Εξάμηνο μηνυμάτων (24)

Εικοστή τέταρτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (24)

 

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη μου στεριανέ,
Θάλαττα, θάλαττα !
Σήμερα και πάλι στη θάλασσα. Κάθε φορά, κολυμπάω πάνω από μια ώρα. Ανοίγομαι αρκετά. Άλλες φορές κολυμπάω κατά μήκος της αμμουδιάς και παρατηρώ τον κόσμο.
Η Κινέτα έχει καθαρά νερά, ψιλό χαλίκι, πολλά αρμυρίκια και πεύκα. Ίσκιος κατά βούληση. Μια χαρά.
Όταν εξορμάω μόνος μου, και με αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου, πηγαίνω προς τα νότια στα λιμανάκια Βουλιαγμένης. Τυχαίνει να φτάνω κι Ανάβυσσο.
Στα λιμανάκια καθαρά τα νερά, καθόλου αμμουδιά, μόνο βράχια.
Στα βράχια είναι πολλές οι... κρυψώνες. Πολλοί οι πειρασμοί. Πεταμένα εδώ κι εκεί τα χρησιμοποιημένα προφυλακτικά... Από παρέα άλλο τίποτα!
Λίγο εκεί το κολύμπι. Πολύωρο το κυνήγι. Τον υπόλοιπο χρόνο κάνω ηλιοθεραπεία ολόγυμνος.
Σήμερα κολύμπησα κοντά μια ώρα, άρα...

Πήρες μια γεύση του ελεύθερου χρόνου μου.

Καλό απόγευμα,
Χάδια θαλάσσης...
Αλέξης
 
Μια λεξούλα ακόμα για τα... βοηθήματα:
Αν θέλεις... πιο βαρύ πυροβολικό, πήγαινε στο σουπερμάρκετ και διάλεξε πιο… παχειά σωληνοειδή (αφρός ξυρίσματος). Πάντα όμως να προσέχεις να είναι στρογγυλεμένος ο πάτος.
Αν είσαι... οικολόγος, τί θα έλεγες για αγγούρια, μελιτζάνες;
Πωπωπωπω, το ξεφτιλίσαμε το θέμα. Καλόβολα όμως! Για καλό (ηδονικό) σκοπό!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη!
Θάλαττα!
 
Δηλαδή για να βρεις καλή θάλασσα πρέπει να ξενιτευτείς! Χεχε!  Δεν γνωρίζω τις παραλίες της Αττικής. Μ’αρέσει η άμμος αλλά και τα βότσαλα, όχι όμως τα μεγάλα κοτρώνια...  και τα βράχια καθόλου. Δεν ξέρω καλό κολύμπι, στόχω πει.
 
Σήμερα κολύμπησες λοιπόν μια ώρα… Μια γεύση ναι... καλή θα ήταν.
Χάδια θαλάσσης εσύ, ξερικά εγώ...
Ο δικός μου χρόνος γέμισε με ύπνο και καφεδάκι με το Γρηγόρη και λίγες δουλειές στην αυλή...
 
Για πρωκτική αυτοϊκανοποίηση πάλι. Καθάρισμα με βοήθεια του χεριού και τη λαβή του ντουζ, καλώς. Αλλά για ποιό βαρύ πυροβολικό, παιδί μου; Εδώ το δάχτυλο μόνο βάζω για το καθημερινό πλύσιμο, αν χρησιμοποιήσω βαρύ πυροβολικό, θα με τρέχουν! Καλά τα αγγούρια, το λέει και η παροιμία, αλλά οι καημένες οι μελιτζάνες δεν είναι λίγο μεγάλες; Τί να πω... Το ξεφτιλίσαμε, πράγματι…
 
Φιλιά! Φιλιά πολλά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου φωτογράφε,
Στο ιστολόγιό σου, με θέμα «παράκοσμα σχήματα» είδα ένα χέρι να πιάνει κάτι σαν φύκια. Χέρι του Φαρσαλινού, σκέφτηκα.
Στην αμέσως επόμενη φωτογραφια, πάλι ένα χέρι να χαϊδεύει την αιχμή ενός βράχου, ίσα ίσα τα δάχτυλα.
Εσύ, πραγματικά;
Λατρεύω τις φωτογραφίες τοπίων. Βγάζω όμως συνήθως με στενό άνοιγμα για να φέρω πιο κοντά το αντικείμενο. Εσύ, μου φαίνεται ότι μάλλον τείνεις προς το ευρυγώνιο...
Αντίθετοι στην οπτική των πραγμάτων;
Θα ήθελες να σου στείλω μερικές φωτογραφίες; Προσδιόρισε ποιές.

Φιλιά με zoom!

Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Αλέξη, Αλέξη, χαλαρώνεις;
Νάμαι και πάλι!
 
Στη φωτογραφίες, όντως, βλέπεις τα δικά μου δάχτυλα, χαχα!
Ζουμ, ναι, το χρησιμοποιώ, αλλά για συγκεκριμένα πράγματα, θέλω να έχω όλη την οπτική γωνιά, να μη χάνω κομμάτι του τοπίου. Ευρυγώνιο είπες; Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο... Ένα μόνο φακό έχει η μηχανή μου.
Από δικά σου θα στείλεις ό,τι θες! Ό,τι νομίζεις ό,τι θα μου αρέσει!  
Φιλιά!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Με συγκινεί η σκέψει ότι πλησιάζει η στιγμή που θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε φωτογραφίες…
Κι από μέρες σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να... τηλεφωνηθούμε. Ήχος φωνής αντί οπτικού…
Θα σου έδινα το σταθερό του σπιτιού. Εμπιστοσύνη υπάρχει. Αλλά πάλι, αν πέσεις πάνω στη γυναίκα μου; Κι εγώ να είμαι, πάλι θα περάσω από ψιλοανάκριση, ποιός ήταν, από πού τον γνωρίζεις, κλπ. Οπότε...
Ας το αφήσουμε προς το παρόν.
 
Καληνύχτα, σσσσς...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Δεν χρειάζονται τηλέφωνα και μπλεξίματα, δεν έχω καμία όρεξη να δίνω εξηγήσεις άλλωστε! Ούτε και εσύ θα το ήθελες και είναι λογικό!
Αυτή την ώρα δεν έχουμε διαδίκτυο στο γραφείο, γι’ αυτό σου απαντώ πρωί πρωί! Φιλιά πολλά!

Καλημέρα!

Σήμερα από μένα τα χάδια, ποικιλία να υπάρχει…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου διακριτικέ,
Μού είπες να στείλω φωτογραφίες κατά βούληση.
Παρακάτω λοιπόν:
Δύο ασπρόμαυρες με αγόρια - έπρεπε να βγούν καλλιτεχνικές, γι' αυτό είναι ασπρόμαυρες, αλλά παρά το γεγονός ότι τραβήχτηκαν με καλό φακό, το αποτέλεσμα δεν είναι για αίθουσα εκθέσεων... τέλος πάντων.
Φωτογραφίες και συνημμένα ποιήματα... συνδέονται!

Χάδια τολμηρά, πολύ τολμηρά!

Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα πια!
Επανήρθε το διαδίκτυο στο γραφείο, κάθε λίγο και λιγάκι το κόβουν!
Σε πέτυχα στο τσακ του μηνύματος! Ξέρεις ότι έχει και ζωντανή συζήτηση το διαδίκτυο ε;
Ασπρόμαυρες, χμμ, εσύ είσαι μέσα; Δεξιά στη μία, μήπως, το ομορφόπαιδο;
Στιγμές ενατένισης…
Ποιό απ' όλα τα ποιήματα αγαπητέ μου;
Φιλιά αποκαλυπτόμενε!
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, Ευγένη μου,
Συνεχίζω με φωτογραφίες... αποκαλυπτικές!
(αλλά δεν αποκαλύπτω ποιός είναι ποιός…)
 
Όταν λέμε βράχια, να ξέρουμε τί εννοούμε. Δύο αγόρια στην Αμοργό.
Περίμεναν εμένα άραγε, που τους τράβηξα μαλ... συγγνώμη, φωτογραφία;
Στο βάθος αχνοφαίνεται η Ανάφη, νομίζω.
 
Η άλλη φωτογραφία δείχνει μια αγκαλιά άμμο, ίσα για δυό.
Κάπου στη Βουλιαγμένη, απόμερα.
Ωχ! Προδώθηκα! Φαίνεται η… σκιά μου!
Να φυλαχτεί σε μέρος ασφαλές, παρακαλώ. Ο ίσκιος του ποιητή...
 
Διακοπή, τηλεφώνημα...
Γρήγορα χάδια!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη!
Ωραίες οι φωτογραφίες! Αυτά τα αγόρια, φαίνονται κάπως μικρά, έφηβοι, ναί, ώριμοι έφηβοι, εκεί στα 18… Τέλος πάντων, για φωτογραφίες καλές είναι!
Μάλιστα, μια αγκαλιά άμμος, ίσα ίσα για να πατήσεις...  και ο ίσκιος του ποιητή για να δείξει την κυριαρχία στην άμμο αυτή... πολύ καλά... δεν θα προδώσω.
 
Σήμερα πολλές οι δουλειές.
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, Ευγένη μου,
Συνεχίζω με φωτογραφίες
 
Όταν πήγα στη Σέριφο, τράβηξα μαλ... όχι βρε, τί μ’ έπιασε, φωτογραφίες τράβηξα ολόκληρη σειρά από βραχοτοπία, σχήματα που θυμίζουν πετρωμένα σώματα (ο μύθος της Μέδουσας…)
Παιχνίδι σκιάς και φωτός – 3 φωτογραφίες.
 
Από Σίφνο πάλι, το φυτό «αθάνατος» (επιστημονικά λέγεται αγαύη). Ζει πολλά-πολλά χρόνια, αλλά αποξεραίνεται μόλις ανθήσει ! Το άνθος του είναι σαν μικρό δένδρο με διακλαδώσεις και κάλυκες γεμάτους σπόρους.
Αφού θα πας Σίφνο, θα το συναντήσεις σε πολλές μεριές.
Η αγαύη της φωτογραφίας, αφού με την άνθηση πεθαίνει, αυτή δεν θα τη συναντήσεις πια...
 
Διευκρινίσεις:
 
Θα ήθελα (από άποψη ομορφιάς προσώπου) να ήμουνα ένα από τα αγόρια στη μια φωτογραφία (αυτή που μάλλον πρόσεξες ιδιαίτερα). Κολακεύομαι ότι με βλέπεις κάπως έτσι στα 16 μου, αλλά δεν είμαι εγώ...
Αλλά μήπως στέκομαι δίπλα του στην άλλη; Δεν ξενοφέρνει λίγο ο ψηλός αυτός; Για κοίτα καλά...  κάπου 15-16 ο μικρός, 22-25 ο μεγάλος (άνδρας πια), μήπως ταιριάζουν οι ηλικίες για όλα όσα εξιστορούνται στην «Εξιστόρηση»;
 
Πάλι διακοπή,
Χάδια με διαδικασία επείγοντος!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Συνέχισε λοιπόν..  και εγώ θα βλέπω..
 
Αγαύη, ε... Ωραίο το δέντρο αυτό! Περίεργο, θα το δω όμως τώρα που θα πάω!
 
Δεν ξέρω αν ξενοφέρνει το ένα αγόρι. Βασικά ήμουν 99% σίγουρος ότι είσαι εσύ ο μικρός, αλλά μετά σκέφτηκα μήπως η λήψη είναι τωρινή, οπότε, αφού είσαι και ψηλός, μπορεί να ήσουνα ο άλλος, λόγω του ύψους...  «Εξιστόρηση» ο άλλος ο τύπος ε; Αυτός είναι λοιπόν που σου έβγαλε το λάδι...
 
Μόλις μπήκα από την αυλή, φύτεψα (αν και λίγο αργά) κάνα δυο φυτά!
Φιλιά!
Ευγένης!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
(παρά λίγο να γράψω «Οδυσσέα μου», επηρεασμένος από το τηλεφώνημα που μόλις τελείωσε, από την Κρήτη)
Μια αράδα γράφω, διακοπή.
 
Με είδες λοιπόν, σε φωτογραφία, ασπρόμαυρο και... κομμένο (λογοκρισία μπήκε στη μέση, δεν φορούσαμε μαγιώ, βρέ!).
 
Συνομιλία μέσω υπολογιστή, ξέρω πως υπάρχει τέτοια δυνατότητα, κι αργά ή γρήγορα πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Πολύ ευχαρίστως, αλλά ενδέχεται να υπάρξουν διακοπές, καταλαβαίνεις. Κατά τα άλλα, νομίζω πως αρκεί μια καλή συνεννόηση για την ώρα.
 
Κατά τα άλλα γράφω και πολύ γρήγορα, τυφλό σύστημα. Λίγο αργόστροφος είμαι στη σκέψη, μυαλό δυτικοευρωπαϊκό. Αλλά, όπως έλεγε ο Καβάφης, με πολλές κουβέντες στοιβαγμένες μέσα μου...
 
Κηπουρός και στα Γιάννενα, ε.
Χαίρομαι τους ανθρώπους που βρίσκονται, έστω σ’ ένα τόσο δα κηπάκι, κοντά στη φύση, στις φυσικές διεργασίες. χέρια στο χώμα.
 
Μετά το δικό μου φωτογραφικό «άνοιγμα», να περιμένω κι από σένα κάτι; Όχι μόνο ένα χέρι που πιάνει φύκια (και μεταξωτά και και και…)
Αν πάλι υπάρχει ακόμα περίσκεψη, συστολή, δεν θα επιμείνω.
 
Μετά από 5 διακοπές, εδώ σταματάω. Η ανάρτηση τα μεσάνυχτα, ίσως λίγο καθυστερημένη λόγω επισκέψεων...
Παραπάνω από φιλικά τα χάδια, και μια και ήπια τώρα δα ένα λικέρ, ένα αργό φιλί...
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Ευχαριστώ για τη φωτογραφία σου. Ωραία η αμοιβαιότητα!
Και τί ανακούφιση! Είχα αφάνταστα αγχωθεί από περιέργεια, σχεδόν από φόβο. Ανεξήγητο. Αλλά τώρα ησύχασα: είσαι ωραίος, σέ πάω, πώς το λένε. Είσαι ωραίος, λαχταριστός! Στο εξής το χάδι θα είναι πιο απτό, πιο αληθινό το φιλί. Ωραίος είσαι, Ευγένη μου, χαίρομαι!
Αλλά πες και πότε την έβγαλες, πού, ποιός…

Καληνύχτα!

Με... (ξέρεις, ξέρεις...)
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Μην ευχαριστείς, δωρεάν παροχή…
Η περιέργεια ξέρεις τι λένε... σκότωσε τη γάτα... χαχα! Και μην εμπιστεύεσαι φωτογραφίες...  και ειδικά όταν είναι τραβηγμένες σε αμμουδιά! Το μετάνιωσα αμέσως όταν έστειλα σκέτο το μήνυμα με τη φωτογραφία, μαζί και το όνομά μου, μετά σκέφτηκα πως αν ήταν να μου τη φέρεις, θα είχες δείξει κάνα σημάδι, οπότε το χώνεψα...

Όταν λες "σέ πάω" εννοείς;

Καληνύχτα,
Ευγένης
 
ΥΓ. από τις λίγες φορές που απαντάς σε μύνημα απευθεία στο ίδιο μύνημα... Σημαδιακό;
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, καλέ μου Ευγένη,
Σαν να μου θύμωσες. Γιατί;
Ή θύμωσες με τον εαυτό σου, επειδή με τη φωτογραφία σου μαζί, αποκάλυψες και το επίθετό σου; Αυτό δεν το ζήτησα, δεν μου χρειάζεται.

Για να νιώθεις πιο άνετα σού επισυνάπτω τα πλήρη στοιχεία μου, με διεύθυνση και τηλέφωνο.

Δεν πιστεύω να σου έμεινε κανένα αγκάθι...
"Σε πάω". Έκφραση απλώς επιδοκιμασίας. Προτιμάς «σε κάνω κέφι»;
Καληνύχτα και πάλι, χάδια βρε...
Αλέξης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου ανακριτή,
Όλη μέρα στον ήλιο – όχι στη θάλασσα, αλλά στην εξοχή, σκεφτόμουνα σχεδόν με τρόμο ότι γυρίζοντας στο σπίτι δεν θα έβρισκα από σένα κανένα μήνυμα, ή κάτι περισσότερο τυπικό. Και για πρώτη φορά ίσως από τότε που αλληλογραφούμε, ναι, για πρώτη φορά φοβόμουνα να ανοίξω το ταχυδρομείο και να έρθω με σένα αντιμέτωπος. Κάπως έτσι ένιωθα.
Καλά, τόπαμε, των ποιητών η φαντασία καλπάζει...
 
Γιατί η τόση προφύλαξη για το όνομά σου;
 
Να πω εδώ ότι ζητώ συγγνώμη για τη βιασύνη μου; Η ανταλλαγή φωτογραφιών, που εγώ ξεκίνησα, στάθηκε αφορμή να προχωρήσουμε περισσότερο απ ό,τι θέλαμε ως προς την ταυτότητά μας. Μέχρι κει το δικό μου φταίξιμο. Εσύ, προφανώς, σκέφτεσαι ότι σε παρέσυρα.
 
Για τις φωτογραφίες τώρα.
 
Με το αγόρι της «Εξιστόρησης» μαζί, εκεί είμαι 25 χρονών.
Διαφορές με σήμερα : τα μαλλιά μου είναι κοντοκουρεμένα με την ψιλή. Δεν φαντάζομαι ότι θα ήθελες να με δεις ολόγυμνο...
 
Και τώρα ώρα για ανάρτηση.
 
Καληνύχτα,
Με χάδια – για μένα τίποτα δεν άλλαξε...
Αλέξης

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (23)

Εικοστή τρίτη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα», αλλά λόγω απουσίας του Ξενικού στην επαρχία, η επομενη ανάρτηση προβλέπεται να γίνει την Πέμπτη 27.12.

 

Εξάμηνο μηνυμάτων (23)

 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου ταξιδευτή,
Κρατάω σημειώσεις και βλέπω ότι για την ανταλλαγή μηνυμάτων χτες-προχτές, αρκετές διευκρινίσεις πρέπει να δώσω.
Ξεκινάω:
 
Στη προσφώνησή μου, για λόγους ποικιλίας, βάζω πολλές φορές ένα χαρακτηριστικό της στιγμής. Να, σήμερα το πρωί ταξιδεύεις. Σε προσφωνώ «ταξιδευτή».
 
Απαντήσεις – ανταπαντήσεις σε μηνύματα: κάπου έχω πει ότι εύκολα συμφωνώ με τις απόψεις  και ιδέες που εκφράζεις. Το ότι δεν δίνω συνέχεια αυτό ακριβώς σημαίνει – ή θα επανέρθω αργότερα μετά από πιο ώριμη σκέψη. Είμαι και λίγο αφηρημένος. Ξεχνάω. Αν έχεις οποιεσδήποτε απορίες για ο,τιδήποτε, ρώτα ελεύθερα. Απλώς να ξέρεις: μπορεί να κρύβω, να αποσιωπώ πράγματα, ακόμα και με παιχνιδιάρικο τρόπο να σε παραπλανήσω ή να σε παιδέψω λίγο, έτσι, για το αλάτι της ζωής. Και προπαντός μη διανοηθείς ποτέ ότι θέλω να σου κάνω κακό ή να σε στενοχωρήσω. Συνειδητά πασχίζω να σου είμαι ευχάριστος.
 
Αν ένα θέμα σ’ ενοχλεί, πες το, κι εγώ συμμορφώνομαι.
 
Και τώρα, πιο «ελαφρά» θέματα:
 
Κι εμένα, πώς ανοίγει η καρδιά μου στο ταξίδι! Τα ελληνικά τοπία στον ήλιο μέ γοητεύουν αφάνταστα. Τα χρώματα! Σπάνια, μπα ποτέ δεν φοράω γυαλιά ήλιου. Τα ξεχνάω στο συρτάρι.
Και στις μυρουδιές της φύσης είμαι πολύ ευαίσθητος. Ταιριάζουμε...
 
Διάσπαση της ποιητικής μου έκφρασης: το πρόβλημα δεν είναι στο σχηματισμό ξεχωριστών συλλογών. Το πρόβλημα είναι ότι πατάω σε τέσσερεις γλώσσες : ελληνικά (κυρίως), γερμανικά και γαλλικά (παλαιότερα), κι αγγλικά (τα underground). Αυτό εννοούσα με «διάσπαση».
 
Ανάρτηση με μετάφραση δίπλα: καλή ιδέα. Κατά καιρούς έχω σκεφτεί να μεταφράσω, αν όχι όλα, τουλάχιστο αρκετά ποιήματα αμοιβαία από τη μιά γλώσσα στην άλλη (ελληνικά/γερμανικά). Δεν έχω καταλήξει σε αποφάσεις.
 
Κρυφά βοηθήματα ηδονής στο λουτρό: όχι, δεν έχω δονητές τώρα (εργένης είχα). Αλλά δεν σου έρχονται στο νου κάτι ανδρικά είδη ευπρεπισμού που κάνουν θαυμάσια την ίδια δουλειά;... Σκέψου, φαντάσου... φαντασιώσου...
 
Ελεύθερος χρόνος: 2-3 ώρες ημερησίως. Η τοποθέτηση είναι θεωρητική αλλά, για την Αθήνα τουλάχιστο, και για τη μέγιστη πλειοψηφία των ανθρώπων, πολύ κοντά στην πραγματικότητα.
Από το 24ωρο αφαιρείς : 8 ώρες ύπνου, 8 ώρες εργασία, 2 ώρες μετακινήσεις, χρόνο για το νοικοκυριό, χρόνο για τα παιδιά, χρόνο για ενημέρωση, τί μένει; 2-3 ώρες που ο κάθε άνθρωπος μπορεί να «ξοδεύει» ελεύθερα. Αυτό στις καθημερινές.
 
Για το σαββατοκύριακο, εννοείται, ο ελεύθερος χρόνος είναι πολύς. Αλλά για σκέψου: πόσες φορές δεν συλλογιζόμαστε ότι πέρασε κιόλας η Κυριακή και τίποτα δεν κάναμε...
 
Παλιοί συμμαθητές: μπράβο σας. Μακάρι να ήμουνα κι εγώ στην παρέα.
 
Χάδια; φιλιά;
Κι εδώ προσπαθώ – όπως στην προσφώνηση – να δώσω κάποια ποικιλία, ακόμα και λίγο μυστήριο, λίγη λαγνεία. Βάλε τις αισθήσεις σου να δουλεύουν!
 
Χάδια, εν αναμονή...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Έφτασα Γιάννενα το μεσημέρι, χάλια όμως, πρέπει να είχα λίγο πυρετό, πονούσα ολόκληρος, το κεφάλι μου σε κάθε λακούβα του δρόμου ήταν έτοιμο να σπάσει... Ήρθα, έφαγα, πήρα αναλγητικά και σηκώθηκα πολύ καλύτερα...  Ήμουν άρρωστος ταξιδευτής.
 
Κρατάς σημειώσεις για τα μηνύματα; Πρώτη φορά το ακούω αυτό, εγώ δεν έχω φτάσει ως εκεί...
 
Μπορείς να κρύβεις και να αποσιωπάς ό,τι θέλεις, δεν είσαι ο μόνος άλλωστε, δεν είναι τόσο αδιάκριτα τα θέματα που συζητάμε. Όμως, γράφεις κάτι, το σχολιάζω εγώ, περιμένω αντίλογο και... τίποτα! Εάν συμφωνείς εντάξει, αλλά ώρες ώρες νιώθω σαν να με αγνοείς!
 
Ελαφρά θέματα, γιατί; Δεν κάνουμε επιστημονικές συζητήσεις εδώ! Γυαλιά όταν οδηγώ και έχει ήλιο, είναι απαραίτητα, μη θαμπώσει και φάμε κάνα δέντρο. Έχω φάει στύλο τηλεφώνου στο παρελθόν!
 
Ανοίγει η καρδιά στο ταξίδι, μα είναι απίστευτο πως γίνεται! Βέβαια σήμερα δεν το χάρηκα ιδιαίτερα αλλά αυτό συνέβηκε πρώτη φορά!
 
Δεν μου έρχονται στο μυαλό βοηθήματα, προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς με την έννοια ευπρεπισμός... Εγώ, το πρωί, νερό στα μούτρα, χτένισμα, ψιλό/χοντρό... αυτά κάνω εγώ, δεν πάει το μυαλό μου κάπου. Μήπως επειδή δεν είχα ποτέ δονητή; Όχι πως δεν μου έχει περάσει από το μυαλό βέβαια και μου εξάπτεις και τη φαντασία, ώρα που είναι...,
 
Ααα, πάντα σκεφτόμαστε ότι περνάει η Κυριακή και δεν μας έφτασε, είναι πρόβλημα. Μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς; Ορίστε, έχεις λίγες ώρες, πρέπει να αντέχεις όλη την καθημερινότητα και να ευχαριστιέσαι τις ώρες τις δικές σου, έστω και όσες λίγες κι αν είναι! Σε αντίθεση με μένα μάλιστα, κι έχω και παράπονα όταν αργείς να στείλεις μήνυμα. Τελικά είμαι απαράδεκτός.
 
Αν ήμασταν στο ίδιο σχολειό, θα ήσουν μαζί μας, δεν θα σ’ άφηνα εκτός! Πολλοί μας σνόμπαραν πάντως! Και άκου να δεις, γενικότερα οι σχέσεις μου ήταν λίγες στο λύκειο, με τα άλλα παιδιά, ένα γεια το είχαμε όμως.
 
Μηνυματική λαγνεία...
Φιλιά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη γλυκοθώρητε,
Από μέσα μου πολύ βαθειά, δυο ποιήματα για το καλωσόρισμα.
Θα καταλάβεις αμέσως ότι είναι ειδικά για σένα γραμμένα.
Καλώς επανήρθες στη λίμνη των αναστεναγμών (;)
Με αγάπη,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Φιλιά και στην αρχή του μηνύματος!
Ποιήματα!
Καλωσόρισα! Ευχαριστώ!
 
“Διαδρομή προς Νότο”, όμορφο ποίημα, με σημεία διαδρομής και σκέψεις... που έρχονται και στα μάτια μου! Και το άλλο το ποίημα με θέμα τον κήπο, είχα καιρό να καταπιαστώ. Ζήλεψες πραγματικά και με έκανες, με σύμμαχο τον ήλιο, κατακόκκινο! Νάσαι καλά για το καλωσόρισμα! Θέλω να περάσω τις φωτογραφίες στον υπολογιστή για να σου στείλω μερικές!  Μάλλον αύριο όμως!
Σε φιλώ γλυκά!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Τώρα ξαφνικά μου ήρθε στο νου το "με αγάπη" που έγραψες...
Μάλλον δεν πέρασε κατευθεία στο στάδιο επεξεργασίας του εγκεφάλου μου και το επανέφερε με το που κάθισα να φάω, ξανάρθα στην οθόνη να σου στείλω και εγώ με αγάπη!
 
Ευγένης προς Αλέξη
«Απλώς ένα σώμα» στη σημερινή σου ανάρτηση, τι κυνισμός είναι αυτός, τι παλιανθρωπιά, στον ένα αυτό στίχο! Θα βγάλεις άσχημο όνομα στην παρέα τελικά…
 
Αλέξης προς Ευγένη
... απλώς ένα σώμα...
Ναι, Ευγένη, έχεις δίκιο που το βρίσκεις κυνικό, ξεδιάνθρωπο. Εδώ μετράει μόνο η "λήψη" ηδονής, από ένα ωραίο, βέβαια, σώμα - τίποτα παραπάνω. Το όποιο συναίσθημα τελείως απ έξω. Θα μπορούσε να είναι συνουσία και με ρομπότ. Η με μηχανή πρωκτικού εμβολισμού.
Γι' αυτό γράφω στις σημειώσεις, αν πρόσεξες, ότι είναι από τα ποιήματα που θα προτιμούσα να μην είχα γράψει. Πόσες φορές αντέχει κανείς τον "έρωτα" χωρίς το καθαυτό ερωτικό στοιχείο, δηλαδή την επικοινωνία σώματος ΚΑΙ ψυχής;
Χάδια, με ψυχή...
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Δεν τα είπα εγώ όλα αυτά στο μικρό σχόλιο... Τα συμπέρανες από μια φράση, τα ίδια σκεφτόμουν όμως. Η όραση έχει την αίσθησή της, το ωραίο είναι ωραίο... γι’αυτό και από μόνο του προκαλεί ηδονή. Δεν ξέρω να σου απαντήσω πόσο αντέχει κανείς τον «έρωτα» χωρίς το ερωτικό συναίσθημα... Δεν μου έχει τύχει κάτι τέτοιο. Συνήθως υπήρχε ένα δέσιμο με τον άλλον, ακόμη και στην πιο μικρή σε διάρκεια «σχέση». Το απρόσωπο το φοβάμαι...
 
Φιλιά πολλά!
Ευγένης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Φιλιά πολλά για καληνύχτα, αρχίζω πάλι να μην νιώθω καλά... χαπάκι και ύπνο…
Όνειρα γλυκά!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου πονεμένε,
Περαστικά !
 
Οι παλιοί σου συμμαθητές κουβάλησαν, φαίνεται, διάφορους ιούς με διάθεση για μεταπήδηση σε άλλον ξενιστή.
Ζεστά και ξεκούραση.
 
Κρυπτερωτικά βοηθήματα (για χρήση στο λουτρό).
Δεν μ’ αρέσει να καυχιέμαι ή να επιδεικνύομαι, αλλά εδώ πρέπει να εξηγήσω.
Η ομοφυλόφιλη πλευρά μου έχει ανάγκη πρωκτικής ηδονής και ικανοποίησης. Πώς μπορεί να γίνει αυτό όταν είμαι μόνος μου στο λουτρό; Μόνο με τα δάχτυλα; Το ιδανικό θα ήταν ένας δονητής, αλλά αυτό θα προδίδει ανεπανόρθωτα την κρυφή ζωή μου... Καταφεύγω λοιπόν στη χρήση «σωληνοειδών» συσκευασιών από αποσμητικά κυρίως. Τα χρησιμοποιώ λοιπόν σαν να ήταν δονητές...
Και με πολύ καλό αποτέλεσμα!
 
Τέλος διευκρινίσεων.
Χάδια... αδιευκρίνιστα!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλημέρα!
Ευχαριστώ! Είμαι πολύ καλύτερα σήμερα! Θα προσέχω μια μέρα ακόμη!
 
Όσον αφορά τα βοηθήματα, μμμμ... δεν ξέρω, δεν έχω χρησιμοποιήσει κάτι, ούτε χρησιμοποιώ κάτι... Όχι πως δεν με βάζεις στον πειρασμό όμως... Τέλος πάντων. Δεν ξέρω, δεν είναι και η μέρα να σκέφτομαι τέτοια... Άντε σ' αφήνω γιατί αρχίζω να ανατριχιάζω. Και η φαντασία ξεφεύγει!
 
Ευγένης
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου εν αναρρώσει,
Μια λεξούλα ακόμα για τα "βοηθήματα".
Σαν απεικόνιση, γεμάτο το διαδίκτυο (λήμμα dildo κυρίως), αλλά ιδέες πιο ζωντανές για τη χρήση και πάλι στο διαδίκτυο, στις πορνοταινίες.
Προσοχή, πάντα με μπόλικο λιπαντικό η πλούσια σαπουνάδα, ε...
Αν προσέχεις τα διάφορα σωληνοειδή αποσμητικά, που βρίσκεις στα ράφια των σουπερμάρκετ, θα πέσεις στο μέγεθος που ταιριάζει. Άδειασέ το και κάνε δουλειά από την ανάποδη άκρη που είναι αρκούντως στρρογγυλεμένη κι ακίνδυνη.
Καλή επιτυχία!
Χάδι πολύ οικείο!
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Πλάκα μου κάνεις; Ώρα είναι να μου πεις ότι χρησιμοποιούμε το ίδιο αποσμητικό...
Από την ανάποδη άκρη λοιπόν, κατάλαβα. Απίστευτο!  Πάω να κλείσω το γραφείο, τα λέμε αργότερα...
Φιλιά!


 

Εξάμηνο μηνυμάτων (22)

Εικοστή δεύτερη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Θα γίνει προσπάθεια να έχουμε μια ανάρτηση 3 φορές την εβδομάδα.

  

Εξάμηνο μηνυμάτων (22)

 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη!
 
Ώστε ο παλαιός σου φίλος τώρα διατηρεί μόνιμη σχέση! Τι καλά! Μπράβο του! Αυτά τα ερωτήματα – μετανιώματα είναι που μας τρώνε όλη μας τη ζωή! Ο γέγονε γέγονε, συνεχίστε τη ζωή σας... όπως είστε τώρα και αφήστε τα παλιά... φέρνουν και στενοχώρια.
 
Πολύ ευαίσθητος είναι και δεν έφτασε μέχρι το τέλος των αγγλικών ποιημάτων, ποιήματα είναι μόνο, και τις εικόνες μπορείς να τις ελέγξεις άμα θες! Και γερμανικά ποιήματα στο συρτάρι; Μάλιστα, αυτό δεν το ήξερα, το είχαμε πει;
 
Σε παρακαλώ Αλέξη, σταμάτα να γκρινιάζεις για τα στεγανά σου! Τουλάχιστο όσον αφορά εμένα, δεν στριφογυρίζει όλη μου η ζωή γύρω από αυτά και δεν θεωρώ ότι είμαι τόσο πολύ στριμωγμένος. Μπορεί να μη βγήκα να το βροντοφωνάξω αλλά δεν έχω εμμονή με το φοβισμένο κρυφό. Το λέω σε όσους μπορώ να το πω, θέλω γύρω μου άτομα που ξέρουν για μένα και μπορώ μαζί τους ελεύθερα να συνεννοηθώ. Γι’ αυτό και σπάνια κάνω παρέα με άτομα που δεν το γνωρίζουν.
 
Μάλλον κάνα μίλι κολύμπτι θα σου έκανε καλό αυτή τη στιγμή...
 
Η ζωή είναι πάρα πολύ ωραία, σήμερα ειδικά μου άφησε κι ένα σωρό σημάδια. Με μπαλώματα θα δω τα παιδιά το βράδυ! Κοκκινίλες και γρατσουνιές σε χέρια, πόδια, πρόσωπο... άτιμα τα χόρτα και τα κλαδιά! Έκανα μπάνιο και χαλαρώνω, θα ξαπλώσω να είμαι φρέσκος το βράδυ!
 
Φιλικό χτύπημα στην πλάτη; Ξενέρωτο ολίγον...  Αν δεν πιάσεις τον άλλον να του ξεγυρίσεις ένα φιλί στο στόμα, τι να σου κάνει; Το ξέρω, υπερβάλλω! Χαχα!
 
Καλό απόγευμα Αλέξη!
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου βραδινέ,
Πες ότι έχω το σύνδρομο της αυτομαστίγωσης, τώρα τελευταία χαίρομαι να σού γράφω: έχεις δίκιο, έχεις δίκιο, δραματοποιώ καταστάσεις, χάνω το μέτρο, γίνομαι ο υπερβολικά συναισθηματικός καλλιτέχνης που δημιουργεί λες και το σύμπαν δεν θα προχωράει χωρίς αυτόν...
 
Μερικές διευκρινίσεις, μεθοδικά :
 
γερμανικά ποιήματα : φυσικά υπάρχουν, σε ποιά γλώσσα θα έγραφα έφηβος σε γερμανόφωνο και γαλλόφωνο περιβάλλον, πριν ξεκινήσω να γράφω ελληνικά στην ύστερη εφηβεία; Δεν έκανα λόγο γι’ αυτά τα ξενόγλωσσα ποιήματα γιατί δεν είναι εξ αντικειμένου προσιτά στους Έλληνες. Το ιστολόγιο είναι ελληνικό. Θα θυμάσαι ότι είχα ενδοιασμούς και για τα αγγλικά ποιήματα. Τα έβαλα τελικά, γιατί οι περισσότεροι νέοι Έλληνες γνωρίζουν τη γλώσσα.
 
Τα γερμανικά, όπως και τα λίγα γαλλικά που έγραψα, ξεκάθαρα απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Είναι δύο ειδών: ποιήματα περί ανέμων και υδάτων, άλλα πιο σοβαρά, περί θεού, περί φιλίας, μερικά ερωτικά – ξέρεις, τα γνωστά θέματα των νέων εφήβων.
 
Μερικά μάλιστα έχουν δημοσιευτεί σε τοπικά περιοδικά.
Αλλά υπάρχουν και 14 γερμανικά ποιήματα που αναφέρονται αθυρόστομα στον ερωτισμό άνδρα προς άνδρα. Αυτά δεν δημοσιεύονται εύκολα. Η μικρή αυτή συλλογή, 255 στίχοι όλοι κι όλοι, είναι αυτοτελής. Αν μπορώ να πείσω τον παλαιό μου φίλο να φροντίσει για την έκδοση, καλώς, τι να κάνω…
 
Συνοψίζω λοιπόν το ποιητικό μου έργο με μια λέξη: διάσπαση, διάσπαση προς διάφορες κατευθύνσεις!
 
Μια κατεύθυνση, πρόσφατη πολύ, αφορά μερικά ελληνικά ποιήματα, αφιερωμένα σε κάποιο Φαρσαλινό – θα τον ξέρεις τον κύριο αυτό...
 
Αρκετά με αυτά. Δεν θα σε ζαλίζω άλλο με εκδόσεις και παραεκδόσεις. Η ζωή είναι ωραία και δεν πρέπι να χαθούμε σε βιβλιοθήκες...
 
Μούσα μου: δεν φταίω εγώ, θηλυκιά είναι. Για σένα να πω: ο εμπνευστής μου – βαρύγδουπο ακούγεται...
 
Διακόπτω, χάδια, φιλιά, αγάπη,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα!
Απόγευμα πια!
Αυτομαστίγωση, αυτό πονάει! Και εγώ χαίρομαι! Είσαι καλλιτέχνης κι έχεις παραπάνω ευαισθησία και υπερβολή, χαρακτηρίζει τους καλλιτέχνες... αλλά να κοιτάμε το τώρα...
 
Κατάλαβα τις διευκρινήσεις! Είχα ξεχάσει το μικτό γερμανογαλλόφωνο περιβάλλον! Τα αγγλικά είναι πλέον προσιτά σε όλους.
 
Εύχομαι να πείσεις το φίλο σου και να τα αναλάβει! Κρίμα θα είναι! Δεν θα μπορούσε να γίνει με ανάρτηση πρωτοτύπου και δίπλα η παράθεση μετάφρασης; Πως κάνουμε στο αρχαίο κείμενο στίχο στίχο στο λύκειο; Κάπως έτσι;
 
Φαρσαλινός. Ναι τον ξέρω τον κύριο... κακός άνθρωπος, είναι λίγο σκληρός στα μηνύματα, αλλά όχι στην άμεση επαφή.
 
Διάσπαση του έργου σου; Δεν θα το έλεγα, Τόσοι και τόσοι ποιητές έχουν κάνει συλλογές με διαφορετική θεματολόγια… Συλλογές αγαπητέ μου, πρακτικά ζητήματα λύνονται…
Να βάλεις τάξη, αυτό είναι το καλύτερο!
 
Εμπνευστής εγώ; Βαρυγδουπότατο!
 
Φιλιά!
 
ΥΓ. Να σε ρωτήσω, στα μηνύματα όταν σου απαντάω, γιατί δεν ανταπαντάς, παρά μόνο σε συγκεκριμένες ερωτήσεις; Η αλήθεια είναι ότι περιμένω πολλές φορές τις αντιρρήσεις σου σε κάποια θέματα. Και δεν κάνεις καμία αναφορά σαν να τα δέχεσαι ή σαν να τα αγνοείς... Συμβαίνει κάτι τέτοιο?

ΥΓ2. Έχω άλλα δυο μηνύματα, το ξέρω, τώρα θα ξαπλώσω γιατί  νυστάζω. Γύρισα αργά χτες, θα σου πω το βράδυ σχετικές λεπτομέρειες.
 


από το ημερολόγιο του Αλέξη
Σα να «σκληραίνει» τη στάση του ο Ευγένης. Πρακτικός, εκτός από την αναζήτηση συντρόφου. Αν και μιλάει για «ξεγυρισμένα φιλιά» και «μαλακός στην επαφή». Είμαι σε αναμμένα κάρβουνα, να πω πως είμαι ελεύθερος, πως θέλω να τον συναντήσω; Το άλυτο πρόβλημα: εγκατάσταση στα Γιάννενα, γίνεται; Αυτός να έρθει στην Αθήνα, γίνεται;

Αλέξης προς Ευγένη

Ευγένη υψηλοθώρητε,
Καθημερινότητα.
Η μέρα αρχίζει με ευπρεπισμό. Στο λουτρό. Η καθημερινή μισή ώρα σε διάλογο με τον εαυτό μου, με τον καθρέφτη μου, με τα τάχα ανώδυνα βοηθήματα της ηδονής...
 
Όταν τελειώνει το πρωινό, αρχίζουν οι δουλειές.
Πηγαίνω στο γραφείο μου. Ανοίγω τον υπολογιστή. Αναζητώ το ταχυδρομείο. Ο Φαρσαλινόςας, πιστός, εκεί κάθε πρωί. Αρχίζει κι ο υπολογιστής του μυαλού να δουλεύει, πολύ τρελά καμιά φορά.
Και η μέρα προχωράει, με τις διάφορες αναγκαίες δραστηριότητες...

Καθημερινότητα.

 
Ίσως όχι και τόσο διαφορετική από το ξεκίνημα της μέρας των άλλων ανθρώπων, που έχουν ελεύθερο ωράριο εργασίας κι απασχόλησης. Είμαστε, αν το καλοπαρατηρήσεις, όλοι στο ζυγό. Καταντά κοινότοπο αλλά η ουσία είναι ότι όλοι τρέχουμε, άλλος για τον επιούσιο κάθε μέρα, άλλος για τη μεγάλη ζωή.
 
Ελεύθερος χρόνος; Σ’ αυτές τις 2-3 ώρες την ημέρα τελικά ξεχωρίζει, ή έχει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλον. Και στη χρήση του σαββατοκύριακου. Φαίνονται πολλές ώρες, αλλά μένουν λίγες.
Θεωρώ τον εαυτό μου σχετικά προνομιούχο, όχι ως προς το διαθέσιμο εισόδημα, αλλά σαν άνθρωπος με περισσότερο από πολλούς άλλους, ελεύθερο και προπαντός αξιοποιημένο ελεύθερο χρόνο...
Και πάλι ανικανοποίητος!
 
Αυτά, Φαρσαλινέ, προς φιλοσόφηση εκεί στα περήφανα ηπειρωτικά βουνά, τα τόσο μακριά και συγχρόνως τόσο απλόχερα πρόθυμα να μας προσφέρουν εναλλακτική διαβίωση...
 
Τυχερός είσαι, τυχερός.
Καλή Κυριακή.
Με ασπασμό ψυχής,
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα ξανά!
 
Υψηλοθώρητος εγώ;
Σηκώνομαι 7:30, βάζω μουσική, στο λουτρό για ευπρεπισμό.
Το πρωινό, δυστυχώς το δικό μου είναι στα όρθια και όχι επειδή δεν έχω χρόνο, έτσι, δεν ξέρω γιατί. Όταν όμως έχω παρέα διαρκεί κάμποση ώρα, συζήτηση, φαγητό... Το πρωινό μου συνήθως περιλαμβάνει νιφάδες βρώμης ή καλαμποκιού και μούσλι με γάλα, πιο σπάνια ψωμί με μαρμελάδα και γάλα. Πάντα όμως γάλα! Τώρα αν έχω επίσκεψη, παίζεται το πρωινό τι θα περιλαμβάνει! Συνήθως τρώω κοιτάζοντας έξω τον ουρανό με ανοιχτή την μπαλκονόπορτα το καλοκαίρι, από το τζάμι το χειμώνα! Μετά θα πιω λίγο καφέ και θα κάνω και κάμποσες τζούρες τσιγάρο. Δόντια.
Μετά θα κάτσω στον υπολογιστή να δω τι παίζει, κάπου εκεί θα δω και σένα, 8 παρά έχω φύγει. Πιο απλά δεν  γίνεται ε; Εργένικα!
 
Όταν λες «ανώδυνα βοηθήματα της ηδονής» τι εννοείς;
 
Καθημερινότητα, ναι, κάποιες φορές μονότονη! Αλλά συνήθεια... μ’ αρέσει όμως, μου λείπει όταν φεύγω! Όπως τώρα...
 
Ελεύθερος χρόνος, τι εννοείς όταν λες ότι 2-3 ώρες ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλο; Δηλαδή 2-3 ώρες την ημέρα και το σαββατοκύριακο, δεν τις περνάτε μαζί με τη γυναίκα σου;
Εγώ, μετά από το οχτάωρο, όλη η μέρα ελεύθερη, και τα σαββατοκύριακα φυσικά!
 
Χτες Αλέξη, είχαμε συνάντηση όσων αποφοιτήσαμε από το λύκειο! Μαζευτήκαμε κάπου 40 άτομα! Πήγαμε στο σχολείο για φωτογραφίες, μετά βγήκαμε όλοι μαζί σε ένα μπαρ, Ξεφαντώσαμε! Τα περισσότερα παιδιά είχα να τα δω από κείνο τον τελευταίο χρόνο! Γύρισα ξημερώματα. Έβαλα ξυπνητήρι για πρωινό ξύπνημα, είχα και κάποιες δουλειές. Δεν ξύπνησα καλά όμως, σαν λίγο άρρωστος, κι ακόμη δεν συνήλθα και έχω αύριο πρωί ταξίδι, κατά τις 7:30 θα φύγω, να φτάσω μεσημέρι πάνω!
 
Ωραία πέρασε και η σημερινή μέρα, πολύ καλά, τη χάρηκα! Βέβαια είχε λιγάκι κρύο!
 
Ανικανοποίητοι όλοι είμαστε... αφού είμαστε καλά όμως μπορούμε και να ζητάμε περισσότερο – το καθαρά ανθρώπινο για συνεχώς καλύτερα. Τώρα αν θα τα λάβουμε, είναι άλλο θέμα...
 
Είναι 12: 09, θα πέσω για ύπνο...
Δεν θα δεις απάντηση αύριο το πρωί… εκτός και αν δεν με παίρνει ο ύπνος και δεις αργότερα τη νύχτα. Αλλιώς αύριο απόγευμα ή και βράδυ. Ακόμη δεν ανάρτησες όμως...
Κι εσύ τυχερός είσαι!
Σε φιλώ...
Αύριο από τα γνωστά γιαννιώτικα εδάφη!
Ευγένης