ΑΤΟΛΜΙΑ

κατηφόρισα στη νύχτα

από το φως στη νύχτα,

με τα φώτα στην πλάτη μου βαρειά,

και στην πλάτη του αγοριού μπροστά μου

δύο μόλις βήματα.

κι η νύχτα όλο και πυκνώνει

και το αγόρι κατηφορίζει

με το βλέμμα μου φωτιά στην πλάτη του

στο σβέρκο του, στα χέρια του,

στο βήμα του, δυό βήματα μπροστά μου.

οι δρόμοι σκοτείνιασαν ακόμα πιο πολύ.

πού θα με οδηγούσε το αγόρι αυτό;

σε ποιο ποτάμι επιθυμιών;

σε τί διεγέρσεις αναμονής;

σε τί εκπλήρωση;

αν υπήρχε, αν υπήρχε τόση δα

τόλμη...

ΑΥΤΟΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

με αυταρέσκεια στον καθρέφτη

αναίτια τη λέξη σφρίγος σκέφτηκα,

σφρίγος, σφριγηλός.

και για πρώτη φορά από τα πρώιμα εφηβικά μου χρόνια,

βάλθηκα να εξετάσω με περίσσια προσοχή το είδωλό μου.

κι ατέλειες, μικροατέλειες αρκετές

μου μείνανε μεμιάς.

ήμουν έτσι πάντα;

ή κυλάει ο χρόνος βλοσυρά;

πώς με βλέπουν, με τί φίλτρο ηδονικής παραζάλης

με πλησιάζουν πρόθυμα τα λυκειόπαιδα;

είμαι δεν είμαι νέος, λεπτός, ελκυστικός;

- αθλητικό παράστημα η γενική εικόνα,

στην αμμουδιά με αρκετούς εφήβους παραβγαίνω. -

πότε γυμάστηκα συστηματικά την τελευταία φορά;

γιατί, μα γιατί τα τόσα ερωτηματικά,

η ξαφνική αμφιβολία, γιατί;

ο καθρέφτης, με ευφράδεια μοναδική, αδιάκοπα ρωτούσε.

αποσπάστηκα ανόρεχτα

και σεμνά σχεδόν ντύθηκα.

ο ύπνος ο απογευματινός είχε χαθεί.

θα πήγαινα στη θάλασσα, αμέσως.

θα πήγαινα στη θάλασσα, αγέρωχα να κοινωνήσω το γυμνό μου σώμα

με όσο γίνεται περισσότερο ήλιο νεανικό.