Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Εξάμηνο μηνυμάτων (42)


Τεσσερακοστή δεύτερη ανάρτηση του χρονικού με τίτλο «Εξάμηνο μηνυμάτων».

Αλέξης (Ξενικός) και Ευγένης (Φαρσαλινός) ανταλλάσσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα και «γνωρίζονται» μέσα από το πληκτρολόγιο. Εδώ κι εκεί υπάρχουν αποσπάσματα ημερολογίου που φωτίζουν πιο μύχιες σκέψεις, που δεν εκδηλώνονται στα μηνύματα…

Οι αναρτήσεις ΔΕΝ είναι αυτοτελή «επεισόδια». Αποτελούν συνολικά ολοκληρωμένο έργο σε ιδιόμορφη μυθιστορηματική μορφή. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, ήρθες μόλις τώρα σε επαφή με το έργο, προτείνω να ξεκινήσεις από την αρχή, όπως όταν πάρεις στα χέρια σου ένα νέο βιβλίο…

Έχουν προγραμματιστεί αναρτήσεις με συχνότητα «μέρα παρά μέρα».

 
Εξάμηνο μηνυμάτων (42)
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγέναρέ μου, κρυπτοπροικισμένε,
Άλλό να κρατήσεις ΑΠΟΡΘΗΤΟ το φρούριο, άλλο να κρατήσεις ΑΠΟΡΡΗΤΟ τη... δύναμη πυρός του!
Βρε βρε βρε παίδί μου...
Ας αφήσουμε τα μεγέθη, δεν οδηγούν πουθενά, ή, μάλλον... κάπου οδηγούν, πολύ γλυκειά μάλιστα, αλλά θα μείνουμε με τη γόνιμη φαντασία μας. Αρκεί.
 
Όπως ανέφερα στο τηλέφωνο για τη φιλοξενία, ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ με μένα στο ίδιο υπνοδωμάτιο δεν θα είχες ύπνο αλώβητο, άσχετα αν θα με χαρακτήριζες φιλοξενούμενο ή γνωστό ή φίλο. Έπειτα, σαν φιλοξενούμενος, δεν θα είχα κι εγώ... απαιτήσεις από τον οικοδεσπότη; Στη διάκρισή σου βέβαια, τί ακριβώς θα "πρόσφερνες" αλλά ΚΑΤΙ θα προέκπυπτε...

Τέλος πάντων.
 
Για τους δυνατούς πειρασμούς της Σίφνου: βλέπεις ότι θα έκανες εκπτώσεις από την πολύ άκαμπτη στάση σου για μόνιμο δεσμό πρώτα, και σεξ μετά. Μπορεί η απόλαυση των σεξουαλικών ερεθισμάτων να βρίσκεται στην ουσία στον εγκέφαλο, αυτό δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να δούμε το όλο θέμα των ηδονών εγκεφαλικά, σαν ένα δόγμα... Ελευθερώσου και λίγο!
 
Συμφωνώ με τη θέση σου για τη νυχτερινή ζωή. Τα καμώματα της νύχτας… ξέρεις την παροιμία.
Εξαιρέσεις στον κανόνα; Με κατάλληλη παρέα, ναί.
 
Χάδια με όλο το σώμα. Δεν έχεις δει (σε ταινίες) κάτι εξωτικές αιθέριες υπάρξεις να κάνουν μαλάξεις μ' αυτό τον άκρως αισθησιακό τρόπο; Ή κάτι έφηβοι (ας πούμε μόλις 18);
Το καλό είναι ότι οι εξωτερικές μαλάξεις γίνονται και πιο... εσωτερικές μετά από λίγο. Πάλι αρνητικός μού είσαι;

Πότισμα. Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας (άνθρωπος εμπιστοσύνης).
 
ΔΥΟ αυνανισμοί; Καλός είσαι, καλός. Αρχίζει και μ' ενδιαφέρει η περίπτωσή σου!
 
Φεύγω σε 2 ώρες. (το πλοίο δεν περιμένει).
Ό,τι είναι να πούμε, θα το λέμε αμέσως τώρα ή πολλές μέρες αργότερα…
Ή πάλι στο τηλέφωνο.
Έννοια σου, η έμπνευση δεν στέρεψε...
Χάδια, χμ, με δυσκολεύεις. Φιλιά λοιπόν, στο περίνεο...
Αλέξαρος
 
Ευγένης προς Αλέξη
Χαχαχα Αλέξαρος! Κατά το άνδρακλα; Δεν σου πάει!
Σωστή η παρατήρηση για τη… δύναμη πυρός μου! Αλλά δεν θα σου πω περισσότερο!
 
Για τη φιλοξενία έχω άποψη: Βραδινή ανάπαυση, ναι! Για ξεκούραση! Απαιτήσεις από τον οικοδεσπότη είναι να σου προσφέρει ένα φαγητό, όχι να σου κάνει το κρεβάτι!
Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τι κόσμο βάζουμε στο σπίτι μας! Δεν συμφωνείς;
 
Εκπτώσεις στις αντιλήψεις μου;... Δεν θα το έλεγα έτσι. Εκεί στους γυμνιστές κοντά στη Χρυσοπηγή ήταν ένας άντρας που δύσκολα θα έλεγε κανείς όχι, τουλάχιστον με το δικό μου κριτήριο (λες να ψάχνω αφέντη και να μην το ξέρω;) Μπορεί όλα να είναι στον εγκέφαλο, τα όρια που έχω βάλει, μπορούν εύκολα να καμφθούν, αυτό είναι σίγουρο. Η απόκλιση από τις αντιλήψεις εξαρτάται από πολλά στοιχεία βέβαια… και σίγουρα ένα μέρος είναι και η λογική! Πάντως, δεν υπέκυψα στον πειρασμό – ενώ ευκαιρία υπήρχε (η ξαδέρφη θα έλειπε στην Απολλωνία για 2 ώρες).
 
Με κατάλληλη παρέα μπορεί να στοιχειοθετηθούν ένα σωρό εξαιρέσεις στη νυχτερινή ζωή!
 
Όχι δεν έχω δει εξωτικές υπάρξεις να κάνουν τέτοιο μασάζ, ούτε 18χρονα! Εξωτερικές που γίνονται εσωτερικές… φαντάζομαι το σκηνικό. Αρνητικός δεν είμαι, κάνω αντίλογο, αυτός ο αντίλογος εκφράζει και κάποιες θέσεις μου…
 
Δύο αυνανισμοί σε δυο μέρες… και το θεωρείς αξιόλογο; Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, το ενδιαφέρον είναι να σου το κάνουν άλλοι… Συμφωνείς; Αν και ελάχιστες φορές τελείωσα στα χέρια άλλου…
 
Μέχρι σήμερα λοιπόν η επικοινωνία μας, μετά από σιωπή αρκετών ημερών.
Θα σου ευχηθώ από τώρα καλό ταξίδι και καλά να περάσετε! Και να έχεις και κάνα τυχερό καλό! Καλή ευχή ε;

Φιλιά πού; Το τραβάς το σχοινί…
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου,
Καλώς, καλώς, μπορεί να παρατράβηξα το σχοινί με τις φαντασιώσεις μου.
Δεν θα επαναληφτεί (;)
Σύμφωνοι, Αλέξαρος δεν μου πάει.
 
Από αποσκευές είμαι έτοιμος. Οδοντόβουρτσα, ξυριστικά, όλα μέσα τελευταία στιγμή. Από φτηνή βενζίνη γεμάτο το δοχείο.
 
Μόνο 10 μέρες είναι. Πολλή φασαρία για 10 μέρες... Ουσιαστικά μόνο 9.
Ειδικά φέτος δεν με βλέπω να πάω πουθενά αλλού. Ίσως ακόμα ένα τριήμερο στο Πήλιο. Το Σεπτέμβρη μπορεί να έρθει επίσκεψη από Γερμανία μεριά, οπότε, μερικές μικροεδρομές δεν αποκλείονται.
 
Αυτά για το καλοκαίρι.
 
Στην Ικαρία, έχω κρυφές ελπίδες για... Θα δούμε. Είμαι αδιόρθωτος, ε;
 
Μια κάποια απογοήτευση: στο ιστολόγιο έχω προαναγγείλει διακοπές. Μόνο ΕΝΑΣ (κι αυτός από την Κύπρο) μού ευχήθηκε. Κανένας άλλος. Από δημοτικότητα, καλά πάω, ε;
 
Ευτυχώς, υπάρχει και κάποιος Φαρσαλινός...
Χάδια και φιλιά προσωρινού αποχαιρετισμού,
Αλέξης
 
…..
 
Ευγένη μου, πολύτιμε,
Έτοιμος, έτοιμος, έτοιμος.
Δεν μπορεί, κάτι θα ξεχάσω. Αλλά σύμφωνα με τον κατάλογο τάχω όλα σε ένα σακκίδιο και μια τσάντα.
Στην απουσία μου, ρίξε μια ματιά στο ιστολόγιο, για τυχόν σχόλια.
 
Κάθε φορά που ξεκινώ για ταξίδι, η ίδια από μέσα μου ευχή: να μπορούσα να ξεφύγω από την Αθήνα. Παντού στην Ελλάδα, κι ακόμα πιο πολύ σε τουριστικά μέρη, θα έκανα προκοπή. Πόσες φορές δεν έχω ονειρευτεί τις Κυκλάδες, τη Ρόδο, την Κρήτη - για μόνιμη εγκατάσταση. Αλλά η Αθήνα με κρατάει. Είναι να μη συνηθίζεις. Βολεύει κι επαγγελματικά.Τελμάτωση…
 
Αμπελοφιλοσοφίες...
 
Αλήθεια, με τα αδέρφια σου, πώς τα πηγαίνεις; Δεν τους αναφέρεις καθόλου...
 
Άλλες μέρες τέτοια ώρα θα ήμουνα στη θάλασσα. Μου λείπει αυτή η καθημερινότητα. Φτάνω στο σημείο να εύχομαι την επιστροφή μου, ενώ ακόμα δεν ξεκίνησα.
 
Μη με ξεχάσεις, Ευγένη. Τόχω ανάγκη να νιώθω ότι με σκέφτεσαι.
Είμαι ευάλωτος, πολύ.
Χάδια, φιλιά. Ξεκινάω για Πειραιά.
Αλέξης
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλησπέρα Αλέξη αγαπημένε!
Αυτή την ώρα ταξιδεύεις, ε…
Δυο μηνύματα το ένα πίσω από το άλλο σχεδόν…
Αδιόρθωτος είσαι με τις… ευκαιρίες, ναι, αλλά το περίμενα, κάτι έχω μάθει για σένα τόσο καιρό… Γίνονται ταξίδια, διακοπές χωρίς ευκαιρίες;
 
Παιδί μου, τι απογοητεύεσαι με τα ιστολόγια; Δεν είναι και το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο! Ηρέμησε και πήγαινε τις διακοπές σου όπως πρέπει και κοίτα να περάσεις καλά! Μην σκέφτεσαι αναρτήσεις και τέτοια! Προσωπικά θα αρχίσω να διαβάζω ξανά ιστολόγια μετά από 2-3 εβδομάδες! Μην αγχώνεσαι για πράγματα που δεν πρέπει!
 
Πάντα κάτι ξεχνάμε, συνήθως όμως δεν το χρειαζόμαστε ποτέ... το έχω πάθει.
Με κατάλογο λειτουργώ κι εγώ... αν και τα περισσότερα είναι προκαθορισμένα!
 
Η Αθήνα έχει τα καλά της. Τουριστικά μέρη; Επειδή μαζεύουν και περισσότερο και έχεις πιο πολλές πιθανότητες για να κάνεις κάτι πονηρό; Ή για κάποιον άλλο λόγο; Και εκεί που είστε καλά είναι, άλλωστε και στα λόγια να μη μείνετε και πάρετε αποφάσεις, εύκολο είναι να φύγετε όποτε θέλετε. Φτιάξε κανένα εξοχικό, όπου νάναι, να αρχίσω τις επισκέψεις μου. Εκεί δεν θα υπάρχουν δικαιολογίες…
 
Μια χαρά τα πηγαίνω με τα αδέρφια μου! Δεν τα αναφέρω γιατί δεν τυχαίνει! Δεν έχουμε και την ίδια ζωή βλέπεις! Χαίρουν άκρας υγείας! Και αυτή τη στιγμή είναι έξω! Μόνο εγώ κοιμάμαι νωρίς! Εδώ ζέστη πολλή! Στη δροσιά της Ηπείρου είναι καλά! Κοιμάσαι άνετα!
 
Θα σε σκέφτομαι, δεν θα σε αφήσω έτσι! Ένα μικρό διάλειμμα! Και μην ακούω τέτοια, ότι έχεις ανάγκη τη σκέψη και ότι είσαι ευάλωτος! Γιατί να είσαι ευάλωτος; Σε τί μπορώ να σε προστατέψω εγώ; Μια ιδέα είναι όλα, αγόρι μου!
 
Δεν ξέρω αν θα δεις το μήνυμα, λογικά θα ανοίξεις το ταχυδρομείο πολύ αργότερα, ίσως στην Ικαρία…
Εάν δεν το δεις, καλά να περνάς! Και με προσοχή!
 
Φιλιά και χάδια αποχαιρετιστήρια!
Καλές διακοπές!
Ευ..
 
Ευγένης προς Αλέξη
Μη νομίζεις ότι δεν σε σκέφτομαι...
Η ώρα είναι 04:50, ξημέρωμα, κραιπάλες αυτές τις μέρες... πολλές…
Χτες γύρισα σχεδόν τύφλα από κρασί. Οίνος ευφραίνει καρδία. Δεν μπορείς να φανταστείς τί μπορεί να σκεφτεί ένα άνθρωπος με ζαλισμένο μυαλό. Μέχρι τί μπορεί να κάνει με έναν άνθρωπο που δεν έχει γνωρίσει ποτέ. Για ποιόν χτυπάει η κουδούνα άραγε;
 
Σήμερα είδα ένα παιδί που μου αρέσει χρόνια, εδώ από το χωριό, έρχεται μόνο σε διακοπές, οπότε και τον πετυχαίνω. Τί να πεις, ούτε καν μιλάμε. Τυπάκι τρελό, στόμα για πολλά φιλιά… Και όνειρα μηδέν.
Καλό ξημέρωμα.
Καλή συνέχεια στις διακοπές σας.
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγένη μου, φίλτατε,
Γύρισα από την Ικαρία εδώ και λίγη ώρα.
Έμεινα δύο μέρες λιγότερο. Μου άρεσε, αλλά… Ταίριαζαν και τα δρομολόγια καλύτερα.
Γύρισα κουρασμένος – σπάνιο αυτό, δεν κουράζομαι ποτέ. Τακτοποίησα γήγορα τα πράγματά μου, πλύθηκα. Περνούσα συνέχεια μπροστά από το σβησμένο υπολογιστή μου. Αμήχανος...
Ευγένη μου, εκεί στην Ικαρία βρισκόμουνα σ’ έναν κυκεώνα πειρασμών!
Δεν ησύχασαν τα μάτια μου!
Καθόλου «γεροντικός» τουρισμός (αυτοί, μόνο κοντά στα Λουτρά), αλλά αλλού, στα καταστήματα, κέντρα, εστιατόρια, αμμουδιές, παντού νεαρόκοσμος! Αγόρια κυρίως! Λίγοι οι ξένοι.
Καταλαβαίνεις τί έπαθα...
 
Και με κάθε «ένοχη» σκέψη, η δική σου εικόνα να πετάγεται μπροστά!... Τόπαμε και στο τηλέφωνο, Ικαρία κι  Άγιο Όρος το ίδιο νηστήσιμο μου βγαίνει…
 
Η έμπνευση δεν έλειπε. Αλλά τα σημειώματα δεν με βοήθησαν πολύ, ούτε το κινητό (το αργό γράψιμο δεν το μπορώ).
 
Έτσι, δεν έχω αυτή τη στιγμή παρά μόνο σκόρπιους στίχους. Θέλω μέρες για να τα συνθέσω όλα σε γνώριμο ψηφιακό περιβάλλον
 
Με κολακεύει ότι κι εσύ με σκέφτηκες σε πολύ ιδιαίτερες στιγμές (βρήκα το μεθυσμένο μήνυμά σου…)
Για να δούμε, ξαναπιάνουμε τα νήματα ένα ένα;
Χάδια, δεκτά;
Αλέξης
 

από το ημερολόγιο του Αλέξη
Αλίμονο αν έλεγα την αλήθεια για το ταξίδι μου! Αλλά και στα κρυφά, και με τη βεβαιότητα ότι ο Ευγένης εξακολουθούσε να βρίσκεται στο χωριό του, αρκετό χτυποκάρδι είχα αυτές τις πέντε μέρες! Κι όλα αυτά για να του κάνω έκπληξη σε δυό εβδομάδες…
Τα Γιάννενα τα γύρισα καλά. Χώρια λίγες ώρες στη Δωδώνη. Το σπίτι του Ευγένη, εύκολη υπόθεση. Εύκολα και τα επαγγελματικά κατατόπια, δικαστήρια, γραφεία μεταφράσεων, μερικά φροντιστήρια που μού γέμισαν το μάτι, μεσιτικά που απευθύνονται σε ξένους, διαφημιστικά γραφεία. Θετικά όλα. Είδα και τρία διαμερίσματα που νοικιάζονταν.
Προσιτές τιμές. Η νεολαία λίγη – μόλις αρχίσουν τα σχολεία και το ακαδημαϊκό έτος, η πόλη γεμίζει. Έτσι μου είπαν.
Περισσότερο εσωτερικό το άγχος μου. Την απόφαση την έχω πάρει. Πώς υλοποιείται; Μένουν πολλά να διευθετήσω…
 
 
Ευγένης προς Αλέξη
Καλωσόρισες αγαπημένε μου!
Τώρα έχω κόσμο, θα σου απαντήσω αργότερα!
Προς τον παρόν τα καλωσορίσματα μόνο!
 
Ευγένης προς Αλέξη
Γυρίσατε; Επιτέλους!
Εδώ δεν ησύχασαν οι δικές μου αισθήσεις, πώς να ησυχάσουν εσένα στην παραλία; Σε καταλαβαίνω! Και η δικιά μου εικόνα πεταγόταν μπροστά σου με τόσα αγόρια νεαρά; Άστα αυτά, θες να μου φτιάξεις τη διάθεση, που με ξέχασες και χάζευες αγοράκια! Είπαμε να κάνεις διακοπές! Θα έχεις όλο τον καιρό να γράψεις! Πως ήταν γενικά;
 
Φυσικά και σε σκεφτόμουν, και μάλιστα εκείνη τη νύχτα ιδιαιτέρως πονηρά, το κρασί έφταιγε…
 
Αύριο και μεθάυριο θα λείπω. Ταξιδάκι στο Πήλιο, στον Άι-Γιάννη (τόπαμε).
Χάδια λοιπόν, άντε επειδή είμαι χαρούμενος που μόλις ήρθες! Χαχαχα!
Καλό βράδυ και όνειρα πονηρά! Καλή ξεκούραση!
Ευγένης
 
 
από το ημερολόγιο του Ευγένη
Με βασανίζουν αυτά τα μηνύματα σε πρώτο πρόσωπο ενικού. Γράφει να να πήγε μόνος του στην Ικαρία. Στο τηλέφωνο όταν ρωτάω για τη γυναίκα του, έτσι, από αβρότητα, λέει καλά κι αλλάζει θέμα. Τι συμβαίνει;
Αχ, αυτή η νύχτα που τον ονειρεύτηκα τόσο ζωντανά!
 
 
Αλέξης προς Ευγένη
Ευγενικέ μου Ευγένη, Πηλιοβάμωνα (;),
Γιατί να σου φαίινεται παράξενο, έως απίθανο, ότι σκεφτόμουνα αυτόματα εσένα όταν συναντούσα όμοφα αγόρια στην Ικαρία;
Εγώ πολύ φυσικό το βρίσκω.
Όλη η ποιητική μου έμπνευση εκεί εστιάζεται: άλλος εμφανιζόταν μπροστά μου, άλλον έβλεπα (με τα μάτια τα ερωτικά της ψυχής, θα μπορούσαμε να πούμε).
 
Κάτι παρόμοιο, με τη βοήθεια του κρασιού, δεν έπαθες κι εσύ αυτές τις μέρες;
 
Αλλά και το αγόρι (δεν φαντάζομαι νάναι κάνας μεγάλος) που το βλέπεις πότε πότε στο χωριό και σού ξύπνησε το ενδιαφέρον... Γιατί δεν προσπαθείς να ρίξεις γέφυρα; Ή θεωρείς δεδομένη την απόρριψη;
 
Καλά ήταν λοιπόν στην Ικαρία.
Με δύο Γερμανούς έκανα και λίγο παραπάνω παρέα, και μια φορά εκδρομή στα απάτητα βορινά μέρη του νησιού. Τύπος και υπογραμμός εγώ…
Γεμάτες οι μέρες.
Θετική εντύπωση το νησί. Ε, και του χρόνου, όπως λέμε...
 
Είσαι ακόμα στο χωριό;
Πότε γυρίζεις Γιάννενα;
Πότε ξαναπιάνεις υπηρεσία;
 
Καλά να περάσεις.
Χάδι λίγο... κενταυρικό!
Αλέξης

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου