ΕΝΑΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ

τα πρόσωπα της καθημερινότητας

έχουν αλλάξει.

οι φίλοι γίναν έχθροί

κι οι εχθροί φίλοι.

στην αλλαγή αυτή

λιθάρι φταίω κι εγώ.

το παρελθόν μου

έγινε σαν ενός ξένου παρελθόν,

τα γραπτά μου, από κείμενα,

αντικείμενα επιμέλειας,

αναμνηστικά…

κι εσύ, φίλε μου, αγόρι μου,

που μέσα σ’ ένα χειμώνα

τόση πίκρα, τόση ελπίδα, τόση χαρά προκάλεσες

και τ’ αγνοούσες,

πώς μ’ άλλαξες:

πώς;

Σημείωση

Καθημερινά (ελπίζω) θα αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα. 

Η παράθεση των ποιημάτων είναι περίπου χρονολογική – από την εφηβεία έως τώρα.

Κατά περίπτωση θα υπάρχουν επεξηγήσεις γύρω από τη γένεση των ποιημάτων, για να ικανοποιηθεί η δικαιολογημένη περιέργεια του αναγνώστη...