμώνα όμως. Κανένας δεν με βλέπει με αυτά. Είπαμε, κοιμάμαι πάντα ολόγυμνος, δεν έχω τίποτα να κρύψω, δεν έχω για τίποτα να ντραπώ...
 
Ερεθιστικά, ε;
(και μετά θα μου πεις να μην πολυσκέφτομαι ένα ενδεχόμενο ταξίδι-αστραπή στα Γιάννενα...).
Αχ, βρε Ευγένη μου...
 
Σε λίγο φεύγω, σ’ αφήνω
να βράζεις στο... ζουμί σου!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Αμέσως απάντησες ε; Πολύ ζεστά το πήρες! Τώρα πια τέλος ο ήλιος... ψιχαλίζει.
 
Μου έχεις κάνει και παλαιότερα τέτοιο ερώτημα για τον ερχομό σου στα Γιάννενα. Νομίζω, σού είχα απαντήσει διφορούμενα, χεχε! Τι έχεις να λάβεις από εδώ, ας πούμε διπλωματικά: δεν ξέρω. 400 χλμ χωρίς προειδοποίηση μήπως είναι ρίσκο;…
 
Το ολόγυμνο στον ύπνο (τονίζω: στον ύπνο), δεν μου αρέσει καθόλου, δεν μπορώ αυτή την ελευθερία του πέους, άσε που με ενοχλεί στο στριφογύρισμα στο κρεβάτι. Είναι συνήθεια όμως!
 
Καλά να περάσει η ώρα σου! Πίστεψέ με, εδώ που είμαι τώρα, ο νους μου μόνο στο πονηρό δεν πάει... οπότε καθόλου ζουμί!
Σε φιλώ!  Περιμένω νέα σου!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενέστατε Γιαννιώτη,

Σήμερα το πρωί, εκεί στα υψώματα της Δροσιάς, πάνω από την Κηφισιά, ένα μάλλινο δεν θα ήταν περιττό όταν φυσούσε πολύ. Ο καιρός ξαναφτιάχνει όμως, το ξέρεις κι εσύ.

 
Νέα μου;
Βαθύς αναστεναγμός...
Θέλοντας και μη, μια εκδρομή στα Γιάννενα (που, σημειωτέον, δεν έχω ξαναπάει) πρέπει να μπει σε προοπτική, σε πρόγραμμα.
 
Και τότε τα χάδια θάναι πολύ γλυκά!
Αλέξης

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (49)

Τεσσερακοστή ένατη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

Για τους ανυπόμονους: το τέλος πλησιάζει…

 Εξάμηνο μηνυμάτων (49)

 
Ευγένης προς Αλέξη
Στη σημερινή ανάρτηση είδα ένα σχόλιο «καρφί στο πέταλο»: ποίημα στεναγμός..
 
Αλέξης προς Ευγένη
Χαχαχα, ναι, το είδα, αυτό ήταν το πιο σύντομο απ όλα τα σχόλια!
(όσο μπορώ να θυμηθώ)
Σε αντιδιαστολή με ορισμένους κριτικούς που σχολιάζουν δέκα στίχους με δέκα σελίδες μα και μου.
Καλημέρα, όλα καλά;
Αλέξης

Ευγένης προς Αλέξη

Καλημέρα Αλέξη μου!
Όλα καλά, ναι!
Είδες; πρέπει να είσαι περιεκτικός! Σύντομος αλλά περιεκτικός... Εγώ δεν το πετυχαίνω πάντα. Για το στεναγμό να πω μόνο τούτο: γιατί, αγαπητέ μου, ο στεναγμός μπορεί να έχει πολλές αφορμές.
Όλα καλά, μάλιστα, στο γραφείο είμαι, ήρεμα τα πράγματα!
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου !
Τώρα το πρωί, παρά τον ήλιο τον προκλητικό, δεν πήγα στη θάλασσα. Περιορίστηκα σ’ έναν περίπατο στο άλσος του Αιγάλεω. Ο ήλιος του Σεπτέμβρη στέκεται πιο χαμηλά κι όλοι οι δρόμοι, τα δένδρα, έχουν ωραία σκιά.
Ασχολήθηκα και με κάτι αρχειοθετήσεις εγγράφων, επαγγελματικά που πρέπει να μείνουν για μελλοντική χρήση, άλλα για την ιστορία...
Κοιτάζω έξω. Από το γραφείο προς τα έξω βλέπω λίγο από τη θάλασσα, τη Σαλαμίνα, τα πεύκα, τα κυπαρίσσια.

Κρίμα, για κολύμπι είναι ιδανικός ο καιρός.

 
Σε προηγούμενο μήνυμα ανέφερες ένα «Στράτο», με το νέο φίλο του.
Πρώτη φορά αναφέρεις αυτό το όνομα.
Καμιά ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, ανακοινώσιμη;
 
Ώρα για χάδια, ε; χωρίς βιασύνη, από αύριο έχουμε όλο το σαββατοκύριακο!
Και φιλιά, ναί, διεγερτικά! Παρακολούθησε καμιά ταινία να δεις πού...
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Έμεινα λίγη ώρα καθηλωμένος σε πορνοταινία. Δες κάτω τη διεύθυνση.
Έμεινα έκθαμβος!
Πολύ νεαρά σώματα, τέλεια. Μπορεί και κάτω των δεκαοχτώ. Υποπτεύομαι ότι κινηματογραφούν τις σκηνές αυτές όταν τα αγόρια είναι ακόμα δεκαέξι, δεκαεφτά. Τις κρατάνε 1-2 χρόνια στο συρτάρι και μετά βγαίνουν στον αφρό, όταν πια η ταυτότητα δείχνει ενηλικίωση. Παλιό στρατήγημα...

Το αποτέλεσμα, όπως είπα, απίθανα γοητευτικό. Βρε πώς πέρασαν τα χρόνια...
Οι αρχαίοι κάτι ήξεραν για τους εφήβους...
(Άντε πάλι, ξαναρχίζει η επίκληση στους αρχαίους - θα μου πεις).
Άδικα έχω να εκστασιάζομαι;
 
Καληνύχτα (με χάδια που δεν σ' αφήνουν να κοιμηθείς!)
Καλό σαββατοκύριακο!
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου Σαββατιάτικε,
Για το σημερινό ποιήμα, θυμάμαι ότι για να το γράψω είχα επικεντρωθεί με τρόπο σχεδόν οδυνηρό στην έκφραση της ατμόσφαιρας που ήθελα να δώσω. Πίεσα το μυαλό μου σε βαθμό απίστευτο για να ζω κυριολεκτικά όλη τη φαντασίωση της επιστροφής (σου) από το ταξίδι.
 
Ενα ποίημα που μου είναι πολύ αγαπητό, δεν ξέρω γιατί.
Μα τί λέω, όλα μου είναι αγαπητά!
 
Σήμερα Σάββατο βαδίζω (όχι με τα πόδια, 10χλμ!) προς Πειραιά. Μια μικρή δουλειά εκεί.
Καιρός ζεστός με πολύ ευχάριστο δροσερό αεράκι. Τέλειο!
Για κάθε ενδεχόμενο θα έχω και μαγιώ μαζί, αν ζεσταθώ κολυμπάω στην Καστέλα ή στη Φρεαττύδα, όπου με βγάλει ο περίπατος μετά τη δουλειά.
 
Είμαι όλος ένταση!
 
Χάδια δροσερά! Στο ύπαιθρο! Τί, μόνο σε κλειστό δωμάτιο;...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Βασικά δεν την βρίσκω με εφήβους…
 
Βρε χάνετε μέρες καλές για μπάνιο! Χαλάει ο καιρός όπου νάναι! Ο ήλιος έχει πέσει όντως, δεν μου αρέσει που μικραίνει η μέρα. Πλησιάζει ο χειμώνας… αλλά αναμενόμενος κι αυτός.
Αρχειοθέτησες πράγματα για τις επόμενες γενιές; Νωρίς δεν είναι;
 
Εδώ ακόμη χαιρόμαστε το έξω, αλλά όχι όλη την εβδομάδα, αύριο δεν θα βγω και με την ευκαιρία θα σιδερώσω κιόλας. Δεν γίνεται να βγαίνουμε κάθε μέρα έξω... Ακριβές οι καφετέριες αλλά είναι τα ενοίκια που τους βάζουν μεγάλα και δεν βγαίνουν να τα δίνουν. Έτσι, αναμενόμενο και ο καφές να πληρώνεται χρυσάφι... κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου. Εδώ είναι ακόμα λογικά τα πράγματα.
 
Ο Στράτος είναι γνωστός μας από παλιά, κάνα χρόνο δηλαδή. Ο νέος του φίλος είναι καινούργιος στην παρέα «που λέει ο λόγος», έχουμε βγει δυο φορές για καφέ και μια μέρα ήρθαν σπίτι.
 
Με θέλεις με αποκλειστικότητα στις φαντασιώσεις σου, εντάξει, μπορείς. Μα και να μην μου πεις τις λεπτομέρειες, τις γνωρίζω.
Νομίζεις δεν ξέρω πώς γνωρίζεται ο κόσμος;

Πώς ήταν ο Πειραιάς; Τελικά κάνατε μπάνιο; Χτες κοιμήθηκα πολύ αργά, ξημερώματα, αλλά σήμερα στις 8:00 σηκώθηκα να πάω βόλτα. Όμορφα ήταν. Ακόμη όλα είναι τόσο ζωντανά, πουλιά, ζώα, φύση. Γύρισα και έφτιαξα μικρά γλυκά με κανέλα. Έγιναν καταπληκτικά και αφράτα και για κάποιο λόγο τραγανά, μάλλον φταίει η ζύμη... Θα κοιμηθώ λίγο το μεσημέρι και μετά θα έρθει να με πάρει ο Γρηγόρης για καφέ. Μετά σπίτι, καμιά ταινία και ύπνο γιατί αύριο πρωί πρωί πάλι στο πόδι για τροχάδην!
 
Χάδια στο ύπαιθρο... μία φορά έχω κάνει σεξ στο ύπαιθρο, καλά ήταν.
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,

Διευκρινισούλες, διευκρινισούλες...

Έφηβοι. Το πιο ερωτικό κομμάτι της κοινωνίας! Η προσέγγιση θέλει τρόπο, δεν λέω…Το ουσιώδες είναι ότι δεν χάνεις και τίποτα κάνοντας παρέα με ζωηρούς νεαρούς. Από πού ο φόβος; Εκτός αν τη βρίσκεις μόνο με βαρβάτους κι έμπειρους σωματαράδες, με γερούς μυς και τριχοφυία και μαλλιά που αρχίζουν να αραιώνουν και να ασπρίζουν στους κροτάφους – ένας κομψός τρόπος για να μου πεις ότι εγώ δεν θα σου έκανα, ΑΝ...
 
Για κοίτα πώς γύρισε την κουβέντα πάλι στον εαυτό του...
 
Ο Πειραιάς ήταν χάρμα (δεν αστιεύομαι). Ήσυχος, με χαμηλά κι ωραία σπίτια προς Καστέλα μεριά. Θάλασσα παντού.
 
Η θάλασσα στη Φρεαττύδα ευχάριστη, δηλαδή υποφερτή. Καθίσα, κολύμπησα λίγο,  ξάπλωσα δύο ώρες, μεσημεριάτικα – και φυσικά δεν κάηκα.
 
Στο δρόμο συνάντησα κι ένα όμορφο αγόρι – 33 ετών αλλά μικροδείχνει – γνωριμία από γνωριμία, τυχαία συνάντηση. Σε σκέφτηκα στη στιγμή κι έλεγα: νά, τέτοιον ψάχνει ο Ευγένης... Αλλά ετοιμάζεται για γάμο (το αγόρι, όχι εσύ), λίγο διστακτικά, όπως μου είπε. Όλοι τα ίδια λένε. Προβληματικές οι σχέσεις, παραπονέθηκε. Τί να τού πω; Να κοιτάξει και κατά Γιάννενα μεριά;...
 
Ένα όμορφο Σάββατο.
 
Για καφέ οι μικροσυγκεντρώσεις στα σπίτια είναι η πιο οικονομική λύση. Με ελάχιστα έξοδα φτιάχνεις 10 καφέδες στο σπίτι και θα είναι και πιο απολαυστικοί αν η παρέα είναι εκλεκτή.
 
Αύριο πάλι θάλασσα. Όσο δεν κατεβαίνει κάτω από 25 βαθμούς, στην αμμουδιά θα με βρεις κάθε πρωί/μεσημέρι. Το τελευταίο μου κολύμπι συνήθως πέφτει τέλος Οκτωβρίου...
Αχ και να ήταν Ιεράπετρα εδώ!...
 
Χάδια, χάδια και πάλι χάδια – μέχρι να βρεις πρόθυμα χέρια εκεί στα Γιάννενα.
Κι ένα μοναδικό φιλι, αλλά τί φιλί!
Καληνύχτα!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου!
Εντάξει, να ασπρίζουν οι κρόταφοι δεν θέλω, ούτε αραιώσεις (ανάλογα, σε κάποιον μπορεί να του πηγαίνει, άλλοι είναι φαλακροί και γοητευτικοί). Τώρα, το βαρβάτος, μυς, τριχοφυΐες, όλα σε μέτριο βαθμό…  δεν λέω αν μου κάνεις ή όχι... Είδες; Είμαι διακριτικός... χαχαχα!
 
Θα έμενες στον Πειραιά; Παιδί μου, έχει καυσαέρια εκεί και μόλυνση απ’ ότι έχω ακούσει! Να πας να μείνεις έξω απ’την Αθήνα στα βόρειά της! Να βλέπεις Εύβοια! Η θάλασσα στη Φρεαττύδα; Εκεί κοντά δεν κατεβαίνουν κάτι υπόνομοι; Ε; Γιατί πήγες εκεί αλήθεια;
 
Μα του 33χρονου, ούτε μια φωτογραφία του παιδιού να μου στείλεις;
Ναι παιδί μου, σε γάμο πάνε πολλοί, πόσοι μένουν όμως; Οι περισσότεροι χωρίζουν! Οπότε αν δεις ότι χωρίζει, στείλτον προς τα δω!
 
Όμορφη και εδώ το Σάββατο, ήρεμο, το απόγευμα έναν καφέ με το Γρηγόρη και το Μιλτιάδη, μετά σπίτι, ελληνική ταινία και ύπνο! Σήμερα δεν θα βγω, μπορεί να πω στα παιδιά να μαζευτούμε σπίτι για καμιά ταινία. Θα δω αν έχω όρεξη!
Οκτώβρη ακόμα κολυμπάς ε; Ζηλεύω. Δεν το συζητώ τι βαθμούς θα έχει εδώ τότε… θα έχουμε ήδη ανάψει την κεντρική θέμανση και θα είμαστε με κουβέρτες… άνευ δευτέρου σώματος... χιχι.

Αν έμενες Ιεράπετρα θα κολυμπούσες όλο το χρόνο!

 
Τι εννοείς πάλι μ’ αυτό: μέχρι να βρω πρόθυμα χέρια εδώ… χμμμ ελπίζω να μην αργήσει.
Μοναδικό φιλί! Με κολακεύεις!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενάκη μου, παρεάκια,
Στράτος, Γρηγόρης, Μιλτιάδης – ο τελευταίος αυτός από πού ξεφύτρωσε;
Βλέπεις, απαιτώ καλή ενημέρωση!
Βαδίζει προς το τέλος του κι αυτό το σαββατοκύριακο...
Γιατί περιφρρονείς ακαδημαϊκά τον Πειραιά; Ρύπανση υπάρχει παντού και στον Πειραιά η αύρα της θάλασσας εύκολα αποδιώχνει τα ανεπιθύμητα σωματίδια. Δεν είπα δα ότι θα πήγαινα να μείνω στη βιομηχανική ζώνη, ε...
 
Χάδι με... διείσδυση (στην έφερα, ε;)
Και φιλιά στον αυχένα,
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Επανέρχομαι στο μήνυμά σου που αναφέρεις ότι πολλοί γάμοι χαλάνε. Κι εγώ με τη φαντασία μου έχω πλάσει καταστάσεις παρόμοιες, δεν γίνεται να μην έχω σκεφτεί όλες τις πιθανές εκδοχές σε μια εξέλιξη σχέσεων, ειδικά από τότε που στον ορίζοντά μου εμφανίζονται τα Γιάννενα…
Όλα αυτά θεωρητικά.
 
Με χάδια ειλικρινά (μην αμφιβάλλεις),
Αλέξης
 
 
από το ημερολόγιο του Αλέξη
Με το που έστειλα το μήνυμα, το μετάνιωσα. Δεν υπήρχε λόγος να αναφερθώ στο δικό μου γάμο. Λίγες μέρες υπομονή και θα τα ακούσει όλα από κοντά ο Ευγένης. Τώρα του έδωσα το δικαίωμα να με αποπαίρνει… Ουφ! Έξι μέρες ακόμα!
 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, κηπουρέ (στο ποίημα δε!)
Καλημέρα (ο καιρός εδώ πολύ καλός, τα σύννεφα ακόμα δεν πέρασαν την Πίνδο)

Το ποίημα "κήπος" είναι ένα καλό παράδειγμα για την ουσία της ποίησης. Ένα αθώο θέμα, λίγη κηπουρική. Στην αρχή σα να μιλάνε τα φυτά στο σύντροφο που ήρθε μετά από καιρό να τα περιποιηθεί. Ο ποιητής, με το νου του (γιατί βρίσκεται πολύ μακριά) βλέπει την όλη σκηνή και διεγείρεται από μια λεπτομέρεια: τα μυώδη χέρια του συντρόφου. Και ζηλεύει τον κήπο που μπορεί εκείνη τη στιγμή να δέχεται τις περιποιήσεις που ο ποιητής ποθεί απ αυτά τα χέρια...

Όπου το ασήμαντο γίνεται σύμβολο του πολύ σημαντικού.
Λίγο ασυνήθιστο - για μένα - ποίημα, αλλά όταν το έγραψα είχα μόλις διαβάσει ότι δούλευες στον κήπο του πατρικού εκείνες τις μέρες, και ήθελα να δώσω στον κήπο μια "θέση" τιμητική.
Μάλλον το πέτυχα.
Από τα αγαπημένα μου ποιήματα...

Φιλικό χτύπημα στον ώμο, φευφγαλέο χάδι, καλή δουλειά!

Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Ο Μιλτιάδης ξεφύτρωσε από το Στράτο, είναι το νέο του πάθος – σχέση… μας τον έχει γνωρίσει. Είναι καλό παιδί όπως είπα. Και στην ηλικία μας. Αν και λίγο περίεργος σε συμπεριφορά... σαν να είναι στον κόσμο του. Αυτό δεν μας πειράζει όμως και δεν μας αφορά.
 
Δεν τον περιφρονώ τον Πειραιά, σου είπα τι λένε, ούτε καν τον έχω γυρίσει ποτέ, μόνο από το λιμάνι έχω περάσει.
 
Εκεί ο καιρός καλός; Έχει μπάνιο το πρόγραμμα; Εδώ άρχισε να βρέχει χτες το βράδυ και από τότε μία αρχίζει μία σταματά... Είχαμε πάει για καφέ και γυρίσαμε με βροχή. Πήγα με το Μιλτιάδη σπίτι και καθίσαμε κάμποσες ώρες, χαζέψαμε τηλεόραση.
 
Για το ποίημα «κήπος», κατάλαβα ναι, τα μυώδη χέρια! Χαχαχα! Έχεις φαντασία όμως! Με τη φωτογραφία μου κοιμάσαι; Διεγείρει όμως ο κήπος, η κίνηση. Μου θυμίζει πως βλέπεις σε μερικές ταινίες σκηνές από κάποιον ιδρωμένο άνδρα που σκάβει ή κάνει κάτι χειρωνακτικά... έτσι για να σε λιγώσει.
 
Για το θεσμό του γάμου στην εποχή μας, τι να προσθέσω παιδί μου εγώ; Αλλά αυτό που λες για το γάμο το δικό σου, δεν θέλω ούτε για αστείο να το ξαναπείς αυτό, ούτε για αστείο. Να το δει και κανένας και να με πει κι αντροχωρίστρα! Για τις φαντασιώσεις σου περί γαμου και χωρισμού, φαντασία δικαιούσαι να έχεις, άπειρη. Αλλά μην εμπλέκεις εμένα στο ρόλο του κακού. Είναι προσβλητική και μόνο η ιδέα ότι με φαντάζεσαι καταλύτη για αρνητικές εξελίξεις στην οικογενειακή σου κατάσταση.
Ώρα είναι να μου πεις πως αντιμετωπίζεις πρόβλημα με τη γυναίκα σου…

Φιλιά και καλημέρα!

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (48)

Τεσσερακοστή ογδοη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (48)

 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Ο χρόνος, ή μάλλον ο χώρος περιορισμένος σήμερα κι αύριο. Υποτεύομαι ιο στον υπολογιστή. Τον δίνω αύριο προς έλεγχο. Μηνύματα σύντομα από το κινητό.
Τα μεσάνυχτα πάντως η ανάρτηση, και μετά ίσως μια ολόκληρη μέρα σιωπή, εκτός από τηλέφωνο.
 
Χωρίς να ξέρω, χαίρομαι για το καλό νέο που επίκειται στα Γιάννενα. Λες να...
Μετά το ρήμα χαίρω (χαίρομαι) θα έβαζα αιτιατική, όχι γενική. Κάνω πέρα ορισμένα στοιχεία καθαρεύουσας.
 
Αυτό που ΔΕΝ κάνω πέρα είναι τα... χάδια. Θερμά πολύ, ανακατεμένα με φιλιά!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη μου! Μόλις γύρισα από βόλτα! Ωραία μέρα, έκανε και ζέστη!
Όχι δεν είναι προσωπικό το καλό νέο! Πρόκειται για τη δουλειά!
Μην ανακατεύεις φιλιά και χάδια… ζηλεύω!
Ετοιμάζεις ανάρτηση;
Φιλάκια!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Το καλό στη δουλειά; Παίρνεις μετάθεση για Αθήνα, μήπως; Ή για Λαμία, έστω, ή Λειβαδιά;
Καλό υπόλοιπο βράδυ!
Χάδια περιποιημένα, τόπαμε...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Το καλό νέο που σου έλεγα αφορά μονο στη δουλειά. Δεν αλλάζει κάτι, απλά στο μέλλον θα γίνουν αλλαγές υπηρεσιακές! Δεν είναι φοβερό, απλά μου έφτιαξε τη διάθεση!
Περιποιημένα χάδια… και μασάζ στα πόδια που κουράστηκαν στο περπάτημα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Καληνύχτα.
Και τα λέμε μεθαύριο.
σσσσ, ύπνος....
Χάδια, φιλιά,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα και τα λέμε.
Βρέθηκε ο ιός;
Θα σκέφτομαι…
Φιλιά!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, Ευγένη μου,
Νά που επανήρθα, ψηφιακά αβλαβής.
Χωρίς στίχους ή άλλα θέματα στο μυαλό – μμμμ, μάλλον κάτι που ξεφεύγει από τη συνηθισμένη καθημερινότητα όταν δεν συνδιαλέγομαι με την οθόνη…
Το καλοκαίρι ακαταμάχητο.
Όλα ωραία. Την περισσότερη ώρα έξω την πέρασα.
Έφηβοι υπάρχουν παντού ακόμα. Με αργό ρυθμό η σχολική χρονιά.
Σε σκεφτόμουνα;
Φυσικά, φυσικά. Και μέσα μου έλεγα: ο τάδε κι ο τάδε, δεν θα ταίριαζε με το Ευγένη;
Κι αμέσως, μια υποψία ζήλειας. Άνθρώπινη αδυναμία. Ή μάλλον η αδυναμία του φίλου που επιθυμεί αποκλειστικότητα, ή που έχει την αποκλειστικότητα και θέλει να τη διατηρήσει.
Πέρασες ωραίο σαββατοκύριακο; Έχω πάντα λίγη δυσκολία στο να φαντάζομαι πώς είναι ο καιρός εκεί στην Ηπειρο. Φθινόπωρο που το καταλαβαίνεις σίγουρα στα πολλά φυλλοβόλα δένδρα. Τα δένδρα να γίνονται σκελετοί. Δεν θα μού άρεσε...
Η ζεστασία όμως στο κρεβάτι, κάτω από τα σκεπάσματα, δύο αναμμένα σώματα, ε... Νά ένα όραμα που με τραβάει, κι ας τρέχω ακόμα, ιδρωμένος, στα βράχια και στις αμμουδιές.
Στο τηλέφωνο αρκετή ώρα μιλούσα/συζητούσα μ’ έναν οικογενειακό φίλο και κουμπάρο μόλις 25. Θυμηθήκαμε τα παλαιά (όχι, να μη σκεφτείς «πονηρά»!). Φίλος αληθινός. Το σώμα του, αρχαίο άγαλμα. Πειρασμός εν κινήσει. Αραιωμένες όμως οι επαφές. Σπούδαζε στην Κρήτη και τώρα είναι στη γύρα για δουλειά.
Μπορείς φυσικά να φανταστείς τους αναστεναγμούς μου, τις αυστηρά κρυφές μου σκέψεις (φτάνει το πάθημα της «Εξιστόρησης», δεν χρειάζεται δεύτερο...)
 
Σε λίγο, εκτάκτως, στο κέντρο.
 
Από... χάδια, πώς πας; Λίγο στερημένος;
ΧΑΔΙΑ λοιπόν, με πολλή ερωτική διάθεση!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Kαλημέρα!
Έκανες παρέα τηλεφωνικά με 25χρονο και μου λες ότι με σκεφτόσουν; Δεν νομίζω… Σκεφτόσουνα τον Κρητικό και την Ελούντα, είμαι σίγουρος. Εκεί που θες να πας και εκεί που σου αρέσει! Θα το καταλάβαινα αν με σκεφτόσουν όμως! Ίσως λίγο χτες το απόγευμα κατά τις 7-8 να με σκέφτηκες, εκεί είχα τα κύματα... Μου έβρισκες και ταίρι από καμιά αμμουδιά; Μάλιστα... και δεν μου έφερες κανέναν; Γιατί;
 
Καλό σαββατοκύριακο είχα, ήρεμο, βασικά βγαίνω πολύ έξω από τα οικονομικά μου και πρώτη φορά θα έχω αδυναμία να πληρώσω διάφορες υποχρεώσεις. Ο καιρός στην Ηπειρο είναι καλός, ζεστός, κρατάει το καλοκαίρι. Τα φύλλα που και που βλέπεις να έχουν τάση προς το κιτρίνισμα… Μπορεί να μην είναι όμορφο το χειμωνιάτικο θέαμα των δέντρων αλλά έτσι είναι ο χειμώνας… όμορφος με τον τρόπο του.  Όπως είπες τα σώματα, κάτω από τα σκεπάσματα…
 
Από χάδια καλά πάω, δεν μπορώ να πω, είχα αποθηκευμένα! Χα!
Σε φιλώ!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, κακόπιστε...
ΔΕΝ σκέφτηκα ούτε προς στιγμή να κάνω ανοίγματα στον Κρητικό (εξάλλου, δεν είναι Κρητικός, στην Κρήτη σπούδασε).
Η Κρήτη, η Σπιναλόγκα; Ναι, σαν τοπίο, σαν πλαίσιο ερωτικό, ναί, το σκέφτομαι. Δεν έχω πάει, αλλά οι φωτογραφίες... Αλλά με προσβάλλεις όταν λες ότι δεν ήσουνα στο μυαλό μου.
Πώς αλλιώς προσπαθούσα να φαντάζομαι ότι θα σου ταίριαζε ο άλφα ή ο βήτα; Σαν αφηρημένη άσκηση συνοικεσίου;
Ταίρι δεν βρήκα - είπαμε, ο παπάς πρώτα τα γένεια του…
 
Απόψε ξεκινάω, στο ιστολόγιο, τα ποιήματα της απουσίας (της απουσίας του συντρόφου).
Και μετά τολμάς και ξεστομίζεις ότι δεν σε σκέφτομαι...
 
Απόθεμα ή όχι, τα χάδια μου για σένα ανεξάντλητα, και θέρμα...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Βρε, μήπως δεν είναι και τόσο γνήσιο το ενδιαφέρον σου να μου βρεις ταίρι. Ωραία λόγια.  Άστα αυτά.
Έτσι δεν είναι πονηρούλη; Δεν σε προσβάλλω καλό μου, θέλω να δω πόσο πιστός μου είσαι! Φουντώνει ο διαδικτυακός έρως και η ζήλεια καλύπτει το απλό παλαιό ενδιαφέρον. Χεχεχε! Τα παραλέω! Και πού θα μου έβρισκες ταίρι ηλαδή; Από Αθήνα σε δέμα συστημένο για Γιάννενα;
Ε βέβαια, θάθελες να την πέσεις σε θεοσεβούμενο νεαρό που δεν δέχεται πολλά περί ομοφυλοφιλίας. Το παίζουν άγιοι και όταν στήνονται στα πηλιορείτικα ρυάκια και τα δάση, τα ρίχνουν στους πειρασμούς του διαβόλου. Ξέρω ένα παιδί, σαν πρόσωπο μόνο, μια και είναι φίλος της ξαδέρφης μου, που είναι ομοφυλόφιλος αλλά ακολουθεί τις γραφές και τα λόγια του Θεού και κοντεύει να τα παίξει, αφού οι επιθυμίες του έρχονται σε αντίθεση με τα λόγια του Θεού. Δεν πιστεύω να έχει αναθεωρήσει. Αυτοί μπορεί να σκέφτονται ότι λες το σωστό, αλλά κατευθείαν απορρίπτουν τα αντίθετα με τα πιστεύω τους.
 
Σε τρεις εβδομάδες θα έχω κι ένα σεμινάριο, βασικά τρία είχα δηλώσει αλλά δεν ξέρω αν θα με πάρουν. Θα δούμε… Το ένα που μ’ ενδιαφέρει αρκετά είναι στη Θεσσαλονίκη. Αν με πάρουν εκεί θα γλυτώσω ορισμένα έξοδα – ας είναι καλά κάτι παιδιά που γνωρίζω εκεί. Άσε... 
 
Τα φιλιά μου!
Από τα αποθέματά σου!
Καλημέρα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Η ανάρτηση του πρώτου ποιήματος «της απουσίας του συντρόφου» μέ συγκίνησε ίσως λίγο περισσότερο από τόσες άλλες αναρτήσεις.
Το πρώτο ποιήμα που έγραψα για σένα, το είχα γράψει λίγο στην τύχη, για να αποδείξω – καί σε σένα καί στον εαυτό μου – ότι μπορώ και γράφω καλό στίχο για οποιοδήποτε θέμα. Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ την εξέλιξη της φιλίας μας, την όλο και στενότερη, αν κι από απόσταση...
Όταν όμως έφυγες για Πάτρα, και μέρες δεν είχαμε επικοινωνία, ήταν διαφορετικό. Το πρώτο ποίημα της απουσίας σου, το έγραψα από εσωτερική ανάγκη, όχι για να αποδείξω ό,τιδήποτε...
 
Για κοίτα, τρεις μήνες μόνο πέρασαν.  Τόμους ανταλλάξαμε, και τα ποιήματα ακολουθούν το ένα πίσω από το άλλο. Το μέλλον, πώς το βλέπεις;
 
Αισιόδοξο ξεκίνημα μιας μέρας, έτσι;
Έχουμε την (πλούσια) φαντασία μας και τις ακόμα πλουσιότερες φαντασιώσεις.
Μετουσίωση, πότε;
Σφιχτά χάδια, απαλά υγρά φιλιά, Ευγένη μου,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Με συγκινείς βρε, με αυτά που μου λες! Είδες τι κάνει η απουσία; Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο δύσκολο. Είσαι ευχαριστημένος από την εσωτερική αυτή ανάγκη που σου έβγαλε στίχους ή μήπως το βλέπεις σαν αδυναμία; Τότε ήταν η αρχή, τώρα τη λες στενή σχέση,  στενή με την έννοια της καθημερινής γραπτής επαφής, ναι, έτσι ίσως. Εσωτερική ανάγκη η ποίηση... Το ποίημα στο «κρεβάτι ξένο»… εκεί σαν να πονάει…
 
Το μέλλον; Αβέβαιο με πινελιές αισιοδοξίας! Είμαι αισιόδοξος εκτός από κάποιες στιγμές ρεαλισμού. Αναγκαίες για να σε κατεβάζουν από το ροζ συννεφάκι σου.
 
Κι αν απελπίζεσαι πραγματικά, υπάρχει το Άγιο Όρος, όπως μου είπες κάποτε! Αλλά γιατί να μην αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα; Η μήπως θα περνούσες καλύτερα με τους ρασοφόρους; ε; Πονηρέ!
Εποικοδομητική συζήτηση έχουμε! Τα ξεχνώ και κοιτάζω έξω, έχει καταπληκτική μέρα! Το μεσημέρι έχω κλείσει κούρεμα!
 
Φιλιά πολλά!
Χάδια επίσης!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενάκη μου,
Ωχωχωχ! Πρώτη φορά μου στέλνεις καί φιλιά καί χάδια.
Σου τρώει το χέρι σου, ε...
 
Κι άλλα σεμινάρια; Ευκαιρία για έμπνευση! Θα ρέει πάλι ο στίχος.
Είχα την εντύπωση ότι το δημόσιο καλύπτει όλα τα έξοδα, και πληρώνει μάλιστα εκτός έδρας...
 
Εμένα όμως, εν σεμιναρίω, μή με λησμόνει, ε...
Χάδια και φιλιά, ξέρεις πού...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Πρώτη φορά σου στέλνω φιλιά και χάδια; Είδες αλλάζουν κάποια πράγματα... χεχε!
 
Για το σεμινάριο, δεν ξέρω ακόμα. Τελευταία στιγμή αποφασίζουν. Είναι προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την Ευρώπη, από εκεί τα χρήματα και καλύπτουν μόνο στέγαση και σίτιση και αυτό μόνο όταν είσαι πάνω από 50 χλμ από τον τόπο διαμονής. Εκτός έδρας και οδοιπορικά δεν έχουμε, από την τσέπη μας εννοείται... δεν με νοιάζει όμως. Μαθαίνεις και κάτι και βλέπεις και άλλο έναν τόπο.
 
Α ναι, καλά κάνεις και το παίζεις άψογα στους συγγενείς. Το ίδιο και εγώ, αλλά με τη φαντασία μπορείς να παίξεις όσο θες... Αξίζω κάτι καλό, λες... να δούμε, θα βρεθεί;…
 
Σήμερα κάναμε μια νέα γνωριμία, ο Στράτος έφερε το νέο του αμόρε... 27 είναι αυτός. Θυμήθηκε μετά από χρόνια ότι έχει να τελειώσει τη σχολή του. Είναι από Παραμυθιά. Καλό παιδί φάνηκε, αταίριαστοι όμως σαν ζευγάρι.... Αυτά για σήμερα, γύρισα από τον καφέ, είδα μια σειρά στην τηλεόραση και τώρα ετοιμάζομαι για ύπνο... νυστάζω.
 
Φιλιά πολλά!
 
Όχι δεν ξέρω πού τα φιλιά και τα χάδια, και δεν θέλω να μάθω... γιατί θα οργιάσει η φαντασία!
Καληνύχτα!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
 
Τα χάδια προς τα δω, μην τα σταματήσεις – γλυκάθηκα κι εγώ...
Γιατί δεν θέλεις, ή δεν δείχνεις να θέλεις να δεχτείς ότι τα δικά μου χάδια και φιλιά ακριβώς αυτό επιδιώκουν: να σε ερεθίσουν ευχάριστα, να σε διεγείρουν, να σε οδηγήσουν σε οργασμό;
Παραιτείται κανείς από μια δυνατότητα ηδονής;
 
Χάδια λοιπόν εκεί... που σου αρέσει, και φιλιά γλαρά!
Καλή όρεξη, καλή ξεκούραση.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη μου!
 
Γλυκάθηκες από μίας φοράς χάδια; Χεχε! Ώστε τα δικά σου χάδια αυτό επιδιώκουν ε; Ήμουν σίγουρος... Γιατί να παραιτηθεί κανείς από δυνατότητα ηδονής; Όχι βέβαια... αυτά δεν πρέπει να τα χάνεις..
 
Φιλιά τι; Γλαρά; Τι λέξη είναι αυτή; Μισό λεπτό να ψάξω λεξικό… Μόλις τη βρήκα, μάλιστα... ωραία, δεκτά επίσης!
Καλή ήταν η ξεκούραση, ακόμη ξεκουράζομαι…
Καλό απόγευμα!