ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ

σ’ έναν άτλαντα παλιό

κι από χάρτη σε χάρτη,

θάλασσα προς θάλασσα

ταξίδεψα μαζί σου στην άκρη του κόσμου.

λιμάνια, νησιά αναδύονται,

γεμίζουν με άγχος και προσδοκίες την εύθραυστη μέρα.

έγινε και το πλοίο ένα γνώριμο νησί χωρίς προορισμό.

γιατί προορισμός είναι πάλι η επιστροφή,

ο παλιός μας κόσμος.

εύκολη πατρίδα δεν θα βρεθεί.

τόξερες αυτό.

όσο και να συλλαβίσεις εξωτικά ονόματα,

ξένος δεν γίνεσαι, ξένος δεν γυρίζεις…

στο χάρτη ήδη ακολουθώ - αγωνία γεμάτος -

το δρόμο της επιστροφής.

πιο οικεία ηχούν τα ονόματα.

μπήκες στη Μεσόγειο,

πέρασες το Ταίναρο,

αγναντεύεις τον Πειραιά.

ήρθες.

έλα,

κλείσε εσύ τον άτλαντα, τους χάρτες,

σβήσε απ τα μάτια μου τις θάλασσες

κι ας αγαπηθούμε…

Σημείωση

Καθημερινά (ελπίζω) θα αναρτώνται εδώ ποιήματα με θέμα τη σχέση άνδρα προς άνδρα. 

Η παράθεση των ποιημάτων είναι περίπου χρονολογική – από την εφηβεία έως τώρα.

Κατά περίπτωση θα υπάρχουν επεξηγήσεις γύρω από τη γένεση των ποιημάτων, για να ικανοποιηθεί η δικαιολογημένη περιέργεια του αναγνώστη...