Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

ΟΤΑΝ ΘΑΜΑΙ ΠΕΝΗΝΤΑ

όταν θάμαι πενήντα,
κι αμέσως σαν ν' ακούω τα λόγια του καθηγητή μας
που, σαραντάρης πια, σε μια διφορούμενη παρατήρησή μου,
με ύφος πολύ φυσικό μας αντέτεινε, πως σε κάθε ηλικία
νιώθει κανείς το ίδιο καλά.
αυτό το "καλά" ίσως να το τόνισε διφορούμενα, γιατί
στο επόμενο διάλειμμα
ανεκδοτολογικά συζητούσαμε τα παιδιά
αν θα είχε στύση ακόμα αυτός, και τί στύση θα ήταν αυτή,
σαραντάρης άνθρωπος, ευπαρουσίαστος μπορεί, αλλά σαραντάρης.

τα σαράντα μας φάνηκαν τότε σαν το τέρμα
των συναισθημάτων, το τέρμα του ερωτικού σκιρτήματος.
το τέρμα της ομορφιάς, οπωσδήποτε το τέρμα της ομορφιάς
του σώματός μας (ποιός από μας τους δυό κρυπτερωτικά θα
κοίταζε ποτέ έναν πενηντάρη ;)

όταν θάμαι πενήντα,
το πονηρό σου χαμόγελο εκείνης της στιγμής του διαλείμματος
θα βλέπω μπροστά μου πονηρό.
το πονηρό σου χαμόγελο, όπως αργότερα κατάλαβα,
τότε ακόμα ένα αθώο αίνιγμα:
δεν είχαμε αποτολμήσει να εξερευνήσουμε την αμοιβαία κλίση,
που έξοχη προθυμία θα κατέληγε, αν τολμούσε ο ένας απ τους δυό.
όχι: λέγαμε τότε για ιδανική φιλία και κοινωνία ψυχής.

τα σώματά μας - παρά τις στύσεις - χρόνια έμειναν ανέπαφα.

όταν θάμαι πενήντα,
πόσο θα με πληγώνει ακόμα η συναίσθηση του χαμένου χρόνου,
του χαμένου θησαυρού ;



ΑΥΤΟΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

με αυταρέσκεια στον καθρέφτη
αναίτια τη λέξη σφρίγος σκέφτηκα,
σφρίγος, σφριγηλός.
και για πρώτη φορά από τα πρώιμα εφηβικά μου χρόνια,
βάλθηκα να εξετάσω με περίσσια προσοχή το είδωλό μου.

κι ατέλειες, μικροατέλειες αρκετές
μου μείνανε μεμιάς.

ήμουν έτσι πάντα;
ή κυλάει ο χρόνος βλοσυρά;
πώς με βλέπουν, με τί φίλτρο ηδονικής παραζάλης
με πλησιάζουν πρόθυμα τα λυκειόπαιδα;
είμαι δεν είμαι νέος, λεπτός, ελκυστικός;
- αθλητικό παράστημα η γενική εικόνα,
στην αμμουδιά με αρκετούς εφήβους παραβγαίνω. -
πότε γυμάστηκα συστηματικά την τελευταία φορά;
γιατί, μα γιατί τα τόσα ερωτηματικά,
η ξαφνική αμφιβολία, γιατί;

ο καθρέφτης, με ευφράδεια μοναδική, αδιάκοπα ρωτούσε.

αποσπάστηκα ανόρεχτα
και σεμνά σχεδόν ντύθηκα.

ο ύπνος ο απογευματινός είχε χαθεί.
θα πήγαινα στη θάλασσα, αμέσως.
θα πήγαινα στη θάλασσα, αγέρωχα να κοινωνήσω το γυμνό μου σώμα
με όσο γίνεται περισσότερο ήλιο νεανικό.



Σημείωση
Καθημερινά αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα.

Σήμερα δύο ακόμα ποιήματα με θέμα τη (μελλοντική) φθορά της αλκής του σώματος. Ποιός δεν έχει προβληματιστεί με το πέρασμα των χρόνων;




Looking for the 9 gothic/underground poems in English ?
Go to the pages of 8, 9 and 10 June 2011.

2 σχόλια:

  1. Σκέψεις κρυφές όλων..

    Και η θέληση να παραμείνεις νέος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η διάθεση μετράει περισσότερο από το πόσο χρονών είμαστε :-) καλή εβδομάδα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή