Ηφαιστίων κι Αλέξανδρος (23) - Εκβάτανα

Φθινόπωρο του 324πΧ (μερικοί μάλιστα προσδιορίζουν τις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου) ο Αλέξανδρος διοργανώνει αθλητικούς αγώνες στα Εκβάτανα της Περσίας (σημερινό όνομα: Hamadan). Ο Ηφαιστίων αρρωσταίνει και δεν παρίσταται στους αγώνες. Ο Αλέξανδρος αναθέτει στο γιατρό Γλαυκία να τον παρακολουθήσει από κοντά. Φαίνεται να αναρρώνει ο Ηφαιστίων, νιώθει πολύ καλύτερα κι από μια αυστηρή δίαιτα ημερών το ρίχνει τώρα στην οινοποσία. Χειροτερεύει απότομα. Ο Γλαυκίας, βλέποντας την προηγούμενη βελτίωση, είχε χαλαρώσει την προσοχή του. Όταν τον καλούν επειγόντως, είναι αργά πια: ο Ηφαιστίων χαροπαλεύει, πεθαίνει. 

Ο Αλέξανδρος ειδοποιείται. Θα τρέξει. Δεν προλαβαίνει. Άμεσο θύμα του ανείπωτου σπαραγμού του, ο Γλαυκίας. Εκτελείται με μαρτυρικό θάνατο. 

Στο ποίημα ακούμε τις σκέψεις του Αλεξάνδρου, αμέσως πριν τού φέρνουν την τραγική είδηση. Στο τέλος, βλέποντας την απελπισία του γιατρού, καταλαβαίνει τί έχει συμβεί. Ο Γλαυκίας πάλι, αντιλαμβάνεται ότι απάνω του θα ξεσπάσει η φοβερή τιμωρία για την απροσεξία του να αφήνει μόνο του τον Ηφαιστίωνα... 

Εκβάτανα

το κρασί αυτό, από κλήματα Κύπρου,

εξαίσιο μού το παίνεψε ο Ιόλαος!

νάσουνα εδώ, Ηφαιστίωνα, μαζί να το γευτούμε!

- αλλά με αγωγή Γλαυκία κλινήρης ακόμα, αχ, ακόμα…

  

τα αγωνίσματα τελειώνουν, ένα έμεινε στεφάνι

να δοθεί.

ψύχρα εισπνέω, το απόγευμα πεθαίνει,  

κουραστική με μακρείς ίσκιους τέτοια ώρα η γιορτή…

η ταραχή εκεί δεξιά, γιατί;…

ο Γλαυκίας πάλι εδώ ; γύρω του όρθιοι όλοι, μα πώς;…

σαν μια πομπή σκυθρωπών, φοβισμένων αυλικών

να σέρνεται προς τα δω…

οι αθλητές γιατί σταμάτησαν;…

φρουροί, για το Γλαυκία κάντε χώρο,

για το Γλαυκία που οδύρεται και… εκλιπαρεί!

ο Γλαυκίας, θεοί! ο Γλαυκίας

γονυπετής να εκλιπαρεί!…

ο Γλαυκίας

που του εμπιστεύτηκα

τον Ηφαιστίωνα, τον Πάτροκλό μου! 

Επτά μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 323πΧ πεθαίνει ο Αλέξανδρος. Οι ιστορικοί που υποστηρίζουν πως δηλητηριάστηκε, αναφέρουν τον Ιόλαο, τον οινοχώο του. Μερικοί συνδέουν τους δύο θανάτους. Ο Ιόλαος ήταν αδερφός του Κάσσανδρου, ναί, του Κάσσανδρου που μερικά χρόνια αργότερα θα σκοτώσει τη μητέρα, την αδερφή, τη σύζυγο, και το μικρό γιο του Αλεξάνδρου...