ΑΦΑΙΡΕΣΗ

απέναντι, στο δώμα,

ένας νέος εμφανίζεται αραιά και που,

τελευταία με τη ζέστη πιο συχνά.

ελάχιστα φοράει.

το σώμα του ξυπνάει ανελέητη παραφορά

μέσα στο δικό μου το σώμα,

σταματάω τη δουλειά,

κολλάω στο παράθυρο με έκρυθμο παλμό,

τα μάτια μου πονάνε κόκκινα,

κι ο άθεος εγώ, σχεδόν παρακαλάω

να γυρίζει το βλέμμα του προς τα δώ.

θα καταλάβει, θα καταλάβει αν με δεί.

θα είμαι κείνη τη στιγμή προκλητικότατος !

ΒΑΘΕΙΑ 

σύννεφα χαμηλά

με διώξαν από τη θάλασσα μακριά.

και τις ώρες αυτές, αποτυχημένης Κυριακής,

επεμβαίνει σιώπη.

το δωμάτιο αδειάζει

απ' ό,τι αναπνέει φως.

σε βίο ασπρόμαυρο γυρίζουμε.

αλλά σαν αναλαμπή, εσύ,

από τη θέλησή μου άγρια

να σε κατακτήσω,

αρχάγγελος μελαχροινός

μου έμεινες, φύλακας στο γαλάζιο

της καρδιάς μου.

ΒΟΗΘΗΜΑ

οι φωτογραφίες των περιοδικών,

οι προκλητικές ταινίες

οι πλούσιες εκχύσεις σπέρματος με κούρασαν,

τις είδα, τις αποείδα.

ξαναδιαβάζω τα στερεότυπα κείμενα, περικοπές σημαδεμένες

που μ' ερέθισαν.

και τ' απόγευμα το μοναχικό μου, το άδειο απόγευμα περνάει.

έξω παραμονεύει το κρύο,

στο κρύο αυτό μιά γνωριμία, μπορεί, επιφανειακή,

ένα δωμάτιο με χυδαίο πρόσωπο

και χειρονομίες και πράξεις ηδονής

με γέυση ξύλινη μετά.

αλλά ο ήλιος αφού λείπει,

στα περιοδικά, στο διαδίκτυο ξαναπέφτω

σε ιδανικά σώματα νεαρών

σε μεγεθυμένα σχήματα, λάγνες λήψεις,

κινήσεις ηδονικότατα ανοίκειες

που άγνωστα, πρωτόγνωρα τα γνώριμα παρουσιάζουν

και ανάβει πειρασμός.

τ' απόγευμα πέρασε.

στον καθρέφτη μπροστά, η οθόνη να καθοδηγεί,

σκιά στο χαμηλωμένο φώς του ερωτισμού,

επιτηδευμένα γδύνομαι.

και δίπλα στα τρία περιοδικά, ανοιγμένα στο κρεβάτι

σαν ματιού διεγερτικά, σε τρεις νεαρούς δίπλα

ξαπλώνω με χτυποκάρδι, πρώτη φορά σα νάταν, για το γνώριμο άγνωστο,

στη χούφτα μου πρόθυμος

ο σιωπηλός δονητής.