Ποιήματα 2011 - ταξίδι του Ξενικού (2)

ΒΥΘΟΣ

η αμμουδιά στενή, ατέλειωτη, απελπιστικά

ατέλειωτη,

με θάμνους κι ευκάλυπτους και χωράφια γυμνά

από κρυψώνες ως τη μακρινή πευκοπλαγιά.

κι η θάλασσα ήσυχη όπως ποτέ.

σε τέτοιο τοπίο ξενοιασιάς

τα αγόρια λίγο πέρα, με τη μπάλα στο νερό,

πώς να τα φαντασιώνομαι; πώς; γυμνά

να προκαλούν, να προκαλώ, να πλησιάζω,

να ευφραίνομαι στη μυρουδιά

σώματος αλμυρού,

να ευφραίνομαι στα χείλη τα ήδη θαλασσοφίλητα,

και χέρια τέσσερα να μη χορταίνουν

απελπιστικά…

πως να φαντασιώνομαι;

αφού ήρεμα δίπλα μου κολυμπούσες.

το «μή» σου μόλις ψίθυρος, από το μακρινό Βορρά,

μ’ έκανε να βουτάω βαθειά, ο κόσμος σώπασε,

η μπάλα έσκασε από πάνω μου

αλλά πιο βαθειά εγώ, πιο πέρα…

Σημείωση

Ο Ξενικός αναρτά εδώ τακτικά τα ποιήματά του, όλα εμπνευσμένα από τον ερωτισμό άνδρα προς άνδρα.

Αυτές τις μέρες αναρτώνται τα νέα ποιήματα του 2011.

Ποιήματα όλα αφιερωμένα σ’ ένα μόνο πρόσωπο, σ’ ένα σύντροφο.

Λείπει ο Ξενικός για αρκετές μέρες χωρίς το σύντροφο...

Κατά τη διάρκεια της απουσίας δεν λείπουν οι πειρασμοί. Αλλά η σκέψη, η εικόνα του συντρόφου, δεν επιτρέπουν στον Ξενικό να δώσει συνέχεια...

Σήμερα, πειρασμοί στην αμμουδιά...