ΣΤΟΝ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΦΥΛΗ 

γυφτόπουλο δεκάξη-δεκαεφτά,

των λυγερόκορμων νέων της φυλής του ο ομορφότερος,

μελαχροινός, σαν ο ήλιος μόνο γι' αυτόν να καίει,

κατέβηκε στη θάλασσα, βούτηξε,

βγήκε σαν χάλκινος θεός,

κι αναποφάσιστος ανάμεσα στον πόθο και το πώς,

έρχεται αργοσάλευτα βράχο-βράχο πιο κοντά μου,

και στα κλεφτά χαϊδεύεται.

σε μια ανάσα απόσταση έφτασε

κι ακόμα με ζυγίζει.

κι όταν αναπάντεχα ταυτόχρονα

τα διερευνητικά μας χέρια, τρέμοντας, σμίγουν,

στο σφίξιμο το αμοιβαίο, το ηδονικά αργό,

τα μαύρα του μάτια κλείνει, και μ' ένα βήμα ακόμα,

στόμα προς στόμα,

παραδινόμαστε.

ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ

παρά τα ατίθασά του χρόνια

ήταν περιποιητικός πολύ,

ωραίος στο πρόσωπο, ως την υπερβολή !

τέσσερεις φορές τον φώναξα κοντά μου

- για το αλάτι, για κρασί, για δεύτερο ποτήρι νερό,

για κάτι ασήμαντο ακόμα -

για να τον βλέπω να κινείται στην άδεια σχεδόν αίθουσα

με άλλου χώρου παράστημα :

μηροί, μέση, κι ώμοι του ήλιου.

το στόμα μου σκλήρυνε με το που πλησίαζαν

τα χέρια του με το νευρώδη καρπό,

όταν, με θερμή χάρη, στα μάτια το χαμόγελο,

στο τραπέζι ερχόταν, για να φέρει τα ζητούμενα.

και τρώγωντας αφηρημένα, με γεύσεις άλλες

με αισθήσεις αιχμάλωτες, πυρετωδώς σχημάτιζα

λέξεις, ερωτήσεις που εύλογα ή μή θα μπορούσα να του κάνω

για την επαρχιακή αυτή πόλη, ερωτήσεις πονηρές

και λόγια που τ' άλεχτα εννοούν...

και χορτάτος σαν μέσα από όνειρο,

με την πρώτη απερισκεψία του κρασιού,

ξανά τον φωνάζω, και

κύμα το αίμα στο κεφάλι μου,

στο στόμα το γνώριμο αψυτέντωμα,

όπως, πρόθυμος πάντα, αλλά τώρα κυρίαρχα νέος

και συνειδητά επιθυμητός

με βήμα περιπαιχτικά αργό καταπάνω μου έρχεται.

Σημείωση

Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.