Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Διακοπές !

Για 6 μήνες τώρα έχουν αναρτηθεί καθημερινά εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Λίγες μέρες διακοπών δικαιολογούνται, νομίζω, για να ανασάνει λίγο ο ποιητής.
Νέα ποιήματα – μάλιστα μάλιστα, νέα έμπνευση δημιούργησε νέα ποιήματα, που η ανάρτησή τους δεν θα αργήσει.

Σε 20 μέρες η νέα αυτή σοδειά!





Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011


ΣΤΟΝ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΦΥΛΗ 

γυφτόπουλο δεκάξη-δεκαεφτά,
των λυγερόκορμων νέων της φυλής του ο ομορφότερος,
μελαχροινός, σαν ο ήλιος μόνο γι' αυτόν να καίει,
κατέβηκε στη θάλασσα, βούτηξε,
βγήκε σαν χάλκινος θεός,
κι αναποφάσιστος ανάμεσα στον πόθο και το πώς,
έρχεται αργοσάλευτα βράχο-βράχο πιο κοντά μου,
και στα κλεφτά χαϊδεύεται.

σε μια ανάσα απόσταση έφτασε
κι ακόμα με ζυγίζει.

κι όταν αναπάντεχα ταυτόχρονα
τα διερευνητικά μας χέρια, τρέμοντας, σμίγουν,
στο σφίξιμο το αμοιβαίο, το ηδονικά αργό,
τα μαύρα του μάτια κλείνει, και μ' ένα βήμα ακόμα,
στόμα προς στόμα,
παραδινόμαστε.



ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ

παρά τα ατίθασά του χρόνια
ήταν περιποιητικός πολύ,
ωραίος στο πρόσωπο, ως την υπερβολή !
τέσσερεις φορές τον φώναξα κοντά μου
- για το αλάτι, για κρασί, για δεύτερο ποτήρι νερό,
για κάτι ασήμαντο ακόμα -
για να τον βλέπω να κινείται στην άδεια σχεδόν αίθουσα
με άλλου χώρου παράστημα :
μηροί, μέση, κι ώμοι του ήλιου.
το στόμα μου σκλήρυνε με το που πλησίαζαν
τα χέρια του με το νευρώδη καρπό,
όταν, με θερμή χάρη, στα μάτια το χαμόγελο,
στο τραπέζι ερχόταν, για να φέρει τα ζητούμενα.
και τρώγωντας αφηρημένα, με γεύσεις άλλες
με αισθήσεις αιχμάλωτες, πυρετωδώς σχημάτιζα
λέξεις, ερωτήσεις που εύλογα ή μή θα μπορούσα να του κάνω
για την επαρχιακή αυτή πόλη, ερωτήσεις πονηρές
και λόγια που τ' άλεχτα εννοούν...

και χορτάτος σαν μέσα από όνειρο,
με την πρώτη απερισκεψία του κρασιού,
ξανά τον φωνάζω, και
κύμα το αίμα στο κεφάλι μου,
στο στόμα το γνώριμο αψυτέντωμα,
όπως, πρόθυμος πάντα, αλλά τώρα κυρίαρχα νέος
και συνειδητά επιθυμητός
με βήμα περιπαιχτικά αργό καταπάνω μου έρχεται.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

όπου νέα οικοδομή,
τα βήματά μου σοφά επιβραδύνω.
από μακριά, με βλέμμα ζωγράφου
τους νέους οικοδόμους να δώ.
κάτω από τα ρούχα της δουλειάς, τα λίγα άλλωστε,
να μαντέψω ζωντανών κούρων μέλη μελαχροινά,
σώματα-κράχτες του έρωτα, προκλητικά διαθέσιμα
στ' άπληστα μάτια μου του θαυμασμού.

όπου νέα οικοδομή,
κι όσο πλησιάζω,
τα μάτια μου με πύρινο δέος το νεώτερο,
τον ομορφότερο των οικοδόμων αναζητούν,
το σώμα-ποίημα, που με τις κινήσεις του των άλκιμων μυών
παραπέμπει σε όνειρα, όνειρα συνεύρεσης,
όνειρα συμμετοχής σε συμπλέγματα εναγκαλιασμού
με διέγερση εξαντλητική του κάθε ηδονοφόρου πόρου.

όπου νέα οικοδομή,
σε μυριάδες σαν κι εμένα άνδρες
επιθυμίες αναβλύζουν - που όνειρα θα μένουν.



ΕΠΑΘΛΟ

από τους δυό με είδε ο νεώτερος - που γνώριζα,
και σ' ένα νεύμα του, υπάκουα
συνωμοτικά κολυμπώντας χωρίς παφλασμό
αποκακρύνθηκα
με έκπληξη και πικρία.

τί κι αν μέρες πριν το νεαρό αυτό
τα μάτια μου, καίγοντας, είχαν σημαδέψει
στην απόμερη ακτή…
σ' απόσταση λίγων μέτρων το σώμα του
- νεαρού πολυαθλούμενου το σώμα -
για ώρα, με καυτές ματιές,
με συρτά χάδια, τυχαία τάχα,
στις θηλές μου, στους μηρούς, κι αργά-ηδονικά στην ήβη,
συνεσταλμένα αρχικά, αναίσχυντα δηλωτικά στο τέλος,
την προσοχή του ζητιάνευα,
μα αγέρωχα αλλού το βλέμμα του.
ουδέτερα, αδιάφορα με κοίταξε μια-δυό.
κι απομακρύνθηκε.

όπως τώρα απομακρύνθηκα εγώ.
κι η απορία να με λιώνει: πώς μ αυτόν,
μ' αυτό τον άχαρο το μεσήλικα,
κι όχι με νέο της ηλικίας του σχεδόν,
σφρίγος με σφρίγος, η χαρά του ματιού
για την καλλίγραμμη μέση αλλήλων,
τα ίδια τα αρωματικά τα χνώτα,
ίδια αντοχή επάλληλα, ίδιος γνώριμος ρυθμός:
με μένα, γιατί όχι;

σήμερα, ωριμότερος ο ίδιος,
τί κι αν χωρίς παραδοχή του χρόνου, ατέρμονα νέος,
τα τότε κατανόω.
η ανάμνηση δεν πληγώνει πια:
νεαρός, ωραίος σαν λίγοι απόψε ο σύντροφος,
στην άρνηση της φθοράς, έφηβος το έπαθλο !



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Σήμερα δύο ποιήματα όπου διαφαίνεται η ωριμότητα, όχι της επιθυμίας, αλλά της προσέγγισης, ειδικά όταν η συνάντηση είναι τυχαία.




Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011


ΝΕΑ ΓΕΝΕΑ

τα αγόρια των ένδεκα
που παίζουν στις γειτονιές
ποδόσφαιρο, κυνηγητό,
με κρυφή συγκίνηση τα κοιτάζω, τα ζηλεύω, τα παρατηρώ.
σώματα προεφηβικά, με κάτι απ τη χάρη την επερχόμενη
των πελώριων ερωτηματικών στα μάτια,
τη χάρη των ιερών αγαλμάτων κατ εικόνα κι ομοίωση,
τη χάρη τη τραχειά των πρώτων σκληρών μυών.

μα ανυπόμονος δεν είμαι.
τα χρόνια κυλούν,
κάθε καλοκαίρι νέα παλικάρια θεριεύουν στις ακτές και δρούν,
νέα μάτια με ζωηράδα ύποπτη
απάντηση γυρεύουν, μέθη δυνατή, τα χάδια τα παράτολμα
στην άμιλλα για την κατάκτηση κι άλλης
κι άλλης ηδονής.






Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.





Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011


ΩΡΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ 

το πρωί προχωράει προς μεσημέρι.
αναποφάσιστος, άδειος από διάθεση,
παρακολουθώ τον ήλιο να καίει το δωμάτιο,
το δωμάτιο να χάνει χρώμα και ηχώ,
κι εγώ να περιμένω,
να περιμένω,
να μήν περιμένω πια.

δεν θάρθει.  τί θα κάνω ;

έξω, παρέες αργοπορημένα ξεκινάν για θάλασσα,
ελαστικοί δρασκελισμοί χαμένων αθλητών, υπεροπτικές φωνές.
μέσα από τη σκόνη του παράθυρου
μετράω πέντε σώματα λαχταριστά ευκίνητα,
αρμονία κίνησης και μορφής,
πέντε νεαροί, ο ένας τους - ο ωραιότερος -
ηλιοχαρής, ήδη μισόγυμνος.

τα μάτια μου έντονα τον αφομοιώνουν,
οι λαγόνες μου έντονα τον καλούν.

κι η παρέα των αγοριών περνάει,
με πονηρά σκουντήματα,
με άκρα ανεμελιά.

χωρίς να βρώ τη δύναμη, ορμητικά τη δύναμη
να φωνάξω : παιδιά περιμέντε, έρχομαι κι εγώ !



ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ

κι όπως το βράδυ προχωρούσε στη νύχτα,
και πρόσωπα και λόγια ζωήρευαν,
πιο ελεύθερο το γέλιο, άπληστη γουλιά το κρασί,
νοητά σε απόσταση από τους άλλους, αναρωτιόμουνα
με πόσους, ή με ποιούς, με ποιόν απ αυτούς
θα ήθελα το ξημέρωμα να με βρει στο ίδιο κρεβάτι,
με ποιόν, με ποιούς ν' ανταλλάξω
λόγια ύπουλα, βλέμματα αβέβαια διερευνητικά,
ένα χέρι σκόπιμα σφιχτά στον ώμο,
με ποιόν θα έμπαινα στο απρόσωπο δωμάτιο,
από ποιόν ν' αντλούσα ηδονή, ηδονή σπάταλη,
σπίθες οριακές
μυς για μυς που να μην τρέμει από άκρατη αποδοχή
του άλλου,
σε ποιόν, αλήθεια, να παραδοθώ ;

αλλά απ την απομόνωση του ηδονιστικού οράματος
μ' απέσπασαν φωνές και γέλια, ξαναγινόμουνα
μέλος της παρέας, και γέλασα το ίδιο δυνατά με όλους, χωρίς να ξέρω,
από ανάγκη να επανενταχτώ, χωρίς να ξέρω το αστείο.

χωρίς να ξέρω ότι το αστείο εσένα αφορούσε,
το αθλητικό σου σώμα, κάτι υποψίες, κάποιο λογοπαίγνιο διφορούμενο,
το αθλητικό σου σώμα,
που αργά, πολύ αργά τη νύχτα,
απελευθερωμένο από φόβο κι αιδώ
και σαν δύσπιστο ακόμα στην ανακάλυψη ανύποπτης ηδονής,
ως το πρωί, αλύπητα, εξαντλητικά σχεδόν βάναυσα,
απ το δικό μου υποταγμένο σώμα, την ολοκλήρωση την καταδική του
θα ζητούσε.




Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011



 
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

μπαίνοντας στην αίθουσα
αμέσως τον είδα.
αλλά σαν από συστολή για τον πολύ κόσμο,
πήρα τους πίνακες με τη σειρά, υπομονητικά, με επιτήδευση,
και κάθε λίγο, τάχα για να ξεκουράσω το μάτι μου,
γύριζα με ένα βλέμμα γενικό και κάρφωνα, για δευτερόλεπτα,
αυτό τον ένα πίνακα, το γυμνό αγόρι.

γλιστρούσαν χρώματα, θολές παραστάσεις,
έργα όλα αξιόλογα, αισθησιακό όμως άλλο κανένα,
κι όταν, μετά από καθυστέρηση εύλογη,
βρέθηκα μπροστά στον πίνακα,
ένιωσα, σαν μέσα από ποίημα, όλη τη θερμή μεταδοτικότητα
της εικόνας, τη γοητεία των γραμμών, το κρυφό μήνυμα.
κι έμεινα ώρα πολλή,
συνεπαρμένος απ την εκλεκτή τύχη του ζωγράφου,
κοινωνός στην τέχνη του και τη ζωή.

και είχα αποξεχαστεί,
όταν τυχαία παρατήρησα τη σκιά που στεκόταν δίπλα μου
και μ' εμπόδιζε.

τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν
κι αναπάντεχα ο πίνακας σκοτείνιασε και
το φώς το έξοχα αισθησιακό απ το πρόσωπο του γυμνού αγοριού
έπαλλε στα μάτια του διπλανού νεαρού επισκέπτη.
αίθουσα, πίνακες, κόσμος, υποχώρησαν.
με τα μάτια μας ακόμα χαϊδεύαμε τη σάρκα του πίνακα,
την ιδανική προσφορά του γυμνού σώματος,
ενώ πυρετώδη όνειρα, σαν αστραπή τα πελώρια ερωτηματικά
της ανταπόκρισης ή μή
ταλάνιζαν τα κρεμασμένα χέρια μας,
τυφλός πόθος, στόμα ξερό,
ως το λυτρωτικό αμοιβαίο χαμόγελο αμέσως μετά.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Στην «έκθεση ζωγραφικής» η συγχυση ανάμεσα σε πίνακα και νεαρό επισκέπτη.


Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.


Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011


ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ

το λιβάδι :
από τα λίγα μέρη με αντίκρισμα ερωτικό μακριά από τη θάλασσα.
είχαμε πέσει στο πράσινο ακόμα χορτάρι του πρώιμου καλοκαιριού.
ποώδεις άκρες χάϊδευαν τα γυμνά μας χέρια, το λαιμό μας,
σε λίγο το γυμνό μας στήθος,
και την πλάτη μας προκλητικά έγλειφε ο ήλιος.

πληρότητα η ζωή, με το φίλο σου πλάι σου τέτοια μοναχική ώρα !

η φύση ήταν όλο ένταση. 
νους και σώμα κινούνται ανήσυχα.
ένταση απλώνεται. 
εικόνες επιθυμιών πρωτόγνωρες ανάβουν.
τάχα πως δεν χορταίνω το θαυμάσιο γύρω μας τοπίο,
κρυφοπαρατηρούσα τους μυς σου τους ηλιόχυτους...
λέγοντας και γελώντας καπώς άσχετα.

τους μυς σου τους ηλιόχυτους των ώμων,
της πλάτης σε καμπύλη τέλεια, ως τη ζώνη σου.

κι ας έλεγαν τα χείλη μου λόγια ανάλαφρα,
τα μάτια μου βάραιναν, θολά βάραιναν, και το στόμα μου
γέμιζε ήδονή, γέμιζε ηδονή τόση
που έπαψα λόγια να προφέρω.

κάτω από το σώμα μου το λιβάδι είχε γίνει η πιο ηδονική κλίνη.
βαριά, οδυνηρά δυνατά χτυπούσε η καρδιά μου στη σιωπή !

τότε μίλησες εσύ.
ταραγμένες φράσεις, τις έλεγες ανάλαφρα και χαμογελαστά.
ταραγμένα λόγια, και δεν κατάλαβα ο έρημος,
πως ίδια ήταν η ταραχή και των δυό, ίδια θολή ματιά,
ίδια η ροή της ηδονής στο στόμα,
ίδια η λαχτάρα και των δυό για στενότερη επαφή, ίδιος ο καημός.

ήθελα να σ' αγκαλιάσω, μα φοβόμουνα.
ήθελες να μ' αγκαλιάσεις, μα φοβόσουνα.

κρατούσαμε τη μοίρα στα χέρια μας, μια μοίρα κοινή,
δευτερόλεπτα μόνο:

αλλά μπροστά στο αβέβαιο: μην τραβηχτεί ο άλλος,
μη σπάσει ο ψυχικός δεσμός χρόνων, και φωλιάσει ντροπή
σε κάθε μας λόγο, από αύριο σε κάθε μας κίνηση,
με κόπο ανείπωτο, κλείσαμε τα μάτια, είπαμε όχι,
και η μοίρα, ανελέητη, προσπέρασε...



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Ποίημα σημαδιακό το σημερινό.
Αν τότε μεγαλύτερη ήταν η τόλμη, πιο ειλικρινής η εκμυστήρευση φίλου προς φίλου, σ’ αυτά τα ευαίσθητα εφηβικά χρόνια, μπορεί η ζωή να είχε πάρει άλλη τροπή.
Ποίημα βίωμα... 


Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

ΟΤΑΝ ΘΑΜΑΙ ΠΕΝΗΝΤΑ

όταν θάμαι πενήντα,
κι αμέσως σαν ν' ακούω τα λόγια του καθηγητή μας
που, σαραντάρης πια, σε μια διφορούμενη παρατήρησή μου,
με ύφος πολύ φυσικό μας αντέτεινε, πως σε κάθε ηλικία
νιώθει κανείς το ίδιο καλά.
αυτό το "καλά" ίσως να το τόνισε διφορούμενα, γιατί
στο επόμενο διάλειμμα
ανεκδοτολογικά συζητούσαμε τα παιδιά
αν θα είχε στύση ακόμα αυτός, και τί στύση θα ήταν αυτή,
σαραντάρης άνθρωπος, ευπαρουσίαστος μπορεί, αλλά σαραντάρης.

τα σαράντα μας φάνηκαν τότε σαν το τέρμα
των συναισθημάτων, το τέρμα του ερωτικού σκιρτήματος.
το τέρμα της ομορφιάς, οπωσδήποτε το τέρμα της ομορφιάς
του σώματός μας (ποιός από μας τους δυό κρυπτερωτικά θα
κοίταζε ποτέ έναν πενηντάρη ;)

όταν θάμαι πενήντα,
το πονηρό σου χαμόγελο εκείνης της στιγμής του διαλείμματος
θα βλέπω μπροστά μου πονηρό.
το πονηρό σου χαμόγελο, όπως αργότερα κατάλαβα,
τότε ακόμα ένα αθώο αίνιγμα:
δεν είχαμε αποτολμήσει να εξερευνήσουμε την αμοιβαία κλίση,
που έξοχη προθυμία θα κατέληγε, αν τολμούσε ο ένας απ τους δυό.
όχι: λέγαμε τότε για ιδανική φιλία και κοινωνία ψυχής.

τα σώματά μας - παρά τις στύσεις - χρόνια έμειναν ανέπαφα.

όταν θάμαι πενήντα,
πόσο θα με πληγώνει ακόμα η συναίσθηση του χαμένου χρόνου,
του χαμένου θησαυρού ;



ΑΥΤΟΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

με αυταρέσκεια στον καθρέφτη
αναίτια τη λέξη σφρίγος σκέφτηκα,
σφρίγος, σφριγηλός.
και για πρώτη φορά από τα πρώιμα εφηβικά μου χρόνια,
βάλθηκα να εξετάσω με περίσσια προσοχή το είδωλό μου.

κι ατέλειες, μικροατέλειες αρκετές
μου μείνανε μεμιάς.

ήμουν έτσι πάντα;
ή κυλάει ο χρόνος βλοσυρά;
πώς με βλέπουν, με τί φίλτρο ηδονικής παραζάλης
με πλησιάζουν πρόθυμα τα λυκειόπαιδα;
είμαι δεν είμαι νέος, λεπτός, ελκυστικός;
- αθλητικό παράστημα η γενική εικόνα,
στην αμμουδιά με αρκετούς εφήβους παραβγαίνω. -
πότε γυμάστηκα συστηματικά την τελευταία φορά;
γιατί, μα γιατί τα τόσα ερωτηματικά,
η ξαφνική αμφιβολία, γιατί;

ο καθρέφτης, με ευφράδεια μοναδική, αδιάκοπα ρωτούσε.

αποσπάστηκα ανόρεχτα
και σεμνά σχεδόν ντύθηκα.

ο ύπνος ο απογευματινός είχε χαθεί.
θα πήγαινα στη θάλασσα, αμέσως.
θα πήγαινα στη θάλασσα, αγέρωχα να κοινωνήσω το γυμνό μου σώμα
με όσο γίνεται περισσότερο ήλιο νεανικό.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Σήμερα δύο ακόμα ποιήματα με θέμα τη (μελλοντική) φθορά της αλκής του σώματος. Ποιός δεν έχει προβληματιστεί με το πέρασμα των χρόνων;




Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011


ΦΘΟΡΑ 

τότε ήταν αλλιώς.
με αφέλεια εφηβική
διάλεγα και πλήγωνα,
γευόμουνα τ' άκρατα νειάτα των συντρόφων μου
με τα κριτήρια του ιδανικού ωραίου, με τα μάτια μου να συγκρίνουν
αγάλματα ακρωτηριασμένα, αλλά τόσο εύγλωττα ερωτικά, με τα σώματα
που απελπισμένα πολλές φορές, γύρευαν ένα σημάδι μου, την αφή μου.

κι ο τυχερός, τυχερός.

για τη δική μου τύχη του εκλεγμένου, πολύ αργότερα
θ' αντιλαμβανόμουνα το ειδικό βάρος των δεκαπέντε, των δεκαέξι, των
δεκαεφτά μου χρόνων.
στην πρώτη αμφιταλάντευση, κι αργότερα ακόμα, στην πρώτη άρνηση,
στην πρώτη απαίτηση για κείνη ή άλλη στάση, για κείνο ή άλλο ρόλο,
στην πρώτη νύξη για πληρωμή.

κι έμαθα να σκέφτομαι
σταδιακά όλο και εντονότερα,
πως θα φτάσω τα πενήντα κάποια ώρα,
και τότε η τύχη μου θάναι εξαιρετική
αν όσοι τώρα συγκαταβατικά, σαν από περιέργεια και μόνο, καταδέχομαι,
στο απελπιστικά επίμονο, ικετευτικό μου βλέμμα, τότε,
- από ποιά παρόρμηση αράγε ; -
ανταποκριθούν...



ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ

με τα χρόνια θα γεράσω.
το πρόσωπό μου, από επιθυμητό,
τα χείλη μου, από προκλητικά,
η ματιά μου, από θερμά πονηρή,
θα χάσουν αργά-σταθερά την ερωτική τους λάμψη.
οι τότε νέοι, από ευθύ φωτεινό βλέμμα νέου
θα αναθερμαίνονται ξανά και ξανά.

με τα χρόνια, θα γεράσω.
αλλά όσο μπορώ
θα κρατάω το πνεύμα μου νεανικό,
το σώμα μου ευλύγιστο, όσο μπορώ το σώμα μου
τουλάχιστο σωστό, ερωτικά αποδεκτό.

για να μην καταντήσω στο ψυχρό "πόσα θες;"
για να μην καταφύγω,
σοφός ίσως ναί, αλλά διψασμένος όσο ποτέ
για ένα έστω άγγιγμα,
στα αρχαιολογικά μουσεία, όπου τ' άγια τ’ αγάλματα,
όπου οι κούροι,
για ν' αποθαυμάζω τα σώματα περασμένων περιπτύξεων,
στο μάρμαρο να καθηλώνομαι
να αποθαυμάζω
την αιώνια άνοιξη του έρωτα στην ήβη των παλικαριών.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Σήμερα δύο ποιήματα με θέμα τη (μελλοντική) φθορά της αλκής του σώματος. Ποιός δεν έχει προβληματιστεί με το πέρασμα των χρόνων;




Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011


ΑΤΟΛΜΙΑ

κατηφόρισα στη νύχτα
από το φως στη νύχτα,
με τα φώτα στην πλάτη μου βαρειά,
και στην πλάτη του αγοριού μπροστά μου
δύο μόλις βήματα.
κι η νύχτα όλο και πυκνώνει
και το αγόρι κατηφορίζει
με το βλέμμα μου φωτιά στην πλάτη του
στο σβέρκο του, στα χέρια του,
στο βήμα του, δυό βήματα μπροστά μου.
οι δρόμοι σκοτείνιασαν ακόμα πιο πολύ.
πού θα με οδηγούσε το αγόρι αυτό;
σε ποιο ποτάμι επιθυμιών;
σε τί διεγέρσεις αναμονής;
σε τί εκπλήρωση;
αν υπήρχε, αν υπήρχε τόση δα
τόλμη... 



ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΓΥΜΝΟΣ

με το γυμνό μου σώμα τα πηγαίνω καλά !
οι παραλίες οι σχεδόν έρημες το στοιχείο μου,
βραχοσχήματα στον ήλιο, στον ίσκιο, στηριγμένα δω κι εκεί
σ' απλωσιές άμμου.
ω ναί, σε τέτοιο κλειστό κόσμο με το γυμνό μου σώμα τα πηγαίνω καλά !

στην άμμο ανάγλυφα ριγμένος σαν αστερίας,
συνουσιάζομαι με τη γή.
στο λείo βράχο απλωμένος, μύες σκληροί σ' επιφάνεια χωρίς απόηχο,
συνουσιάζομαι με την ύλη.
στη θάλασσα μιας άλλης δίψας γνώριμος κολυμβητής,
συνουσιάζομαι με το χρόνο.
στον ήλιο το γαλάζιο, ηδονικά τα μάτια κλειστά,
συνουσιάζομαι με τον έφηβο ουρανό.

ω ναί, με το γυμνό μου σώμα τα πηγαίνω καλά !

κι αν σκέφτομαι το αύριο, φευγαλέα, αφηρημένος
από την ίδια την πληρότητα του χορτασμού,
από την κόπωση που σε κάνει γλυκιά ν' αναπολείς,
προκλητικά, σαν αντίδραση κιόλας στο καταλάγιασμα της ηδονής,
το αύριο:
μέρες, μήνες, χρόνια πολλά μετράω

σε ζάλη αντιπερισπασμού.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.






Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011


ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

φεύγοντας απ τη θάλασσα,
με το αβέβαιο βήμα νωπών ηδονών,
στο μικρό ύψωμα στάθηκα να δώ
τη σιωπηλή ράχη των βράχων,
τα στενά περάσματα του πειρασμού,
και το γαλάζιο, το γαλάζιο το απέραντο,
το γαλάζιο τον κόσμο, ώρα μεσημεριού.

και στεκόμουνα κει με δέος και λαχτάρα.
γοητευμένος, σαν νάταν νέο τοπίο της ζωής μου,
η αναζήτηση του έρωτα μόλις σα νάρχισε.

στεκόμουνα κει με δέος και λαχτάρα
κι επιθυμία αιχμηρή,
όταν νέος, έφηβος κραταιός - μυώδεις ώμοι ξανθοί στο φώς -
αθόρυβα προσπέρασε.

θα μείνω.
θα κατεβώ ξανά στα βράχια, σε γλώσσες αμμουδιά
ίσα για δυό.
θα ξαναφορέσω το φυσικό μου ρούχο,
δίπλα στη θάλασσα, το φυσικό μου σώμα.
θα εκλιπαρώ.  θα γίνω πάλι το ζώο
που λέγεται άνθρωπος πριν τον αγγίξει
ερωτικά στο έπακρο άνθρωπος άλλος.



ΜΥΗΣΗ

των αγοριών οι παρέες
στους δρόμους, στις πλατείες,
με τί τίναγμα του κεφαλιού αλαζονικό φωνάζουν,
με τι αυθάδεια ανοιξιάτικη τα μάτια τα πύρινα
καρφώνουν στους γύρω
και ερωτικά προκαλούν !

αλλά όταν στην πιο έρημη γωνιά της ακτής
βρεθεί το αγόρι νεόγυμνο, χωρίς τα ρούχα τα σκληρά
του έξαλλου ανδρισμού - μικρός που φαίνεται,
με τα γλυπτά του χέρια κρεμασμένα χαμηλά -
και τ' ακροδάχτυλά μου τα έμπειρα
την παρθένα του θηλή περιαγγίζουν,
πόσο σεμνά ρωτάει, με πόση αγωνία από φόβο κι επιθυμία,
ποιά ηδονή ανυποψίαστη του επιφυλάσσεται,
ως πού θα φτάσουμε ;
ποιά η νομή των ηδονών ;

κείνη την ώρα, νηφάλια σχεδόν, πανάρχαιη μύηση ξεκινώ.
με κατανόηση πολλή, αργά χαρίζοντας
λεπτές αποχρώσεις στοργής κι ηδονής,
του έρωτα ανδρών κι αγοριών νέο θεό δημιουργώ.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Σήμερα δύο ποιήματα όπου η θάλασσα παίζει το ρόλο της τον αρχέγονο...




Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011


ΤΟ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟ ΚΑΛΟ

από πρωί νωρίς τη μέρα εκείνη
άδεια τα μουσεία μας:
οι μαρμάρινοι έφηβοι μετουσιώθηκαν,
βγήκαν στους δρόμους.
και δρόμοι, πλατείες, οι κήποι του κέντρου,
τα ιερά άλση
αντηχούσαν από την ομορφιά τους,
από ήρεμα ή πονηρά χαμόγελα.
αχ, τί άσεμνη επίδειξη, θα είπαν μερικοί,
και τί ταραχή απειλεί την πόλη, τις κόρες μας,
τα αγόρια μας,
αν άμιλλα ευγενική τους έκανε να βγούν στον ήλιο
γδυτοί να σμίξουν
με τους νεοφερμένους.

πού πάμε;

άλλοι λέγανε πως οι Ελληνίδες
παν δεκαπέντε δεκαέξι χρόνια τώρα,
με έμπνευση κοινή
γέννησαν πάλι θεούς και ήρωες,
πως οι αρχαίοι θεοί μας γυρίζουν στον Όλυμπο
και πως αρχίζει, σήμερα κιόλας, μια νέα εποχή
για όλους μας.
αλλά εγώ πώς θα ζούσω, πώς θα πορευόμουνα
με τέτοιον πειρασμό;
με κάθε στιγμή μπροστά μου την πρόκληση
τη δίψα, την απελπισία
για τόση ηδονή απλόχερα διαθέσιμη,
για τέτοια σώματα
χωρίς επαύριο...

γιατί γρήγροα η πολιτεία έβαλε τάξη
στα όνειρα πολλών, στις χαρές πολλών.
με τον πρώτο πυροβολισμό – άνωθεν διαταγή –
η θωπεία του ήλιου, τα γέλια μαρμάρωσαν,
χέρια κόπηκαν και πέσαν πέτρες στο γρασίδι,
οι έφηβοι είχαν μαρμαρώσει πια για καλά.
τους βάλαν στα μουσεία με προσοχή και λύπη.
ήταν οι αυτοκτονίες πολλές για λίγες ώρες,
μα όλα στρώσαν τελικά
πριν ακόμα βραδιάσει
στους τύπους της παλαιάς ηθικής.

η μέρα εκείνη δεν ξεχάστηκε
αλλά σπάνια αναφέρεται.
όλοι μας κάτι το επλήψιμο κάναμε ή σχεδιάσαμε τότε.
πολλή ηδονή, πολλή ελευθερία είχαμε γευτεί.





ένα ποίημα που δεν κρύβει το βαθμό της εκπλήρωσης πολλών επιθυμιών...

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011





ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

φυστικιές
κι άλλα ερωτoγενή δένδρα μέ προκαλούν,
στην ερημιά αυτή που δεν φτάνει φωνή παιδιού.
σε τόπο για δράση τολμηρή κι αγχώδη,
για εξορμήσεις εφήβων από αρχαίες παραστάσεις.
αν δεν φιλονικούσαν για κλαδί τα πουλιά
θα έπεφτε απτή σιωπή...

ο ήλιος σαν παρέδωσε,
αργά η κλεψύδρα σκουραίνει τον ορίζοντα.
αλλά το αγόρι θάρθει, η μύηση θα γίνει,
μαύρισαν οι θάμνοι, να έρθει, πρέπει
ο σύντροφος της νύχτας, ο αυριανός φίλος.

.....

νύχτες πολλές ακόμα
θα σκεφτόμουνα τις φυστικιές,
τα κοιμισμένα πια πουλιά, με λύπη.




Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.







Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Τόπος





ΕΞΑΡΧΕΙΑ

πολυκατοικίες περνάν αγέρωχα.
αυτοκίνητα περνάν εχθρικά.
άνθρωποι περνάν απρόσωπα.
νέοι άνδρες περνάν, ο δρόμος βαθμιαία δίνει στα μάτια μου ρυθμό.
στο βάθος περπατάει ένας νεαρός νωχελικά,
με ρούχα πρόχειρα, που σχεδιάζουν
περίγραμμα τέλειο, άγαλμα ηδονικό
τόσο, που με κόπο κλείνω το στόμα μου,
με κόπο πια βαδίζω - κι όπως ζυγώνει
είναι όλος χρώμα, όλος κίνηση, όλος πρόκληση,
ο ήλιος στο δρόμο όλος ερεθισμός.





Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Συνεχίζεται και σήμερα η παράθεση ποιημάτων με γεωγραφικό προσδιορισμό. Εμπειρίες σύντομες, αλλά τόσο έντονα αποτυπωμένες στη μνήμη.




Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.