Τρίτη 7 Ιουνίου 2011


ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ

όσα γράφω δεν θα τολμούσα να σου τα πω.
κι όσα σκέφτομαι και λαχταρώ
δεν θάπεφταν στο χαρτί:
αισθήματα και λογική που με σέρνουν απ τη μια άκρη στην άλλη,
φίλε κρυφέ.
κι όσα νύχτα έρημος ονειρευόμουνα σε καυτή κλίνη,
δεν θα τολμούσα να ζητήσω ούτε από τους θεούς,
γιατί όσα ήδη έδωσες:
ομορφιά θεϊκή – αχ, άχραντη,
ερωτική των ματιών μου αγαλλίαση -
χρυσό το βάρος στη ζυγαριά
φίλε κρυφέ,
μηδέν άγαν...








Σημείωση
Καθημερινά (ελπίζω) θα αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα. 

Η παράθεση των ποιημάτων είναι περίπου χρονολογική – από την εφηβεία έως τώρα.

Κατά περίπτωση θα υπάρχουν επεξηγήσεις γύρω από τη γένεση των ποιημάτων, για να ικανοποιηθεί η δικαιολογημένη περιέργεια του αναγνώστη...



1 σχόλιο:

  1. Μηδέν άγαν.. έψαχνα να βρω τι σημαίνει, "όχι κάτι το υπερβολικό" λέει.. ταιριάζει..

    Όνειρο που γεννιέται στα όρια της πραγματικότητας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή